Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Bolesława G. Piechy (2015/2339(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.66.57

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lutego 2018 r.

Wniosek o uchylenie immunitetu poselskiego Bolesława G. Piechy

P8_TA(2016)0141

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Bolesława G. Piechy (2015/2339(IMM))

(2018/C 066/07)

(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Bolesława G. Piechy przekazany przez Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej dnia 29 października 2015 r. w związku z postępowaniem, które zamierza wszcząć Główny Inspektor Transportu Drogowego (nr ref. CAN-PST-SCW.7421.653220.2014.13.A.0475), ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 23 listopada 2015 r.,

- uwzględniając okoliczność, że Bolesław G. Piecha zrezygnował z prawa do udzielenia wyjaśnień zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu,

- uwzględniając art. 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. ¹ ,

- uwzględniając art. 105 ust. 2 i art. 108 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 7b ust. 1 i art. 7c ust. 1 polskiej ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora,

- uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0152/2016),

A. mając na uwadze, że Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej przekazał wniosek Głównego Inspektora Transportu Drogowego o uchylenie immunitetu wybranego w Polsce posła do Parlamentu Europejskiego Bolesława G. Piechy w związku z wykroczeniem z art. 92a ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym; mając na uwadze, że zarzucane wykroczenie dotyczy konkretnie przekroczenia dopuszczalnej prędkości na obszarze zabudowanym;

B. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa członkowskiego z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu tego państwa członkowskiego;

C. mając na uwadze, że zgodnie art. 105 ust. 2 i art. 108 Konstytucji RP poseł lub senator nie może być pociągnięty bez zgody - odpowiednio - Sejmu lub Senatu do odpowiedzialności karnej;

D. mając na uwadze, że w związku z powyższym do Parlamentu Europejskiego należy decyzja o ewentualnym uchyleniu immunitetu Bolesława G. Piechy;

E. mając na uwadze, że zarzucane wykroczenie miało miejsce, zanim Bolesław G. Piecha został posłem do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że zarzucane wykroczenie miało miejsce w czasie, gdy Bolesław G. Piecha był senatorem RP; mając na uwadze, że w konsekwencji zarzucane wykroczenie nie ma bezpośredniego lub oczywistego związku z wykonywaniem przez Bolesława G. Piechę obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego;

F. mając na uwadze, że w odpowiedzi na wezwanie Głównego Inspektora Transportu Drogowego Bolesław G. Piecha nadesłał do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego oświadczenie, w którym wyraził zgodę na przyjęcie mandatu karnego za wykroczenie określone w art. 92a kodeksu wykroczeń; mając na uwadze, że w związku z tym trudno stwierdzić zaistnienie fumus persecutionis, czyli wystarczająco poważnego i precyzyjnego podejrzenia, że wniosek złożono z zamiarem zaszkodzenia politycznej działalności posła;

1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Bolesława G. Piechy;

2. zobowiązuje przewodniczącego do bezzwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwemym organom Rzeczypospolitej Polskiej i Bolesławowi G. Piesze.

¹ Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.