Decyzja 78/1028/EWG ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Kształcenia Weterynaryjnego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1978.362.10

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 grudnia 1978 r.

DECYZJA RADY

z dnia 18 grudnia 1978 roku

ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Kształcenia Weterynaryjnego

(78/1028/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 23 grudnia 1978 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając projekt decyzji przedstawiony przez Komisję,

a także mając na uwadze, co następuje:

w swojej rezolucji z dnia 6 czerwca 1974 r. dotyczącej wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, Rada zadeklarowała swoje poparcie dla ustanowienia komitetów doradczych;

w kontekście wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji oraz koordynacji warunków podejmowania oraz prowadzenia działalności w charakterze lekarza weterynarii, istotne jest zapewnienie porównywalnie wysokiego poziomu kształcenia;

aby przyczynić się do osiągnięcia powyższego celu, pożądane jest ustanowienie Komitetu Doradczego dla doradzania Komisji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W ramach komisji ustanawia się Komitet Doradczy ds. Szkoleń Weterynaryjnych, zwany dalej "Komitetem".

Artykuł  2

1. Zadaniem Komitetu jest pomaganie w zapewnieniu porównywalnie wysokiego poziomu kształcenia weterynaryjnego we Wspólnocie.

2. Komitet wykonuje to zadanie w szczególności przy pomocy następujących środków:

– wymiany wyczerpujących informacji dotyczących metod kształcenia oraz jego treści, poziomu oraz struktury kształcenia teoretycznego oraz praktycznego prowadzonego w Państwach Członkowskich,

– dyskusji oraz konsultacji prowadzonych w celu tworzenia wspólnych koncepcji odnoszących się poziomu, który ma zostać osiągnięty w drodze kształcenia lekarzy weterynarii oraz, w stosownych przypadkach, do struktury oraz treści takiego kształcenia,

– prowadzenie kontroli nad dostosowaniem kształcenia weterynaryjnego do rozwoju w dziedzinie nauk weterynaryjnych oraz metod nauczania.

3. Komitet przekazuje Komisji oraz Państwom Członkowskim swoje opinie oraz zalecenia, włączając w to, w przypadku gdy uzna to za stosowne, sugestie dotyczące zmian, które mają zostać wprowadzone do artykułów dotyczących kształcenia weterynaryjnego w dyrektywach 78/1026/EWG ⁽¹⁾ oraz 78/1027/EWG ⁽²⁾.

4. Komitet doradza Komisji w zakresie wszelkich spraw, które Komisja przedkłada mu w związku z kształceniem weterynaryjnym.

Artykuł  3

1. Komitet będzie składał się z trzech ekspertów z każdego Państwa Członkowskiego, jak poniżej:

– jednego eksperta wyznaczonego spośród środowisk praktykujących lekarzy weterynarii,

– jednego eksperta z ramienia instytutów zajmujących się nauczaniem w zakresie nauk weterynaryjnych,

– jednego eksperta z ramienia właściwych organów Państwa Członkowskiego.

2. Każdy członek Komitetu ma zastępcę. Zastępcy mogą brać udział w posiedzeniach Komitetu.

3. Członkowie oraz zastępcy, określeni w ust. 1 oraz 2 są nominowani przez Państwa Członkowskie. Członkowie, o których mowa w pierwszym oraz drugim akapicie ust. 1, oraz ich zastępcy są nominowani na podstawie wniosku ze strony środowisk praktykujących lekarzy weterynarii oraz instytutów zajmujących się nauczaniem w zakresie nauk weterynaryjnych. Członkowie oraz nominowani w ten sposób zastępcy będą wyznaczani przez Radę.

Artykuł  4

1. Kadencja członka komitetu wynosi trzy lata. Po upłynięciu tego okresu członkowie komitetu będą nadal pełnić swoje funkcje urzędowe aż do chwili wyznaczenia ich zastępców bądź wyboru ich na kolejna kadencję.

2. Kadencja członka kończy się przed upływem okresu trzyletniego wskutek jego rezygnacji, śmierci albo w drodze zastąpienia członka przez inną osobę, zgodnie z procedurą opisaną w art. 3. Członek wyznaczony w taki sposób będzie pełnił swoje funkcje przez pozostałą część kadencji.

Artykuł  5

Komitet wybiera przewodniczącego oraz dwóch zastępców przewodniczącego z grona swoich członków. Komitet przyjmuje swój regulamin. Porządek dzienny jest ustalany przez przewodniczącego komitetu w porozumieniu z Komisją.

Artykuł  6

Komitet może powoływać grupy robocze oraz wzywać lub dopuszczać obserwatorów lub ekspertów w celu udzielania mu pomocy w związku ze szczególnymi aspektami jego pracy.

Artykuł  7

Sekretariat komitetu jest zapewniany przez Komisję.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 1978 r.

	W imieniu Rady
	H.-D. GENSCHER
	Przewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 362 z 23.12.1978, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 362 z 23.12.1978, str. 7.