Decyzja wykonawcza 2023/1096 ustanawiająca zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/29/UE w odniesieniu do regularnego gromadzenia i uaktualniania danych dotyczących wypadków związanych z używaniem wyrobów pirotechnicznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.146.24

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 czerwca 2023 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2023/1096

z dnia 2 czerwca 2023 r.

ustanawiająca zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/29/UE w odniesieniu do regularnego gromadzenia i uaktualniania danych dotyczących wypadków związanych z używaniem wyrobów pirotechnicznych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/29/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych ¹ , w szczególności jej art. 43 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 43 lit. b) dyrektywy 2013/29/UE Komisja ma określić praktyczne rozwiązania dotyczące regularnego gromadzenia i uaktualniania danych dotyczących wypadków związanych z wyrobami pirotechnicznymi, tak aby w miarę możliwości umożliwić przegląd sytuacji w zakresie wypadków w Unii w oparciu o wspólne zasady sprawozdawczości. Regularne i niezawodne gromadzenie, aktualizowanie i wymienianie takich danych jest zatem ważnym narzędziem służącym do określenia jasnego obrazu postępów skutecznego wdrożenia dyrektywy w odniesieniu do zgodnego z prawem i bezpiecznego korzystania z wyrobów pirotechnicznych, a tym samym do oceny, czy konieczne byłyby dodatkowe środki harmonizacji.

(2) Wszystkie państwa członkowskie uzyskały już porozumienie co do tego, że gromadzenie danych dotyczących wypadków związanych z używaniem wyrobów pirotechnicznych, jest zasadniczo przydatne i możliwe do wykonania. Jednakże gromadzenie danych związanych z kategoriami wyrobów pirotechnicznych innymi niż F1-F4 spowodowałoby nieuzasadnione obciążenie administracyjne. Ponadto wyroby pirotechniczne kategorii P1 przeznaczone do pojazdów, m.in. do poduszek powietrznych i systemów napinania pasów bezpieczeństwa, zasadniczo nie stwarzają ryzyka użycia niezgodnie z przeznaczeniem lub wypadku, ponieważ są częścią urządzeń bezpieczeństwa w pojazdach. Biorąc pod uwagę fakt, że państwa członkowskie już regularnie zgłaszają Komisji dane dotyczące wypadków związanych z używaniem fajerwerków na zasadzie dobrowolności, istniejący dobrowolny system powinien zostać wykorzystany na potrzeby regularnego gromadzenia i uaktualniania przez wszystkie państwa członkowskie danych dotyczących wypadków związanych z używaniem fajerwerków.

(3) Aby zapewnić istotność i porównywalność danych, minimalny zakres danych obowiązkowych powinien obejmować informacje dotyczące ogólnej liczby wypadków z urazami lub ogólnej liczby urazów związanych z używaniem wyrobów pirotechnicznych, a także liczby urazów spowodowanych wypadkami z podziałem na grupy wiekowe i rodzaje urazów. Aby lepiej zrozumieć przyczyny, a następnie wykorzystać je w decyzjach politycznych na szczeblu krajowym lub unijnym, należy zapewnić dodatkowe dane, jeżeli są one dostępne. W celu ograniczenia obciążeń administracyjnych dla państw członkowskich, w przypadku gdy gromadzenie minimalnych wymaganych danych nie jest możliwe, należy zezwolić na zgłaszanie ekstrapolowanych danych zgromadzonych na podstawie reprezentatywnych próbek.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Wyrobów Pirotechnicznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Minimalny zakres obowiązkowych danych

1. Od dnia 1 stycznia 2024 r. państwa członkowskie gromadzą w odniesieniu do każdego roku kalendarzowego co najmniej następujące dane dotyczące wypadków związanych z używaniem wyrobów pirotechnicznych kategorii F1-F4, które miały miejsce na ich terytorium:

a) ogólna liczba wypadków z urazami lub ogólna liczba urazów związanych z używaniem produktów pirotechnicznych;

b) liczba urazów z podziałem na następujące grupy wiekowe ofiar:

(i) od 0 do 12 lat;

(ii) od 13 do 18 lat;

(iii) powyżej 18 lat;

c) liczba urazów z podziałem na rodzaj w następujących kategoriach:

(i) ręka lub ramię;

(ii) twarz lub głowa;

(iii) oczy;

(iv) słuch;

(v) inne;

d) liczba urazów z podziałem na stopień powagi w następujących kategoriach:

(i) urazy wymagające hospitalizacji;

(ii) zgony;

(iii) inne.

2. W przypadku gdy gromadzenie jakichkolwiek danych, o których mowa w ust. 1, nie jest możliwe, państwa członkowskie mogą gromadzić dane na podstawie reprezentatywnych próbek i dokonać ich ekstrapolacji.

3. W przypadku gdy gromadzenie danych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie jest możliwe w danym roku, państwa członkowskie gromadzą wszystkie pozostałe dostępne dane dotyczące wypadków związanych z użytkowaniem wyrobów pirotechnicznych kategorii F1-F4.

Artykuł  2

Dodatkowe dane

Oprócz danych, o których mowa w art. 1, państwa członkowskie gromadzą następujące dane, jeżeli są dostępne:

a) rodzaj wyrobu pirotechnicznego, który spowodował wypadek;

b) informacje o tym, czy wypadek został spowodowany nieprawidłowym użyciem, użyciem niezgodnym z przeznaczeniem lub wadliwym działaniem wyrobu;

c) informacje o tym, czy wyrób został udostępniony na rynku nielegalnie;

d) wszelkie inne informacje, które państwo członkowskie uznaje za istotne na potrzeby analizy danych dotyczących wypadków.

Artykuł  3

Przekazywanie informacji

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji dane, o których mowa w art. 1 i 2, za każdy rok kalendarzowy do dnia 1 października kolejnego roku kalendarzowego.

2. W przypadku gdy państwa członkowskie przekazują dane zgodnie z art. 1 ust. 2, muszą wskazać, które z tych danych są ekstrapolowane.

3. W przypadku gdy państwa członkowskie przekazują dane zgodnie z art. 1 ust. 3, muszą przedłożyć uzasadnienie wyjaśniające, dlaczego nie były możliwe ani zgromadzenie ani ekstrapolacja danych w tym roku.

4. Państwa członkowskie przekazują Komisji dane, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2 oraz w art. 2, przy użyciu formatu elektronicznego, który ma zapewnić Komisja.

Artykuł  4

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 czerwca 2023 r.

¹ Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 27.