Decyzja 2021/625 w sprawie ustanowienia sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.131.170

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 2021 r.

DECYZJA KOMISJI (UE, Euratom) 2021/625

z dnia 14 kwietnia 2021 r.

w sprawie ustanowienia sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Aby pomóc przezwyciężyć gospodarcze i społeczne skutki kryzysu związanego z COVID-19, Komisja jest uprawniona decyzją (UE, Euratom) 2020/2053 ²  do zaciągnięcia w imieniu Unii pożyczek na rynkach kapitałowych w wysokości do 750 000 mln EUR w cenach z 2018 r. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2020/2094 ³  pożyczki te mają finansować odbudowę gospodarczą w następstwie kryzysu związanego z COVID-19. Unia zapewni zwrotne i bezzwrotne wsparcie w ramach różnych programów, a w szczególności będzie wspierać inwestycje i reformy publiczne w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 ⁴ .

(2) Komisja jest już uprawniona do działania w imieniu Unii w charakterze pożyczkobiorcy na rynkach kapitałowych w celu finansowania pożyczek na pomoc finansową udzielaną zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 407/2010 ⁵ , rozporządzeniem Rady (WE) nr 332/2002 ⁶  oraz decyzjami Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej różnym państwom na podstawie wpłat zgodnie, w szczególności, z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 ⁷ , decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/701 ⁸  oraz rozporządzeniem Rady (UE) 2020/672 ⁹ .

(3) Komisja jest również upoważniona decyzją Rady 77/270/Euratom ¹⁰  do zaciągania pożyczek na rynkach kapitałowych w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) w celu finansowania niektórych projektów inwestycyjnych w sektorze energii jądrowej w państwach członkowskich i w niektórych państwach trzecich Europy Środkowej i Wschodniej.

(4) Zgodnie z art. 282 ust. 3 rozporządzenia finansowego przepisy tytułu X rozporządzenia finansowego dotyczące pomocy finansowej zaczęły obowiązywać w dniu 1 stycznia 2021 r.

(5) Wykorzystanie rynków kapitałowych będzie odbywało się na dużą skalę, a emisja będzie prowadzona z wysoką częstotliwością. Zdolność absorpcyjna rynków kapitałowych jest ograniczona. W związku z tym operacje finansowania należy zorganizować w elastyczny sposób. Konieczne zatem jest, aby Komisja wzmocniła swoją zdolność zwracania się do odpowiedniej i kwalifikowanej sieci instytucji kredytowych o pierwotne plasowanie dłużnych papierów wartościowych, promowanie takiego plasowania oraz, w zależności od przypadku, świadczenie odpowiednich usług finansowych, takich jak udzielanie rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych.

(6) Główni dealerzy dopuszczeni do sieci uprawnieni są do udziału w aukcjach prowadzonych przez Komisję w celu zaciągania pożyczek na rynkach kapitałowych. Definicja kryteriów kwalifikowalności uwzględnia doświadczenie w wyborze instytucji kredytowych w ramach istniejących programów pomocy finansowej. Ponadto uwzględniane są najlepsze praktyki emitentów długu państwowego i emitentów ponadnarodowych.

(7) Aby zapewnić sprawne i skuteczne prowadzenie działalności w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem, ustalenia dotyczące sieci głównych dealerów powinny mieć zastosowanie do wszelkiej działalności Komisji w zakresie zaciągania pożyczek.

(8) Instytucje kredytowe powinny być uprawnione do członkostwa w sieci głównych dealerów, jeżeli spełniają kryteria kwalifikowalności. Kryteria te mają zagwarantować skuteczne wypełnianie funkcji głównych dealerów, w szczególności sprawne prowadzenie operacji rynkowych i przestrzeganie zobowiązań w zakresie gwarantowania emisji. W tym względzie kluczowe znaczenie ma to, aby kwalifikujący się główni dealerzy wykazali się solidną strukturą organizacyjną, potencjałem zawodowym i zarządczym, znaczącą działalnością rynkową w zakresie gwarantowania emisji obligacji państwowych i ponadnarodowych oraz przestrzeganiem odpowiednich ram regulacyjnych, zwłaszcza w odniesieniu do unijnych wymogów ostrożnościowych ¹¹  i nadzoru nad ich przestrzeganiem ¹² . Zgodnie z zasadą przejrzystości kryteria te oraz decyzje o dopuszczeniu instytucji kredytowej jako głównego dealera należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(9) Członkostwo w sieciach głównych dealerów obsługiwanych przez emitenta, jakim jest państwo członkowskie, lub emitenta ponadnarodowego uprawnia instytucję kredytową do udziału w publicznych aukcjach dłużnych papierów wartościowych takiego emitenta. Regularny i aktywny udział w państwowych lub ponadnarodowych procedurach aukcyjnych w sposób wiarygodny dowodzi doświadczenia w zakresie operacji zarządzania dłużnymi papierami wartościowymi. Kwalifikowanie się do członkostwa w unijnej sieci głównych dealerów powinno być zatem uwarunkowane członkostwem w co najmniej jednej sieci głównych dealerów emitenta, jakim jest państwo członkowskie, lub europejskiego ponadnarodowego emitenta lub w co najmniej jednym mechanizmie głównej działalności dealerskiej emitenta państwa członkowskiego lub europejskiego ponadnarodowego emitenta.

(10) Po dopuszczeniu do sieci głównych dealerów należy zezwolić głównym dealerom na posługiwanie się tytułem "Członka sieci głównych dealerów Unii Europejskiej" oraz na udział we wszystkich aukcjach dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu. Tacy dealerzy powinni zakupić minimalną średnią ważoną wolumenów sprzedawanych na aukcji i spełniać określone obowiązki sprawozdawcze.

(11) Główni dealerzy powinni również przestrzegać ogólnych warunków uczestnictwa w sieci głównych dealerów, w szczególności praw, zobowiązań i obowiązków członków sieci głównych dealerów, warunków rocznego przeglądu, obowiązków sprawozdawczych, a także zasad dotyczących kontroli, zawieszenia członkostwa, wykluczenia z sieci głównych dealerów oraz możliwości wycofania się z tej sieci.

(12) Emisja dłużnych papierów wartościowych w ramach programów pożyczkowych, o których mowa w motywach 3 i 4, odbywa się, oprócz aukcji, również poprzez konsorcjum lub w drodze ofert na rynku niepublicznym. Dlatego do celów każdej transakcji zaciągania pożyczek Komisja wyznacza instytucje kredytowe spełniające ustalone wymogi kwalifikowalności dotyczące transakcji konsorcjalnych i ofert na rynku niepublicznym.

(13) Członkowie sieci głównych dealerów, którzy nabywają wyższy średni ważony odsetek wolumenów sprzedawanych na aukcji niż wymagany, aby zostać członkiem sieci głównych dealerów, i którzy posiadają wystarczający udział w rynku wtórnym w postaci dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu, powinni kwalifikować się jako podmioty kierujące i podmioty współkierujące transakcjami konsorcjalnymi. Taka grupa dealerów powinna również zobowiązać się do wspierania płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu poprzez pełnienie funkcji animatora rynku, do udzielania Komisji rzetelnych porad i przedstawiania badań rynkowych oraz do promowania emisji Unii i Euratomu wśród inwestorów.

(14) Zadania związane z funkcjami podmiotu kierującego i podmiotu współkierującego należy uznać za usługi finansowe, o których mowa w rozdziale 1 sekcja 2 pkt 11.1 lit. j) załącznika I do rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046. Wyznaczenie kwalifikujących się głównych dealerów na członków konsorcjum na potrzeby konkretnej transakcji emisji powinno zatem następować zgodnie z procedurą negocjacyjną bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu. Procedura ta powinna obejmować wysyłanie zaproszenia do składania wniosków do kwalifikujących się dealerów oraz ocenę wniosków otrzymanych przez Komisję.

(15) Biorąc pod uwagę spodziewaną wysoką częstotliwość korzystania przez Komisję z rynków kapitałowych, konieczne jest ustanowienie sprawnego, szybkiego i skutecznego mechanizmu wyznaczania banków jako podmiotów kierujących i współkierujących transakcjami konsorcjalnymi. Należy zatem zapewnić sprawiedliwą i przejrzystą podstawę ograniczenia zaproszenia do składania wniosków do podgrupy głównych dealerów kwalifikujących się do udziału w konsorcjach. Ta dodatkowa selekcja jest konieczna, aby zrównoważyć potrzebę konkurencji w postępowaniu o udzielenie zamówienia na usługi wsparcia konsorcjum z potrzebą skutecznego przygotowania transakcji, w których istotnym czynnikiem jest czas, a także aby uniknąć powielania wysiłków głównych dealerów przy składaniu ofert dotyczących upoważnień konsorcjalnych. Taki wybór banków powinien opierać się na kryteriach jakościowych i ilościowych dotyczących udokumentowanej zdolności kwalifikujących się głównych dealerów do wspierania emisji państwowych i ponadnarodowych na rynkach pierwotnych i wtórnych oraz ich zdolności do dystrybucji dłużnych papierów wartościowych wśród inwestorów. Proces ten powinien również zapewniać zasadę rotacji gwarantującą równe szanse uczestnictwa wszystkim kwalifikującym się głównym dealerom.

(16) Uwzględniając potrzebę ochrony interesów finansowych Unii, należy ustanowić zasady monitorowania w celu zapewnienia przestrzegania przez członków sieci głównych dealerów obowiązków określonych w niniejszej decyzji i innych stosownych obowiązujących przepisów, w szczególności warunków ogólnych. W taki nadzór powinien być zaangażowany, w stosownych przypadkach, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(17) Działalność w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzona za pośrednictwem instytucji publicznych i platform elektronicznych nie obejmuje wyboru kontrahentów finansowych. Z tego powodu niniejsza decyzja nie powinna mieć do nich zastosowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ  1

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł  1

Cel, przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza decyzja ustanawia sieć głównych dealerów oraz określa kryteria kwalifikowalności i przepisy proceduralne dotyczące wyboru jej członków, a także prawa i obowiązki tych członków.

2. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do wszelkich działań w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzonych przez Komisję w imieniu Unii i Euratomu, w przypadku gdy Komisja wybierze prywatnych kontrahentów finansowych.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) "aukcja" oznacza proces emisji dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu oparty na konkurencyjnych ofertach za pośrednictwem platformy aukcyjnej na rynku pierwotnym;

2) "programy zaciągania pożyczek" oznaczają programy Unii i Euratomu obejmujące działania w zakresie zaciągania pożyczek na rynkach finansowych, w szczególności pomoc finansową ustanowioną zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 407/2010, rozporządzeniem (WE) nr 332/2002, decyzjami Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej różnym państwom na podstawie wpłat zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 480/2009 lub decyzją (UE) 2020/701, a także rozporządzeniem (UE) 2020/672, program Euratomu na podstawie decyzji 77/270/Euratom oraz zaciąganie pożyczek na podstawie art. 5 decyzji (UE, Euratom) 2020/2053;

3) "instytucja kredytowa" oznacza instytucję kredytową zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ¹³ ;

3a) 14  "firmy inwestycyjne" oznaczają firmy inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ¹⁵ .

4) "dłużne papiery wartościowe" oznaczają obligacje lub krótkoterminowe instrumenty finansowe, takie jak bony skarbowe, a także wszelkie inne instrumenty finansowe, emitowane przez Unię lub Euratom;

5) 16  "członkowie sieci głównych dealerów" oznaczają wszelkie instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne spełniające kryteria kwalifikowalności określone w art. 4 i ujęte w wykazie, o którym mowa w art. 11;

6) "europejski emitent ponadnarodowy" oznacza Bank Rozwoju Rady Europy, Europejski Instrument Stabilności Finansowej, Europejski Mechanizm Stabilności, Europejski Bank Inwestycyjny i Nordycki Bank Inwestycyjny;

7) "podmiot powiązany" oznacza każdy podmiot należący do tej samej grupy zdefiniowanej w art. 2 pkt 12 dyrektywy 2002/87/WE ¹⁷ .

Artykuł  3  ¹⁸  

Utworzenie sieci głównych dealerów

Unijna sieć głównych dealerów ("sieć głównych dealerów") jest grupą instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, o których mowa w art. 4) lit. b) ppkt (ii), kwalifikujących się do udziału w następujących działaniach Komisji w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem:

a) plasowanie dłużnych papierów wartościowych na pierwotnych rynkach kapitałowych, w szczególności w drodze aukcji i transakcji konsorcjalnych;

b) wspieranie płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu na rynkach finansowych;

c) udzielanie Komisji rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych;

d) promowanie i rozwój plasowania dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu.

ROZDZIAŁ  2

CZŁONKOSTWO W SIECI GŁÓWNYCH DEALERÓW

Artykuł  4  ¹⁹  

Kryteria kwalifikowalności dotyczące sieci głównych dealerów

Do członkostwa w sieci głównych dealerów kwalifikuje się instytucja kredytowa lub firma inwestycyjna, która:

a) jest podmiotem prawnym ustanowionym i mającym siedzibę główną w Unii lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

b) podlega nadzorowi właściwego organu Unii i posiada zezwolenie na prowadzenie działalności jako

(i) instytucja kredytowa zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE ²⁰ ; lub

(ii) firma inwestycyjna posiadająca zezwolenie na prowadzenie działalności związanej z gwarantowaniem emisji instrumentów finansowych lub subemisją instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji na podstawie dyrektywy 2014/65/UE

c) jest członkiem europejskiej państwowej lub ponadnarodowej sieci głównych dealerów utworzonej w celu pełnienia funkcji kontrahenta państwa członkowskiego lub europejskiego emitenta ponadnarodowego. Do celów niniejszej decyzji europejska państwowa lub ponadnarodowa sieć głównych dealerów oznacza jeden z następujących podmiotów:

(i) sieć, grupę lub zorganizowany system instytucji finansowych wyznaczone przez emitenta państwowego lub ponadnarodowego do pełnienia funkcji kontrahenta rynkowego w ramach zarządzania długiem publicznym, którego członkostwo zazwyczaj wiąże się z udziałem w emisjach dłużnych papierów wartościowych w drodze aukcji;

(ii) mechanizm głównej działalności dealerskiej, który zasadniczo jest równoważny sieci, grupie lub systemowi zorganizowanemu, o których mowa w ppkt (i).

Artykuł  5

Zobowiązania

Członkowie sieci głównych dealerów zobowiązują się:

a) zakupić minimalną średnią ważoną w wysokości 0,05 % wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię lub Euratom co pół roku zgodnie z częścią A załącznika;

b) wywiązywać się z obowiązku przekazywania Komisji co miesiąc dokładnych, terminowych i kompletnych sprawozdań o wolumenach obrotu dłużnymi papierami wartościowymi Unii i Euratomu, zgodnie ze zharmonizowanym formatem sprawozdawczości dotyczącym obrotu na wtórnym europejskim rynku długu państwowego, opracowanym przez podkomitet ds. unijnych rynków długu państwowego działający przy Komitecie Ekonomiczno-Finansowym Unii Europejskiej. Jakość sprawozdań jest regularnie oceniana, a wyniki są przekazywane zainteresowanemu głównemu dealerowi. Jeżeli przekazane dane nie są dokładne, informuje się o tym głównego dealera;

c) przedłożyć podpisany egzemplarz "Warunków ogólnych dla głównych dealerów z Unii Europejskiej" ("Warunki ogólne");

d) zapewnić, aby zezwolenia na obrót udzielone ich pracownikom odpowiadającym za obrót podlegały kwartalnemu przeglądowi oraz były skuteczne i obowiązujące;

e) postępować zgodnie z praktykami rynkowymi i etyką branżową, w szczególności

(i) główni dealerzy powinni przestrzegać zasad postępowania i najwyższych standardów obowiązujących w praktykach rynkowych mających zastosowanie do ich operacji w zakresie działalności o stałym dochodzie w euro;

(ii) Komisja oceni postępowanie głównych dealerów w trakcie realizacji transakcji konsorcjalnej i innych operacji zarządzania długiem pod kątem gotowości, neutralności rynkowej, prawidłowej i skutecznej realizacji;

(iii) 21  każdy główny dealer niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich postępowaniach wszczętych przeciwko niemu przez właściwy organ państwa członkowskiego w związku z działalnością polegającą na prowadzeniu przez takiego głównego dealera instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej, zgodnie z art. 4) lit. b) ppkt (ii). Każdy główny dealer powiadamia Komisję o wszelkich środkach lub decyzjach podjętych w wyniku tych postępowań;

(iv) każdy główny dealer niezwłocznie powiadamia Komisję, jeżeli on lub jeden z jego podmiotów powiązanych został uznany winnym popełnienia czynu opisanego w akcie oskarżenia, m.in. uchylania się od opodatkowania, lub podlega karom administracyjnym lub dyscyplinarnym, albo został zawieszony lub wykluczony z organizacji branżowej w dowolnym państwie członkowskim;

(v) główni dealerzy i ich podmioty powiązane stosują środki w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem zgodnie z obowiązującymi krajowymi i unijnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ państwa członkowskiego uchybień w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem lub nałożenia przez niego jakichkolwiek kar w związku z uchybieniami w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem, główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję i informują o swoich działaniach naprawczych;

(vi) główny dealer zapewnia, że nie będzie zawierał transakcji dotyczących dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu, w które zaangażowani byliby kontrahenci zarejestrowani lub mający siedzibę w państwie umieszczonym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych lub uznanym za państwo trzecie wysokiego ryzyka zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/849 i wymienionym w rozporządzeniu delegowanym (UE) 1675/2016, lub którzy nie przestrzegają skutecznie unijnych lub międzynarodowych norm podatkowych dotyczących przejrzystości i wymiany informacji oraz naruszeń systemów sankcji, w szczególności środków ograniczających na mocy art. 215 TFUE;.

f) w sposób poufny traktować wszystkie informacje otrzymane od Komisji.

Artykuł  6

Warunki ogólne

1. Warunki ogólne mają zastosowanie do wszelkich działań w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzonych przez Komisję na podstawie niniejszej decyzji w ramach programów pożyczkowych.

2. Zgodnie z niniejszą decyzją Warunki ogólne:

a) szczegółowo określają obowiązki na czas udziału w sieci głównych dealerów;

b) określają przedmiot rocznego przeglądu i procedurę jego przeprowadzania;

c) szczegółowo określają obowiązki sprawozdawcze;

d) ustanawiają zasady kontroli;

e) szczegółowo określają zasady i procedury zawieszenia członkostwa, zniesienia takiego zawieszenia oraz wykluczenia z sieci głównych dealerów; oraz

f) regulują możliwość wycofania się z sieci głównych dealerów.

3. Każdy termin oblicza się w następujący sposób:

a) w przypadku gdy termin oznaczony jest w dniach lub miesiącach od określonej daty lub zdarzenia, przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia ani miesiąca, w którym przypadła taka data lub w którym nastąpiło takie zdarzenie;

b) terminy oznaczone w dniach obejmują wyłącznie dni robocze. Dni robocze ustala się zgodnie z luksemburskim kalendarzem dni ustawowo wolnych od pracy (https://www.abbl.lu/fr/topic/bank-holidays/);

c) termin oznaczony w miesiącach kończy się wraz z upływem dnia w ostatnim miesiącu odpowiadającego temu samemu dniowi, w którym przypadła data, od której oblicza się termin, lub nastąpiło zdarzenie, od którego oblicza się termin.

d) Jeżeli w okresie oznaczonym w miesiącach dzień, w którym powinien upłynąć termin, nie występuje w ostatnim miesiącu, termin upływa z końcem ostatniego dnia tego miesiąca;

e) jeżeli termin oznaczony w miesiącach upływa w dniu ustawowo wolnym od pracy, termin ten przedłuża się do końca pierwszego kolejnego dnia roboczego.

Artykuł  7

Prawa członków sieci głównych dealerów

Członkowie sieci głównych dealerów mają prawo:

a) reklamować się jako "Członek sieci głównych dealerów Unii Europejskiej";

b) uczestniczyć i składać oferty w każdej aukcji dłużnych papierów wartościowych Unii lub Euratomu;

c) otrzymywać regularnie, co najmniej raz w roku, informacje zwrotne na temat swoich wyników, zwłaszcza w odniesieniu do swojego rankingu na aukcjach i rynkach wtórnych; takie informacje zwrotne opierają się na ocenie wewnętrznej, o której mowa w art. 11, a główni dealerzy informowani są o obiektywnych kryteriach;

d) bez uszczerbku dla przepisów rozdziału 3, kwalifikować się do operacji zarządzania długiem, w tym do następujących operacji:

(i) ofert na rynku niepublicznym:

(ii) transakcji odkupu określonych w art. 3 pkt 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 ²² _;

(iii) transakcji swapowych zdefiniowanych w sekcji 1 pkt 10 załącznika III do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/583 ²³ ;

e) prawo do rezygnacji w każdej chwili z członkostwa w sieci głównych dealerów w drodze powiadomienia o tym Komisji. Wycofanie staje się skuteczne pierwszego dnia roboczego drugiego miesiąca następującego po dacie powiadomienia.

ROZDZIAŁ  3

UPOWAŻNIENIA DO KIEROWANIA I WSPÓŁKIEROWANIA TRANSAKCJAMI KONSORCJALNYMI

Artykuł  8

Kryteria kwalifikowalności dotyczące upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi

Członkowie sieci głównych dealerów mogą działać jako podmioty kierujące i podmioty współkierujące transakcjami kon- sorcjalnymi pod warunkiem spełnienia następujących kryteriów:

a) zakupili co najmniej 2,00 % wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię i Euratom, według średniej ważonej opartej na trzech ostatnich aukcjach w sposób ciągły;

b) przedstawili dowody, oparte na danych dotyczących transakcji zgłoszonych zgodnie z niniejszą decyzją, potwierdzające posiadanie co najmniej 2,00 % udziału w rynku dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu na rynkach wtórnych;

c) przystali na warunki ogólne dotyczące upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi, które mogą stanowić część Warunków ogólnych; oraz

d) przystali na taryfę opłat.

Artykuł  9

Taryfa opłat

Taryfa opłat, o której mowa w art. 8 lit. d), ma zastosowanie do operacji zaciągania pożyczek i zarządzania długiem. W taryfie opłat określa się wynagrodzenie współmierne do kosztów i ryzyka ponoszonych przez kwalifikujących się głównych dealerów podczas prowadzenia operacji pożyczkowych i zarządzania długiem Unii i Euratomu, przy jednoczesnym zapewnieniu oszczędności kosztowej po stronie Unii i uwzględnieniu specyfiki emisji długu Unii, w szczególności wolumenów i terminów zapadalności. Taryfę opłat zamieszcza się w załączniku do warunków ogólnych dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi.

Artykuł  10

Zobowiązania dodatkowe

Członkowie sieci głównych dealerów spełniający kryteria kwalifikowalności określone w art. 8 mogą zostać wybrani do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi na podstawie oceny ich zobowiązania do wykonywania któregokolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wspieranie, przy dokładaniu wszelkich starań, płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu poprzez pełnienie funkcji animatora rynku, przyczyniając się w ten sposób do opracowywania informacji na temat przyszłych cen rynkowych na podstawie rynków terminowych, do efektywności rynku wtórnego oraz do prawidłowego prowadzenia obrotu;

b) udzielanie Komisji rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych w celu opracowania i wdrożenia programów pożyczkowych, a w szczególności udzielanie porad przed publikacją programu finansowania oraz w kontekście przygotowywania transakcji zarządzania długiem w ramach programów pożyczkowych;

c) regularne dostarczanie Komisji informacji na temat tendencji rynkowych, analiz i badań dotyczących funkcjonowania rynków o stałym dochodzie, a w szczególności na temat emitentów państwowych, ponadnarodowych i agencji;

d) promowanie i rozwijanie plasowania dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu w zróżnicowanej i szerokiej społeczności inwestorów w ramach ich strategii biznesowej.

Artykuł  11

Wybór konsorcjum

1. Konsorcja wybierane są zgodnie z rozdziałem 1 sekcja 2 pkt 11.1 lit. j) załącznika I do rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 w drodze procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu.

2. Komisja przesyła zaproszenia do składania wniosków podgrupie kwalifikujących się członków sieci głównych dealerów spełniających kryteria określone w art. 8 i 10, wzywając do złożenia oferty uczestnictwa w charakterze podmiotów kierujących lub współkierujących.

3. Wybór podgrupy kwalifikujących się członków sieci głównych dealerów, do których wysyłane jest zaproszenie do składania wniosków, opiera się na obiektywnych kryteriach jakościowych i ilościowych dotyczących udokumentowanej zdolności kwalifikujących się głównych dealerów do wspierania emisji państwowych i ponadnarodowych na rynkach pierwotnych i wtórnych oraz ich zdolności do dystrybucji dłużnych papierów wartościowych wśród inwestorów. Kryteria te obejmują również ocenę realizacji działań wymienionych w art. 10. Komisja stosuje kryterium rotacji w celu zapewnienia, aby wszyscy kwalifikujący się członkowie sieci głównych dealerów byli regularnie proszeni o odpowiedź na zaproszenia do składania wniosków.

4. Wnioski otrzymane od kwalifikujących się członków, o których mowa w ust. 2, oceniane są na podstawie dodatkowego zestawu obiektywnych kryteriów jakościowych i ilościowych oraz w celu utworzenia konsorcjum, którego skład stanowi najlepszą możliwą kombinację kadry zarządzającej w celu optymalnego wykonania danej transakcji.

5. Podgrupę członków sieci głównych dealerów informuje się o kryteriach przekazywania zaproszeń do składania wniosków i kryteriach oceny otrzymanych wniosków oraz przekazuje się jej zaproszenie do składania wniosków.

ROZDZIAŁ  4

WNIOSEK O CZŁONKOSTWO I USTANOWIENIE WYKAZU CZŁONKÓW SIECI GŁÓWNYCH DEALERÓW ORAZ MONITOROWANIE

Artykuł  12

Wniosek o członkostwo i wykaz głównych dealerów

1. 24  Zainteresowane instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne, o których mowa w art. 4) lit. b) ppkt (ii), przedkładają Komisji wniosek o członkostwo w sieci głównych dealerów, wypełniając i składając formularz wniosku i załączoną listę kontrolną w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności dostępnych na stronie internetowej Komisji.

2. Wnioski o dopuszczenie do sieci głównych dealerów zawierają dowód zgodności z art. 4 i 5. W tym celu materiały dowodowe i dokumenty potwierdzające, które należy załączyć, są wyszczególnione w formularzu wniosku i w załącznikach do niego.

3. W przypadku niekompletnego formularza wniosku, niekompletnych informacji lub niewystarczających danych wnioskodawca może zostać poproszony o przedstawienie niezbędnych dodatkowych informacji. Niedostarczenie niezbędnych dodatkowych informacji w określonym terminie skutkuje odrzuceniem formularza wniosku.

4. Dostarczenie nieprawdziwych, wprowadzających w błąd lub nieprawidłowych informacji lub dokumentów w trakcie procesu składania wniosku skutkuje nieprzyjęciem do sieci głównych dealerów lub, w zależności od przypadku, może prowadzić do wykluczenia z sieci głównych dealerów zgodnie z art. 15 niniejszej decyzji.

5. W formularzu wniosku każdy główny dealer oświadcza, że akceptuje Warunki ogólne, potwierdzając tym samym ich wiążący charakter i zobowiązując się do ich przestrzegania.

6. Na formularzu wniosku i egzemplarzu Warunków ogólnych składany jest podpis, a ponadto każda strona Warunków ogólnych jest parafowana przez należycie upoważnionego przedstawiciela głównego dealera, który na podstawie obowiązujących przepisów danej jurysdykcji oraz na podstawie odpowiednich dokumentów korporacyjnych jest uprawniony do przyjmowania ważnych zobowiązań w imieniu takiego głównego dealera do celów wypełnienia obowiązków i realizacji działań zgodnie z Warunkami ogólnymi. W tym celu przy składaniu formularza wniosku należy przedstawić wyciąg z odpowiedniego rejestru spółek.

7. Wszelkie komunikaty, zawiadomienia lub informacje dotyczące niniejszej decyzji i Warunków ogólnych przesyłane są na adres służący do zawiadomień wskazany przez głównych dealerów w formularzu wniosku i kierowane są do osoby wyznaczonej w takim formularzu jako "koordynator".

Artykuł  13

Dopuszczenie do sieci głównych dealerów

1. Decyzję o umieszczeniu wnioskodawcy w wykazie sieci głównych dealerów podejmuje się najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od złożenia odpowiedniego wniosku. Jeżeli wnioskodawca zostaje wezwany do przedstawienia dodatkowych informacji zgodnie z art. 12 ust. 3, bieg terminu na podjęcie decyzji w odniesieniu do tego wnioskodawcy zostaje zawieszony do dnia przedłożenia wymaganych dodatkowych informacji. Jeżeli wnioskodawca poinformuje Komisję, że uważa wniosek za kompletny, decyzja zostaje przyjęta w terminie dwóch miesięcy. O decyzji informuje się wnioskodawcę.

Decyzja o niedopuszczeniu do sieci zawiera uzasadnienie takiego niedopuszczenia.

2. Uaktualniony wykaz członków sieci głównych dealerów jest publikowany raz w roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. W celu przeprowadzenia corocznego przeglądu główni dealerzy proszeni są o składanie Komisji oświadczeń, że w dalszym ciągu spełniają wszystkie kryteria kwalifikowalności dotyczące członkostwa określone w art. 4.

Artykuł  14

Monitorowanie

Komisja może przeprowadzić weryfikacje w celu sprawdzenia, czy członkowie sieci głównych dealerów postępują zgodnie z niniejszą decyzją, lub wyznaczyć osobę trzecią do przeprowadzenia takich weryfikacji. Członkowie sieci głównych dealerów współpracują przy takich weryfikacjach i ułatwiają ich przeprowadzanie, w szczególności poprzez dostarczanie niezbędnych informacji i danych oraz zapewnianie do nich dostępu.

Każdy członek sieci głównych dealerów:

a) przedstawia Komisji limit ryzyka ustalony dla działalności handlowej w zakresie dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu zgodnie z Warunkami ogólnymi, o których mowa w art. 5 lit. c), określonymi dla głównych dealerów w Unii;

b) powiadamia Komisję o każdym obniżeniu ratingu przez agencje ratingowe w Unii uznane przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych;

c) niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich występujących przypadkach nieprzestrzegania jakiegokolwiek kryterium kwalifikowalności określonego w art. 4.

Główny dealer, akceptując Warunki ogólne, wyraża zgodę na ewentualne audyty i weryfikacje dotyczące danych przekazywanych Komisji w ramach jego obowiązków sprawozdawczych, w szczególności danych, które mają być wykorzystane do oceny wyników głównego dealera na rynku wtórnym.

Artykuł  15

Zawieszenie członkostwa w sieci głównych dealerów i wykluczenie z sieci głównych dealerów

1. Członkostwo głównego dealera w sieci głównych dealerów może zostać zawieszone w następujących przypadkach:

a) wszczęcie postępowania przeciwko głównemu dealerowi, o czym mowa w art. 5 lit. e) ppkt (iii);

b) wszczęcie procedury, która może skutkować zaprzestaniem członkostwa w sieci lub w mechanizmie, o którym mowa w art. 4 lit. c);

Główny dealer proszony jest w drodze powiadomienia poprzedzającego zawieszenie o zgłoszenie uwag w terminie nie krótszym niż siedem dni od otrzymania powiadomienia. Decyzja o zawieszeniu staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego po dacie powiadomienia głównego dealera niespełniającego wymogów.

Zawieszenie może zostać zniesione na wniosek zawieszonego głównego dealera. Główny dealer przedstawia dostateczne dowody na to, że w stosownych przypadkach postępowanie, o którym mowa w lit. a) akapit pierwszy, nie jest już w toku i nie doprowadziło do nałożenia jakiejkolwiek kary na zawieszonego dealera, albo że procedura, o której mowa w lit. b) akapit pierwszy, nie jest już w toku i nie doprowadziła do zaprzestania członkostwa w sieci ani w mechanizmie, o którym mowa w art. 4 lit. c). Przedstawione dowody poddaje się ocenie i w ciągu 15 dni roboczych od złożenia wniosku podejmowana jest decyzja.

2. Główny dealer zostaje wykluczony z sieci głównych dealerów w następujących przypadkach:

a) główny dealer przestaje spełniać dowolny z warunków określonych w art. 4;

b) wykluczenie głównego dealera na podstawie art. 135-142 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 ²⁵ .

3. W przypadkach określonych w ust. 2 do wyłączenia z sieci głównych dealerów zastosowanie ma następująca procedura:

a) główny dealer proszony jest w drodze powiadomienia poprzedzającego wykluczenie o zgłoszenie uwag w terminie nie krótszym niż siedem dni od otrzymania powiadomienia;

b) o decyzji o wykluczeniu informuje się głównego dealera. Decyzja o wykluczeniu staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego po dacie powiadomienia wykluczonego głównego dealera.

4. Główny dealer może zostać wykluczony z sieci głównych dystrybutorów w następujących przypadkach:

a) niedopełnienie obowiązków określonych w art. 5;

b) popełnienie naruszenia, o którym mowa w art. 30 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 ²⁶ , zgodnie z ostateczną decyzją przyjętą przez odpowiedni właściwy organ;

c) ostateczną decyzję właściwego organu podjętą w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 5 lit. e) ppkt (v), lub odnoszącą się do przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem;

d) brak zgodności z art. 5 lit. e) ppkt (vi); lub

e) ujawnienie informacji, które podlegają obowiązkowi zachowania poufności na mocy art. 5 lit. f).

5. W przypadkach określonych w ust. 4 stosuje się następującą procedurę:

a) Główny dealer, którego to dotyczy, otrzymuje powiadomienie, w którym szczegółowo podane są przyczyny braku zgodności i wyznaczony jest termin na przedstawienie uwag wynoszący nie mniej niż siedem dni od otrzymania powiadomienia przez głównego dealera.

b) Uwzględniając ewentualne przedłożone uwagi, główny dealer otrzymuje ostrzeżenie, w którym wzywa się go do zastosowania odpowiednich środków naprawczych w celu przywrócenia lub zapewnienia zgodności z odpowiednimi kryteriami lub obowiązkami.

c) Główny dealer informuje o środkach naprawczych, które zamierza przyjąć, w ustalonym terminie, który nie jest krótszy niż tydzień od daty otrzymania ostrzeżenia.

d) Jeżeli w terminie określonym w lit. c) nie przekazano żadnych informacji, główny dealer otrzymuje drugie ostrzeżenie, wzywające go do zastosowania środków naprawczych, o których mowa w lit. b). Lit. c) stosuje się odpowiednio.

e) Główny dealer przedstawia dostateczne dowody wdrożenia środków naprawczych w ustalonym terminie, który nie jest krótszy niż jeden miesiąc od daty przekazania ostrzeżenia, o którym mowa w lit. b). W przypadku braku lub niedostatecznych dowodów do głównego dealera kierowane jest powiadomienie poprzedzające wykluczenie wraz z wezwaniem do przedstawienia uwag w terminie nie krótszym niż siedem dni od otrzymania powiadomienia. Biorąc pod uwagę ewentualne przedłożone uwagi, może zostać podjęta decyzja o wykluczeniu głównego dealera niespełniającego wymogów z sieci głównego dealera.

f) Decyzja o wykluczeniu z sieci zawiera uzasadnienie takiego wykluczenia.

g) Decyzja o wykluczeniu staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego po dacie powiadomienia wykluczonego głównego dealera.

6. Zawieszenie członkostwa zgodnie z ust. 1, wykluczenie z członkostwa zgodnie z ust. 2-6 oraz rezygnacja z członkostwa w sieci głównych dealerów zgodnie z art. 7 lit. e) nie mają wpływu na prawa i obowiązki danego głównego dealera w odniesieniu do umów zawartych odpowiednio przed datą wejścia w życie wykluczenia, zawieszenia lub rezygnacji.

7. Zawieszenie nie powoduje zawieszenia obowiązków wynikających z art. 5 lit. f) i art. 14.

ROZDZIAŁ  5

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł  16

Przepis przejściowy

Po dacie publikacji wykazu zgodnie z art. 13 i do czasu, gdy Komisja dysponuje wystarczającymi danymi do oceny spełnienia kryteriów kwalifikowalności zgodnie z art. 8, każdy członek sieci głównych dealerów spełniający kryteria kwalifikowal- ności określone w art. 4 kwalifikuje się do uzyskania upoważnienia do kierowania i współkierowania transakcjami konsor- cjalnymi.

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do działalności Komisji w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem, rozpoczętej po dacie pierwszej publikacji wykazu zgodnie z art. 13. Do tego dnia wyznaczenie dealerów do celów działalności w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem odbywa się na podstawie wewnętrznych ram operacyjnych obowiązujących w odniesieniu do istniejących programów pożyczkowych.

Artykuł  17

Przepis końcowy

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2021 r.

	W imieniu Komisji
	Ursula VON DER LEYEN
	Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIK

1. Wypełnienie obowiązku zakupu minimalnej średniej ważonej w wysokości 0,05 % wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię lub Euratom co pół roku

a) Aukcje przeprowadza się za pośrednictwem systemu aukcyjnego zarządzanego przez prowadzącego aukcje wybranego przez Komisję ("prowadzący aukcje").

b) Udział w aukcjach i zakup dłużnych papierów wartościowych sprzedawanych na aukcji odbywa się zgodnie z zasadami aukcji ustalonymi przez prowadzącego aukcje i zatwierdzonymi przez Komisję. Główni dealerzy podpisują zasady aukcji i stosują się do nich.

c) Wszyscy główni dealerzy powinni rozumieć, że działają i uczestniczą w aukcjach na własne ryzyko oraz że Komisja w żaden sposób nie ponosi odpowiedzialności za decyzje któregokolwiek z uczestników aukcji, a w szczególności za wszelkie straty, bezpośrednie lub pośrednie, powstałe w związku z jakąkolwiek transakcją zawartą przez tych uczestników.

d) Główni dealerzy podejmują wszelkie środki w celu zapewnienia im możliwości udziału w aukcji, w szczególności zawierają umowy z prowadzącym aukcję, dopełniają wszelkich formalności niezbędnych do udziału w aukcjach oraz dysponują potrzebną w tym celu infrastrukturą techniczną.

e) Komisja nie ponosi żadnych kosztów ani odpowiedzialności wobec głównego dealera w związku z umowami między prowadzącym aukcję a głównym dealerem ani w związku z infrastrukturą techniczną na potrzeby aukcji.

f) Główni dealerzy mogą być zwolnieni z wypełnienia obowiązku wynikającego z art. 5 lit. a) wyłącznie w przypadkach siły wyższej, które w szczególności nie obejmują przypadków nieprawidłowego działania infrastruktury lub związanych z nią problemów technicznych.

g) Obliczenia wolumenu zakupionego przez głównych dealerów w odpowiednim okresie sześciu miesięcy są ważone zgodnie z poniższą tabelą:

Residual maturity	<3.5m	3.5m - 1Y	1Y - 4Y	4Y - 8Y	8Y - 12Y	12Y - 17Y	17Y - 23Y	>23Y
Coeff.	0,5	1	2,5	5,5	10	15	20	25

h) Obliczenia te stosuje się w odniesieniu do sześciomiesięcznych okresów, począwszy od stycznia do czerwca oraz od lipca do grudnia, z wyjątkiem pierwszego okresu, który biegnie od daty pierwszej aukcji do końca kolejnego sześciomiesięcznego okresu.

2. Obowiązki sprawozdawcze

a) Główni dealerzy przekazują na wniosek informacje o ustalonym przez siebie limicie ryzyka do celów własnego zarządzania pozycjami, do celów działalności handlowej w zakresie dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu, a także o zakresie, w jakim stosowany jest taki limit ryzyka. Informacje, które należy przedłożyć, określa się we wniosku.

b) Główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają Komisję w przypadku, gdy ich rating zostanie podwyższony lub obniżony przez jedną z zewnętrznych agencji ratingowych uznanych przez ESMA zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 1060/2009 ²⁷ .

c) Główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają Komisję o niespełnieniu kryteriów kwalifikowalności określonych w art. 4.

d) Główni dealerzy informują Komisję o wszelkich zmianach w danych kontaktowych przekazanych za pomocą formularza wniosku, korzystając ze wzoru załączonego do formularza wniosku, w terminie dwóch tygodni od daty wejścia zmiany w życie.

e) Główni dealerzy przekazują Komisji, na jej wniosek, wszelkie informacje istotne dla wykonywania przez nich działalności głównego dealera, w szczególności informacje na temat ich działalności na rynku pierwotnym lub wtórnym związanej z dłużnymi papierami wartościowymi Unii i Euratomu.

¹ Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

² Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylająca decyzję 2014/335/UE, Euratom (Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1).

³ Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 433I z 22.12.2020, s. 23).

⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17).

⁵ Rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1).

⁶ Rozporządzenie Rady (WE) nr 332/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1).

⁷ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 z dnia 25 maja 2009 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 10).

⁸ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/701 z dnia 25 maja 2020 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej na rzecz partnerów objętych procesem rozszerzenia i polityką sąsiedztwa w kontekście pandemii COVID-19 (Dz.U. L 165 z 27.5.2020, s. 31).

⁹ Rozporządzenie Rady (UE) 2020/672 z dnia 19 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia europejskiego instrumentu tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej (SURE), jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19 (Dz.U. L 159 z 20.5.2020, s. 1).

¹⁰ Decyzja Rady 77/270/Euratom z dnia 29 marca 1977 r. upoważniająca Komisję do emisji pożyczek Euratom w celu udziału w finansowaniu elektrowni jądrowych (Dz.U. L 88 z 6.4.1977, s. 9).

¹¹ Zob. w szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

¹² Zob. w szczególności rozporządzenie (UE) nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1) oraz rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

¹³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo- wych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

¹⁴ Art. 2 pkt 3a dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

¹⁵ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

¹⁶ Art. 2 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

¹⁷ Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003).

¹⁸ Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

¹⁹ Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

²⁰ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

²¹ Art. 5 lit. e) pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

²² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz. U. L 337 z 23.12.2015, s. 1)

²³ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/583 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie przejrzystości dla systemów obrotu i firm inwestycyjnych w odniesieniu do obligacji, strukturyzo- wanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 229).

²⁴ Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji nr 857/2021 z dnia 27 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.188.103) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 kwietnia 2021 r.

²⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

²⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1).

²⁷ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz. U. L 302 z 17.11.2009, s. 1); wykaz jest dostępny na stronie:https://www.esma.europa.eu/supervision/credit-rating-agencies/risk.