Decyzja 93/257/EWG ustanawiająca metody referencyjne oraz wykaz krajowych laboratoriów referencyjnych dla wykrywania pozostałości

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1993.118.75

Akt utracił moc
Wersja od: 4 września 1998 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 15 kwietnia 1993 r.
ustanawiająca metody referencyjne oraz wykaz krajowych laboratoriów referencyjnych dla wykrywania pozostałości

(93/257/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 14 maja 1993 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem (1), ostatnio zmienioną dyrektywą 92/5/EWG (2), w szczególności jej art. 8 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady 85/397/EWG z dnia 5 sierpnia 1985 r. w sprawie zdrowia i problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy mlekiem poddanym obróbce cieplnej (3), ostatnio zmienioną dyrektywą 89/662/EWG (4), w szczególności jej art. 11 ust. 4 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

decyzja Komisji 93/256/EWG (5) ustanawia metody stosowane w celu wykrywania pozostałości substancji mających działanie hormonalne i tyrostatyczne; wyżej wspomniana decyzja określa metody i kryteria, które należy stosować podczas prowadzenia analiz; przepis o metodach referencyjnych powinien odnosić się do kryteriów ustanowionych dla metod potwierdzających;

decyzja Komisji 90/515/EWG (6) ustanawia referencyjne metody wykrywania pozostałości metali ciężkich i arsenu; należy wprowadzić przepis dotyczący metod referencyjnych służących wykrywaniu pozostałości innych niż metale ciężkie czy arsen;

artykuł 8 ust. 1 akapit ostatni dyrektywy 64/433/EWG przewiduje wyznaczenie w każdym Państwie Członkowskim przynajmniej jednego laboratorium referencyjnego prowadzącego badania pozostałości;

zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 86/469/EWG z dnia 16 września 1986 r. dotyczącej badań zwierząt i świeżego mięsa na obecność pozostałości (7), zmienionej decyzją 89/187/EWG(8), krajowe laboratoria referencyjne są odpowiedzialne za koordynację norm i metod analizy każdej pozostałości lub grup danych pozostałości, włączając opracowywanie okresowych testów porównawczych próbek dzielonych przez zatwierdzone laboratoria oraz zgodność z ustanowionymi limitami;

uwzględniając rozwój wiedzy naukowej i technicznej, a także w celach przejrzystości, należy uchylić decyzję Komisji 89/610/EWG (9);

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do potwierdzenia występowania pozostałości substancji wymienionych w załączniku I do dyrektywy 86/469/EWG, z wyjątkiem pierwiastków chemicznych takich jak metale ciężkie i arsen, stosowane są następujące analityczne metody referencyjne:

– test immunologiczny,

– chromatografia cienkowarstwowa,

– chromatografia płynna,

– chromatografia gazowa,

– spektometria masowa,

– spektometria,

lub każda inna metoda spełniająca kryteria porównywalne do tych, które zostały określone w art. 3 niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Analityczna metoda referencyjna musi być oparta:

a) najlepiej na spektrometrii cząsteczkowej dostarczającej bezpośrednich informacji na temat struktury cząsteczkowej badanej substancji; lub

b) na kombinacji niezależnych metod dostarczających informacji pośrednich na temat struktury cząsteczkowej badanej substancji;

i musi posiadać właściwe granice wykrywalności i oznaczalności.

Artykuł  3

Kryteria stosowane przy analitycznych metodach referencyjnych są kryteriami metod potwierdzających, jak określono w pkt 1.2.3-1.2.6 i 2.1-2.2.5.3 oraz 2.4-2.5 Załącznika do decyzji 93/256/EWG.

Artykuł  4 1

(uchylony)

Artykuł  5

Niniejsza decyzja zostanie ponownie oceniona przed dniem 1 stycznia 1996 r. w celu uwzględnienia rozwoju wiedzy naukowej i technicznej.

Artykuł  6

Decyzja 89/610/EWG zostaje uchylona.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 kwietnia 1993 r.

W imieniu Komisji
René STEICHEN
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64.

(2) Dz.U. L 57 z 2.3.1992, str. 1.

(3) Dz.U. L 226 z 24.8.1985, str. 13.

(4) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13.

(5) Dz.U. L 118 z 14.5.1993, str. 64.

(6) Dz.U. L 286 z 18.10.1990, str. 33.

(7) Dz.U. L 275 z 26.9.1986, str. 36.

(8) Dz.U. L 66 z 10.3.1989, str. 37.

(9) Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 39.

ZAŁĄCZNIK  2

(uchylony)

1 Art. 4 uchylony przez art. 2 decyzji nr 98/536/WE z dnia 3 września 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.251.39) zmieniającej nin. decyzję z dniem 4 września 1998 r.
2 Załącznik uchylony przez art. 2 decyzji nr 98/536/WE z dnia 3 września 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.251.39) zmieniającej nin. decyzję z dniem 4 września 1998 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.