Decyzja wykonawcza 2023/2601 ustanawiająca szczegółowe zasady dotyczące zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazami właściwych organów krajowych mających dostęp do systemu wjazdu/wyjazdu oraz do wizowego systemu informacyjnego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.2601

Akt obowiązujący
Wersja od: 22 listopada 2023 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2023/2601
z dnia 20 listopada 2023 r.
ustanawiająca szczegółowe zasady dotyczące zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazami właściwych organów krajowych mających dostęp do systemu wjazdu/wyjazdu oraz do wizowego systemu informacyjnego

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 1 , w szczególności jego art. 9 ust. 2 akapit drugi,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych, wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych (rozporządzenie w sprawie VIS) 2 , w szczególności jego art. 6 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) 2017/2226 ustanowiono system wjazdu/wyjazdu (EES) jako system służący do elektronicznej rejestracji czasu i miejsca wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich, którym zezwolono na pobyt krótkoterminowy na terytorium państw członkowskich, oraz obliczający czas trwania dozwolonego pobytu takich osób.

(2) Rozporządzeniem (WE) nr 767/2008 ustanowiono wizowy system informacyjny (VIS) służący do wymiany między państwami członkowskimi danych dotyczących wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych, wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych oraz dotyczących decyzji o unieważnieniu wizy, jej cofnięciu lub przedłużeniu jej ważności.

(3) Dostęp do EES lub VIS w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych powinien być ograniczony do odpowiednio upoważnionego personelu właściwych organów krajowych każdego państwa członkowskiego.

(4) Państwa członkowskie powinny powiadomić Agencję Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalo- wymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości ("eu-LISA") oraz Komisję o wykazach właściwych organów krajowych uprawnionych na szczeblu krajowym do wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych w EES lub VIS.

(5) Zarządzanie wykazami powinno być scentralizowane i odbywać się za pomocą funkcji ustanowionej na podstawie art. 9 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.

(6) W odniesieniu do każdego właściwego organu krajowego w przekazanych wykazach państwa członkowskie powinny określić cel dostępu do danych EES lub VIS.

(7) W związku z tym należy ustanowić szczegółowe zasady dotyczące zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazami właściwych organów krajowych.

(8) Zważywszy, że rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 i (UE) 2021/1134 3  powstały w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzeń (UE) 2017/2226) i (UE) 2021/1134 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.

(9) Co się tyczy Irlandii, niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii 4 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(10) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A i B decyzji Rady 1999/437/WE 6 .

(11) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A i B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 8 .

(12) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 9 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A i B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 10 .

(13) Jeśli chodzi o Bułgarię i Rumunię, w odniesieniu do przepisów niniejszego aktu w zakresie rozporządzenia (UE) 2017/2226, zważywszy, że pomyślnie zakończono weryfikację prowadzoną zgodnie z mającą zastosowanie procedurą oceny Schengen, co potwierdzono w konkluzjach Rady z 9 i 10 czerwca 2011 r. dotyczących oceny przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Schengen, przepisy dorobku Schengen dotyczące Systemu Informacyjnego Schengen wprowadzono w życie decyzją Rady (UE) 2018/934 11 , zaś przepisy dorobku Schengen dotyczące VIS wprowadzono w życie decyzją Rady (UE) 2017/1908 12  - wszystkie warunki funkcjonowania EES określone w art. 66 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/2226 są spełnione i wymienione państwa członkowskie powinny posługiwać się systemem wjazdu/wyjazdu od chwili jego uruchomienia. Przepisy niniejszego aktu w zakresie rozporządzenia (WE) nr 767/2008 stanowią akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. 13 .

(14) Jeśli chodzi o Cypr, w odniesieniu do przepisów niniejszego aktu w zakresie rozporządzenia (UE) 2017/2226, aby zapewnić działanie systemu wjazdu/wyjazdu, konieczne jest udzielenie biernego dostępu do wizowego systemu informacyjnego i wprowadzenie w życie wszystkich przepisów dorobku Schengen dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady. Warunki te mogą zostać spełnione wyłącznie po pomyślnym zakończeniu weryfikacji prowadzonej zgodnie z mającą zastosowanie procedurą oceny Schengen. EES powinny posługiwać się tylko te państwa członkowskie, które spełniają te warunki przed uruchomieniem EES. Państwa członkowskie, które nie posługują się EES od chwili jego uruchomienia, powinny zostać podłączone do EES zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) 2017/2226, gdy tylko spełnione zostaną wszystkie te warunki. Przepisy niniejszej decyzji w zakresie rozporządzenia (WE) nr 767/2008 są aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. 14

(15) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 15  skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię 24 marca 2023 r.

(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic, ustanowionego na mocy art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zawartość i format wykazów właściwych organów krajowych

1. 
Państwa członkowskie określają właściwe organy krajowe, których odpowiednio upoważniony personel jest uprawniony do wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych w systemie wjazdu/wyjazdu (EES) i wizowym systemie informacyjnym (VIS), w wykazach właściwych organów krajowych dla każdego systemu, o których mowa odpowiednio w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 ("wykazy organów").
2. 
eu-LISA dostarcza standardową tabelę do edycji przez państwa członkowskie w celu utworzenia i aktualizacji wykazów organów, o których mowa w ust. 1.
3. 
Tabela, o której mowa w ust. 2, obejmuje co najmniej następujące informacje niezawierające danych osobowych, w odniesieniu do każdego właściwego organu krajowego przetwarzającego dane w EES lub VIS:
a)
nazwę państwa członkowskiego;
b)
niepowtarzalny identyfikator organu;
c)
nazwę organu;
d)
dane kontaktowe organu;
e)
okres ważności dostępu do systemów;
f)
cel dostępu.
4. 
Tabela, o której mowa w ust. 2, zawiera opcje filtrowania umożliwiające wyszukiwanie. Opcje filtrowania obejmują co najmniej następujące informacje:
a)
nazwę państwa członkowskiego;
b)
niepowtarzalny identyfikator organu;
c)
nazwę organu.
Artykuł  2

Opracowanie funkcji zarządzania wykazami organów

1. 
eu-LISA opracowuje i obsługuje funkcję scentralizowanego zarządzania wykazami właściwych organów krajowych, o których mowa w art. 1 ust. 1.
2. 
Opracowując funkcję scentralizowanego zarządzania wykazami właściwych organów krajowych, należy przewidzieć możliwość jej dalszego rozwinięcia na potrzeby scentralizowanego zarządzania dodatkowymi wykazami właściwych organów wykorzystującymi inne wielkoskalowe systemy informatyczne w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zgodnie z mającym zastosowanie prawodawstwem.
3. 
eu-LISA włącza wykazy właściwych organów krajowych przedkładane przez państwa członkowskie do funkcji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.
4. 
eu-LISA odpowiada za techniczną obsługę funkcji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.
Artykuł  3

Zarządzanie funkcją

1. 
Funkcja, o której mowa w art. 2 ust. 1, umożliwia państwom członkowskim:
a)
wyszukiwanie i przeglądanie wykazów właściwych organów krajowych zgodnie z mającymi zastosowanie prawami dostępu;
b)
aktualizację własnych wykazów właściwych organów krajowych.
2. 
Funkcja ta umożliwia państwom członkowskim zarządzanie wykazami właściwych organów krajowych. eu-LISA zapewnia stałą dostępność najnowszych wersji tych wykazów.
3. 
Wszelkie zmiany wykazów właściwych organów krajowych przez państwa członkowskie są rejestrowane centralnie w tej funkcji. Państwa członkowskie mogą przechowywać kopie swoich rejestrów na szczeblu krajowym.
4. 
Funkcja ta umożliwia państwom członkowskim dostęp do dotyczących ich rejestrów w danej funkcji i ich przeglądanie. Dostęp do rejestrów i możliwość ich przeglądania posiada wyłącznie odpowiednio upoważniony personel tego państwa członkowskiego.
5. 
Użytkownicy funkcji mogą używać pseudonimów do wyszukiwania, przeglądania lub aktualizowania wykazów właściwych organów krajowych. Musi istnieć możliwość powiązania tych pseudonimów z urzędowymi tożsamościami użytkowników na szczeblu krajowym.
Artykuł  4

Wejście w życie i stosowanie

1. 
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. 
Przepisy niniejszej decyzji dotyczące VIS stosuje się od dnia uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2021/1134.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 listopada 2023 r.

1 Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20.
2 Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1134 z dnia 7 lipca 2021 r. w sprawie zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861, (UE) 2019/817 i (UE) 2019/1896 oraz uchylenia decyzji Rady 2004/512/WE i (WE) nr 2008/633/WSiSW w celu zreformowania Wizowego Systemu Informacyjnego (Dz.U. L 248 z 13.7.2021, s. 11).
4 Niniejsza decyzja nie wchodzi w zakres środków ustanowionych w decyzji Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącej wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
5 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
6 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
7 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
8 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
9 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
10 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
11 Decyzja Rady (UE) 2018/934 z dnia 25 czerwca 2018 r. w sprawie wprowadzenia w życie w Republice Bułgarii i w Rumunii pozostałych przepisów dorobku Schengen dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen (Dz.U. L 165 z 2.7.2018, s. 37).
12 Decyzja Rady (UE) 2017/1908 z dnia 12 października 2017 r. w sprawie wprowadzenia w życie w Republice Bułgarii i w Rumunii niektórych przepisów dorobku Schengen dotyczących Wizowego Systemu Informacyjnego (Dz.U. L 269 z 19.10.2017, s. 39).
13 Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U. L 157 z 21.6.2005, s. 203).
14 Traktat między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Republiką Portugalską, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (państwami członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, s. 17).
15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.