Decyzja 2011/423/WPZiB dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Sudanowi i Sudanowi Południowemu i uchylająca wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.188.20

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 2014 r.

DECYZJA RADY 2011/423/WPZiB

z dnia 18 lipca 2011 r.

dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Sudanowi i Sudanowi Południowemu i uchylająca wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 30 maja 2005 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB ¹ dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Sudanowi. We wspólnym stanowisku 2005/411/WPZiB połączono w jednym akcie prawnym środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2004/31/WPZiB ² oraz środki, które miały zostać nałożone zgodnie z rezolucją nr 1591 (2005) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ("rezolucja RB ONZ nr 1591 (2005)").

(2) Należy dostosować zakres stosowania środków ograniczających nałożonych na mocy wspólnego stanowiska 2005/411/WPZiB, a wspomniane wspólne stanowisko należy zastąpić.

(3) Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji Rady powinna zawierać wymóg przekazania wskazanym osobom i podmiotom sformułowanego przez Komitet Sankcji, ustanowiony na mocy rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005), uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie, tak aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę lub podmiot.

(4) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowana zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(5) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(6) Unijne środki wykonawcze zawarte są w rozporządzeniu Rady (WE) nr 131/2004 z dnia 26 stycznia 2004 r. dotyczącym niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Sudanu ³ i w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1184/2005 z dnia 18 lipca 2005 r. nakładającym pewne szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom utrudniającym proces pokojowy i łamiącym prawo międzynarodowe w konflikcie w regionie Darfur w Sudanie ⁴ ,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 1591 (2005) środki ograniczające określone w art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 niniejszej decyzji nakłada się na osoby wskazane przez Komitet Sankcji ustanowiony na mocy ust. 3 rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005) ("Komitet Sankcji"), które stanowią przeszkodę dla procesu pokojowego, stanowią zagrożenie dla stabilności w Darfurze i w regionie, naruszają międzynarodowe prawo humanitarne lub prawa człowieka lub dopuszczają się innych okrucieństw, łamią embargo na broń i/lub są odpowiedzialne za ataki z wojskowych statków powietrznych w regionie i nad regionem Darfuru.

Wykaz osób, których to dotyczy, znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub tranzytu przez te terytoria osób, o których mowa w art. 1.

2. Ustęp 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy Komitet Sankcji stwierdzi, że podróż jest uzasadniona względami humanitarnymi, włączając w to obowiązki o charakterze religijnym, lub w przypadkach, gdy Komitet Sankcji dojdzie do wniosku, że wyłączenie wsparłoby cele określone w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących budowania pokoju i stabilizacji w Sudanie i w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub na tranzyt przez to terytorium osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, oraz do osób, których dotyczy.

Artykuł  3

1. Zamraża się wszystkie fundusze, inne aktywa finansowe i zasoby gospodarcze, które stanowią własność lub są kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby, o których mowa w art. 1, lub będące w posiadaniu podmiotów należących do tych osób lub do jakichkolwiek osób działających w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub do podmiotów kontrolowanych bezpośrednio lub pośrednio przez te osoby lub przez jakiekolwiek osoby działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem.

2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych tym osobom lub podmiotom ani też na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Wyjątki od tego zakazu mogą dotyczyć funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym płatności za środki żywnościowe, czynszu lub kredytu hipotecznego, płatności za lekarstwa i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie rozsądnych kosztów honorariów oraz zwrotów wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi związane z rutynowym przechowywaniem lub utrzymaniem zamrożonych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych zgodnie z przepisami krajowymi,

po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku, w terminie dwóch dni roboczych od takiego powiadomienia, odmownej decyzji Komitetu Sankcji;

d) konieczne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu przez zainteresowane państwo członkowskie Komitetu Sankcji i po uzyskaniu jego zgody;

e) przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego lub orzeczenia, w którym to przypadku fundusze, inne środki finansowe i zasoby gospodarcze, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie, mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania orzeczenia, pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed datą przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 1591 (2005) i zastaw ten nie został ustanowiony ani orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w niniejszym artykule.

4. Ustępu 2 nie stosuje się do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

Artykuł  4

1. Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub eksport do Sudanu lub do Sudanu Południowego uzbrojenia oraz wszelkiego rodzaju sprzętu pokrewnego, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i wyposażeniem, wyposażeniem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub używając samolotów lub statków ich bander, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich czy też nie.

2. Zabrania się również:

a) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i używaniem takich przedmiotów, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie lub w Sudanie Południowym lub w celu wykorzystania w Sudanie lub w Sudanie Południowym;

b) zapewniania finansowania lub udzielania pomocy finansowej, bezpośrednio lub pośrednio, w związku z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności przyznawania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub eksportu takich przedmiotów, lub w odniesieniu do świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Sudanie lub w Sudanie Południowym lub w celu wykorzystania w Sudanie lub w Sudanie Południowym;

c) świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł  5

1. Artykułu 4 nie stosuje się do:

a) sprzedaży, dostawy, przekazania lub eksportu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych, nadzorowania przestrzegania praw człowieka lub do celów ochronnych, lub na rzecz programów Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Unii Afrykańskiej, Unii Europejskiej dotyczących budowy instytucji, lub sprzętu przeznaczonego do operacji zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską, ONZ i Unię Afrykańską;

b) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub eksportu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania do celów ochronnych przez personel Unii Europejskiej i jej państw członkowskich w Sudanie lub w Sudanie Południowym;

c) dostarczania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej w związku z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

e) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub eksportu wyposażenia i sprzętu przeznaczonego do użycia w ramach operacji rozminowywania;

f) dostarczania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług i pomocy finansowej oraz sprzedaży, dostaw, przekazywania lub eksportu jako wsparcia dla realizacji całościowego porozumienia pokojowego;

g) sprzedaży, dostaw, przekazywania lub eksportu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przeznaczonego wyłącznie do celów wspierania procesu reformy sektora bezpieczeństwa w Sudanie Południowym, jak również finansowania ani dostarczania pomocy finansowej lub technicznej w związku z takim sprzętem,

pod warunkiem że takie dostawy zostały uprzednio zatwierdzone przez właściwy organ danego państwa członkowskiego.

2. Artykułu 4 nie stosuje się ponadto do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonej do Sudanu lub do Sudanu Południowego przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, personel Unii Europejskiej lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku.

3. Państwa członkowskie analizują indywidualnie każdy przypadek dostaw objętych niniejszym artykułem, uwzględniając przy tym w pełni kryteria określone we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określającym wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego ⁵ . Państwa członkowskie wymagają odpowiednich zabezpieczeń przeciwko nadużyciu zezwoleń przyznanych na mocy niniejszego artykułu i, w odpowiednich przypadkach, zapewniają powrót wyposażenia.

Artykuł  6

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w życie wszelkie zmiany w tym załączniku, dokonane na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet Sankcji.

Artykuł  7

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet Sankcji umieści osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza taką osobę lub taki podmiot w załączniku. Rada przekazuje bezpośrednio, jeżeli adres jest znany, albo w drodze opublikowania ogłoszenia, swoją decyzję wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie danej osobie lub podmiotowi, umożliwiając takiej osobie lub takiemu podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł  8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób lub podmiotów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

2. W załączniku zamieszczane są także w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres - o ile jest znany - oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku umieszczana jest także data wskazania osoby lub podmiotu przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł  9

1. Środki, o których mowa w art. 2 i 3, podlegają przeglądowi do dnia 19 lipca 2012 r. w świetle ustaleń Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych co do sytuacji w Sudanie.

2. Środki, o których mowa w art. 4, podlegają przeglądowi do dnia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, a następnie co 12 miesięcy. Podlegają one uchyleniu, jeżeli Rada uzna, że ich cele zostały zrealizowane.

Artykuł  10

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2005/411/WPZiB.

Artykuł  11

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lipca 2011 r.

	W imieniu Rady
	C. ASHTON
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK  ⁶

WYKAZ OSÓB I PODMIOTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 I 3

1. Nazwisko, imię (imiona): ELHASSAN, Gaffar Mohammed

(alias Gaffar Mohmed ELHASSAN)

Data urodzenia: 24 czerwca 1952 r. Adres: Zamieszkały w El Waha, Omdurman, Sudan. Nr identyfikacyjny: Nr dokumentu tożsamości byłego wojskowego: 4302. Inne informacje: a) generał dywizji i dowódca zachodniego regionu wojskowego sudańskich sił zbrojnych (SAF). b) emerytowany wojskowy armii sudańskiej. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Dodatkowe informacje z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet ds. Sankcji:

Panel ekspertów stwierdza, że generał dywizji Gaffar Mohammed ELHASSAN oświadczył ekspertom, iż bezpośrednio dowodził operacyjnie (przede wszystkim dowodzenie taktyczne) wszystkimi jednostkami SAF w Darfurze, w czasie gdy był dowódcą zachodniego regionu wojskowego. ELHASSAN był dowódcą zachodniego regionu wojskowego od listopada 2004 r. (data przybliżona) do początku 2006 r. Wedle informacji panelu ELHASSAN był odpowiedzialny za naruszenia pkt 7 rezolucji RB nr 1591, ponieważ ze względu na zajmowane stanowisko zażądał (z Chartumu) transferu sprzętu wojskowego do Darfuru bez uzyskania uprzedniej zgody komitetu powołanego na mocy rezolucji nr 1591; ELHASSAN upoważniał również do prowadzenia takich działań (od 29 marca 2005 r.). Sam ELHASSAN przyznał się panelowi ekspertów, że w okresie od 29 marca 2005 r. do końca grudnia 2005 r. sprowadzano do Darfuru z innych rejonów Sudanu samoloty, silniki samolotów i inny sprzęt wojskowy. Poinformował panel, że np. w okresie od 18 do 21 września 2005 r. do Darfuru sprowadzono bez upoważnienia dwa śmigłowce uderzeniowe typu Mi-24.

Istnieją solidne podstawy, by przypuszczać, że ELHASSAN bezpośrednio odpowiadał, jako dowódca zachodniego regionu wojskowego, za upoważnienie do ofensywnych lotów wojskowych w regionie wokół Abu Hamra (23-24 lipca 2005 r.) i w regionie Jebel Moon w Darfurze Zachodnim (19 listopada 2005 r.). Śmigłowce uderzeniowe typu Mi-24 były zaangażowane w obie operacje i rzekomo otworzyły ogień w obu przypadkach. Panel ekspertów stwierdza, że ELHASSAN oświadczył, iż jako dowódca zachodniego regionu wojskowego osobiście zatwierdzał wnioski dotyczące wsparcia z powietrza i innych operacji powietrznych. (Zob. sprawozdanie panelu ekspertów, S/2006/65, punkty 266-269). Prowadząc takie działania, generał dywizji Gaffar Mohammed ELHASSAN naruszył odnośne postanowienia rezolucji RB nr. 1591, a zatem spełnia kryteria bycia wskazanym przez komitet w celu nałożenia nań sankcji.

2. Nazwisko, imię (imiona): HILAL, (Sheikh) Musa.

Inne informacje: a) przywódca plemienia Jalul w Północnym Darfurze. b) członek Zgromadzenia Narodowego Sudanu. c) w 2008 r. mianowany przez prezydenta Sudanu specjalnym doradcą przy Ministerstwie Spraw Federalnych. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Dodatkowe informacje z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet ds. Sankcji:

W sprawozdaniu organizacji Human Rights Watch stwierdzono, że jest ona w posiadaniu pisma z 13 lutego 2004 r. pochodzącego z lokalnego biura rządowego w Północnym Darfurze, rozkazującego oddziałom bezpieczeństwa w okolicy umożliwienie działalności mudżahedinom i ochotnikom pod przywództwem szejka Musy HILALA, tak aby posuwali się oni do przodu w regionie [Północnego Darfuru] i rozkazującego zaspokojenie ich podstawowych potrzeb. 28 września 2005 r. 400 członków arabskiej milicji zaatakowało wioski Aro Sharrow (w tym obóz uchodźców wewnętrznych), Acho i Gozmena w Zachodnim Darfurze. Uważamy również, że Musa HILAL było obecny podczas ataku na obóz uchodźców wewnętrznych w Aro Sharrow: jego syn zginął w trakcie ataku Sudańskiej Armii Wyzwolenia na Shareia, a zatem Musa HILAL był wówczas zaangażowany w osobistą krwawą zemstę rodową. Istnieją solidne podstawy, by przypuszczać, że jako przywódca plemienia ponosił on bezpośrednią odpowiedzialność za te działania; jest on również odpowiedzialny za naruszanie międzynarodowego prawa humanitarnego i dotyczącego praw człowieka oraz za inne zbrodnie.

3. Nazwisko, imię (imiona): SHARIF, Adam Yacub

(alias a) Adam Yacub Shant, b) Adam Yacoub)

Data urodzenia: ok. 1976 r. Inne informacje: a) dowódca Sudańskiej Armii Wyzwolenia (SLA). b) według doniesień zmarł 7 czerwca 2012 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Dodatkowe informacje z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet ds. Sankcji:

Żołnierze SLA dowodzeni przez Adama Yacuba Shanta naruszyli porozumienie o zawieszeniu broni, przeprowadzając 23 lipca 2005 r. atak na kontyngent wojskowy sudańskiego rządu, który eskortował konwój ciężarówek niedaleko Abu Hamra w Północnym Darfurze; w wyniku ataku zginęło trzech żołnierzy. Po ataku zrabowano broń i amunicję rządowych oddziałów wojskowych. Panel ekspertów posiada informacje potwierdzające, że atak żołnierzy SLA odbył się i był z pewnością zorganizowany, a zatem został dobrze zaplanowany. Rozsądne jest zatem założenie, zgodnie z wnioskami panelu, że Shant, jako zatwierdzony dowódca SLA w tym regionie, z pewnością wiedział o ataku oraz go zatwierdził lub zlecił. Ponosi on więc bezpośrednią odpowiedzialność za atak i spełnia kryteria umieszczenia w wykazie.

4. Nazwisko, imię (imiona): BAREY Gabril Abdul Kareem

(alias a) General Gibril Abdul Kareem BAREY, b) »Tek«).

Adres: Zamieszkały w Tine, po sudańskiej stronie granicy z Czadem. Inne informacje: dowódca polowy Krajowego Ruchu na rzecz Reform i Rozwoju (National Movement for Reform and Development NMRD). Data umieszczenia w wykazie ONZ: 25 kwietnia 2006 r.

Dodatkowe informacje z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet ds. Sankcji:

BAREY odpowiada za porwanie personelu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie (AMIS) w Darfurze w październiku 2005 r. BAREY otwarcie próbuje blokować działania misji AMIS metodą zastraszania; na przykład groził, że zestrzeli śmigłowce Unii Afrykańskiej (UA) w regionie Jebel Moon w listopadzie 2005 r. Prowadząc takie działania, BAREY w oczywisty sposób naruszył rezolucję RB nr 1591, stwarzając zagrożenie dla stabilności w Darfurze, a zatem spełnia kryteria bycia wskazanym przez komitet w celu nałożenia nań sankcji.

¹ Dz.U. L 139 z 2.6.2005, s. 25.

² Dz.U. L 6 z 10.1.2004, s. 55.

³ Dz.U. L 21 z 28.1.2004, s. 1.

⁴ Dz.U. L 193 z 23.7.2005, s. 9.

⁵ Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99.

⁶ Załącznik zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2014/40/WPiZB z dnia 28 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.26.38) zmieniającej nin. decyzję z dniem 30 stycznia 2014 r.