Decyzja EBC/2016/10 (2016/810) w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących
Dz.U.UE.L.2016.132.107
Akt obowiązującyDECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/810
z dnia 28 kwietnia 2016 r.
w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (EBC/2016/10)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 3 ust. 1 tiret pierwsze, art. 12 ust. 1, art. 18 ust. 1 tiret drugie oraz art. 34 ust. 1 tiret drugie,
(1) W decyzji EBC/2014/34 1 przewidziano przeprowadzenie serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (TLTRO) w okresie dwóch lat, w latach 2014-2016.
(2) W dniu 10 marca 2016 r., wykonując swoje zadanie utrzymywania stabilności cen, Rada Prezesów podjęła decyzję o przeprowadzeniu nowej serii czterech ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (TLTRO-II) w celu dalszego złagodzenia warunków udzielania kredytów sektorowi prywatnemu oraz stymulacji tworzenia kredytów. TLTRO-II mają na celu wzmocnienie transmisji polityki pieniężnej poprzez dalsze wspieranie podaży kredytów bankowych do niefinansowego sektora prywatnego, tj. gospodarstw domowych i przedsiębiorstw niefinansowych, w państwach członkowskich, których walutą jest euro. Środek ten nie ma na celu wspierania udzielania kredytów mieszkaniowych gospodarstwom domowym. Kwalifikowane kredyty dla niefinansowego sektora prywatnego w związku z tym środkiem nie obejmują zatem kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych. Wraz z innymi środkami niestandardowymi TLTRO-II mają na celu przyczynienie się do powrotu stopy inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2 % w średnim okresie.
(3) Tak jak w przypadku pierwszej serii TLTRO, w celu ułatwienia uczestnictwa instytucji, które z powodów organizacyjnych pożyczają od Eurosystemu, wykorzystując strukturę grupy, uczestnictwo w TLTRO-II będzie możliwe na zasadzie grupy tam, gdzie istnieją instytucjonalne podstawy dla łącznego traktowania grupy. Uczestnictwo grupy będzie się odbywało za pośrednictwem określonego członka grupy oraz w przypadku spełnienia określonych warunków. Ponadto w celu uwzględnienia kwestii związanych z podziałem płynności wewnątrz grupy w przypadku grup opierających się na bliskich powiązaniach między członkami wprowadzony zostanie obowiązek formalnego potwierdzania na piśmie uczestnictwa w grupie przez wszystkich jej członków. Grupa TLTRO, która została uznana na potrzeby TLTRO zgodnie z decyzją EBC/2014/34, może uczestniczyć w TLTRO-II jako grupa TLTRO-II pod warunkiem podlegania określonym procedurom dotyczącym powiadamiania i uznawania.
(4) Kwota, która będzie mogła zostać pożyczona na podstawie wszystkich TLTRO-II, zostanie określona na podstawie przypadającej na uczestnika całkowitej kwoty kwalifikowanych kredytów dla niefinansowego sektora prywatnego niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r., pomniejszonej o kwoty uprzednio pożyczone przez uczestnika TLTRO-II na podstawie pierwszych dwóch TLTRO przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. zgodnie z decyzją EBC/2014/34 i nadal niespłacone na dzień rozliczenia TLTRO-II.
(5) Stopa oprocentowania mająca zastosowanie do każdej TLTRO-II zostanie określona w oparciu o historię udzielania kredytów danego uczestnika w okresie od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r., zgodnie z zasadami wskazanymi w niniejszej decyzji.
(6) Od upływu 24 miesięcy po rozliczeniu danej TLTRO-II uczestnicy będą mieli możliwość spłaty przyznanych w niej kwot zgodnie z określonymi procedurami, z częstotliwością kwartalną.
(7) Instytucje chcące uczestniczyć w TLTRO-II będą podlegać określonym wymogom sprawozdawczym. Przekazywane dane będą wykorzystywane do: a) określania limitu zadłużenia; b) obliczania wartości odniesienia; c) oceny wykonywania zobowiązań przez uczestników w stosunku do ich wartości odniesienia; oraz d) innych celów analitycznych wymaganych dla wykonywania zadań przez Eurosystem. Planuje się ponadto, aby krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej "KBC"), otrzymujące przekazywane dane mogły wymieniać je w ramach Eurosystemu w zakresie i na poziomie niezbędnym do odpowiedniego wdrożenia struktury TLTRO-II, a także analizy jej skuteczności oraz w innych celach analitycznych Eurosystemu. Przekazywane dane mogą być udostępniane w ramach Eurosystemu w celu weryfikacji dostarczonych danych.
(8) W celu zapewnienia instytucjom kredytowym wystarczającej ilości czasu na dokonanie przygotowań operacyjnych do pierwszej TLTRO-II niniejsza decyzja powinna wejść w życie bez zbędnej zwłoki,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Definicje
Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:
Druga seria ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących
Uczestnictwo
Dla celów niniejszej decyzji instytucje kredytowe podlegające nadzorowi skonsolidowanemu, w tym oddziały tej samej instytucji kredytowej, uznaje się również za odpowiednich wnioskodawców o uznanie grupy TLTRO-II i są one obowiązane do przestrzegania odpowiednio stosowanych warunków określonych w niniejszym artykule. Ułatwia to tworzenie grup TLTRO-II wśród takich instytucji, gdy są one częścią tej samej osoby prawnej. W celu potwierdzenia utworzenia lub zmiany składu grupy TLTRO-II o takim charakterze stosuje się odpowiednio ust. 3 lit. d) pkt (iv) i ust. 6 lit. b) pkt (ii) ppkt 4.
W takich przypadkach dana instytucja wiodąca zawiadamia odpowiedni KBC o zmianie statusu członka swojej grupy;
Limit zadłużenia, limit oferty i wartości odniesienia
Odpowiednie obliczenia techniczne są wskazane w załączniku I. Referencyjna kwota kredytów netto dla uczestników, którym zezwolenia na prowadzenie działalności bankowej zostały udzielone po 31 stycznia 2015 r., wynosi zero, chyba że Rada Prezesów, w obiektywnie uzasadnionych okolicznościach, zdecyduje inaczej.
Odsetki
Wcześniejsza spłata
Wymogi sprawozdawcze
W przypadku uczestnictwa w ramach grupy wyniki ocen biegłego rewidenta podlegają przekazaniu KBC innych członków grupy TLTRO-II. Na wniosek KBC uczestnika szczegółowe wyniki ocen przeprowadzonych zgodnie z niniejszym ustępem udostępnia się temu KBC oraz, w przypadku uczestnictwa w grupie, następnie przekazuje się KBC członków grupy.
Eurosystem może udzielić dalszych wskazówek dotyczących sposobu, w jaki przeprowadzona powinna być ocena biegłego rewidenta; w takim przypadku uczestnicy zapewniają, aby biegli rewidenci zastosowali się do takich wskazówek przy przeprowadzaniu oceny.
Nieprzestrzeganie wymogów sprawozdawczych
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 3 maja 2016 r.
Mario DRAGHI | |
Prezes EBC |
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I
PRZEPROWADZANIE DRUGIEJ SERII UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH
PRZEPROWADZANIE DRUGIEJ SERII UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH
Uczestnicy jednej z ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących drugiej serii (TLTRO-II), działając indywidualnie lub jako instytucja wiodąca grupy TLTRO-II, podlegają limitowi zadłużenia. Obliczone limity zadłużenia podlegają zaokrągleniu w górę do najbliższej wielokrotności 10 000 EUR.
Limit zadłużenia mający zastosowanie do indywidualnego uczestnika TLTRO-II oblicza się na podstawie kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. Limit zadłużenia mający zastosowanie do instytucji wiodącej grupy TLTRO-II oblicza się na podstawie kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. w odniesieniu do wszystkich członków tej grupy TLTRO-II.
Limit zadłużenia jest równy 30 % niespłaconej kwoty kwalifikowanych kredytów w odniesieniu do uczestnika 11 na dzień 31 stycznia 2016 r. pomniejszonym o kwoty pożyczone przez tego uczestnika na podstawie ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (TLTRO) przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. na podstawie decyzji EBC/2014/34 i nadal niespłaconych na dzień rozliczenia TLTRO-II, tzn.:
BAk= 0,3 × OLJan2016 - OBkdla k = 1,...,4
Tutaj BAkoznacza limit zadłużenia na podstawie TLTRO-II k (przy czym k = 1,...,4), OLJan2016 stanowi kwotę kwalifikowanych kredytów uczestnika, które są niespłacone na dzień 31 stycznia 2016 r., a OBk stanowi kwotę pożyczoną przez uczestnika na podstawie TLTRO1 i TLTRO2 pierwszej serii TLTRO i nadal niespłaconą na dzień rozliczenia TLTRO-II k.
Limit oferty mający zastosowanie do każdego uczestnika w odniesieniu do każdej TLTRO-II jest równy limitowi zadłużenia pomniejszonemu o kwotę pożyczoną przez uczestnika na podstawie poprzednich TLTRO-II.
Przyjmijmy, że Ck≥ 0 jest kwotą pożyczoną przez uczestnika na podstawie TLTRO-II k. Limit oferty BLkdla tego uczestnika w odniesieniu do operacji k wynosi:
BL1 = BA1 oraz
Przyjmijmy, że NLmjest kwotą netto kwalifikowanych kredytów uczestnika w miesiącu kalendarzowym m, obliczoną jako przepływ brutto nowych kwalifikowanych kredytów uczestnika w tym miesiącu kalendarzowym pomniejszony o spłaty kwalifikowanych kredytów, zgodnie z definicją zawartą w załączniku II.
Określmy referencyjną kwotę kredytów netto dla tego uczestnika jako NLB. Definiuje się ją w następujący sposób:
NLB = min(NLFeb2015+ NLMarch2015+ ... + NLJan2016,0)
Oznacza to, że jeśli uczestnik ma dodatnią lub zerową kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, to NLB = 0. Jeśli jednak uczestnik ma ujemną kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, to NLB = NLFeb2015 + NLMarch2015 + ... + NLJan2016.
Określmy referencyjną niespłaconą kwotę uczestnika jako OAB. Definiuje się ją w następujący sposób:
OAB = max(OLJan2016 + NLB,0)
Przyjmijmy, że NSJan2018 określa kwotę uzyskaną przez zsumowanie kwoty netto kwalifikowanych kredytów z okresu od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. oraz kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r.; oblicza się ją jako NSJan2018 = OLJan2016+ NLFeb2016 + NLMarch2016 + ... + NLJan2018
Niech EX określa odchylenie procentowe NSJan2018 od referencyjnej niespłaconej kwoty, tj.
W przypadku gdy OAB równa się zero, EX uznaje się za równe 2,5.
Przyjmijmy, że rkstanowi stopę procentową mającą mieć zastosowanie w przypadku TLTRO-II k. Przyjmijmy, że MROki DFkoznaczają stopę procentową podstawowej operacji refinansującej (MRO) oraz stopę depozytu w banku centralnym, wyrażone jako roczne stopy oprocentowania, obowiązujące odpowiednio w momencie przydzielenia TLTRO-II k. Stopę procentową określa się w następujący sposób:
jeśli EX ≤ 0, to rk = DFk;
jeśli EX ≥ 2,5, to rk = DFk;
jeśli 0 < EX < 2,5, to
Stopa procentowa zostanie wyrażona jako roczna stopa oprocentowania, w zaokrągleniu w dół do czterech miejsc po przecinku.
ZAŁĄCZNIK II
DRUGA SERIA UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH - WYTYCZNE DOTYCZĄCE ZBIERANIA DANYCH WYMAGANYCH NA POTRZEBY FORMULARZA SPRAWOZDAWCZEGO
DRUGA SERIA UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH - WYTYCZNE DOTYCZĄCE ZBIERANIA DANYCH WYMAGANYCH NA POTRZEBY FORMULARZA SPRAWOZDAWCZEGO
Niniejsze wytyczne zawierają instrukcje dotyczące przygotowania sprawozdań, które uczestnicy TLTRO-II muszą przekazywać zgodnie z art. 7. Wymogi sprawozdawcze są przedstawione w formularzu sprawozdawczym na końcu niniejszego załącznika. Niniejsze wytyczne określają także wymogi sprawozdawcze dotyczące instytucji wiodących grup TLTRO-II uczestniczących w operacjach.
W pkt 2 i 3 zawarto informacje ogólne dotyczące zbierania i przekazywania danych, a w pkt 4 objaśniono wskaźniki podlegające przekazywaniu.
Miary stosowane w obliczaniu limitu zadłużenia dotyczą kredytów monetarnych instytucji finansowych (MIF) dla przedsiębiorstw niefinansowych w strefie euro i kredytów MIF dla gospodarstw domowych w strefie euro 13 , z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych, we wszystkich walutach. Zgodnie z art. 7 sprawozdania muszą być przekazywane w odniesieniu do dwóch okresów referencyjnych zdefiniowanych w art. 1. W szczególności informacje dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu oraz na koniec okresu, jak również kwoty kwalifikowanych kredytów netto podczas okresu (obliczone jako kredyty brutto minus spłaty kredytów) muszą zostać przekazane osobno dla przedsiębiorstw niefinansowych i dla gospodarstw domowych. Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów podlegają dostosowaniu w celu uwzględnienia kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, ale niewyksięgowanych z bilansu. Wymagane są również szczegółowe informacje dotyczące odpowiednich części składowych tych pozycji, jak również zdarzeń skutkujących zmianami niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów, ale niezwiązanych z kwotami kwalifikowanych kredytów netto (dalej zwanych "korektami należnych kwot"), przy uwzględnieniu także sprzedaży i zakupu kredytów i innych przeniesień kredytów.
Jeśli chodzi o wykorzystanie zebranych informacji, do określenia limitu zadłużenia wykorzystuje się dane dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów na dzień 31 stycznia 2016 r. Ponadto, do obliczenia referencyjnej kwoty kredytów netto oraz referencyjnej niespłaconej kwoty wykorzystuje się dane dotyczące kwoty netto kwalifikowanych kredytów podczas pierwszego okresu referencyjnego. Do oceny zmian w zakresie kredytów oraz wynikających z nich mających zastosowanie stóp procentowych wykorzystuje się natomiast dane dotyczące kwoty netto kwalifikowanych kredytów podczas drugiego okresu referencyjnego. Wszystkie pozostałe wskaźniki zawarte w formularzu są niezbędne do weryfikacji wewnętrznej spójności informacji i ich spójności z danymi statystycznymi zbieranymi w ramach Eurosystemu, jak również do szczegółowego monitorowania znaczenia programu TLTRO-II.
Ogólne zasady określające wypełnianie sprawozdań wynikają z wymogów sprawozdawczych dotyczących MIF strefy euro w zakresie statystyki pozycji bilansu (balance sheet items, BSI), określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). W szczególności, w odniesieniu do kredytów, zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) kredyty i pożyczki "wykazuje się w wartości kapitału na koniec miesiąca. Wykazywaną kwotę pomniejsza się o odpisy z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości, ustalone zgodnie z przyjętymi praktykami. [...] kredyty i pożyczki nie podlegają saldowaniu względem jakichkolwiek innych aktywów lub pasywów". Odmiennie od zasad określonych w art. 8 ust. 2, które oznaczają także, że kredyty i pożyczki należy wykazywać w ujęciu brutto, art. 8 ust. 4 stanowi, że "KBC mogą zezwolić na wykazywanie kredytów i pożyczek, na które utworzono rezerwę celową, w ujęciu netto oraz na wykazywanie skupionych kredytów i pożyczek według ceny nabycia [tj. ich wartości transakcyjnej], pod warunkiem że taka praktyka jest stosowana przez wszystkie krajowe podmioty sprawozdające". Skutki tego odejścia od ogólnych wytycznych BSI dla sporządzania sprawozdań zostaną szczegółowo opisane poniżej.
Rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) powinno również być wykorzystywane jako punkt odniesienia dla definicji stosowanych przy sporządzaniu sprawozdań. Zobacz w szczególności ogólne definicje w art. 1, a także definicje kategorii instrumentów objętych kategorią "kredyty i pożyczki" oraz sektorów uczestników odpowiednio w części 2 i 3 załącznika II. Co istotne, zgodnie z zasadami BSI odsetki należne od kredytów i pożyczek podlegają co do zasady wykazywaniu w bilansie w miarę ich narastania (tj. na bazie memoriałowej, a nie w momencie ich otrzymania), ale należy je wyłączyć z danych dotyczących niespłaconych kwot kredytów i pożyczek. Skapitalizowane odsetki należy jednak wykazywać jako część niespłaconych kwot.
O ile znaczą część danych podlegających przekazaniu MIF zbierają już obecnie zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33), uczestnicy składający oferty w TLTRO-II mają obowiązek zebrać pewne dodatkowe informacje. Ramy metodologiczne statystyki BSI określone w podręczniku statystyki bilansowej MIF 14 dostarczają wszystkich ogólnych informacji potrzebnych do zebrania tych dodatkowych danych; dalsze szczegóły określone są w pkt 4 odnośnie do definicji poszczególnych wskaźników.
Formularz zawiera wskazanie okresu, którego dotyczą dane, oraz grupuje wskaźniki w dwóch blokach: kredyty i pożyczki MFI dla przedsiębiorstw niefinansowych strefy euro i kredyty i pożyczki MFI dla gospodarstw domowych strefy euro, z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych. Dane we wszystkich polach zaznaczonych na żółto są obliczane z danych wprowadzonych w innych polach, na podstawie dostarczonych wzorów. W formularzu uwzględniono także regułę walidacyjną w celu weryfikacji spójności pomiędzy niespłaconymi kwotami oraz transakcjami.
Okres sprawozdawczy określa zakres dat, których dotyczą dane. W przypadku TLTRO-II istnieją dwa okresy sprawozdawcze, tzn. "pierwszy okres referencyjny", od dnia 1 lutego 2015 r. do dnia 31 stycznia 2016 r., oraz "drugi okres referencyjny", od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. Wskaźniki dotyczące niespłaconych kwot muszą być przekazywane według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego oraz na koniec okresu sprawozdawczego; informacje o niespłaconych kwotach za pierwszy okres referencyjny muszą być zatem przekazane na dzień 31 stycznia 2015 r. i 31 stycznia 2016 r., a informacje o niespłaconych kwotach za drugi okres referencyjny muszą być przekazane na dzień 31 stycznia 2016 r. i 31 stycznia 2018 r. Dane dotyczące transakcji i korekt muszą z kolei obejmować wszystkie mające znaczenie zdarzenia, która mają miejsce w okresie sprawozdawczym.
W zakresie grupowego uczestnictwa w TLTRO-II dane powinny być co do zasady wykazywane w ujęciu zagregowanym. Krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (KBC), mają jednak możliwość zbierania informacji dotyczących poszczególnych instytucji, jeżeli uznają to za stosowne.
Gotowe sprawozdania powinny zostać przekazane odpowiedniemu KBC w sposób określony w art. 7 i zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC, który określa także okresy sprawozdawcze, których mają dotyczyć poszczególne sprawozdania oraz zbiory danych (data vintages), które powinny zostać wykorzystane do zebrania danych.
Dane muszą być wyrażone w tysiącach euro.
Niniejszy punkt określa definicje pozycji podlegających przekazaniu; numeracja stosowana w formularzu sprawozdawczym jest wskazana w nawiasach.
Dane w tych polach są obliczane na podstawie liczb wykazanych w kolejnych pozycjach, czyli "Niespłacone kwoty w bilansie" (1.1 i 4.1), minus "Niespłacone kwoty kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu" (1.2 i 4.2), plus "Rezerwy na utratę wartości kwalifikowanych kredytów" (1.3 i 4.3). To ostatnie określenie ma znaczenie tylko w przypadkach, kiedy, odmiennie od ogólnej praktyki BSI, kredyty są wykazywane w ujęciu netto.
Pozycja ta zawiera niespłacone kwoty kredytów i pożyczek udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym w strefie euro, z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych. Odsetki naliczone, w odróżnieniu od odsetek skapitalizowanych, są wykluczone ze wskaźników.
Te pozycje formularza są bezpośrednio powiązane z częścią 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (blok 2 tabeli 1 dotyczącej stanów miesięcznych).
Bardziej szczegółowa definicja pozycji do ujęcia w sprawozdaniu znajduje się w części 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i w pkt 2.1.4 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Ta pozycja zawiera niespłacone kwoty pożyczek i kredytów, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, ale nie zostały wyksięgowane z bilansu. Obowiązkowi sprawozdawczemu podlega cała działalność sekurytyzacyjna, niezależnie od tego, gdzie biorące w niej udział podmioty sekurytyzacyjne są rezydentami. W pozycji nie uwzględnia się kredytów udzielonych jako zabezpieczenie operacji kredytowych polityki pieniężnej Eurosystemu w formie zobowiązań kredytowych, które prowadzą do przeniesienia bez wyksięgowania z bilansu.
Część 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (blok 5.1 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych) obejmuje wymagane informacje dotyczące zsekurytyzowanych kredytów i pożyczek udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym, które nie zostały wyksięgowane, ale nie wymaga ich podziału ze względu na cel. Ponadto niespłacone kwoty kredytów i pożyczek, które zostały przeniesione w inny sposób (tj. nie przez sekurytyzację), ale nie są wyksięgowane, nie podlegają rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). W celu sporządzenia sprawozdań potrzebne jest zatem oddzielne uzyskiwanie danych z wewnętrznych baz danych MIF.
Dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące pozycji do ujęcia w sprawozdaniu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Dane te mają znaczenie tylko dla tych instytucji, które, odmiennie od ogólnej praktyki BSI, wykazują kredyty w ujęciu netto. W przypadku instytucji składających ofertę jako grupa TLTRO-II wymóg ten stosuje się jedynie do tych instytucji w grupie, które wykazują kredyty w ujęciu netto.
Pozycja ta zawiera indywidualne i zbiorowe rezerwy na utratę wartości i straty z tytułu kredytów i pożyczek (przed odpisami z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości). Dane muszą odnosić się do niespłaconych kwalifikowanych kredytów w bilansie, tj. z wyłączeniem kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, ale nie zostały wyksięgowane z bilansu.
Jak wskazano w pkt 2 akapit trzeci, w statystyce BSI pożyczki i kredyty powinny być wykazywane co do zasady w wysokości niespłaconego kapitału, z odpowiednimi rezerwami przyporządkowanymi do "Kapitału i rezerw". W takich przypadkach nie powinno się przekazywać odrębnych informacji dotyczących rezerw. Jednocześnie, w przypadkach gdy kredyty i pożyczki są wykazywane w ujęciu netto, ta dodatkowa informacja musi być przekazywana dla zgromadzenia w pełni porównywalnych danych dla różnych MIF.
W przypadkach gdy praktyką jest wykazywanie niespłaconych kwot kredytów w ujęciu netto, KBC mają możliwość wprowadzenia zasady, że przekazywanie tej informacji jest nieobowiązkowe. W takich przypadkach obliczenia na podstawie ram prawnych dotyczących TLTRO-II będą jednak opierały się na kwotach niespłaconych kredytów w bilansie w ujęciu netto 15 .
Dodatkowe szczegółowe informacje znajdują się w odniesieniu do rezerw zawartym w definicji "Kapitału i rezerw" w części 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).
Te pozycje formularza sprawozdawczego wykazują kwoty netto kredytów (transakcje) udzielonych w okresie sprawozdawczym. Dane są obliczane na podstawie liczb wykazanych dla pozycji składowych, mianowicie "Kredyty brutto" (2.1) minus "Spłaty kredytów" (2.2).
Kredyty renegocjowane w okresie sprawozdawczym należy wykazywać zarówno jako "Spłaty kredytów", jak i "Kredyty brutto" w okresie, kiedy renegocjacje mają miejsce. Skorygowane dane muszą odzwierciedlać wynik renegocjacji kredytu.
Transakcje odwrócone w okresie (tj. kredyty udzielone i spłacone w danym okresie) co do zasady wykazuje się zarówno jako "Kredyty brutto", jak i "Spłaty kredytów". MIF składające ofertę mogą jednak wyłączyć te operacje przy przygotowywaniu sprawozdań w zakresie zmniejszającym ich obciążenia sprawozdawcze. W takim przypadku powinny one poinformować odpowiedni KBC, a dane dotyczące korekt należnych kwot muszą także wykluczać skutki odwróconych operacji. Wyłączenie to nie obowiązuje w przypadku udzielonych w danym okresie kredytów, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione.
Należy uwzględnić także kredyty i pożyczki z tytułu kart kredytowych, kredyty i pożyczki odnawialne oraz w rachunku bieżącym. W przypadku tych instrumentów zmiany sald spowodowane wykorzystaniem lub zwróceniem kwoty kredytu lub pożyczki w trakcie okresu wykorzystuje się jako zamienniki dla kwot netto kredytów. Dodatnie kwoty wykazuje się jako "Kredyty brutto" (2.1), podczas gdy ujemne kwoty wykazuje się (ze znakiem dodatnim) jako "Spłaty kredytów" (2.2).
Ta pozycja obejmuje kwoty brutto nowych kredytów w okresie sprawozdawczym, z wyłączeniem nabytych kredytów. Wykazuje się także, jak wyjaśniono powyżej, udzielone kredyty i pożyczki z tytułu kart kredytowych, kredyty i pożyczki odnawialne oraz w rachunku bieżącym.
Zamieszcza się także kwoty dodane w tym okresie do wymagalnego salda klienta, przykładowo w celu kapitalizacji odsetek (w przeciwieństwie do narosłej kwoty odsetek) oraz opłaty.
Ta pozycja obejmuje wartość spłat kapitału w okresie sprawozdawczym, z wyłączeniem spłat kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu. Jak wyjaśniono powyżej, wykazuje się także spłaty kredytów i pożyczek z tytułu kart kredytowych, kredytów i pożyczek odnawialnych oraz w rachunku bieżącym.
Nie wykazuje się spłaty naliczonych odsetek, które nie zostały jeszcze skapitalizowane, zbytych kredytów lub innych korekt należnych kwot (w tym odpisów z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości).
Te pozycje formularza sprawozdawczego są przeznaczone do wykazywania zmian należnych kwot (redukcji (-) oraz wzrostów (+)) mających miejsce w okresie sprawozdawczym, które nie są związane z kwotami netto kredytów. Zmiany takie wynikają z takich operacji, jak sekurytyzacje kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym, jak również z innych korekt dotyczących aktualizacji wynikających ze zmian kursów walutowych, odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości kredytów i reklasyfikacji. Dane w tych polach obliczane są automatycznie na podstawie liczb wykazanych w pozycjach składowych, a mianowicie "Sprzedaż i zakup kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym" (3.1) plus "Inne korekty" (3.2).
Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów, które podlegają w okresie sprawozdawczym sekurytyzacji, mającą wpływ na wykazywane stany kredytów i pożyczek, obliczoną jako nabycia minus zbycia 16 . Obowiązkowi sprawozdawczemu podlega cała działalność sekurytyzacyjna, niezależnie od tego, gdzie biorące w niej udział podmioty sekurytyzacyjne są rezydentami. Przeniesienia kredytów wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji formularza 3.2B (zobacz poniżej). W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości) 17 .
Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (bloki 1.1 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych) obejmują te elementy.
Bardziej szczegółowe definicje pozycji do ujęcia w formularzu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów i pożyczek zbytych lub nabytych w okresie, mających wpływ na wykazywane stany kredytów i pożyczek w operacjach niezwiązanych z działalnością sekurytyzacyjną, i jest obliczana jako nabycia minus zbycia. Przeniesienia wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji 3.2B. W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości).
Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) częściowo obejmują te elementy. Bloki 1.2 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych obejmują dane dotyczące wartości netto kredytów i pożyczek, które zostały przeniesione w inny sposób, mających wpływ na stany kredytów i pożyczek, ale z wyłączeniem:
Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione w okresie sprawozdawczym, niemających wpływu na wykazywane stany kredytów i pożyczek i jest obliczana jako nabycia minus zbycia. Przeniesienia wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji 3.2B. W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości). W pozycji tej nie uwzględnia się kredytów udzielonych jako zabezpieczenie operacji kredytowych polityki pieniężnej Eurosystemu w formie zobowiązań kredytowych, które prowadzą do przeniesienia bez wyksięgowania z bilansu.
Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) częściowo obejmują te elementy. Bloki 1.2 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych obejmują dane dotyczące przepływów netto kredytów, które są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, niemających wpływu na stany kredytów i pożyczek, ale kredyty mieszkaniowe dla gospodarstw domowych nie zostały odrębnie zidentyfikowane i dlatego powinny zostać wyodrębnione z wewnętrznych baz danych MIF. Dodatkowo, jak wskazano powyżej, wymogi wykluczają:
Na potrzeby przygotowania sprawozdań wykazywaniu podlegają wszystkie te skutki.
Dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące pozycji do ujęcia w formularzu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Dane dotyczące innych korekt wykazuje się dla niespłaconych należności z tytułu kwalifikowanych kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu.
Zmiany kursów walut w stosunku do euro prowadzą do zmiany wartości kredytów denominowanych w walutach obcych, jeżeli są wyrażone w euro. Dane dotyczące tych skutków należy wykazywać ze znakiem ujemnym (dodatnim), jeżeli w ujęciu netto dają podstawę do zmniejszenia (zwiększenia) należnych kwot oraz są konieczne w celu umożliwienia pełnego uzgodnienia kwoty netto kredytów ze zmianami należnych kwot.
Korekty te nie są objęte wymogami wskazanymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). Na potrzeby sprawozdań, jeżeli dane (albo chociaż oszacowanie) nie są łatwo dostępne dla MIF, mogą zostać obliczone zgodnie w wytycznymi wskazanymi w pkt 4.2.2 podręcznika statystyki bilansowej MIF. Sugerowana procedura szacowania ogranicza zakres obliczeń do głównych walut i jest oparta na następujących krokach:
Odnośnie do dodatkowych informacji zob. pkt 1.6.3.5 oraz pkt 4.2.2 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Zgodnie z art. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) "»odpis z tytułu częściowej utraty wartości« oznacza bezpośrednie obniżenie wartości bilansowej kredytu i pożyczki wynikające ze spadku jego wartości". Podobnie, zgodnie z art. 1 lit. h) tego samego rozporządzenia, "»odpis z tytułu całkowitej utraty wartości« oznacza odpisanie całkowitej wartości bilansowej kredytu i pożyczki, powodujące usunięcie tego aktywa z bilansu". Skutki odpisów z tytułu częściowej i całkowitej utraty wartości wykazuje się ze znakiem ujemnym lub dodatnim, jeżeli w ujęciu netto skutkują odpowiednio obniżeniem lub podwyższeniem niespłaconych kwot. Dane te są niezbędne dla pełnego uzgodnienia kwoty netto kredytów ze zmianami niespłaconych kwot.
W odniesieniu do odpisów z tytułu częściowej oraz całkowitej utraty wartości dotyczących kwoty niespłaconych kredytów w bilansie można użyć danych zebranych w celu spełnienia wymogów minimalnych części 4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (tabela 1A dotycząca miesięcznych korekt aktualizujących wartość). Wyjaśnienie wpływu odpisów z tytułu częściowej oraz całkowitej utraty wartości na kredyty sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane, wymaga jednak odrębnego pozyskania danych z wewnętrznych baz danych MIF.
Dane dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów (pozycje 1 i 4) koryguje się zasadniczo dla należnych kwot rezerw w przypadku, kiedy kredyty wykazuje się w ujęciu netto w bilansie statystycznym.
Można pominąć oddzielenie wpływu odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości kredytów na kredyty sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, jeżeli nie jest możliwe pozyskanie oddzielnych danych dotyczących rezerw z wewnętrznych baz danych MIF.
Nie jest konieczne oddzielenie wpływu odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości na kredyty sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, jeżeli nie jest możliwe pozyskanie oddzielnych danych dotyczących rezerw z wewnętrznych baz danych MIF.
Co do zasady pozycje te obejmują także zmianę wyceny pojawiającą się, gdy kredyty są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, a wartość transakcji różni się od należnej kwoty nominalnej w momencie przenoszenia. Zmiany wyceny wykazuje się, jeżeli są możliwe do zidentyfikowania, i oblicza jako różnicę między wartością transakcji a należną kwotą nominalną w chwili sprzedaży.
Odnośnie do dodatkowych informacji zob. część 4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz pkt 1.6.3.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.
Reklasyfikacje wykazują wszystkie pozostałe skutki, które nie dotyczą kredytów netto, jak zdefiniowano w pkt 4 lit. b), ale które prowadzą do zmian niespłaconych kwot kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu.
Skutki te nie są wykazywane zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i ich wpływ jest zwykle szacowany na bazie zagregowanej podczas zbierania statystyk makroekonomicznych. Są one jednakże ważne na poziomie poszczególnych instytucji (albo grup TLTRO-II) w celu uzgodnienia kredytów netto i zmian w niespłaconych kwotach.
Należy wykazywać wskazane poniżej skutki występujące w odniesieniu do niespłaconych kwot kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, z tym że konwencje wykorzystywane zwykle dla wykazywania skutków prowadzące do redukcji (wzrostów) niespłaconych kwot stosuje się ze znakiem ujemnym (dodatnim).
Zgodnie z art. 7 ust. 6 reorganizacje przedsiębiorstw i zmiany w składzie grup TLTRO-II zasadniczo skutkują potrzebą ponownego przesłania pierwszego sprawozdania w celu odzwierciedlenia nowej struktury przedsiębiorstwa i nowego składu grupy TLTRO-II. W odniesieniu do tych zdarzeń nie stosuje się zatem reklasyfikacji.
Odnośnie do dodatkowych informacji zob. pkt 1.6.3.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF. Należy jednak uwzględnić podkreślone powyżej różnice koncepcyjne w zakresie pozyskania danych reklasyfikacji na poziomie poszczególnych instytucji.
Statystyka TLTRO-II
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.