Decyzja 2019/1949 w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji, oraz uchylenia i zastąpienia decyzji (UE) 2019/1393

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.304.16

Akt indywidualny
Wersja od: 26 listopada 2019 r.

DECYZJA RADY (UE) 2019/1949

podjęta w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji,

z dnia 25 listopada 2019 r.

w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji, oraz uchylenia i zastąpienia decyzji (UE) 2019/1393

(Dz.U.UE L z dnia 26 listopada 2019 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 17 ust. 3 i 5 oraz art. 17 ust. 7 akapit drugi,

uwzględniając decyzję Rady Europejskiej 2013/272/UE z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie liczby członków Komisji Europejskiej 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Mandat Komisji powołanej na mocy decyzji Rady Europejskiej 2014/749/UE 2  wygasł w dniu 31 października 2019 r.

(2) Nowa Komisja, w której skład wchodzi po jednym obywatelu z każdego państwa członkowskiego, w tym przewodnicząca Komisji i wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, powinna zostać mianowana na okres do dnia 31 października 2024 r.

(3) Rada Europejska wyznaczyła Ursulę VON DER LEYEN jako osobę proponowaną Parlamentowi Europejskiemu na stanowisko przewodniczącej Komisji, a Parlament Europejski wybrał ją na przewodniczącą Komisji na sesji plenarnej w dniu 16 lipca 2019 r.

(4) W dniu 5 sierpnia 2019 r. Rada Europejska, za zgodą nowo wybranej przewodniczącej Komisji, mianowała Josepa BORRELLA FONTELLESA wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 18 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).

(5) Decyzją (UE) 2019/1393 3  Rada przyjęła w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji listę pozostałych osób, które proponuje mianować na stanowiska członków Komisji na okres do dnia 31 października 2024 r.

(6) W dniu 19 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 31 stycznia 2020 r. Pismem z dnia 28 października 2019 r. projekt tekstu decyzji Rady Europejskiej przedłużającej ten okres do żądanej daty został przekazany Zjednoczonemu Królestwu w celu wydania przez nie zgody. Pismem z dnia 28 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, wyraziło zgodę zarówno na przedłużenie okresu, jak i na brzmienie tekstu projektu decyzji Rady Europejskiej. W dniu 29 października 2019 r. Rada Europejska przyjęła tę decyzję 4 .

(7) Przez wydanie zgody na decyzję (UE) 2019/1810 Zjednoczone Królestwo potwierdziło wolę działania w okresie przedłużenia w sposób konstruktywny i odpowiedzialny zgodnie z zasadą lojalnej współpracy. Zgodziło się również, że nie można dopuścić do tego, aby to przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że w konsekwencji tego przedłużenia zgodnie z art. 50 TUE Zjednoczone Królestwo pozostanie do daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków, Zjednoczone Królestwo zgodziło się, że obowiązki te obejmują zaproponowanie kandydata na stanowisko członka Komisji. Zjednoczone Królestwo nie zaproponowało jednak kandydata na stanowisko komisarza.

(8) W dniu 6 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji zwróciła się do Zjednoczonego Królestwa o zaproponowanie co najmniej jednej osoby, która ze względu na jej ogólne kwalifikacje, niezależność i zaangażowanie w sprawy europejskie byłaby odpowiednia, by zająć stanowisko członka przyszłej Komisji. Zjednoczone Królestwo nie udzieliło odpowiedzi na to pismo. W dniu 12 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji przesłała drugie pismo zawierające tę samą prośbę, zwracając uwagę na obowiązki Zjednoczonego Królestwa wynikające z TUE i na decyzję (UE) 2019/1810. W dniu 13 listopada 2019 r. Zjednoczone Królestwo udzieliło odpowiedzi na obydwa pisma, wskazując, że nie jest w stanie zaproponować kandydata na stanowisko komisarza ze względu na zbliżające się wybory powszechne. W dniu 14 listopada 2019 r. Komisja, przesyłając Zjednoczonemu Królestwu wezwanie do usunięcia uchybienia zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), rozpoczęła wobec Zjednoczonego Królestwa postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niezaproponowaniem kandydata na komisarza. W wezwaniu tym Komisja przypomniała, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej państwo członkowskie nie może powoływać się na przepisy należące do jego krajowego systemu prawnego, by uzasadnić uchybienie zobowiązaniom wynikającym z prawa unijnego. Władze Zjednoczonego Królestwa do dnia 22 listopada 2019 r. miały przedłożyć swoje uwagi do tego wezwania w sprawie usunięcia uchybienia.

(9) Rada odnotowuje, że mimo wynikających z prawa Unii zobowiązań przywołanych w decyzji (UE) 2019/1810, na które Zjednoczone Królestwo wyraziło wyraźnie swoją zgodę, państwo to nie zaproponowało kandydata na stanowisko członka Komisji. Nie może to narazić na szwank bieżącego funkcjonowania Unii i jej instytucji, a co za tym idzie nie może stanowić przeszkody dla mianowania członków przyszłej Komisji, by mogła ona korzystać z pełnego zakresu swoich uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów jak najszybciej. Rada odnotowuje, że choć na stanowiska członków Komisji proponuje się mianować tylko 27 osób, Komisja składa się - zgodnie z decyzją 2013/272/UE - z takiej liczby członków, która odpowiada liczbie państw członkowskich. Odnotowuje także, że po mianowaniu Komisji zastosowanie będzie mieć art. 246 akapit drugi TFUE.

(10) W porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji decyzja (UE) 2019/1393 powinna zostać uchylona, zanim zawarta w niej lista zostanie przedłożona Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia w drodze głosowania, oraz powinna zostać zastąpiona niniejszą decyzją.

(11) Zgodnie z art. 17 ust. 7 akapit trzeci TUE, przewodniczący, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i pozostali członkowie Komisji podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji Ursulą VON DER LEYEN Rada proponuje, aby następujące osoby zostały mianowane na stanowiska członków Komisji na okres do dnia 31 października 2024 r.:

Thierry BRETON

Helena DALLI

Valdis DOMBROVSKIS

Elisa FERREIRA

Mariya GABRIEL

Paolo GENTILONI

Johannes HAHN

Phil HOGAN

Ylva JOHANSSON

Věra JOUROVÁ

Stella KYRIAKIDES

Janez LENARČIČ

Didier REYNDERS

Margaritis SCHINAS

Nicolas SCHMIT

Maroš ŠEFČOVIČ

Kadri SIMSON

Virginijus SINKEVIČIUS

Dubravka ŠUICA

Frans TIMMERMANS

Jutta URPILAINEN

Adina VĂLEAN

Olivér VÁRHELYI

Margrethe VESTAGER

Janusz WOJCIECHOWSKI

w uzupełnieniu do mianowania

Josepa BORRELLA FONTELLESA wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja uchyla i zastępuje decyzję (UE) 2019/1393.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja zostaje przekazana Parlamentowi Europejskiemu.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2019 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
1 Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 98.
2 Decyzja Rady Europejskiej 2014/749/UE z dnia 23 października 2014 r. w sprawie mianowania Komisji Europejskiej (Dz.U. L 311 z 31.10.2014, s. 36).
3 Decyzja Rady (UE) 2019/1393, podjęta w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji, z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji (Dz.U. L 233 I z 10.9.2019, s. 1).
4 Decyzja Rady Europejskiej (UE) 2019/1810 przyjęta w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem z dnia 29 października 2019 r. przedłużająca okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE (Dz.U. L 278 I z 30.10.2019, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.