Decyzja 2020/1113 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu UPG, ustanowionego na mocy Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia Regulaminu Komitetu UPG
Dz.U.UE.L.2020.244.11
Akt nienormatywnyDECYZJA RADY (UE) 2020/1113
z dnia 20 lipca 2020 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu UPG, ustanowionego na mocy Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia Regulaminu Komitetu UPG
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy i art. 209, w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Wstępna umowa o partnerstwie gospodarczym między Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony 1 (zwana dalej "Umową") została podpisana przez Unię i jej państwa członkowskie w dniu 28 lipca 2016 r. Była ona tymczasowo stosowana między Unią, z jednej strony, a Ghaną, z drugiej strony, od dnia 15 grudnia 2016 r. 2
(2) Zgodnie z art. 73 ust. 3 Umowy Komitet umowy o partnerstwie gospodarczym (zwanej dalej "UPG") odpowiedzialny jest za zarządzanie wszystkimi dziedzinami objętymi Umową i realizację wszystkich zadań, o których w niej mowa. Zgodnie z art. 73 ust. 2 Komitet UPG określi zasady dotyczące swojej organizacji i funkcjonowania.
(3) Komitet UPG ma przyjąć decyzję w sprawie swojego regulaminu w 2020 r.
(4) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu UPG, ponieważ planowana decyzja Komitetu UPG ustanowi prawnie wiążące zasady funkcjonowania Komitetu UPG.
(5) UPG są elementem ogólnych stosunków między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwami AKP, z drugiej strony, jak określono w Umowie o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony 3 , z późniejszymi zmianami (zwanej dalej "umową o partnerstwie z Kotonu") oraz - z chwilą rozpoczęcia jej stosowania - w umowie ją zastępującej. Zgodnie z art. 34 ust. 1 umowy o partnerstwie z Kotonu współpraca gospodarcza i handlowa między Stronami ma na celu sprzyjanie sprawnemu i stopniowemu włączaniu państw AKP w gospodarkę światową przy należytym uwzględnieniu ich wyborów politycznych i priorytetów rozwoju, wspierając ich zrównoważony rozwój i przyczyniając się do wyeliminowania ubóstwa w państwach AKP. W tym kontekście można uznać, że UPG są instrumentami na rzecz rozwoju, zgodnie z art. 36 ust. 2 umowy o partnerstwie z Kotonu. W Umowie uwzględniono zatem różne poziomy rozwoju Stron, a także szczególne ograniczenia gospodarcze i społeczne w Ghanie oraz jej zdolność do wprowadzania zmian i dostosowywania jej gospodarki do procesu liberalizacji. Ponadto decyzja (UE) 2016/1850 dotycząca podpisania i tymczasowego stosowania Umowy, która jest umową mieszaną i zawiera tytuł poświęcony partnerstwu na rzecz rozwoju, została oparta zarówno na podstawie prawnej w zakresie handlu, jak i na podstawie prawnej w zakresie współpracy na rzecz rozwoju. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie również w niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Rady | |
| J. KLOECKNER | |
| Przewodniczący |