Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2016 r. w sprawie wniosku Rosaria Crocetty o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2016/2015(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.204.207

Akt nienormatywny
Wersja od: 13 czerwca 2018 r.

Wniosek Rosaria Crocetty o skorzystanie z przywilejów i immunitetu

P8_TA(2016)0324

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2016 r. w sprawie wniosku Rosaria Crocetty o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2016/2015(IMM))

(2018/C 204/24)

(Dz.U.UE C z dnia 13 czerwca 2018 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając wniosek Rosaria Crocetty z dnia 7 stycznia 2016 r. dotyczący skorzystania z przywilejów i immunitetu w związku z postępowaniem karnym toczącym się przed trzecią izbą karną sądu w Palermo we Włoszech (RGNR nr 20445/2012), ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 21 stycznia 2016 r.,
-
po wysłuchaniu wyjaśnień Rosaria Crocetty w trybie art. 9 ust. 5 Regulaminu,
-
uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
-
uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. 1 ,
-
uwzględniając art. 595 włoskiego kodeksu karnego,
-
uwzględniając art. 5 ust. 2 oraz art. 7 i 9 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0230/2016),
A.
mając na uwadze, że były poseł do Parlamentu Europejskiego Rosario Crocetta złożył wniosek o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego w związku z postępowaniem karnym toczącym się przed trzecią izbą karną sądu w Palermo, mając na uwadze, że według aktu wydanego przez prokuraturę Rosariowi Crocetcie zarzuca się, że dopuścił się zniesławiających wypowiedzi, czyli czynów podlegających karze na mocy art. 595 włoskiego kodeksu karnego;
B.
mając na uwadze, że zgodnie z art. 8 Protokołu nr 7 wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych; mając na uwadze, że taki immunitet, w zakresie w jakim ma chronić swobodę wypowiedzi i niezależność posłów europejskich, należy uznać za immunitet bezwzględny, który uniemożliwia wszczęcie postępowania sądowego z uwagi na wyrażoną opinię lub stanowisko zajęte w głosowaniu w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych 2 ;
C.
mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że opinia, aby mogła być objęta immunitetem, powinna być wypowiedziana przez posła do Parlamentu Europejskiego "w czasie wykonywania [przez niego] obowiązków służbowych", z czego wynika tym samym wymóg związku między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi; mając na uwadze, że związek między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi powinien być bezpośredni i oczywisty 3 ;
D.
mając na uwadze, że przedmiotowe wypowiedzi miały miejsce w czasie, kiedy Rosario Crocetta był posłem do Parlamentu Europejskiego;
E.
mając na uwadze, że z działalności parlamentarnej Rosaria Crocetty widać, że zawsze aktywnie walczył z przestępczością zorganizowaną i jej wpływem na Unię i państwa członkowskie; mając na uwadze, że poseł skupiał się także na wpływie systematycznej korupcji na politykę i gospodarkę, zwłaszcza w odniesieniu do zamówień publicznych w dziedzinie polityki ochrony środowiska;
F.
mając na uwadze, że okoliczności sprawy, wynikające z przedstawionych Komisji Prawnej dokumentów oraz z wysłuchania w komisji, wskazują na to, iż wypowiedzi Rosaria Crocetty miały bezpośredni i oczywisty związek z jego obowiązkami parlamentarnymi;
G.
mając na uwadze, że można zatem uznać, iż Rosario Crocetta działał, wykonując obowiązki służbowe posła do Parlamentu Europejskiego;
1.
postanawia wyrazić zgodę na skorzystanie przez Rosaria Crocettę z przywilejów i immunitetu;
2.
zobowiązuje przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Republiki Włoskiej i Rosariowi Crocetcie.
1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.
2 Sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra, op. cit., pkt 27.
3 Sprawa C-163/10 Patriciello, op. cit., pkt 33 i 35.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.