Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku o skorzystanie z immunitetu i przywilejów przez Larę Comi (2013/2190(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.482.155

Akt nieoceniany

Wersja od: 23 grudnia 2016 r.

Wniosek Lary Comi o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego

P7_TA(2014)0001

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku o skorzystanie z immunitetu i przywilejów przez Larę Comi (2013/2190(IMM))

(2016/C 482/25)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając złożony przez Larę Comi w dniu 30 lipca 2013 r. wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem karnym prowadzonym przed sądem w Ferrarze, który to wniosek został ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 9 września 2013 r.;

- po wysłuchaniu w dniu 5 listopada 2013 r. wyjaśnień Lary Comi zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,

- uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz uwzględniając art. 6 ust. 2 Aktu z dnia 20 września 1976 r. dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich,

- uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. ¹ ,

- uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0469/2013),

A. mając na uwadze, że posłanka do Parlamentu Europejskiego Lara Comi zwróciła się z wnioskiem o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem sądowym wszczętym przez prokuraturę krajową przy sądzie w Ferrarze dotyczącym skargi, której przedmiotem jest występek zniesławienia, przy wystąpieniu okoliczności dodatkowo obciążających, przewidzianych w art. 595 ust. 2 i 3 włoskiego kodeksu karnego oraz w art. 30 ustawy nr 223 z dnia 6 sierpnia 1990 r., którego to występku L. Comi miała się dopuścić, wygłaszając pewne stwierdzenia w politycznej debacie telewizyjnej w trakcie transmisji telewizyjnej;

B. mając na uwadze, że na mocy art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, na który Lara Comi powołuje się wyraźnie w swoim wniosku o skorzystanie z immunitetu, wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych;

C. mając na uwadze, że art. 6 Regulaminu stanowi, że wykonując swoje uprawnienia związane z przywilejami oraz immunitetami, Parlament dąży przede wszystkim do utrzymania swojej integralności jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego oraz do zagwarantowania niezależności posłów w sprawowaniu ich funkcji;

D. mając na uwadze, że Parlament dysponuje szerokim zakresem uznania, jeśli chodzi o kierunek, który zamierza nadać decyzji w przedmiocie złożonego przez jednego z posłów wniosku o skorzystanie z immunitetu poselskiego ² ;

E. mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości uznał, że oświadczenie złożone przez posła poza pomieszczeniami Parlamentu Europejskiego może stanowić opinię wyrażoną w czasie pełnienia przez niego obowiązków służbowych w rozumieniu art. 8 Protokołu, ponieważ istnienie takiej opinii uzależnione jest nie od miejsca, w jakim oświadczenie to zostało złożone, lecz od jego charakteru i treści ³ ;

F. mając na uwadze, że Lara Comi została zaproszona do udziału w rzeczonym programie telewizyjnym jako posłanka do Parlamentu Europejskiego, a nie jako reprezentantka partii krajowej, która zresztą miała już reprezentanta w osobie innego z zaproszonych gości, zgodnie z przepisami krajowymi mającymi na celu zapewnienie zrównoważonej reprezentacji opcji politycznych w debatach politycznych prowadzonych w okresach kampanii wyborczych, co miało zastosowanie w omawianej sprawie;

G. uznając, że we współczesnych demokracjach debata polityczna toczy się nie tylko w Parlamencie, ale prowadzona jest również za pośrednictwem środków masowego przekazu, od oświadczeń prasowych po wypowiedzi w internecie;

H. mając na uwadze, że w omawianym programie telewizyjnym Lara Comi wypowiadała się w charakterze posłanki do Parlamentu Europejskiego w celu przedyskutowania kwestii politycznych, także tych związanych z zagadnieniami zamówień publicznych oraz przestępczości zorganizowanej, którymi posłanka miała zwyczaj zajmować się w kontekście europejskim;

I. mając na uwadze, że dzień po transmisji Lara Comi skierowała do skarżącego przeprosiny, które ponowiła następnie w innej krajowej transmisji telewizyjnej;

1. wyraża zgodę na skorzystanie przez Larę Comi z immunitetu i przywilejów;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji, właściwym władzom Republiki Włoskiej i Larze Comi.

¹ Wyrok z dnia 12 maja 1964 r. w sprawie 101/63, Wagner/Fohrmann i Krier (Zbiór 1964, s. 387); wyrok z dnia 10 lipca 1986 r. w sprawie 149/85, Wybot/Faure i inni (Zbiór 1964, s. 2391); wyrok z dnia 15 października 2008 r. w sprawie T-345/05, Mote/ Parlament (Zbiór 2008, s. II-2849); wyrok z dnia 21 października 2008 r. w połączonych sprawach C-200/07 i C-201/07, Marra/ De Gregorio i Clemente (Zbiór 2008, s. I-7929); wyrok z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie T-42/06, Gollnisch/Parlament (Zbiór 2010, s. II-1135); wyrok z dnia 6 września 2011 r. w sprawie C-163/10, Patriciello (Zbiór 2011, s. I-7565).)

² Sprawa T-42/06 Gollnisch/Parlament, ust. 101

³ Sprawa Patriciello, cytat z ust. 30 wyroku.