Decyzja 2009/904/WE w sprawie stanowiska Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do renegocjowanego układu monetarnego z Republiką San Marino

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2009.322.12

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 grudnia 2009 r.

DECYZJA RADY

z dnia 26 listopada 2009 r.

w sprawie stanowiska Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do renegocjowanego układu monetarnego z Republiką San Marino

(2009/904/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 9 grudnia 2009 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 111 ust. 3,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od daty wprowadzenia euro kwestie monetarne i kursowe leżą w kompetencji Wspólnoty.

(2) Do Rady należy określanie ustaleń koniecznych do prowadzenia negocjacji i zawierania układów dotyczących kwestii reżimu monetarnego lub kursowego.

(3) W dniu 29 listopada 2000 r. Republika Włoska zawarła, w imieniu Wspólnoty, układ monetarny z Republiką San Marino.

(4) W swoich konkluzjach z dnia 10 lutego 2009 r. Rada zaprosiła Komisję do przeprowadzenia przeglądu funkcjonowania obowiązujących układów i do rozważenia możliwości podniesienia pułapów emisji monet.

(5) W komunikacie zatytułowanym "Sprawozdanie z funkcjonowania układów monetarnych zawartych z Monako, San Marino i Watykanem" Komisja stwierdza, że układ monetarny z San Marino w obecnie obowiązującym brzmieniu wymaga zmian zmierzających do zapewnienia bardziej konsekwentnego traktowania w stosunkach między Wspólnotą a państwami, które zawarły z nią układy monetarne.

(6) Należy zatem możliwie jak najszybciej renegocjować układ monetarny z Republiką San Marino tak, aby nowy reżim wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., jednocześnie z wejściem w życie nowych reguł określających zasady wprowadzania do obiegu monet euro, ustanowionych przez zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych rewersów i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu⁽¹⁾, zatwierdzone przez Radę w jej konkluzjach z dnia 10 lutego 2009 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W najbliższym możliwym terminie Republika Włoska powiadamia Republikę San Marino o konieczności wprowadzenia zmian w obecnie obowiązującym układzie monetarnym pomiędzy Republiką Włoską, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, oraz Republiką San Marino (zwanym dalej "układem"), proponując renegocjację stosownych postanowień układu.

Artykuł  2

W toku ponownych negocjacji układu z Republiką San Marino Wspólnota dąży do wprowadzenia następujących zmian:

a) Układ jest zawarty pomiędzy Wspólnotą a Republiką San Marino. Tekst układu jest tekstem ujednoliconym dotychczas obowiązującego układu wraz z wprowadzonymi zmianami.

b) Republika San Marino zobowiązuje się do podjęcia wszelkich odpowiednich środków, za pomocą transpozycji bezpośredniej lub, ewentualnie, działań równoznacznych, w celu:

– stosowania wszelkich odpowiednich przepisów prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie bankowości i finansów, w szczególności przepisów odnoszących się do działalności i nadzoru danych instytucji,

– stosowania wszelkich odpowiednich przepisów prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego zapobiegania praniu pieniędzy, oszustwom oraz fałszowaniu pieniędzy (w formie gotówki i bezgotówkowych środków płatniczych), a także dotyczącego medali i żetonów oraz wymogów sprawozdawczości do celów statystycznych.

Republika San Marino zapewnia wdrożenie na swoim terytorium wszelkich odpowiednich przepisów prawodawstwa wspólnotowego w dziedzinie bankowości i finansów przed dniem 1 stycznia 2015 r. Układ zawiera załącznik określający szczegółowo terminy podjęcia takich środków.

c) Metoda określania pułapów emisji monet euro Republiki San Marino ulega zmianie. Nowy pułap obliczony jest przy użyciu metody polegającą na kombinacji części stałej, służącej zapobieganiu nadmiernej spekulacji monetami San Marino na rynku numizmatycznym poprzez zaspokojenie popytu na rynku kolekcjonerów monet, z częścią zmienną, obliczaną jako średnia emisji monet w przeliczeniu na jednego mieszkańca w Republice Włoskiej w roku (n-1) pomnożona przez liczbę mieszkańców Republiki San Marino.

d) Celem monitorowania postępów we wdrażaniu układu powołany jest wspólny komitet. W jego skład wchodzą przedstawiciele Republiki San Marino, Republiki Włoskiej, Komisji oraz EBC. Komitet ma uprawnienia do corocznej adaptacji części stałej w celu uwzględnienia inflacji oraz ewolucji na rynku kolekcjonerów. Decyzje komitetu podejmowane są jednomyślnie. Wspólny komitet uchwala swój regulamin.

e) Mennicą, która bije monety euro Republiki San Marino, jest Instituto Poligrafico e Zecca dello Stato. Republika San Marino ma jednak prawo wyboru, za zgodą wspólnego komitetu, innego wykonawcy spośród mennic w Unii Europejskiej wytwarzających monety euro. Do celów zatwierdzenia całkowitej wielkości emisji przez EBC liczba monet wyemitowanych przez Republikę San Marino dodawana jest do liczby monet emitowanych przez Republikę Włoską.

f) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wyznacza się jako właściwy do rozstrzygania sporów, które mogą powstać na tle stosowania układu.

Jeżeli Wspólnota lub Republika San Marino uzna, że druga strona uchybiła zobowiązaniu wynikającemu z układu monetarnego, może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości wiąże strony, które podejmują konieczne środki służące wykonaniu wyroku w terminie określonym przez Trybunał Sprawiedliwości w jego wyroku. W przypadku gdy Wspólnota lub Republika San Marino nie podejmuje koniecznych środków służących wykonaniu wyroku w określonym terminie, druga ze stron może wypowiedzieć układ ze skutkiem natychmiastowym.

Artykuł  3

Negocjacje z Republiką San Marino w imieniu Wspólnoty prowadzą Republika Włoska i Komisja. Republika Włoska i Komisja są uprawnione do parafowania układu w imieniu Wspólnoty. EBC jest w pełni włączony w proces negocjacji a jego zgoda jest wymagana w sprawach należących do jego zakresu kompetencji. Republika Włoska i Komisja przedstawiają projekt układu Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu w celu uzyskania opinii.

Artykuł  4

Po parafowaniu układu, Komisja upoważniona jest do zawarcia układu w imieniu Wspólnoty, chyba że Komitet Ekonomiczno- Finansowy lub EBC jest zdania, że układ należy przedłożyć Radzie.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej, Komisji i EBC.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2009 r.

	W imieniu Rady
	J. BJÖRKLUND
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52.