Decyzja 2021/2160 zmieniająca decyzję (WPZiB) 2020/1999 w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.436.40

Akt jednorazowy
Wersja od: 8 grudnia 2021 r.

DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/2160
z dnia 6 grudnia 2021 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2020/1999 w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 7 grudnia 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/1999 1 .

(2) Środki określone w art. 2 i 3 decyzji (WPZiB) 2020/1999 stosuje się do dnia 8 grudnia 2021 r. w odniesieniu do osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów wymienionych w załączniku do tej decyzji.

(3) Na podstawie przeglądu załącznika do decyzji (WPZiB) 2020/1999 należy przedłużyć do dnia 8 grudnia 2022 r. obowiązywanie środków określonych w art. 2 i 3 tej decyzji w odniesieniu do osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów wymienionych w tym załączniku, z wyjątkiem jednej osoby zmarłej, w której przypadku wpis powinien zostać usunięty z tego załącznika. Należy zaktualizować zamieszczone w tym załączniku wpisy dotyczące siedmiu osób.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2020/1999,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W decyzji (WPZiB) 2020/1999 wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 8 grudnia 2023 r. i podlega ona stałemu przeglądowi. Środki określone w art. 2 i 3 stosuje się do dnia 8 grudnia 2022 r. w odniesieniu do osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów wymienionych w załączniku.";

2)
w załączniku wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 grudnia 2021 r.
W imieniu Rady
J. CIGLER KRALJ
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK 2  

W załączniku do decyzji (WPZiB) 2020/1999, w wykazie osób fizycznych zamieszczonym w sekcji A ("Osoby fizyczne") wprowadza się następujące zmiany:
1)
skreśla się wpis 11 (dotyczący Mohammeda Khalify AL-KANIEGO (alias Mohamed Khalifa Abderrahim Shaqaqi AL-KANI, Mohammed AL-KANI, Muhammad Omar AL-KANI));
2)
wpisy dotyczące następujących siedmiu osób fizycznych otrzymują brzmienie:
Imię i nazwisko (transliteracja na alfabet łaciński)Imię i nazwiskoInformacje identyfikacyjnePowody umieszczenia w wykazieData umieszczenia w wykazie
"4.Viktor Vasilievich (Vasilyevich) ZOLOTOVВиктор Васильевич

ЗОЛОТОВ

Stanowisko(-a): dyrektor Federalnej Służby Wojsk Gwardii Narodowej Federacji Rosyjskiej (Rosgwardia)

Data urodzenia:

27.1.1954

Miejsce urodzenia: Sasowo, rosyjska FSRR (obecnie Federacja Rosyjska)

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Viktor Zolotov jest od 5 kwietnia 2016 r. dyrektorem Federalnej Służby Wojsk Gwardii Narodowej Federacji Rosyjskiej (Rosgwardia), a zatem jest głównodowodzącym wojsk gwardii narodowej Federacji Rosyjskiej, a także dowódcą OMON - Oddziału Mobilnego Specjalnego Przeznaczenia będącego częścią Rosgwardii. Z racji piastowanego stanowiska nadzoruje całą działalność Rosgwardii i OMON. Jako dyrektor Rosgwardii odpowiada za poważne pogwałcenia praw człowieka w Rosji, w tym arbitralne aresztowania i zatrzymania oraz systematyczne i szeroko zakrojone pogwałcenia wolności pokojowego zgromadzania się i zrzeszania się, w szczególności poprzez brutalne tłumienie protestów i demonstracji.

Rosgwardia została użyta do stłumienia protestów w obronie Aleksieja Nawalnego 23 stycznia i 21 kwietnia 2021 r.; zgodnie z doniesieniami, wielu funkcjonariuszy Rosgwardii i OMON stosowało brutalną przemoc wobec protestujących. Siły bezpieczeństwa stosowały agresywne środki wobec wielu dziennikarzy, w tym korespondentki »Meduzy« Kristiny Safronowej, którą uderzył funkcjonariusz OMON, i dziennikarki »Nowej Gaziety« Jelizawiety Kirpanowej, którą uderzono w głowę pałką, co spowodowało krwotok. Podczas protestów 23 stycznia 2021 r. siły bezpieczeństwa arbitralnie zatrzymały ponad 300 nieletnich.

2.3.2021
5.ZHU Hailun (pisownia chińska)Stanowisko(-a): członek Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych XIII kadencji (na lata 2018-2023) reprezentujący Region

Autonomiczny Sinciang-Ujgur; członek Komitetu Nadzoru i Spraw

Były sekretarz Komitetu ds. Politycznych i Prawnych Regionu Autonomicznego Sinciang-Ujgur (XUAR) i były zastępca sekretarza Komitetu Partii regionu XUAR (2016-2019). Były wiceprzewodniczący Stałego Komitetu Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych XIII kadencji regionu XUAR - regionalnego organu ustawodawczego (od 2019 r. do 5 lutego 2021 r., ale był nadal aktywny co najmniej do marca 2021 r.). Członek Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych XIII kadencji (na lata 2018-2023)22.3.2021
Sądowych Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych (od 19 marca 2018 r.)reprezentujący region XUAR. Od 19 marca 2018 r. członek Komitetu Nadzoru i Spraw Sądowych Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych.
Data urodzenia: styczeń 1958 r.

Miejsce urodzenia: Lianshui, Jiangsu (Chiny)

Obywatelstwo: chińskie

Płeć: mężczyzna

Jako sekretarz Komitetu ds. Politycznych i Prawnych regionu XUAR (2016-2019) Zhu Hailun był odpowiedzialny za utrzymanie bezpieczeństwa wewnętrznego i ochronę porządku publicznego w tym regionie. Z tego względu odegrał kluczową polityczną rolę w monitorowaniu i realizowaniu zakrojonego na szeroką skalę programu nadzorowania, zatrzymywania i indoktrynowania Ujgurów i osób należących do innych muzułmańskich mniejszości etnicznych. Zhu Hailuna opisuje się jako »architekta« tego programu. Dlatego też jest odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka w Chinach, w szczególności za masowe arbitralne zatrzymania Ujgurów i osób należących do innych muzułmańskich mniejszości etnicznych.

Jako wiceprzewodniczący Stałego Komitetu Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych XIII kadencji regionu XUAR (od 2019 r. do 5 lutego 2021 r.) Zhu Hailun nadal miał decydujący głos w regionie XUAR, w którym nadal trwa zakrojony na szeroką skalę program nadzorowania, zatrzymywania i indoktrynowania Ujgurów i osób należących do innych muzułmańskich mniejszości etnicznych.

9.JONG Kyong-thaek (alias CHO'NG Kyo'ng-t'aek) (pisownia koreańska)Stanowisko(-a): minister bezpieczeństwa państwowego Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej (KRLD)

Data urodzenia: między 1.1.1961 a 31.12.1963

Obywatelstwo: Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna (KRLD)

Płeć: mężczyzna

Jong Kyong-thaek od 2017 r. jest ministrem bezpieczeństwa państwowego Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej (KRLD). Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego KRLD to jedna z czołowych instytucji zajmujących się realizacją represyjnych strategii bezpieczeństwa KRLD, skupiających się na identyfikowaniu i tłumieniu sprzeciwu politycznego, »wywrotowych« informacji napływających z zagranicy oraz wszelkich innych zachowań uznawanych za poważne zagrożenie polityczne dla ustroju politycznego i jego przywództwa.

Jako szef Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego Jong Kyong-thaek jest odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka w KRLD, w szczególności za tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie, egzekucje pozasądowe, wymuszone zaginięcia oraz

22.3.2021
arbitralne aresztowania lub zatrzymania, jak również za szeroko zakrojoną pracę przymusową i przemoc seksualną wobec kobiet.
10.RI Yong Gil (alias RI Yong Gi, RI Yo'ng-kil, YI Yo'ng-kil) (pisownia koreańska)Stanowisko(-a): minister obrony narodowej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (KRLD)

Data urodzenia: 1955

Obywatelstwo: Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna (KRLD)

Płeć: mężczyzna

Ri Yong Gil jest ministrem obrony narodowej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (KRLD). Był ministrem bezpieczeństwa społecznego od stycznia 2021 r. do czerwca lub lipca 2021 r. Był on szefem sztabu generalnego Koreańskiej Armii Ludowej od 2018 r. do stycznia 2021 r.

Jako minister obrony narodowej Ri Yong Gil jest odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka w KRLD, również przez członków dowództwa wojskowych sił bezpieczeństwa i inne jednostki Koreańskiej Armii Ludowej.

Ministerstwo Bezpieczeństwa Społecznego KRLD (wcześniejsze nazwy: Ministerstwo Bezpieczeństwa Ludności lub Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego) oraz dowództwo wojskowych sił bezpieczeństwa to wiodące instytucje zajmujące się realizacją represyjnych strategii bezpieczeństwa KRLD, w tym przesłuchiwaniem i karaniem osób »nielegalnie« uciekających z KRLD. W szczególności Ministerstwo Bezpieczeństwa Społecznego jest odpowiedzialne - za pośrednictwem swojego Biura Więziennictwa - za prowadzenie kolonii karnych i obozów pracy związanych z krótkoterminowym zatrzymaniem, w których to koloniach i obozach więźniowie/zatrzymani są rozmyślnie głodzeni i poddawani innym formom nieludzkiego traktowania.

Jako były szef Ministerstwa Bezpieczeństwa Społecznego Ri Yong Gil jest odpowiedzialny za poważne pogwałcenia praw człowieka w KRLD, w szczególności za tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie, egzekucje pozasądowe, wymuszone zaginięcia oraz arbitralne aresztowania lub zatrzymania, jak również za szeroko zakrojoną pracę przymusową i przemoc seksualną wobec kobiet.

Jako były szef sztabu generalnego Koreańskiej Armii Ludowej Ri Yong Gil jest także odpowiedzialny za powszechne poważne pogwałcenia praw człowieka, których dopuściła się Koreańska Armia Ludowa.

22.3.2021
12.Abderrahim AL-KANI (alias Abdul-Rahim AL-KANI, Abd-al- Rahim AL-KANI) (pisownia arabska)Stanowisko(-a): członek bojówki

Kaniyat

Data urodzenia:

7.9.1997 Obywatelstwo: libijskie Numer paszportu: PH3854LY

Numer identyfikacyjny: 119970331820

Płeć: mężczyzna

Abderrahim Al-Kani jest jednym z kluczowych członków bojówki Kaniyat, a także bratem przywódcy tej bojówki, Mohammeda Khalify Al-Khaniego (zmarłego w lipcu 2021 r.). Bojówka Kaniyat sprawowała kontrolę nad libijskim miastem Tarhuna w okresie między 2015 r. a czerwcem 2020 r.

Abderrahim Al-Kani w ramach bojówki Kaniyat odpowiada za bezpieczeństwo wewnętrzne. Z racji piastowania tego stanowiska jest odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka w Libii, w szczególności za egzekucje pozasądowe i wymuszone zaginięcia w okresie między 2015 r.

a czerwcem 2020 r. w Tarhunie.

Na początku czerwca 2020 r. Abderrahim Al-Kani i członkowie bojówki Kaniyat zbiegli z Tarhuny na wschód Libii. Potem w Tarhunie odkryto liczne masowe groby przypisywane bojówce Kaniyat.

22.3.2021
13.Aiub Vakhaevich KATAEV (alias Ayubkhan Vakhaevich KATAEV)Аюб Вахаевич КАТАЕВ (alias Аюбхан Вахаевич КАТАЕВ) (pisownia rosyjska)Stanowisko(-a): były szef wydziału w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej w mieście Argun w Republice Czeczeńskiej

Data urodzenia:

1.12.1980 lub 1.12.1984

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Do 2018 r. szef wydziału w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej w mieście Argun w Republice Czeczeńskiej.

Jako szef wydziału w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej w Argunie Aiub Kataev nadzorował działania miejscowych służb bezpieczeństwa państwowego i policji. Piastując to stanowisko osobiście nadzorował szeroko zakrojone i systematyczne prześladowania w Czeczenii, które rozpoczęły się w 2017 r. Prześladowania te wymierzone są w lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe i interseksualne (LGBTI), osoby uważane za osoby LGBTI, oraz inne osoby podejrzewane o przynależność do opozycji wobec szefa Republiki Czeczeńskiej Ramzana Kadyrowa. Aiub Kataev i podległe mu uprzednio służby są odpowiedzialni za poważne pogwałcenia praw człowieka w Rosji, w szczególności za tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie, a także za arbitralne aresztowania i zatrzymania oraz egzekucje pozasądowe.

Według licznych świadków Aiub Kataev osobiście nadzorował torturowanie zatrzymanych i uczestniczył w ich torturowaniu.

22.3.2021
14.Abuzaid (Abuzayed) Dzhandarovich VISMURADOVАбузайд Джандарович

ВИСМУРАДОВ (pisownia rosyjska)

Stanowisko(-a): były dowódca jednostki »Terek« w ramach Specjalnego Oddziału Szybkiego Reagowania (SOBR); wicepremier Republiki Czeczeńskiej, nieoficjalny ochroniarz szefa Republiki Czeczeńskiej Ramzana Kadyrowa

Data urodzenia:

24.12.1975

Były dowódca jednostki »Terek« w ramach Specjalnego Oddziału Szybkiego Reagowania (SOBR). Od 23 marca 2020 r. wicepremier Republiki Czeczeńskiej. Nieoficjalny ochroniarz szefa Republiki Czeczeńskiej Ramzana Kadyrowa.

Abuzaid Vismuradov był dowódcą jednostki »Terek« w ramach Specjalnego Oddziału Szybkiego Reagowania (SOBR) od marca 2012 r. do marca 2020 r. Piastując to stanowisko osobiście nadzorował szeroko zakrojone i systematyczne prześladowania w Czeczenii, które rozpoczęły się w 2017 r. Prześladowania te wymierzone są w lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe i interseksualne (LGBTI), osoby uważane za osoby LGBTI, oraz inne osoby podejrzewane o przynależność do opozycji wobec szefa Republiki Czeczeńskiej Ramzana Kadyrowa.

22.3.2021"
Miejsce urodzenia: Miejsce urodzenia: Achmat-Jurt/Chosi-Jurt, była Czeczeńsko-Inguska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka (ASSR), obecnie Republika Czeczeńska (Federacja Rosyjska)

Obywatelstwo: rosyjskie

Płeć: mężczyzna

Abuzaid Vismuradov i podległa mu uprzednio jednostka »Terek« są odpowiedzialni za poważne pogwałcenia praw człowieka w Rosji, w szczególności za tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie, a także za arbitralne aresztowania i zatrzymania oraz egzekucje pozasądowe.

Według licznych świadków Abuzaid Vismuradov osobiście nadzorował torturowanie zatrzymanych i uczestniczył w ich torturowaniu. Jest on bliskim współpracownikiem Ramzana Kadyrowa, szefa Republiki Czeczeńskiej, który od wielu lat prowadzi kampanię represji wobec swoich przeciwników politycznych.

1 Decyzja Rady (WPZiB) 2020/1999 z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka (Dz.U. L 410I z 7.12.2020, s. 13).
2 Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 17 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.35.21) zmieniającego nin. decyzję z dniem 8 grudnia 2021 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.