Decyzja 2021/1011 w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Sahelu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.222.21

Akt indywidualny
Wersja od: 18 lipca 2022 r.

DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/1011
z dnia 21 czerwca 2021 r.
w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Sahelu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 7 grudnia 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/2274 1  w sprawie mianowania Ángela LOSADY FERNÁNDEZA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w regionie Sahelu.

(2) W dniu 25 czerwca 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/906 2  przedłużającą mandat Ángela LOSADY FERNÁNDEZA jako SPUE w regionie Sahelu. Decyzja ta została ostatnio zmieniona decyzją Rady (WPZiB) 2021/283 3 . Mandat SPUE wygasa w dniu 30 czerwca 2021 r.

(3) Należy mianować nowego SPUE w regionie Sahelu na okres 14 miesięcy.

(4) SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Specjalny przedstawiciel Unii Europejskiej

1. 
Emanuela DEL RE zostaje niniejszym mianowana Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w regionie Sahelu od dnia 1 lipca 2021 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r. Rada może zadecydować o przedłużeniu lub o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE na podstawie oceny dokonanej przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosku Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).
2. 
Do celów mandatu SPUE region Sahelu jest zdefiniowany jako obszar, który jest objęty głównym zakresem geograficznym zintegrowanej strategii Unii Europejskiej w Sahelu (zwanej dalej "Strategią") przyjętej za pośrednictwem konkluzji Rady w dniu 16 kwietnia 2021 r., tj. Burkina Faso, Czad, Mali, Mauretania i Niger. SPUE współdziała także z państwami w Kotlinie Czadu oraz z innymi państwami i podmiotami regionalnymi lub międzynarodowymi spoza regionu Sahelu, w tym w stosownych przypadkach z Maghrebu, Afryki Zachodniej i regionu Zatoki Gwinejskiej.
Artykuł  2

Cele polityki

1. 
W oparciu o cele polityki określone w Strategii, mandat SPUE ma służyć aktywnemu i priorytetowemu wspieraniu regionalnych i międzynarodowych wysiłków na rzecz osiągnięcia trwałego pokoju, bezpieczeństwa, stabilizacji i zrównoważonego rozwoju w regionie. Celem SPUE jest ponadto poprawa jakości, wpływu i eksponowania wieloaspektowego zaangażowania Unii w regionie Sahelu.
2. 
SPUE przyczynia się do rozwijania i wdrażania w sposób zintegrowany starań Unii w regionie, w szczególności w dziedzinach polityki, bezpieczeństwa i rozwoju, a także do koordynowania wszystkich odpowiednich instrumentów działań Unii oraz zainteresowanych stron biorących w nich udział. SPUE przyczynia się do pogłębienia zaangażowania i działań koordynacyjnych Unii wraz z mechanizmami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi, zwłaszcza z partnerstwem na rzecz bezpieczeństwa i stabilności w Sahelu (P3S), z Sojuszem na rzecz Sahelu oraz z koalicją na rzecz Sahelu jako ram politycznego i strategicznego zaangażowania w regionie Sahelu.
3. 
Działania SPUE prowadzone są w ścisłej współpracy i koordynacji z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, delegaturami Unii, Komisją, państwami członkowskimi i innymi zainteresowanymi stronami. Szczególny nacisk jest kładziony na wzmocnienie i pogłębienie partnerstwa z Grupą Pięciu na rzecz Sahelu oraz wkład w międzynarodową refleksję nad stałym i przewidywalnym finansowaniem wsparcia połączonych sił Grupy Pięciu na rzecz Sahelu.
Artykuł  3

Mandat

1. 
Dla osiągnięcia celów polityki w odniesieniu do regionu Sahelu, mandat SPUE obejmuje:
a)
aktywne przyczynianie się do wdrażania strategii, a także koordynowanie i dalsze rozwijanie zintegrowanego podejścia Unii do kryzysów w regionie, w celu zwiększenia ogólnej spójności i skuteczności działań Unii w regionie Sahelu;
b)
współpracę - także za pośrednictwem dyplomacji wahadłowej - z wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami w regionie, rządami, organizacjami regionalnymi, w szczególności Grupą Pięciu na rzecz Sahelu i jej połączonymi siłami, sygnatariuszami porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali wynikającego z procesu algierskiego (zwanego dalej "porozumieniem pokojowym w Mali"), organizacjami międzynarodowymi, społeczeństwem obywatelskim i diasporą, oraz państwami Maghrebu, rejonu Zatoki Gwinejskiej oraz Kotliny Czadu, z myślą o realizacji celów Unii i przyczynieniu się do lepszego rozumienia roli Unii w regionie Sahelu. W odniesieniu do Grupy Pięciu na rzecz Sahelu zwraca się uwagę m.in. na propagowanie poszanowania praw człowieka i na inne niż wojskowe elementy jej połączonych sił, takie jak komponent policyjny;
c)
reprezentowanie i propagowanie interesów oraz wyeksponowanie Unii na odpowiednich forach regionalnych i międzynarodowych oraz przez udział w Comité de Suivi porozumienia pokojowego w Mali i w innych procesach krajowych mających znaczenie dla stabilności regionu;
d)
ułatwianie w pełni skoordynowanego i kompleksowego działania Unii w regionie, z wykorzystaniem wszelkich odpowiednich instrumentów, w tym Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju, współpracy na rzecz rozwoju, działalności państw członkowskich i wsparcia Unii na rzecz zarządzania kryzysowego i zapobiegania konfliktom za pośrednictwem misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia malijskich sił zbrojnych (EUTM Mali), misji wojskowej Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali), wojskowej Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Nigrze (EUCAP Sahel Niger), oraz starań na rzecz stabilizacji w ramach koalicji na rzecz Sahelu, zwłaszcza P3S oraz Sojuszu na rzecz Sahelu i ich odpowiednich sekretariatów;
e)
utrzymywanie ścisłej współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych (ONZ), zwłaszcza ze specjalnym przedstawicielem Sekretarza Generalnego ds. Afryki Zachodniej i Sahelu, specjalnym koordynatorem ds. rozwoju w regionie Sahelu, specjalnym przedstawicielem Sekretarza Generalnego i szefem Wszechstronnej Zintegrowanej Misji Stabilizacyjnej ONZ w Mali (MINUSMA), Unią Afrykańską w szczególności Wysokim Przedstawicielem Unii Afrykańskiej w Mali i Sahelu, Grupą Pięciu na rzecz Sahelu, w szczególności prezydencją tej grupy i jej sekretarzem wykonawczym, Wysokim Przedstawicielem koalicji na rzecz Sahelu, Wspólnotą Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej, Komisją Kotliny Czadu, władzami regionu Liptako-Gourma oraz innymi wiodącymi podmiotami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi, w tym innymi specjalnymi wysłannikami w Sahelu, a także z odnośnymi władzami, zwłaszcza w Maghrebie, w Rogu Afryki, w rejonie Zatoki Gwinejskiej i na Bliskim Wschodzie;
f)
uważne śledzenie, analizowanie i przedstawianie sprawozdań na temat wpływu pierwotnych przyczyn niestabilności i długoterminowych tendencji w regionie, w tym zmiany klimatu, utraty różnorodności biologicznej, pasterstwa, dostępu do zasobów naturalnych, zwłaszcza do ziemi i wody, a także promowanie zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi, które wzmacniają stabilność, i współpracy w ich zakresie, oraz wspieranie wysiłków na rzecz ograniczenia rozprzestrzeniania się niestabilności, z naciskiem na regiony najbardziej niebezpieczne, w szczególności regiony Liptako-Gourma i jezioro Czad;
g)
uważne śledzenie innych regionalnych i transgranicznych wymiarów wyzwań stojących przed regionem, takich jak pandemie, terroryzm, radykalizacja postaw, przestępczość zorganizowana, zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa, przemyt broni, handel ludźmi i przemyt ludzi, handel narkotykami, brak bezpieczeństwa na morzu, przepływy uchodźców i migracyjne oraz powiązane z nimi nielegalne przepływy finansowe;
h)
dokładne śledzenie konsekwencji humanitarnych, politycznych, w zakresie bezpieczeństwa oraz rozwoju, jakie wywierają przepływy uchodźców i przepływy migracyjne na wielką skalę, w tym wewnętrzne przesiedlenia. Na żądanie, udział w dialogach na temat migracji z odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami oraz ogólny wkład w unijną politykę w zakresie migracji i uchodźców w odniesieniu do regionu, zgodnie z priorytetami politycznymi Unii, by w dalszym ciągu propagować owocną współpracę w dziedzinie migracji opartą na konstruktywnych partnerstwach utworzonych w ostatnich latach;
i)
w ścisłej współpracy z Koordynatorem Unii ds. Zwalczania Terroryzmu - przyczynianie się do dalszej realizacji strategii UE w dziedzinie walki z terroryzmem oraz odpowiednich konkluzji Rady w sprawie zapobiegania terroryzmowi i brutalnemu ekstremizmowi oraz zwalczania tych zjawisk. Utrzymywanie regularnych kontaktów politycznych wysokiego szczebla z państwami w regionie dotkniętymi terroryzmem i międzynarodową przestępczością zorganizowaną oraz zapewnianie, aby Unia odgrywała kluczową rolę w wysiłkach na rzecz zwalczania terroryzmu i międzynarodowej przestępczości oraz ich podstawowych przyczyn. Obejmuje to starania Unii na rzecz zwiększenia jej wsparcia dla regionalnych zdolności sektora bezpieczeństwa poprzez regionalizację misji w zakresie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) i czynne wspieranie regionalnego budowania zdolności, w szczególności połączonych sił Grupy Pięciu na rzecz Sahelu, koordynację działań Unii z podmiotami międzynarodowymi takimi jak MINUSMA oraz jej relacje z miejscową ludnością, zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2359 (2017) i 2391 (2017);
j)
uważne śledzenie konsekwencji politycznych, w zakresie bezpieczeństwa i rozwoju wynikających z kryzysów humanitarnych w regionie;
k)
we współpracy ze SPUE ds. Praw Człowieka - przyczynianie się do wdrażania w regionie: polityki Unii w dziedzinie praw człowieka zgodnie z Planem działania Unii dotyczącym praw człowieka i demokracji, wytycznych Unii w sprawie praw człowieka, w szczególności wytycznych Unii w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych, a także w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i dziewcząt oraz zwalczania wszelkich form dyskryminacji wobec nich, unijnej polityki na rzecz kobiet, pokoju i bezpieczeństwa zgodnie z planem działania Unii na rzecz kobiet, pokoju i bezpieczeństwa na lata 2019-2024, a także sprzyjanie włączeniu i promowanie kwestii równości płci w procesie budowy instytucji państwa, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 (2000) oraz późniejszymi rezolucjami dotyczącymi kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, w tym rezolucją RB ONZ nr 2242 (2015), oraz wspieranie realizacji rezolucji RB ONZ nr 2250 (2015) dotyczącej młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa;
l)
zwracanie w dalszym ciągu szczególnej uwagi na cały wymiar sprawiedliwości oraz mechanizmy rozliczalności pozwalające zwalczać bezkarność i przywracać zaufanie publiczne do systemu wymiaru sprawiedliwości. Wkład SPUE obejmować będzie regularne monitorowanie rozwoju sytuacji i przygotowywanie dotyczących jej sprawozdań, a także formułowanie stosownych zaleceń oraz utrzymywanie regularnych kontaktów z właściwymi organami w regionie, Biurem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego, Biurem Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka oraz współdziałanie z obrońcami praw człowieka i obserwatorami w regionie;
m)
dzięki częstym kontaktom w regionie, w tym z podmiotami lokalnymi, zwiększanie wiedzy Unii na temat lokalnych oczekiwań i warunków lokalnych. Na podstawie dokładnej i ciągłej analizy sytuacji, pobudzanie refleksji i przyczynianie się do wczesnej reakcji oraz strategicznej i długoterminowej perspektywy Unii w Sahelu;
n)
monitorowanie przestrzegania właściwych rezolucji RB ONZ - i składanie stosownych sprawozdań - w szczególności w odniesieniu do rezolucji RB ONZ nr 2056 (2012), 2071 (2012), 2085 (2012), 2100 (2013), 2227 (2015), 2295 (2016), 2364 (2017), 2374 (2017), 2359 (2017), 2391 (2017), 2423 (2018), 2432 (2018), 2480 (2019), 2484 (2019), 2531 (2020) oraz 2541 (2020).
2. 
W celu sprawowania swego mandatu SPUE między innymi:
a)
doradza i składa sprawozdania w zakresie formułowania stanowiska Unii na forach regionalnych i międzynarodowych, w zależności od potrzeby, aby aktywnie propagować działanie oparte na partnerstwie i wzajemnej rozliczalności oraz by wzmacniać kompleksowe podejście Unii do kryzysu w regionie Sahelu;
b)
przyczynia się do utrzymywania ogólnego oglądu wszystkich działań Unii i współpracuje ściśle z odpowiednimi delegaturami Unii i z państwami członkowskimi.
Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1. 
SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem WP.
2. 
KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.
3. 
SPUE ściśle współpracuje i ściśle koordynuje swoje działania z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) oraz z jej odpowiednimi wydziałami.
Artykuł  5

Finansowanie

1.  4
 Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE na okres od dnia 1 września 2022 r. do dnia 31 sierpnia 2024 r. wynosi 3 450 000 EUR.
2. 
Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. 
Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1. 
W granicach mandatu SPUE oraz odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie zespołu. Zespół musi dysponować wiedzą fachową na temat określonych kwestii politycznych, zgodnie z wymogami związanymi z mandatem. SPUE informuje niezwłocznie Radę i Komisję o składzie zespołu.
2. 
Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ mogą być również oddelegowani do pracy ze SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą posiadać obywatelstwo państwa członkowskiego.
3. 
Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.
4. 
Personel SPUE ulokowany jest w tym samym miejscu co właściwe wydziały ESDZ lub delegatury Unii, aby zapewnić spójność i zgodność ich odpowiednich działań.
Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE

Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE oraz członków jego personelu ustala się odpowiednio z państwami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE 5 .

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. 
Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2. 
Delegatury Unii w regionie lub, w stosownych przypadkach, państwa członkowskie zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych ma mocy tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie uzasadnione, możliwe do realizacji środki zgodne ze swoim mandatem oraz ze stanem bezpieczeństwa na obszarze, za który jest odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, w szczególności:

a)
sporządza plan bezpieczeństwa oparty na wskazówkach ESDZ, obejmujący szczególne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru, za który jest odpowiedzialny, oraz w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszeniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacyjny;
b)
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który jest odpowiedzialny;
c)
zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem na obszar, za który jest odpowiedzialny, lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru przez ESDZ;
d)
zapewnia wprowadzanie w życie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz składa WP, Radzie i Komisji pisemne sprawozdania na temat realizacji tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach regularnych sprawozdań z postępu prac oraz kompleksowego sprawozdania końcowego z wykonania mandatu.
Artykuł  11

Składanie sprawozdań

SPUE regularnie składa WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może przedstawiać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.

Artykuł  12

Koordynacja

1. 
SPUE w ramach Strategii przyczynia się do jedności, spójności i efektywności unijnych działań oraz pomaga zapewnić spójne wykorzystanie wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby osiągnąć cele polityki Unii. W stosownych przypadkach dąży do współdziałania z państwami członkowskimi. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami delegatur Unii i Komisji, jak również z działaniami innych SPUE działających w tym regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje delegaturom Unii i misjom państw członkowskich w regionie.
2. 
SPUE utrzymuje ścisłą współpracę w terenie z odpowiednimi szefami misji państw członkowskich, szefami delegatur Unii oraz szefami misji z zakresu WPBiO. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE, w ścisłej koordynacji z odpowiednimi delegaturami Unii, zapewnia szefom misji EUCAP Sahel Niger i EUCAP Sahel Mali oraz dowódcy misji EUTM Mali wskazówki dotyczące sytuacji politycznej na miejscu. SPUE, dowódca misji EUTM Mali i cywilny dowódca operacji konsultują się ze sobą stosownie do potrzeb. SPUE współpracuje również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi w terenie.
Artykuł  13

Pomoc w zakresie roszczeń

SPUE i jego personel udzielają wsparcia w celu przygotowania odpowiedzi na wszelkie roszczenia i zobowiązania wynikające z mandatów wcześniejszych SPUE w regionie Sahelu oraz udzielają w tym celu pomocy administracyjnej i udostępniają odpowiednie dokumenty.

Artykuł  14  6  

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji regularne sprawozdania z postępu prac, a do dnia 31 maja 2022 r. - przedstawi ostateczne, kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu. SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji regularne sprawozdania z postępu prac, a do dnia 31 maja 2024 r. - przedstawi ostateczne, kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł  15

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 czerwca 2021 r.
W imieniu Rady
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
1 Decyzja Rady (WPZiB) 2015/2274 z dnia 7 grudnia 2015 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Sahelu (Dz.U. L 322 z 8.12.2015, s. 44).
2 Decyzja Rady (WPZiB) 2018/906 z dnia 25 czerwca 2018 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Sahelu (Dz.U. L 161 z 26.6.2018, s. 22).
3 Decyzja Rady (WPZiB) 2021/283 z dnia 22 lutego 2021 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2018/906 przedłużającą mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Sahelu (Dz.U. L 62 z 23.2.2021, s. 47).
4 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 1 decyzji nr 2022/1239 z dnia 18 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.190.129) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 lipca 2022 r.
5 Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
6 Art. 14 zmieniony przez art. 2 pkt 2 decyzji nr 2022/1239 z dnia 18 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.190.129) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 lipca 2022 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.