Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2023 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Nicolausa Festa (2022/2056(IMM))

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.412

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 listopada 2023 r.

P9_TA(2023)0061

Wniosek o uchylenie immunitetu Nicolausa Festa

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2023 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Nicolausa Festa (2022/2056(IMM))

(C/2023/412)

(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2023 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Nicolausa Festa złożony przez prokuratora generalnego Berlina 31 marca 2022 r., przekazany pismem Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości Niemiec z 16 maja 2022 r. i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym 8 czerwca 2022 r.,

- po wysłuchaniu wyjaśnień Nicolausa Festa, zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

- uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. i 19 grudnia 2019 r. 1 ,

- uwzględniając art. 46 ust. 2, 3 i 4 ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec oraz wytyczną nr 192b Richtlinien für das Strafverfahren und das Bußgeldverfahren (wytycznych w sprawie sankcji karnych i administracyjnych),

- uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0055/2023),

A. mając na uwadze, że prokurator generalny Berlina wniósł o uchylenie immunitetu poselskiego Nicolausa Festa, posła do Parlamentu Europejskiego, w celu wszczęcia dochodzenia w sprawie domniemanego przestępstwa znieważenia w rozumieniu art. 185 niemieckiego kodeksu karnego;

B. mając na uwadze, że pismem z 2 grudnia 2021 r. skarżący złożył wniosek o ściganie Nicolausa Festa zgodnie z art. 194 niemieckiego kodeksu karnego;

C. mając na uwadze, że wniosek dotyczy oświadczeń złożonych i opublikowanych przez Nicolausa Festa na platformie Twitter;

D. mając na uwadze, że 10 września 2021 r. Nicolaus Fest zamieścił na swoim koncie na Twitterze wiadomość o następującej treści: "Szanowny Panie Beck, dlaczego nazywa mnie Pan tchórzem? "Publicznie nazywam Pana notorycznym kłamcą i pedofilem, który się jedynie chowa za swoim prożydowskim zaangażowaniem. Szalom!"

E. mając na uwadze, że zarzuty wobec Nicolausa Festa i związany z nimi wniosek o uchylenie jego immunitetu nie mają związku z opinią lub głosem wyrażonym przez niego w ramach wykonywania obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, ale z faktem, że w odpowiedzi na tweeta zamieścił tweeta zawierającego stwierdzenia odebrane przez adresata jako obraźliwe;

F. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swoich państw z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

G. mając na uwadze, że art. 46 ust. 2, 3 i 4 ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec stanowi, co następuje:

"(2) Poseł nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności ani zatrzymany za czyn karalny bez zgody Bundestagu, chyba że zostanie ujęty w trakcie popełniania czynu lub w ciągu następnej doby.

(3) Zgoda Bundestagu wymagana jest również w celu jakiegokolwiek ograniczenia wolności osobistej posła lub w celu wszczęcia postępowania przeciwko posłowi na mocy art. 18.

(4) Na wniosek Bundestagu zostają zawieszone wszelkie postępowania karne przeciwko posłowi lub wszelkie postępowania na mocy art. 18 oraz wszelkie zatrzymania lub inne ograniczenia jego wolności osobistej.";

H. mając na uwadze, że wytyczna nr 192b Richtlinien für das Strafverfahren und das Bußgeldverfahren (wytycznych w sprawie sankcji karnych i administracyjnych) reguluje uchylenie immunitetu posła do Parlamentu Europejskiego, a w szczególności jego ust. 1 stanowi:

"(1) Niemiecki poseł do Parlamentu Europejskiego korzysta z immunitetu przysługującego posłowi do niemieckiego Bundestagu. [...]";

I. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 ust. 8 Regulaminu Komisja Prawna nie może w żadnym przypadku orzekać o winie bądź braku winy posła ani o zasadności wszczęcia wobec niego postępowania karnego na podstawie zarzutów, które są mu stawiane, nawet wtedy, gdy analiza wniosku pozwala Komisji Prawnej na dokładne zapoznanie się ze szczegółami sprawy;

J. mając na uwadze, że immunitet parlamentarny ma chronić Parlament i posłów do niego przed postępowaniami sądowymi w związku z działaniami podejmowanymi w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych i niemożliwych do oddzielenia od tych obowiązków;

K. mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 2 Regulaminu immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego posłów;

L. mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli okoliczności wskazujących na leżący u podstaw możliwego postępowania sądowego zamiar zaszkodzenia działalności politycznej posła, a tym samym Parlamentowi Europejskiemu;

1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Nicolausa Festa;

2. zobowiązuje swoją przewodniczącą do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym organom Republiki Federalnej Niemiec i Nicolausowi Festowi.

1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 21 października 2008 r. w sprawie Marra v De Gregorio and Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., w sprawie Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Sądu z dnia 6 września 2011 r., w sprawie Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., w sprawie Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r., w sprawie Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.