Decyzja 2007/884/WE upoważniająca Zjednoczone Królestwo do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 169 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.346.21

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2020 r.

DECYZJA RADY
z dnia 20 grudnia 2007 r.
upoważniająca Zjednoczone Królestwo do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 169 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

(2007/884/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 29 grudnia 2007 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1  (VAT), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją 95/252/WE 2 , a następnie decyzją 98/198/WE 3  Rada upoważniła Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od opłat z tytułu najmu lub leasingu samochodu osobowego, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Zjednoczonemu Królestwu zezwolono również na to, by wykorzystywanie w celach prywatnych samochodu najmowanego lub wziętego w leasing przez podatnika do celów służbowych nie było traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Ten środek upraszczający zlikwidował konieczność ewidencjonowania przez najemcę lub leasingobiorcę kilometrów przejechanych samochodem służbowym w celach prywatnych oraz rozliczania dla każdego pojazdu podatku od faktycznej liczby kilometrów przejechanych w celach prywatnych.

(2) Pismem, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 5 lutego 2007 r., Zjednoczone Królestwo zwróciło się z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa, które wygasa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie pismem z dnia 15 października 2007 r. o wniosku złożonym przez Zjednoczone Królestwo. Pismem z dnia 17 października 2007 r. Komisja powiadomiła Zjednoczone Królestwo o tym, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4) Okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające przyznanie upoważnienia do zastosowania odstępstwa nie uległy zmianie i nie straciły na znaczeniu.

(5) W dniu 29 października 2004 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG, obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczeń. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od tego prawa do odliczeń można stosować do pojazdów samochodowych. Stosowne jest zatem przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia do momentu wejścia w życie tej dyrektywy. Jednakże w każdym przypadku upoważnienie wygaśnie najpóźniej w dniu 31 grudnia 2010 r., jeżeli wspomniana dyrektywa nie wejdzie w życie do tego dnia, w celu umożliwienia oceny, czy niniejsza decyzja jest konieczna w świetle odsetka określającego ogólny podział na użytek służbowy i prywatny.

(6) Przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa nie będzie miało niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku VAT.

(7) Biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy, konieczne jest zastosowanie odstępstwa od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w ust. I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W drodze odstępstwa od art. 168 i art. 169 dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do ograniczenia do 50 % prawa najemcy lub leasingobiorcy samochodu do odliczania podatku VAT od kosztów najmu lub leasingu tego samochodu, w przypadku gdy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł  2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit a) dyrektywy 2006/112/WE niniejszym upoważnia się Zjednoczone Królestwo do tego, by użytkowania samochodu służbowego podatnika będącego przedmiotem najmu lub leasingu do celów prywatnych nie traktowało jako odpłatnego świadczenia usług.

Artykuł  3 4

Niniejsza decyzja traci moc w dniu następującym po dniu, w którym zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, lub - w przypadku wejścia w życie umowy o wystąpieniu zawartej ze Zjednoczonym Królestwem zgodnie z art. 50 ust. 2 TUE - w dniu następującym po dniu, w którym kończy się okres przejściowy, lub w dniu 31 grudnia 2022 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Wniosek o przedłużenie środków stanowiących odstępstwo określonych w niniejszej decyzji, o ile ma to zastosowanie, przedkłada się Komisji do dnia 1 kwietnia 2022 r. Do wniosku załącza się sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanego procentowego ograniczenia prawa do odliczenia VAT z tytułu kosztu najmu lub leasingu samochodów, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością przedsiębiorstwa.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2007 r.
W imieniu Rady
F. NUNES CORREIA
Przewodniczący
1 Dz.U. L 347 z 11.12.2006, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2006/138/WE (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 92).
2 Dz.U. L 159 z 11.7.1995, str. 19.
3 Dz.U. L 76 z 13.3.1998, str. 31. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/855/WE (Dz.U. L 369 z 16.12.2004, str. 61).
4 Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2011/37/UE z dnia 18 stycznia 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.19.11) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2011 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2013/681/UE z dnia 15 listopada 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.316.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2016/2265 z dnia 6 grudnia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.342.28) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2230/2019 z dnia 19 grudnia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.333.146) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2020 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.