Decyzja 2013/551/UE w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011, sekcja X - Europejska Służba Działań Zewnętrznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.308.139

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 listopada 2013 r.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

z dnia 17 kwietnia 2013 r.

w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011, sekcja X - Europejska Służba Działań Zewnętrznych

(2013/551/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 16 listopada 2013 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2011 ¹ ,

- uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011 (COM(2012) 436 - C7-0235/2012) ² ,

- uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2011 wraz z odpowiedziami instytucji ³ ,

- uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków ⁴ , jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2011 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ⁵ , w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 ⁶ , w szczególności jego art. 164, 165, 166 i 167,

- uwzględniając art. 77 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A7-0099/2013),

1. udziela Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych za rok budżetowy 2011;

2. przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Martin SCHULZ	Klaus WELLE
Przewodniczący	Sekretarz Generalny

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

z dnia 17 kwietnia 2013 r.

zawierająca uwagi, które stanowią integralną część decyzji w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011, sekcja X - Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

- uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2011 ⁷ ,

- uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2011 (COM(2012) 436 - C7-0235/2012) ⁸ ,

- uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2011 wraz z odpowiedziami instytucji ⁹ ,

- uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków ¹⁰ , jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2011 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ¹¹ , w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 ¹² , w szczególności jego art. 164, 165, 166 i 167,

- uwzględniając art. 77 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A7-0099/2013),

A. mając na uwadze, że Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) została powołana na mocy art. 27 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej i rozpoczęła działalność w dniu 1 stycznia 2011 r.;

B. mając na uwadze, że zgodnie z motywem 1 decyzji Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określającej organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych ¹³ ESDZ jest funkcjonalnie autonomicznym organem Unii podlegającym Wysokiemu Przedstawicielowi [Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa] (zwanemu dalej "wysokim przedstawicielem");

C. mając na uwadze, że Komisja sprawuje nadzór prawny nad zarządzaniem wydatkami operacyjnymi; mając na uwadze, że ustanowiono podział odpowiedzialności między ESDZ a Służbę ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej w Komisji;

D. mając na uwadze, że ESDZ jest odpowiedzialna za zarządzanie finansowe wydatkami administracyjnymi jej siedziby głównej oraz delegatur Unii;

E. mając na uwadze, że budżet ESDZ na rok 2011 składał się z przesunięć budżetowych pro rata z Komisji i sekretariatu generalnego Rady;

1. zauważa, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych, że w łącznych płatnościach za rok budżetowy zakończony dnia 31 grudnia 2011 r. w zakresie wydatków administracyjnych i innych instytucji i organów nie wystąpiły istotne błędy;

2. stwierdza, że choć 2011 r. był pierwszym rokiem budżetowym dla ESDZ, to jest ona jednak w pełni odpowiedzialna za rok budżetowy 2011 i musi zapewnić ścisłe przestrzeganie ustawodawstwa; wzywa ESDZ do przeanalizowania, jakie wnioski można wyciągnąć z pierwszego roku funkcjonowania;

3. podkreśla, że w rocznym sprawozdaniu za rok 2011 Trybunał Obrachunkowy umieścił uwagi dotyczące ESDZ w związku z wypłacaniem dodatków i świadczeń socjalnych członkom personelu, z zawieraniem umów z pracownikami zatrudnianymi na czas określony, z zarządzaniem umową o świadczenie usług związanych z bezpieczeństwem oraz z procedurami udzielania zamówień publicznych; apeluje do ESDZ o podjęcie niezbędnych kroków w celu zareagowania na te uwagi;

4. jest zaniepokojony, że Trybunał Obrachunkowy ustalił, iż brak zgodności z przepisami spowodował w ograniczonej liczbie przypadków dokonanie niewłaściwych płatności pracownikom, niepewność prawną dla pracowników zatrudnionych na czas określony, a dla ESDZ oznaczał nieprzestrzeganie rozporządzenia finansowego i nieodzyskanie podatku VAT oraz naruszenie przepisów dotyczących udzielania zamówień publicznych, których wszystkie instytucje Unii są zobowiązane przestrzegać; podkreśla, że ESDZ jest w pełni odpowiedzialna za swoją działalność i przyjmuje do wiadomości, że ESDZ oświadczyła, iż podjęła niezbędne kroki w celu uniknięcia powtórzenia się sytuacji braku zgodności; zwraca się z wnioskiem, aby ESDZ, w kontekście procedury udzielania absolutorium za 2012 r., powiadomiła Parlament o wynikach;

5. przyjmuje do wiadomości odpowiedzi na uwagi Trybunału Obrachunkowego i zgadza się z jego zaleceniami dotyczącymi konieczności podjęcia działań zapewniających dostarczanie przez pracowników w odpowiednich terminach dokumentów poświadczających ich sytuację osobistą; zauważa, że ESDZ wraz z Urzędem Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych planuje wprowadzić system umożliwiający terminowe monitorowanie tych dokumentów; ponadto ESDZ powinna w dalszym ciągu ulepszać przygotowanie, koordynację i realizację procedur udzielania zamówień publicznych poprzez odpowiednie kontrole i lepsze wytyczne;

6. wyraża ubolewanie, że zgodnie z uwagami Trybunału Obrachunkowego ryzyko dokonywania nieprawidłowych lub nienależnych wypłat w przypadku zmiany sytuacji pracownika występowało także w roku 2012, pomimo iż ESDZ wprowadziła mechanizm corocznej aktualizacji; wzywa ESDZ do załączenia informacji o stosowaniu tego nowego mechanizmu do rocznego sprawozdania z działalności za rok 2012;

7. zauważa, że z końcem roku 2011 ostateczny budżet siedziby głównej ESDZ wyniósł 188.000.000 EUR, a wskaźnik wykorzystania wyniósł 91 %, natomiast budżet delegatur opiewał na 276.100.000 EUR, zaś wskaźnik wykorzystania był niższy i wyniósł ok. 89 %; zauważa, że budżet delegatur musiał zostać uzupełniony przez Komisję do kwoty 252.400.000 EUR, co dało wykonanie w wysokości 85 %; zauważa także, że z końcem 2012 r. ostateczne wykonanie budżetu na 2011 r. wykazywało wskaźnik wykonania budżetu siedziby głównej na poziomie 97 % i 97 % w delegaturach;

8. jest zaniepokojony faktem, że po przyjęciu budżetu korygującego i przesunięciach z Komisji i wewnątrz służb w 2011 r. niepełne wykorzystanie oraz przeniesienia środków wciąż pozostają na dość wysokim poziomie; sugeruje opracowanie kluczowych wskaźników wydajności, aby monitorować najbardziej krytyczne obszary i poprawić wykonanie budżetu w nadchodzących latach;

9. przypomina, że ESDZ jest niedawno stworzoną strukturą będącą rezultatem połączenia wielu różnych służb oraz że rok 2011 był pierwszym rokiem jej działalności, w którym należało pokonać liczne przeszkody techniczne, zwłaszcza w obszarze udzielania zamówień publicznych oraz naboru pracowników; zauważa ponadto, iż nadmierne obciążenia administracyjne wynikające z opracowywania porozumień prawdopodobnie nie będą się powtarzać w kolejnych latach;

10. wysoko ocenia szczegółowe odpowiedzi udzielone na liczne pytania pisemne i ustne zadane przez członków Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu, które wychodziły daleko poza obszar wydatków administracyjnych ESDZ;

11. odnotowuje uwagi na temat pewnych słabości związanych z procedurą udzielania zamówień publicznych i przetargów oraz wzywa ESDZ do skorygowania ich bez zbędnej zwłoki;

12. odnotowuje znaczenie obecnego absolutorium dla opracowania ram przyszłych procedur udzielania absolutorium i jest przekonany, że utwierdzi ono oczekiwania dotyczące rozwijania i poprawy skuteczności ESDZ i jej działań; wzywa wysokiego przedstawiciela do przeglądu organizacji i funkcjonowania ESDZ, któremu, w razie potrzeby, towarzyszyć będą wnioski dotyczące zmian w decyzji 2010/427/UE do połowy 2013 r.;

13. jest przekonany, że nie można wykorzystywać procedury udzielania absolutorium do szczegółowego porównywania warunków panujących w 140 miejscach, w których musi działać ESDZ, a wśród których znajdują się zarówno miejsca, gdzie panuje spokój i porządek, jak i miejsca ogarnięte prawdziwymi działaniami wojennymi; uważa, że warunki życia w tych miejscach są niezwykle zróżnicowane;

14. przyznaje, że wyzwania związane z wykonaniem budżetu w krajach trzecich różnią się bardzo od tych istniejących w UE; zwraca się o jasny podział i koordynację ról i obowiązków Komisji i ESDZ, jeżeli chodzi o programowanie i wdrażanie budżetu w państwach trzecich;

15. odnotowuje okres intensywnego naboru w pierwszym roku działalności ESDZ, mający zapewnić pełny stan zatrudnienia w minimalnym czasie; zauważa jednak, że w niektórych delegaturach stanowiska są trudniejsze do obsadzenia z powodu poziomu ryzyka występującego w miejscu ich usytuowania;

16. ubolewa, że udział pracowników pochodzących z nowych państw członkowskich jest bardzo niski w porównaniu z pracownikami pochodzącymi z UE-15; podkreśla, że należy zapewnić większą równowagę płci i na tyle, na ile to możliwe, równowagę geograficzną przy zatrudnianiu i mianowaniu personelu; wzywa ESDZ do opracowania odpowiednich mechanizmów oraz do podjęcia niezbędnych środków mających zapewnić lepszą i bardziej zrównoważoną reprezentację w stosownym czasie; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba wakatów spada; wzywa ESDZ do wykorzystania wakatów w celu zapewnienia równowagi geograficznej na wszystkich szczeblach;

17. zauważa, że są dyrekcje liczące 22, 27 i 29 pracowników oraz dyrekcje zarządzające liczące 44 pracowników; podkreśla istnienie wysokiej liczby stanowisk kierowniczych w porównaniu z innymi instytucjami oraz względnie zbyt dużej liczby stanowisk na najwyższych szczeblach, co pozostaje w rażącej dysproporcji w porównaniu z innymi instytucjami; wzywa ESDZ do wyjaśnienia przyczyn tej sytuacji i apeluje, aby wysoki przedstawiciel zmniejszył tę zbyt rozbudowaną administrację; uznaje wyjaśnienia dotychczas dostarczone na ten temat przez ESDZ za częściowo uzasadnione i apeluje do właściwych służb o określenie - w perspektywie średnio- i długoterminowej - planu działania oraz stosownych metod służących naprawie tej względnej nierównowagi;

18. ponownie wyraża troskę o jak najszybsze wprowadzenie polityki w dziedzinie zasobów ludzkich, która odzwierciedlałaby priorytety polityczne Unii oraz rzeczywiste potrzeby w terenie; przypomina w związku z tym, że konieczne jest podejście uzgodnione z Komisją, aby zoptymalizować profil personelu zatrudnianego w delegaturach ¹⁴ ;

19. kładzie nacisk na potrzebę większej przejrzystości w odniesieniu do kompetencji struktury administracyjnej ESDZ oraz ograniczenia podwójnych kompetencji; występuje z wnioskiem o opublikowanie schematu podziału obowiązków; w obecnym stanie dostrzega niebezpieczeństwo poważnego nadszarpnięcia reputacji ESDZ w związku z nieefektywnością;

20. odnotowuje z satysfakcją przeprowadzenie procedury, która objęła 8 800 kandydatów, 1 300 rozmów i 118 wakatów do obsadzenia; ubolewa jednakże nad brakiem informacji, jak często dany kandydat był zapraszany na rozmowy oraz że w związku z tym cały proces nie może zostać uznany za w pełni przejrzysty; apeluje do ESDZ o lepsze kontrolowanie kosztów rozmów;

21. apeluje, żeby nowo mianowani pracownicy ESDZ składali oświadczenie, że nie pracowali w przeszłości w służbach wywiadowczych;

22. uważa obowiązki specjalnych przedstawicieli Unii za bardzo niejasne; wnioskuje o przedstawienie mu szczegółowej notatki wyjaśniającej wykorzystanie budżetu przyznanego im na wykonywanie mandatu;

23. zauważa, że 39,5 % ambasadorów Unii pochodzi z państw członkowskich; przypomina porozumienie mówiące o tym, że jedna trzecia stanowisk powinna być obsadzona przez pracowników z państw członkowskich; nalega, aby wysoki przedstawiciel wprowadził w życie to porozumienie, co oznacza uwzględnienie w tej wielkości stanowisk średniego i wyższego szczebla;

24. podkreśla, że w delegaturach nie ma równowagi między pracownikami ESDZ i Komisji; nalega, aby większa liczba pracowników ESDZ została przesunięta z głównej siedziby do delegatur, w ramach dostępnych środków budżetowych;

25. podkreśla trudne warunki, w jakich znajdują się delegatury mające najmniej personelu z powodu złożoności i sztywności przepisów dotyczących przekazywania uprawnień do płatności między ESDZ a personelem Komisji; zachęca obie instytucje do rozpatrzenia opcji mogących ułatwić procedurę przyznawania środków z poszanowaniem zasad kontroli finansowej;

26. podkreśla znaczenie zagwarantowania, żeby pracownicy w działach operacyjnych oraz w zakresie finansów, kontroli i audytu posiadali niezbędne kwalifikacje do wypełniania powierzonych im zadań; zwraca się do ESDZ i Komisji o skoncentrowanie programów szkoleniowych na pogłębianiu tych kwalifikacji, a także o składanie Parlamentowi sprawozdań na temat osiągniętych postępów;

27. zwraca uwagę na prowadzącą do wzrostu kosztów procedurę związaną z metodą corocznej indeksacji płac lokalnych pracowników w delegaturach Unii; jest przekonany, że metodę tę można uczynić skuteczniejszą i bardziej opłacalną; zwraca się do ESDZ o stosowanie metod obliczania opierających się na niezależnym i obiektywnym doborze organizacji referencyjnych w tej samej lub podobnych lokalizacjach; zaleca dobranie w charakterze stałego elementu działającej lokalnie agencji ONZ oraz dwóch ambasad państw członkowskich i dwóch lokalnych pracodawców, przy czym w obydwu przypadkach jeden podmiot wybiera pracobiorca, a drugi - pracodawca, aby uzyskać odpowiednią średnią; nalega na wprowadzenie mechanizmu, dzięki któremu ambasador Unii byłby zwolniony z obowiązku negocjowania płac z lokalnymi pracownikami, a także na dobieranie organizacji referencyjnych na okres pięciu lat;

28. wyraża zaniepokojenie wysokim wskaźnikiem absencji w delegaturach Unii i sugeruje, aby ESDZ ponownie zbadała przyczyny tej absencji; nalega, aby ESDZ dokonała korekty tej nierównowagi w oparciu o wyniki analizy oraz dostarczała Parlamentowi liczb dotyczących absencji w stosunku rocznym; sugeruje ponowne rozważenie procedur, tak aby pracownicy delegatur w możliwie największym stopniu łączyli swoje okresy szkoleń zawodowych w Brukseli z pozostałą częścią urlopów; zachęca Komisję do dopasowania podczas przeglądu załącznika X do regulaminu pracowniczego (państwa trzecie) liczby dni urlopu i pozostałych dni wolnych w danej delegaturze do sytuacji w innych przedstawicielstwach dyplomatycznych w tym samym miejscu;

29. jest zaniepokojony niedociągnięciami administracyjnymi w delegaturach Unii w Afganistanie, Dżibuti, Gujanie, na Wyspach Salomona i w Zambii; zwraca się z prośbą o sprawozdanie z aktualnej sytuacji tych niedociągnięć, z uwzględnieniem umów o świadczenie usług ochrony; oczekuje także sprawozdania z sytuacji w zakresie standardów kontroli wewnętrznej w delegaturach Unii w Liberii i Iraku; zwraca się z prośbą o przedstawienie aktualnej sytuacji, jeśli chodzi o poziom zgodności delegatur Unii w Egipcie i Malawi, a także aktualnych informacji o umowach o świadczenie usług ochrony w delegaturach Unii na Zachodnim Brzegu, w Haiti, w Arabii Saudyjskiej, Pakistanie, Sri Lance, Libii i Libanie;

30. zwraca się o wyjaśnienie, dlaczego firmie ochroniarskiej mającej kontrakt w delegaturze Unii w Afganistanie, objętej dochodzeniem OLAF-u, przyznano niedawno nowy kontrakt w wysokości około 50 mln EUR w tej samej delegaturze;

31. zauważa z satysfakcją, że synergia między Dyrekcją Generalną ds. Rozwoju i Współpracy - EuropAid - i dyplomacją krajową działa właściwie, i zachęca ESDZ do informowania Parlamentu; zgadza się, że należy nadal podejmować działania w związku z usługami konsularnymi; apeluje o zaangażowanie Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu w tę pracę;

32. apeluje do ESDZ o przekazanie Parlamentowi sprawozdania z przeglądu stanu zatrudnienia (staff screening report);

33. domaga się, by ESDZ dążyła do zwiększenia korzyści płynących z ekonomii skali poprzez tworzenie nowych synergii w kwaterze głównej ESDZ i w delegaturach, a także we współpracy z państwami członkowskimi i krajowymi służbami dyplomatycznymi, w duchu prawdziwej unijnej polityki i służby zewnętrznej; w związku z tym kładzie nacisk na potrzebę dążenia w jak największym możliwym stopniu do kolokacji służb w krajach trzecich, z myślą o zintensyfikowanej wymianie informacji i oszczędnościach;

34. w kontekście nadchodzącego wejścia w życie układu o stowarzyszeniu między UE a Ameryką Środkową kładzie nacisk na potrzebę posiadania przez Unię delegatury w Panamie, która jest ważnym partnerem i jedynym krajem w regionie bez takiej delegatury; wzywa ESDZ do podjęcia jak najszybszych działań w tym celu;

35. domaga się wyjaśnienia powodów odwołania ambasadora Unii w Libii;

36. zwraca się z prośbą, aby ESDZ przedstawiła wszystkie informacje o umowach o gwarantowanym poziomie usług zawartych z Radą i Komisją;

37. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zmienione rozporządzenie finansowe zobowiązuje ESDZ do dostarczenia Parlamentowi do dnia 1 czerwca każdego roku dokumentu roboczego dotyczącego jej polityki nieruchomości; podkreśla, że zmienione rozporządzenie finansowe umożliwia ESDZ zaciąganie pożyczek na zakup biur i rezydencji; wzywa ESDZ do utrzymania racjonalnych pod względem kosztów metod funkcjonowania i znalezienia odpowiednich rozwiązań finansowych przez zasięgnięcie opinii Dyrekcji Generalnej ds. Gospodarczych i Finansowych w Komisji;

38. jest zaniepokojony rosnącymi kosztami najmu biur i rezydencji ESDZ (np. wynoszący ponad 50 % wzrost kosztów biura delegatury Unii w Moskwie w latach 2010-2011); wzywa ESDZ do utrzymania racjonalnych pod względem kosztów metod funkcjonowania i dostarczenia organowi udzielającemu absolutorium niezbędnych informacji;

39. jest przekonany, że nadchodzący przegląd ESDZ będzie forum, na którym będzie można dokonać szczegółowej analizy zgodności dostępnych zasobów z funkcjami do wypełnienia przez ESDZ, a także wszelkich zmian koniecznych do zapewnienia najwyższego poziomu skuteczności w działaniu; jest przekonany, że ocena majątku wykorzystywanego przez ESDZ powinna zakładać porównanie z innymi misjami dyplomatycznymi w danym miejscu, a nie z placówkami ESDZ w bardzo różnych krajach; uważa, że podczas oceny cen nieruchomości umowy powinny być aktywnie monitorowane pod kątem korzyści, jakie odniesie Unia oraz że w razie potrzeby należy dokonywać zmian; uważa, że w tej ocenie należy jasno stwierdzić, czy nieruchomość jest wykorzystywana w celach innych niż mieszkalne oraz określić, która część nieruchomości jest użytkowana, przez jak długo i w jaki sposób; uważa także, że nie powinno być różnic między warunkami mieszkaniowymi, które powinny być podobne, bez nadużyć, tak aby jakość życia pod kątem warunków mieszkaniowych była porównywalna między regionami, zależnie od dostępności i kosztu nieruchomości; domaga się przedłożenia wieloletniego planu w zakresie budynków UE oraz bezpieczeństwa pracowników i budynków we wszystkich państwach trzecich, w których znajdują się delegatury Unii;

40. wzywa ESDZ do określenia i przeanalizowania wszystkich możliwych opcji uzyskania znacznych oszczędności w perspektywie długoterminowej przy poszanowaniu swoich zobowiązań politycznych i umownych, aby zmiany w jej budżecie rocznym, który - z uzasadnionych powodów - rośnie proporcjonalnie bardziej niż w innych instytucjach, mogły mieć skutek pomnażający;

41. zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia pełnej weryfikacji bezpieczeństwa w odniesieniu do lokalnych pracowników zatrudnionych w delegaturach;

42. zdecydowanie popiera inicjatywę ESDZ na rzecz inteligentnego oszczędzania; zwraca się do ESDZ o przedstawienie sprawozdania z realizacji, które zobrazuje wyniki finansowe oraz sposób wykorzystania zaoszczędzonych pieniędzy; apeluje także do Komisji o przyjęcie tej inicjatywy;

43. odnotowuje dużą liczbę mających różne powody podróży pracowników delegatur Unii do siedziby głównej; ubolewa, że nie jest możliwe posiadanie niezależnego organu kontroli mogącego oceniać konieczność tych podróży służbowych; apeluje o rozważenie tej propozycji przez wysokiego przedstawiciela oraz o złożenie sprawozdania na ten temat Komisji Kontroli Budżetowej; apeluje o sporządzenie analizy kwestii częstych podróży pracowników delegatur Unii oceniającej wykonalność wprowadzenia wideokonferencji w celu redukowania kosztów podróży oraz czasu, jaki personel spędza w podróży;

44. z zadowoleniem przyjmuje oszczędności, jakie zostały już poczynione dzięki wykorzystaniu innowacyjnych rozwiązań, takich jak wideokonferencje stosowane przy okazji rozmów o pracę; nawołuje ESDZ do jak najczęstszego przedstawiania podobnych propozycji również w zakresie szkolenia personelu;

45. zdecydowanie nalega na ESDZ, aby w przypadku ustaleń dotyczących podróży z delegatur do siedziby głównej stosowała praktyki podobne do tych, jakie stosują państwa członkowskie w podobnych okolicznościach; wzywa ESDZ do dostosowania się do zwyczajów państw członkowskich w kwestii lotów;

46. z zadowoleniem przyjmuje powołanie grupy roboczej, która rozpatrzyła sposoby ulepszenia metod pracy w siedzibie głównej, a także fakt, że wnioski już zostały wcielone w życie; apeluje o informacje o tych wnioskach, a także o zrealizowanych ulepszeniach;

47. jest zdania, że niektóre ze wskaźników przeanalizowanych w samoocenie norm kontroli wewnętrznej wymagałyby zmiany lub uaktualnienia;

48. uważa, że dane statystyczne widniejące w rocznym sprawozdaniu z działalności, zwłaszcza te, które odnoszą się do delegatur, nie są wystarczająco dokładne; apeluje do ESDZ o poprawę wyników poprzez opracowanie kluczowych wskaźników wydajności, które nadadzą pewną ciągłość ocenie wyników delegatur; wzywa wysokiego przedstawiciela do przedstawienia Komisji Kontroli Budżetowej odpowiedniego sprawozdania;

49. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ zobowiązała się do współpracy z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i finalizuje specjalny protokół ustaleń z OLAF-em, aby przenieść współpracę z nim na wyższy szczebel;

50. jest zdania, że należy poprawić jakość zarządzania finansowego i administracyjnego delegaturami Unii, a także w niektórych działach siedziby głównej, które nie zostały wskazane w rocznym sprawozdaniu z działalności; oczekuje, że w sprawozdaniu za przyszły rok wskazane zostaną zarówno te działy, jak i dokonane postępy;

51. wzywa ESDZ do przedłożenia wyczerpujących szczegółów na temat działania mechanizmów kontroli wewnętrznej i nadzoru, jeśli chodzi o zarządzanie funduszami i wydatkami; wzywa ESDZ do wyjaśnienia jej polityki w zakresie dostępu Parlamentu Europejskiego do wewnętrznych sprawozdań z inspekcji;

52. podkreśla, że niektóre delegatury ESDZ działają w otoczeniu o wysokim ryzyku, jeśli chodzi o korupcję i nadużycia; uważa, że decydujące znaczenie dla ochrony interesów finansowych Unii mają odpowiednie szkolenia i uświadamianie personelu w celu wykrywania wszelkich nadużyć; uważa, że kompleksowa polityka ujawniania zachowań nieetycznych ma decydujące znaczenie dla ochrony interesów finansowych Unii;

53. uważa, że systemy wsparcia budżetowego dla rządów krajów trzecich nie są właściwie kontrolowane, i apeluje o lepszą kontrolę operacji finansowych na wcześniejszym etapie; nalega, by ostatecznym warunkiem przyznania wsparcia budżetowego było istnienie niezależnego krajowego organu kontroli;

54. przypomina ESDZ o jej odpowiedzialności za dostarczenie konkretnych wyników i zwraca uwagę na wzajemny wpływ wyników i budżetu ogólnego.

¹ Dz.U L 68 z 15.3.2011.

² Dz.U. C 348 z 14.11.2012, s. 1.

³ Dz.U. C 344 z 12.11.2012, s. 1.

⁴ Dz.U. C 348 z 14.11.2012, s. 130.

⁵ Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

⁶ Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.

⁷ Dz.U. L 68 z 15.3.2011.

⁸ Dz.U. C 348 z 14.11.2012, s. 1.

⁹ Dz.U. C 344 z 12.11.2012, s. 1.

¹⁰ Dz.U. C 348 z 14.11.2012, s. 130.

¹¹ Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

¹² Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.

¹³ Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30.

¹⁴ Zob. również zalecenia zawarte w sprawozdaniu specjalnym Trybunału Obrachunkowego nr 18/2012 w sprawie pomocy Unii Europejskiej dla Kosowa związanej z przestrzeganiem zasady państwa prawa.