Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 21 grudnia 2020 r. zmieniającego regulacyjne standardy techniczne określone w rozporządzeniach delegowanych (UE) 2015/2205, (UE) 2016/592 i (UE) 2016/1178 w odniesieniu do daty, od której obowiązek rozliczania staje się skuteczny dla niektórych rodzajów kontraktów (C(2020)9148 - 2020/2943(DEA))
Dz.U.UE.C.2021.465.180
Akt nienormatywnyBrak sprzeciwu wobec aktu delegowanego: zmiana regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do daty, od której obowiązek rozliczania staje się skuteczny dla niektórych rodzajów kontraktów
Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 21 grudnia 2020 r. zmieniającego regulacyjne standardy techniczne określone w rozporządzeniach delegowanych (UE) 2015/2205, (UE) 2016/592 i (UE) 2016/1178 w odniesieniu do daty, od której obowiązek rozliczania staje się skuteczny dla niektórych rodzajów kontraktów (C(2020)9148 - 2020/2943(DEA))
(2021/C 465/24)
- uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2020)9148),
- uwzględniając pismo Komisji z dnia 21 grudnia 2020 r., w którym Komisja zwraca się do Parlamentu o oświadczenie, że nie wyraża on sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego,
- uwzględniając pismo Komisji Gospodarczej i Monetarnej z dnia 26 stycznia 2021 r. skierowane do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji,
- uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (EMIR) 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 2,
- uwzględniając art. 111 ust. 6 Regulaminu,
- uwzględniając zalecenie dotyczące decyzji Komisji Gospodarczej i Monetarnej,
- uwzględniając fakt, że w terminie określonym w art. 111 ust. 6 tiret trzecie i czwarte Regulaminu, który upłynął dnia 9 lutego 2021 r., nie zgłoszono żadnego sprzeciwu,
A. mając na uwadze, że EMIR określa obowiązki rozliczania; mając na uwadze, że w rozporządzeniach delegowanych Komisji (UE) 2015/2205 2 , (UE) 2016/592 3 i (UE) 2016/1178 4 określono, między innymi, daty rozpoczęcia stosowania obowiązku rozliczania kontraktów dotyczących klas instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym wymienionych w załącznikach do tych rozporządzeń;
B. mając na uwadze, że zmiany zawarte w rozporządzeniu delegowanym przewidują kluczowe ułatwienie dla kontrahentów mających siedzibę w Unii, którzy zdecydują się dokonać nowacji kontraktu poprzez zastąpienie kontrahenta mającego siedzibę w Zjednoczonym Królestwie kontrahentem mającym siedzibę i posiadającym zezwolenie w państwie członkowskim, przy czym zmiany te mają na celu uniknięcie sytuacji, w której nowe kontrakty wynikające z tych nowacji mogłyby podlegać obowiązkowi rozliczania lub wymogom wymiany zabezpieczenia niemającym zastosowania w momencie zawierania pierwotnych kontraktów; mając na uwadze, że cel ten zostaje osiągnięty poprzez przedłużenie obowiązujących wyłączeń przewidzianych w rozporządzeniach delegowanych (UE) 2015/2205, (UE) 2016/592 i (UE) 2016/1178 o ustalony okres 12 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia delegowanego; mając na uwadze, że zmiany w rozporządzeniach delegowanych (UE) 2015/2205, (UE) 2016/592 i (UE) 2016/1178 stanowią nieznaczne korekty istniejących ram regulacyjnych;
C. mając na uwadze, że rozporządzenie delegowane powinno wejść w życie w trybie pilnym, aby zapewnić gotowość Unii i zabezpieczyć interesy kontrahentów mających siedzibę w Unii, ponieważ prawo Unii przestało mieć zastosowanie w Zjednoczonym Królestwie wraz z upływem okresu przejściowego w dniu 31 grudnia 2020 r.;
1. oświadcza, że nie wyraża sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji.