Art. 14. - Właściwość w odniesieniu do wszelkich dalszych decyzji oraz prawo właściwe - Decyzja ramowa 2008/947/WSiSW o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania do wyroków i decyzji w sprawie zawieszenia lub warunkowego zwolnienia w celu nadzorowania przestrzegania warunków zawieszenia i obowiązków wynikających z kar alternatywnych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.337.102

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 stycznia 2024 r.

Artykuł  14

Właściwość w odniesieniu do wszelkich dalszych decyzji oraz prawo właściwe

1. Właściwy organ państwa wykonania jest uprawniony do podejmowania wszelkich dalszych decyzji w sprawie kary z zawieszeniem wykonania, warunkowego zwolnienia, kary warunkowej i kary alternatywnej, w szczególności w przypadku gdy osoba skazana nie przestrzega warunku zawieszenia lub obowiązku wynikającego z kary alternatywnej lub gdy popełni ona nowe przestępstwo.

Takie dalsze decyzje obejmują w szczególności:

a) zmianę nakazów lub poleceń, które przewiduje warunek zawieszenia lub kara alternatywna, lub zmianę długości okresu zawieszenia;

b) uchylenie zawieszenia wykonania wyroku lub uchylenie decyzji o warunkowym zwolnieniu; oraz

c) nałożenie kary pozbawienia wolności lub zastosowanie innego środka polegającego na pozbawieniu wolności w przypadku kary alternatywnej lub kary warunkowej.

2. W odniesieniu do decyzji podejmowanych zgodnie z ust. 1 oraz do wszystkich konsekwencji wynikających z wyroku, w tym, w stosownych przypadkach, do wykonania kary pozbawienia wolności lub zastosowania innego środka polegającego na pozbawieniu wolności oraz, w razie konieczności, do dostosowania takiej kary lub takiego środka właściwe jest prawo państwa wykonania.

3. Każde państwo członkowskie może w momencie przyjęcia niniejszej decyzji ramowej lub później oświadczyć, że jako państwo wykonania może odmówić przejęcia uprawnień przewidzianych ust. 1 lit. b) i c) w sprawach lub w tych kategoriach spraw, które samo wskaże, w szczególności:

a) w przypadkach dotyczących kary alternatywnej, gdy wyrok nie przewiduje kary pozbawienia wolności lub innego środka polegającego na pozbawieniu wolności, które mają zostać wykonane w razie nieprzestrzegania nałożonych nakazów lub poleceń;

b) w przypadkach dotyczących kary warunkowej;

c) w przypadkach, w których wyrok odnosi się do czynów niestanowiących przestępstwa na mocy prawa państwa wykonania, niezależnie od znamion przestępstwa lub jego określenia.

4. Jeżeli państwo członkowskie korzysta z jednej z możliwości, o których mowa w ust. 3, właściwy organ państwa wykonania przekazuje właściwość z powrotem właściwemu organowi państwa wydania w przypadku, gdy osoba skazana nie przestrzega warunku zawieszenia lub obowiązków wynikających z kary alternatywnej, o ile właściwy organ państwa wykonania uważa, że konieczne jest podjęcie dalszej decyzji, o której mowa w ust. 1 lit. b) lub c).

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, obowiązki, o których mowa w art. 8 ust. 1, czyli obowiązek uznania wyroku i, w stosownych przypadkach, decyzji w sprawie zawieszenia lub warunkowego zwolnienia, a także obowiązek bezzwłocznego podjęcia wszelkich działań niezbędnych do nadzoru nad przestrzeganiem warunków zawieszenia lub obowiązków wynikających z kar alternatywnych, nie ulegają zmianie.

6. Deklaracje, o których mowa w ust. 3, są składane poprzez poinformowanie o nich Sekretariat Generalny Rady. Deklarację taką można wycofać w dowolnym czasie. Określone w niniejszym artykule deklaracje lub informacje o ich wycofaniu publikowane są w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.