Decyzja wykonawcza 2019/1118 w sprawie projektu transgranicznego Sekwana-Skalda w ramach korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne oraz korytarza sieci bazowej Atlantyk

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.176.61

Akt indywidualny

Wersja od: 1 lipca 2019 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1118

z dnia 27 czerwca 2019 r.

w sprawie projektu transgranicznego Sekwana-Skalda w ramach korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne oraz korytarza sieci bazowej Atlantyk

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4561)

(Jedynie teksty w języku niderlandzkim i francuskim są autentyczne)

(Dz.U.UE L z dnia 1 lipca 2019 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE ¹ , w szczególności jego art. 47 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dekarbonizacja transportu, w szczególności przez stworzenie warunków dla ambitnego przesunięcia międzygałęziowego długodystansowego transportu towarowego na energooszczędne rodzaje transportu, jest kluczowym celem polityki Unii Europejskiej. Porozumienie paryskie potwierdziło i wzmocniło ambicje UE w zakresie walki ze zmianą klimatu.

(2) W tym kontekście wspieranie żeglugi śródlądowej w celu przemieszczania towarów jest wyraźnym priorytetem unijnej polityki transportowej i wieloletnim priorytetem polityki w zakresie transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T).

(3) Po zakończeniu budowy sieci Sekwana-Skalda dorzecze Sekwany będzie bezpośrednio połączone ciągłą, wysokoprzepustową śródlądową drogą wodną z dorzeczem Skaldy na północy Francji, Belgii i Niderlandów, a następnie z innymi ważnymi europejskimi basenami wodnymi, takimi jak Ren i Moza. Pozwoli to na stworzenie ciągłej, skutecznej i spójnej sieci śródlądowych dróg wodnych o wysokiej przepustowości łączącej liczne porty morskie i śródlądowe tego poszerzonego europejskiego regionu transgranicznego.

(4) Łącząc Francję, Belgię, Niderlandy i - z dalej położonych obszarów - Niemcy sieć Sekwana-Skalda ma wyraźny wymiar transgraniczny

(5) Realizację projektu Sekwana-Skalda przewidziano wstępnie w ramach korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne, a odcinek Hawr-Paryż - w ramach korytarza sieci bazowej Atlantyk. W deklaracji w sprawie realizacji korytarza sieci bazowej TEN-T Morze Północne-Morze Śródziemne (deklaracja tallińska) z dnia 17 października 2013 r., podpisanej przez belgijskiego, niderlandzkiego i francuskiego ministra transportu oraz przez komisarza ds. transportu, dodatkowo podkreślono zaangażowanie zainteresowanych stron w jego realizację. Ponadto w planie prac nad korytarzem sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne położono nacisk na konieczność ukończenia projektu Sekwana-Skalda, który jest podstawą utworzenia w pełni funkcjonalnego, multimodalnego korytarza transportowego.

(6) Jednym z głównych celów projektu jest zapewnienie, aby główne trasy sieci Sekwana-Skalda posiadały co najmniej klasę Va ECMT, oraz zagwarantowanie dobrych warunków żeglugowych.

(7) Wszystkie elementy składowe projektu Sekwana-Skalda są niezbędne do jego ukończenia. Jednym z głównych brakujących połączeń jest kanał Sekwana-Europa Północna, bez którego ukończenie sieci Sekwana-Skalda nie jest możliwe.

(8) Projekt Sekwana-Skalda jest złożonym projektem transgranicznym z udziałem Belgii (regionów Flandrii i Walonii) i Francji oraz obejmującym prace mające na celu zarówno stworzenie nowej infrastruktury, jak i ulepszenie infrastruktury już istniejącej przy minimalnym wpływie na żeglugę. Istotnym wyzwaniem jest zatem odpowiednia koordynacja. W celu wsparcia skoordynowanej i terminowej realizacji projektu należy przyjąć przepisy zawierające opis niezbędnych działań oraz harmonogram ich wdrożenia. Przyczyniłoby się to do osiągnięcia transgranicznych celów określonych w planie prac dotyczącym korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne, jak również do ukończenia projektu Sekwana-Skalda w najwcześniejszym możliwym terminie, a w każdym razie najpóźniej do 2030 r.

(9) Jasne określenie niezbędnych działań mających na celu ukończenie projektu Sekwana-Skalda oraz harmonogramu ich realizacji jest również ważne z punktu widzenia planowania i pełnej optymalizacji dostępności funduszy europejskich, krajowych i regionalnych, jak również finansowania prywatnego. Współfinansowanie ze strony UE wywiera efekt mnożnikowy na krajowy i regionalny proces decyzyjny dotyczący realizacji działań.

(10) Belgia (regiony Flandrii i Walonii) oraz Francja przeprowadziły już istotne prace (badania i prace infrastrukturalne) przyczyniające się do realizacji projektu Sekwana-Skalda. Większość z nich była współfinansowana przez Unię Europejską w ramach różnych programów. Obecnie działania prowadzone są na podstawie umowy o udzielenie dotacji w ramach instrumentu "Łącząc Europę" (2014-EU-TM-0373-M, "Seine-Escaut 2020"), przy finansowaniu Unii w wysokości do 50 % kosztów kwalifikowalnych.

(11) Transgraniczny wymiar projektu wymaga stworzenia specjalnych struktur zarządzania. Belgia (regiony Flandrii i Walonii) i Francja od lat ściśle ze sobą współpracują, zwłaszcza w ramach międzyrządowej komisji ds. przygotowania i ukończenia projektu Sekwana-Skalda ustanowionej we wrześniu 2009 r. Ta międzyrządowa komisja działa przy wsparciu operacyjnym ze strony ugrupowania interesów gospodarczych Sekwana-Skalda (EUIG Sekwana-Skalda) zrzeszającego Voies Navigables de France (VNF), Société du canal Seine-Nord Europe (SCSNE), Służbę Cywilną Walonii (SPW) oraz De Vlaamse Waterweg NV. Société du Canal Seine-Nord Europe, które odpowiada za budowę kanału Sekwana-Północ, utworzono w maju 2017 r. Te specjalne podmioty stanowią zintegrowaną strukturę zarządzania, która nadzoruje i koordynuje ukończenie projektu Sekwana-Skalda. Koordynator europejski ds. korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne oraz przedstawiciel Komisji powinni regularnie uczestniczyć w posiedzeniach międzyrządowej komisji oraz EUIG Sekwana-Skalda w charakterze obserwatorów. Ponadto koordynator europejski i przedstawiciel Komisji powinni uczestniczyć w posiedzeniach rady nadzorczej (conseil de surveillance) SCSNE w charakterze obserwatorów. Francja może rozważyć dokonanie dalszych stosownych uzgodnień w celu utrzymania należytego zaangażowania Komisji w działania wspomnianej rady nadzorczej.

(12) W celu monitorowania postępów w realizacji projektu państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji regularne sprawozdania dotyczące tej kwestii i odcinków znajdujących się na ich terytoriach, a także powiadamiać o wszelkich odnotowanych opóźnieniach.

(13) Harmonogram realizacji określony w niniejszej decyzji powinien pozostawać bez uszczerbku dla spełnienia wymogów zawartych w prawie międzynarodowym i prawie Unii, w tym w przepisach o ochronie środowiska i zdrowia ludzkiego. Harmonogram ten powinien umożliwiać planowanie i pełną optymalizację dostępności finansowania, nie przesądzając o zobowiązaniach finansowych państwa członkowskiego lub Unii. W żadnym wypadku nie może odbiegać od wysokich unijnych norm ochrony środowiska i udziału społeczeństwa.

(14) Nie naruszając przepisów art. 47 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, w niniejszej decyzji należy przewidzieć klauzulę przeglądową.

(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji zostały zatwierdzone przez Belgię i Francję.

(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszej decyzji określa się opis działań oraz harmonogram realizacji projektu transgranicznego Sekwana-Skalda, a także ustanawia się powiązane przepisy dotyczące zarządzania.

Artykuł  2

Działania i harmonogram

Belgia i Francja zapewniają terminową realizację następujących działań:

a) Górna Sekwana, od Nogent-sur-Seine do Paryża: poprawa warunków żeglugowych do grudnia 2030 r.;

- poprawa warunków żeglugowych, w tym odbudowa jazów (Beaulieu, Livon, Vives-Eaux), do grudnia 2027 r., a także renowacja śluz drugorzędnych (Coudray, Vives-Eaux, La Cave, Champagne) do grudnia 2023 r.,

- ustanowienie systemu zdalnego sterowania śluz i jazów do grudnia 2024 r.,

- poprawa infrastruktury żeglugowej i usług świadczonych na rzecz użytkowników do grudnia 2027 r.;

b) Seine-Aval, od Suresnes do Hawru: modernizacja i poprawa warunków żeglugowych do grudnia 2027 r.;

- wydłużenie i renowacja śluz (takich jak Méricourt i Bougival) do grudnia 2026 r.,

- modernizacja jazów (Port-Mort, Poses, Méricourt, Bougival, Suresnes, Andrésy) do grudnia 2027 r., w tym wzmocnienie wału w Croissy-sur-Seine do grudnia 2022 r.,

- ustanowienie systemu zdalnego sterowania śluz i jazów do grudnia 2024 r.,

- poprawa infrastruktury żeglugowej i usług świadczonych na rzecz użytkowników do grudnia 2027 r.,

- budowa kładki w Poses-Amfreville do grudnia 2022 r. oraz budowa przepławek do grudnia 2030 r.;

c) Oise, od Conflans-Sainte-Honorine do Compiègne: podwyższenie klasy ECMT do Vb i poprawa warunków żeglugowych do grudnia 2028 r.;

- podwyższenie klasy rzeki Oise do klasy ECMT Vb (MAGEO: odzyskanie pasów przybrzeżnych i filary mostowe między Creil i Compiègne, pogłębienie, utworzenie nabrzeża portowego w Venette) do czerwca 2027 r.,

- odbudowa mostu w Mours do grudnia 2025 r.,

- ustanowienie systemu zdalnego sterowania śluz i jazów do grudnia 2028 r.;

d) kanał Sekwana-Europa Północna, od Compiègne do Aubencheul-au-Bac: budowa i oddanie do użytku w ramach klasy ECMT Vb oraz umożliwienie transportu trzech warstw kontenerów do grudnia 2028 r.;

1) sektor 1 od Compiègne do Passel, w tym budowa śluzy w Montmacq:

- planowanie przestrzenne do września 2020 r.,

- jednolite pozwolenie środowiskowe do września 2020 r.,

- rozpoczęcie głównych prac do października 2020 r.,

- zakończenie prac do grudnia 2026 r.,

- oddanie do użytku do czerwca 2027 r.;

2) sektor 2 od Passel do Allaines (49 km), przebiegający przez 33 gminy, sektor 3 od Allaines do Etricourt-Manancourt (11 km), przebiegający przez 3 gminy, i sektor 4 od Etricourt-Manancourt do Aubencheul-au-Bac (30 km), przebiegający przez 11 gmin, w tym budowa śluz w Noyon, Campagne, Allaines, Marquion-Bourlon, Oisy-Le-Verger i Moislains (śluzy na skrzyżowaniu z Canal du Nord), zbiornika w Louette oraz mostu kanałowego (pont-canal) o długości 1,33 km, przecinającego dolinę Somme:

- planowanie przestrzenne do grudnia 2022 r.,

- jednolite pozwolenie środowiskowe do października 2022 r.,

- rozpoczęcie głównych prac do grudnia 2023 r.,

- zakończenie prac do czerwca 2028 r.,

- oddanie do użytku do grudnia 2028 r.;

e) oś Dunkierka-Skalda, w tym kanał w Dunkierce, od Valenciennes do Skaldy oraz do doliny Sambry i Mozy, a także rzeka Deûle w kierunku Gandawy: podwyższenie klasy ECMT do Va (w obu kierunkach) i Vb (w jednym kierunku) oraz poprawa warunków żeglugowych do grudnia 2027 r.;

1) na wszystkich odcinkach:

- badania mające na celu zwiększenie wydajności śluz (poprzez ich poszerzenie lub wydłużenie) do grudnia 2023 r.,

- ustanowienie systemu zdalnego sterowania śluz do grudnia 2025 r.,

- zabezpieczenie warunków żeglugowych dla statków klasy V ECMT do grudnia 2027 r.;

2) odcinek od Arleux do Anzin: modernizacja i renowacja śluzy w Denain do grudnia 2022 r.;

3) odcinek od Arleux do Halluin:

- podwyższenie klasy ECMT rzeki Deûle do Va (w obu kierunkach) i Vb (w jednym kierunku) do grudnia 2022 r.,

- modernizacja i renowacja śluz (w tym w Don i w Grand-Carré) do grudnia 2020 r. oraz wydłużenie śluzy w Quesnoy-sur-Deûle do grudnia 2026 r.,

4) odcinek od Bauvin do Dunkierki:

- ochrona linii brzegowej kanału Neufossé (fazy 1 i 2) do grudnia 2026 r. oraz ochrona linii brzegowej i renowacja linii wodnej w kanałach odprowadzających wodę w Fontinettes do grudnia 2023 r.,

- modernizacja i renowacja śluzy w Fontinettes do grudnia 2019 r.;

f) kanał Condé-Pommerœul: ponowne otwarcie w ramach klasy ECMT Va do grudnia 2022 r.;

g) dolina Sambry i Mozy, od Pommerœul do Namur: podwyższenie klasy ECMT do Va do grudnia 2028 r.;

1) Pommerœul do Seneffe: podwyższenie klasy ECMT do Va, w tym dostosowanie kanału Nimy-Blaton-Péronnes i poszerzenie śluzy w Obourg oraz zakończenie badań do grudnia 2022 r. i zakończenie prac do grudnia 2027 r.;

2) Seneffe do Charleroi: podwyższenie klasy ECMT do Va i poszerzenie śluz (Marchienne, Gosselies i Viesville), wykonanie prac przygotowawczych do grudnia 2022 r. i zakończeniu prac do grudnia 2027 r.;

3) Charleroi do Namur:

- dostosowanie śluzy w Auvelais do grudnia 2022 r.,

- poprawa możliwości przepływania, zakończenie badań do grudnia 2022 r. i zakończeniu prac do 2028 r.;

h) Górna Skalda:

1) w regionie Walonii (Belgia):

- podwyższenie klasy ECMT do Va, w tym dostosowanie skrzyżowania w Tournai do klasy Va w jednym kierunku oraz dostosowanie "Pont des Trous" i "Pont-à-Pont" do grudnia 2022 r.,

- zwiększenie wydajności i zabezpieczenie okolic śluz poprzez dostosowanie śluz w Hérinnes i Kain, zakończenie badań do grudnia 2023 r. i zakończenie prac do grudnia 2030 r.;

2) w regionie Flandrii (Belgia): zakończenie badań dotyczących podwyższenia klasy ECMT śluz do Vb do grudnia 2022 r. oraz przygotowanie technicznego i finansowego planu wdrażania do grudnia 2023 r.;

i) Lys: podwyższenie klasy ECMT do Vb (w jednym kierunku) i Va (w obu kierunkach) oraz umożliwienie transportu 3 warstw kontenerów do grudnia 2027 r., w tym:

1) w regionie Flandrii (Belgia), między Gandawą a Wervik:

- dostosowanie wszystkich śluz do klasy ECMT Vb, w tym śluz w Sint-Baafs-Vijve i w Harelbeke do grudnia 2021 r.,

- dostosowanie do klasy ECMT Vb, w tym podniesienie mostów umożliwiające transport 3 warstw kontenerów do grudnia 2022 r. na kanale obejściowym Lys oraz do grudnia 2027 r. na pozostałych odcinkach;

2) w regionie Walonii (Belgia), w gminie Comines: podwyższenie klasy ECMT do Vb, w tym skrzyżowania w Comines, do grudnia 2027 r. oraz zabezpieczenie warunków żeglugowych, w szczególności poprzez wymianę jazu w Comines, do grudnia 2030 r.;

3) we Francji, między Deûlémont a Comines: podwyższenie klasy ECMT do Vb do grudnia 2024 r.;

j) sieć łącząca we Flandrii:

1) badania dotyczące modernizacji odcinków śródlądowej drogi wodnej we Flandrii zapewniających bezpośrednie połączenie z głównym połączeniem Sekwana-Skalda do grudnia 2022 r.:

- podwyższenie klasy ECMT do Va w przypadku połączeń z portami morskimi w Zeebrugge (kanał Gandawa-Brugia) oraz w Antwerpii (Górna Skalda) - umożliwiające transport 3 warstw kontenerów,

- podwyższenie klasy ECMT kanałów Roulers-Lys oraz Bossuit-Kortrijk do Va;

2) przygotowanie technicznego i finansowego planu wdrażania zawierającego szczegółową ocenę priorytetów na potrzeby niezbędnych modernizacji powyższych odcinków do grudnia 2023 r.;

k) Seneffe-Antwerpia, na odcinkach we Flandrii i w Walonii: przeprowadzenie badań w szczególności dotyczących podwyższenia klasy ECMT do pełnowartościowej klasy IV do grudnia 2022 r. oraz przygotowanie technicznego i finansowego planu wdrażania dotyczącego niezbędnych modernizacji do grudnia 2023 r.;

l) działania ogólne:

1) przygotowanie ram polityki skoordynowanej między różnymi stronami w celu promowania pełnego rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych na całej długości sieci Sekwana-Skalda - zgodnie z krajowymi ramami polityki przedłożonymi przez Belgię i Francję w odniesieniu do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE ²  - do grudnia 2022 r., mając na celu ich stopniowe wdrażanie do grudnia 2030 r.;

2) wdrożenie zintegrowanych i skutecznych usług zarządzania ruchem i transportem transgranicznym na całej długości sieci Sekwana-Skalda, w tym pełnowymiarowe wdrożenie usług informacji rzecznej zgodnie z dyrektywą 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³ , do grudnia 2028 r.;

3) rozwój multimodalnych platform logistycznych na sieci Sekwana-Skalda do grudnia 2028 r.

Artykuł  3

Zarządzanie

1. Koordynatora europejskiego ds. korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne oraz przedstawiciela Komisji Europejskiej zaprasza się do udziału w posiedzeniach rady nadzorczej spółki (conseil de surveillance) Société du canal Seine-Nord Europe w charakterze obserwatorów.

2. Postępy w działaniach określonych w art. 2 należy regularnie omawiać w ramach międzyrządowej komisji ds. przygotowania i ukończenia projektu Sekwana-Skalda oraz w ramach EUIG Sekwana-Skalda. Koordynatora europejskiego ds. korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne oraz przedstawiciela Komisji zaprasza się do udziału w charakterze obserwatorów w posiedzeniach międzyrządowej komisji co najmniej dwa razy w roku oraz w posiedzeniach EUIG Sekwana-Skalda co najmniej trzy razy w roku.

Artykuł  4

Sprawozdawczość

Co najmniej raz w roku Belgia i Francja informują Komisję i koordynatora europejskiego ds. korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne o postępach w realizacji działań, o których mowa w art. 2, oraz powiadamiają o wszelkich odnotowanych opóźnieniach, określając przyczyny tych opóźnień i wskazując podjęte środki naprawcze. W tym celu państwa członkowskie mogą, w stosownych przypadkach, wykorzystywać treść rocznych sprawozdań o stanie działania, które mają być składane zgodnie z umowami o udzielenie dotacji w ramach instrumentu "Łącząc Europę".

Artykuł  5

Przegląd

Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2023 r., na wniosek Belgii i Francji, bądź z własnej inicjatywy, oraz z pomocą koordynatora europejskiego ds. korytarza sieci bazowej Morze Północne-Morze Śródziemne, Komisja dokonuje przeglądu działań i harmonogramu, o których mowa w art. 2.

Artykuł  6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii i do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2019 r.

	W imieniu Komisji
	Violeta BULC
	Członek Komisji

¹ Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 1.

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych (Dz.U. L 307 z 28.10.2014, s. 1).

³ Dyrektywa 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) na śródlądowych drogach wodnych we Wspólnocie (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 152).