Decyzja wykonawcza 2015/843 w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2014
Dz.U.UE.L.2015.134.20
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/843
z dnia 28 maja 2015 r.
w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2014
(Dz.U.UE L z dnia 30 maja 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 1 , w szczególności jego art. 51 i art. 54 ust. 5
po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią audytową co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 wymienionego rozporządzenia.
(2) Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku "N-1" i kończy się w dniu 15 października roku "N". Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2014 należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez państwa członkowskie pomiędzy dniem 16 października 2013 r. a dniem 15 października 2014 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 2 .
(3) Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które podlegają zwrotowi od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności miesięcznych w danym roku budżetowym, tj. w roku 2014, z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1. Komisja potrąca tę kwotę od płatności miesięcznej odnoszącej się do poniesionego wydatku w drugim miesiącu następującym po miesiącu, w którym podejmowana jest decyzja w sprawie rozliczenia rachunków, bądź ją do niej dodaje.
(4) Komisja sprawdziła informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz powiadomiła państwa członkowskie przed dniem 30 kwietnia 2015 r. o wynikach tej weryfikacji oraz o niezbędnych poprawkach.
(5) W przypadku niektórych agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.
(6) Informacje przekazane przez niektóre inne agencje płatnicze wymagają przeprowadzenia dodatkowego postępowania, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.
(7) Zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 3 wszelkie przekroczenia terminów w sierpniu, wrześniu oraz październiku są brane pod uwagę w decyzji w sprawie rozliczenia rachunków. Część wydatków zadeklarowanych przez niektóre państwa członkowskie w tych miesiącach w roku 2014 została dokonana po przekroczeniu obowiązujących terminów. Niniejsza decyzja powinna zatem ustanowić odpowiednie zmniejszenia.
(8) Zgodnie z art. 41 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonała już zmniejszenia lub zawieszenia szeregu płatności miesięcznych przy uwzględnianiu wydatków za rok budżetowy 2014, ze względu na nieprzestrzeganie pułapów lub terminów płatności. Przy podejmowaniu niniejszej decyzji Komisja musi uwzględnić kwoty zmniejszone lub zawieszone, aby uniknąć wszelkich niewłaściwych i nienależnych płatności lub zwracania kwot, które mogą być później przedmiotem korekty finansowej. Przedmiotowe kwoty mogą być następnie badane, w stosownych przypadkach, w ramach procedur kontroli rozliczeń zgodności zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
(9) Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Artykuł 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 wymaga od państw członkowskich ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych kwot obciążających je w wyniku zastosowania ust. 2 tego artykułu. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które podlegają zwrotowi, są określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane w 2015 r. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.
(10) Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą, z należycie uzasadnionych powodów, zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i prawdopodobnych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu UE. Kwoty, w odniesieniu do których dane państwo członkowskie podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody tej decyzji należy w myśl art. 29 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 908/2014 zawrzeć w rocznych sprawozdaniach finansowych, o których mowa w art. 102 ust. 1 lit. c) ppkt (iii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Kwotami takimi nie należy zatem obciążać państw członkowskich, których to dotyczy, i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.
(11) Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie narusza jakichkolwiek decyzji, które Komisja może podjąć w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: