Decyzja 2011/284/UE w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do kabli zasilania, kabli sterujących i kabli komunikacyjnych
Dz.U.UE.L.2011.131.22
Akt obowiązującyDECYZJA KOMISJI
z dnia 12 maja 2011 r.
w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do kabli zasilania, kabli sterujących i kabli komunikacyjnych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/284/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 18 maja 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych(1), w szczególności jej art. 13 ust. 4,
po konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Budownictwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Spośród dwóch procedur zaświadczania zgodności wyrobów na podstawie art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG Komisja zobowiązana jest wybrać możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymogami bezpieczeństwa. Oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji, czy w przypadku danego wyrobu lub rodziny wyrobów obecność fabrycznego systemu kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczenia zgodności, czy też z przyczyn dotyczących zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 wspomnianej dyrektywy wymagana jest interwencja zatwierdzonej jednostki certyfikującej.
(2) Artykuł 13 ust. 4 dyrektywy 89/106/EWG zawiera wymóg, aby określona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych. Z tego powodu pożądane jest zdefiniowanie koncepcji wyrobu lub rodziny wyrobów stosowanej w mandatach i specyfikacjach technicznych.
(3) Dwie procedury, o których mowa w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, są opisane szczegółowo w załączniku III do tej dyrektywy. Dlatego też niezbędne jest jasne określenie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie w przypadku każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom.
(4) Procedura, o której mowa w art. 13 ust. 3 lit. a) dyrektywy 89/106/EWG, odpowiada systemom ustanowionym w pierwszej możliwości, bez ciągłego nadzoru, oraz w drugiej i trzeciej możliwości określonych w pkt 2 ppkt (ii) w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG. Procedura, o której mowa w art. 13 ust. 3 lit. b), odpowiada systemom wymienionym w załączniku III pkt 2 ppkt (i) oraz w pierwszej możliwości, z ciągłym nadzorem, określonej w załączniku III pkt 2 ppkt (ii),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2011 r.
W imieniu Komisji | |
Antonio TAJANI | |
Wiceprzewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 12.
ZAŁĄCZNIKI