Decyzja 2006/646/WE ustanawiająca szczegółowe zasady stosowania decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja
Dz.U.UE.L.2006.265.18
Akt obowiązującyDECYZJA NR 1/2006 KOMITETU WSPÓŁPRACY CELNEJ WE-TURCJA
z dnia 26 lipca 2006 r.
ustanawiająca szczegółowe zasady stosowania decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja 1
(Dz.U.UE L z dnia 26 września 2006 r.)
KOMITET WSPÓŁPRACY CELNEJ,
uwzględniając Układ z dnia 12 września 1963 r. ustanawiający stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją,
uwzględniając decyzję nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie wprowadzenia w życie ostatniego etapu unii celnej(1),w szczególności jej art. 3 ust. 6, art. 13 ust. 3 i art. 28 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Komitet Współpracy Celnej ustanowia odpowiednie środki wymagane do wykonania postanowień unii celnej, o których mowa w art. 3, 13 i 28 decyzji nr 1/95; w tym celu przyjął on decyzję nr 1/2001 z dnia 28 marca 2001 r. zmieniającą decyzję nr 1/96 ustanawiającą szczegółowe zasady stosowania decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja(2).
(2) Konieczne jest dostosowanie przepisów decyzji nr 1/2001 do ostatnich zmian do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(3), dotyczących zwłaszcza możliwej odmowy naliczenia częściowego zwolnienia z należności celnych w ramach procedury uszlachetniania biernego, w oparciu o metodę wartości dodanej. Konieczne jest również umożliwienie organom celnym państw członkowskich wystawianie wspólnotowych "jednolitych zezwoleń" dla upoważnionych eksporterów i dostarczanie do przyjęcia przez Turcję świadectw przewozowych A.TR sporządzonych na podstawie takich zezwoleń.
(3) W związku z rozszerzeniem Unii Europejskiej pojawiła się dalsza konieczność dodania tekstu różnych poświadczeń w nowych językach urzędowych Wspólnoty.
(4) Decyzja nr 1/1999 Komitetu Współpracy Celnej WE-Turcja z dnia 28 maja 1999 r. w sprawie procedur ułatwiających wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 i wystawianie deklaracji na fakturze w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych pomiędzy Unią Europejską, Turcją i niektórymi państwami europejskimi(4) ma na celu ułatwienie wystawiania takich preferencyjnych świadectw pochodzenia przez Wspólnotę i Turcję w kontekście układów o handlu na warunkach preferencyjnych, które Wspólnota i Turcja zawarły z pewnymi państwami i które zapewniają między nimi system kumulacji pochodzenia, oparty na identycznych zasadach określania pochodzenia oraz zakazu jakichkolwiek zwrotów czy zawieszania ceł na rozważane towary; decyzja pozwala eksporterom z Turcji i ze Wspólnoty na korzystanie z deklaracji dostawcy, określających pochodzenie z Turcji lub ze Wspólnoty, zgodnie z wymienionymi zasadami, dotyczących towarów otrzymanych od dostawców przez drugą stronę unii celnej oraz na powiązane metody współpracy administracyjnej.
(5) Decyzja nr 1/2000 Komitetu Współpracy Celnej WETurcja z dnia 25 lipca 2000 r. w sprawie uznawania, jako dowodu pochodzenia z Turcji lub ze Wspólnoty, świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze wystawianych przez pewne państwa, które zawarły układ preferencyjny ze Wspólnotą lub z Turcją(5), ma na celu zapewnienie, że towary objęte unią celną będą mogły korzystać z przepisów dotyczących swobodnego obrotu przewidzianych decyzją nr 1/95 także wtedy, gdy są one przywożone do jednej ze stron unii celnej z dołączonym świadectwem pochodzenia wystawionym w państwie, z którym zarówno Wspólnota, jak i Turcja zawarły układy o preferencyjnych warunkach handlu, zapewniające między nimi system kumulacji pochodzenia, oparte na identycznych zasadach określania pochodzenia oraz zakazu jakichkolwiek zwrotów czy zawieszania ceł na rozważane towary.
(6) Decyzje nr 1/1999 i 1/2000 zostały przyjęte w celu ułatwienia wspólnego stosowania unii celnej i preferencyjnych uzgodnień handlowych między Wspólnotą lub Turcją i niektórymi krajami. Z zastrzeżeniem koniecznych dostosowań mających na celu dostosowanie ich do wspólnotowego dorobku prawnego, należy zatem włączyć do niniejszej decyzji przepisy przewidziane obecnie w decyzjach nr 1/1999 i 1/2000 oraz uchylić te decyzje.
(7) Po objęciu systemem paneuropejskiej kumulacji pochodzenia innych krajów uczestniczących w partnerstwie eurośródziemnomorskim, opierającym się na deklaracji barcelońskiej przyjętej podczas konferencji eurośródziemnomorskiej, która odbyła się w dniach 27 i 28 listopada 1995 r., należy uwzględnić odniesienie do dowodów pochodzenia EUR-MED.
(8) W celu ułatwienia wprowadzenia w życie szczegółowych zasad stosowania decyzji nr 1/95 należy zastąpić decyzję nr 1/2001 nową decyzją,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Niniejsza decyzja określa przepisy wykonawcze do decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja, dalej zwanej "decyzją podstawową".
Na potrzeby niniejszej decyzji:
1) "państwo trzecie" oznacza państwo lub terytorium, które nie należy do obszaru celnego unii celnej WE-Turcja;
2) "strona unii celnej" oznacza z jednej strony obszar celny Wspólnoty, z drugiej strony obszar celny Turcji;
3) "państwo" oznacza albo państwo członkowskie Wspólnoty, albo Turcję;
4) "Wspólnotowy Kodeks Celny" oznacza Wspólnotowy Kodeks Celny przyjęty rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92(6);
5) "przepisy wykonawcze do Wspólnotowego Kodeksu Celnego" oznaczają rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.
TYTUŁ II
PRZEPISY CELNE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO HANDLU TOWARAMI MIĘDZY DWIEMA STRONAMI UNII CELNEJ
PRZEPISY CELNE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO HANDLU TOWARAMI MIĘDZY DWIEMA STRONAMI UNII CELNEJ
ROZDZIAŁ 1
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Bez uszczerbku dla przepisów o swobodnym obrocie ustanowionych w decyzji podstawowej, Wspólnotowy Kodeks Celny i jego przepisy wykonawcze, które mają zastosowanie w obszarze celnym Wspólnoty, oraz turecki kodeks celny i jego przepisy wykonawcze, które mają zastosowane na terytorium Turcji, mają zastosowanie w handlu towarami między dwiema stronami unii celnej, zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej decyzji.
ROZDZIAŁ 2
Przepisy dotyczące współpracy administracyjnejw zakresie przepływu towarów
Przepisy dotyczące współpracy administracyjnejw zakresie przepływu towarów
Bez uszczerbku dla art. 11 i 17, dowód wypełnienia wszystkich wymagań dotyczących wprowadzenia w życie przepisów o swobodnym obrocie, ustanowionych w decyzji podstawowej, zostanie przedstawiony w formie dokumentacji wystawionej na żądanie eksportera przez organy celne Turcji lub państwa członkowskiego.
Towary między dwoma państwami unii celnej można transportować rurociągami biegnącymi przez państwa trzecie.
a) jednolity dokument przewozowy obejmujący przewóz przez obszar państwa trzeciego;
b) świadectwo wystawione przez organy celne państwa trzeciego:
i) zawierające dokładny opis produktów;
ii) podające daty rozładunku i załadunku produktów oraz, gdy ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu;
iii) poświadczające warunki, pod jakimi produkty przebywały w państwach trzecich; lub
c) w razie braku powyższych, wszelkie dokumenty udowadniające wypełnienie tych wymagań.
Państwa członkowskie i Turcja mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania formularzy lub zlecania ich druku upoważnionym firmom. W tym drugim wypadku każdy formularz powinien zawierać informację o takim upoważnieniu. Każdy formularz musi zawierać nazwę i adres firmy drukarskiej lub oznaczenie, za pomocą którego można ją zidentyfikować. Musi on także zawierać numer seryjny służący do jego identyfikacji.
"ES »DUPLICADO«
CS »DUPLIKÁT«
DA »DUPLIKAT«
DE »DUPLIKAT«
ET »DUPLIKAAT«
EL »ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ«
EN »DUPLICATE«
FR »DUPLICATA«
IT »DUPLICATO«
LV »DUBLIKĀTS«
LT »DUBLIKATAS«
HU »MÁSODLAT«
MT »DUPLIKAT«
NL »DUPLICAAT«
PL »DUPLIKAT«
PT »SEGUNDA VIA«
SL »DVOJNIK«
SK »DUPLIKÁT«
FI »KAKSOISKAPPALE«
SV »DUPLIKAT«
TR »İKİNCİ NÜSHADİR«".
a) urząd odpowiedzialny za wstępne poświadczenie świadectw;
b) sposób, w jaki upoważniony eksporter musi dowieść, że wykorzystano te świadectwa;
c) w przypadkach, o których mowa w ust. 5 lit. b), organ odpowiedzialny za dokonanie późniejszej weryfikacji, o której mowa w art. 16.
a) zostać uprzednio opatrzone pieczęcią właściwego urzędu celnego państwa eksportującego oraz podpisem przedstawiciela urzędu lub jego faksymile; albo
b) zostać opatrzone przez upoważnionego eksportera specjalną pieczęcią zatwierdzoną przez organy celne państwa eksportującego i zgodną ze wzorem w załączniku III. Taka pieczęć może być wydrukowana na formularzach.
"ES »Procedimiento simplificado«
CS »Zjednodušený postup«
DA »Forenklet fremgangsmåde«
DE »Vereinfachtes Verfahren«
ET »Lihtsustatud tolliprotseduur«
EL »Απλουστευμένη διαδικασία«
EN »Simplified procedure«
FR »Procédure simplifiée«
IT »Procedura semplificata«
LV »Vienkāršota procedūra«
LT »Supaprastinta procedūra«
HU »Egyszerűsített eljárás«
MT »Procedura simplifikata«
NL »Vereenvoudigde regeling«
PL »Procedura uproszczona«
PT »Procedimento simplificado«
SL »Poenostavljen postopek«
SK »Zjednodušený postup«
FI »Yksinkertaistettu menettely«
SV »Förenklat förfarande«
TR »Basitleştirilmiş prosedür«".
W tym celu musi on złożyć wniosek do właściwych organów celnych państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba oraz przechowywana jest dokumentacja poświadczająca status rozważanych towarów i spełnienie pozostałych wymagań decyzji podstawowej oraz niniejszej decyzji.
W momencie gdy towary znajdują się pod kontrolą urzędu celnego jednej ze stron unii celnej, możliwe jest zastąpienie oryginalnego świadectwa przewozowego A.TR. jednym lub większą liczbą świadectw przewozowych A.TR., w celu wysyłki wszystkich lub części towarów do innego miejsca przeznaczenia w granicach obszaru celnego unii celnej. Docelowe świadectwa przewozowe A.TR. są wystawiane przez urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się produkty.
a) nie zostały wystawione podczas wywozu z powodu błędów, nieumyślnych opuszczeń lub nadzwyczajnych okoliczności; lub
b) zostanie wykazane i uznane przez organy celne, że świadectwo przewozowe A.TR. zostało wystawione, ale nie zaakceptowane do przywozu z przyczyn technicznych.
"ES »EXPEDIDO A POSTERIORI«
CS »VYSTAVENO DODATEČNĚ«
DA »UDSTEDT EFTERFØLGENDE«
DE »NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT«
ET »TAGANTJÄRELE VÄLJA ANTUD«
EL »ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ«
EN »ISSUED RETROSPECTIVELY«
FR »DÉLIVRÉ A POSTERIORI«
IT »RILASCIATO A POSTERIORI«
LV »IZSNIEGTS RETROSPEKTĪVI«
LT »RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS«
HU »KIADVA VISSZAMENŐLEGES HATÁLLYAL«
MT »MAĦRUĠ RETROSPETTIVAMENT«
NL »AFGEGEVEN A POSTERIORI«
PL »WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE«
PT »EMITIDO A POSTERIORI«
SL »IZDANO NAKNADNO«
SK »VYDANÉ DODATOČNE«
FI »ANNETTU JÄLKIKÄTEEN«
SV »UTFÄRDAT I EFTERHAND«
TR »SONRADAN VERİLMİŞTİR«".
W razie sporów dotyczących procedur weryfikacji, o których mowa w art. 16, których nie można rozwiązać między organami celnymi występującymi z wnioskiem o weryfikację a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji, lub też w razie wątpliwości dotyczących interpretacji niniejszej decyzji, należy je zgłosić do Komitetu Współpracy Celnej.
Rozwiązywanie sporów między importerem a organami celnymi państwa importującego zawsze podlega ustawodawstwu tego państwa.
Nakłada się kary na każdą osobę, która sporządza lub powoduje sporządzenie dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, w celu objęcia regulacjami celnymi wynikającymi z przepisów o swobodnym obrocie ustanowionych w decyzji podstawowej.
ROZDZIAŁ 3
Przepisy dotyczące towarów przewożonych przez podróżnych
Przepisy dotyczące towarów przewożonych przez podróżnych
Jeżeli nie są one przeznaczone do celów handlowych, towary przewożone przez podróżnych z jednej części unii celnej do drugiej części unii celnej podlegają przepisom o swobodnym obrocie ustanowionym w decyzji podstawowej, nie będąc przedmiotem świadectwa, o którym mowa w rozdziale 2, o ile zostały one zgłoszone jako towary spełniające warunki swobodnego obrotu i nie ma wątpliwości co do prawidłowości takiego zgłoszenia.
ROZDZIAŁ 4
Przesyłki pocztowe
Przesyłki pocztowe
Przesyłki pocztowe (obejmujące także paczki) podlegają przepisom o swobodnym obrocie ustanowionym w decyzji podstawowej, nie będąc przedmiotem świadectwa, o którym mowa w rozdziale 2, o ile na opakowaniu lub w dołączonych dokumentach brak jest oznaczenia, że towary znajdujące się w przesyłce nie spełniają warunków określonych w decyzji podstawowej. Oznaczenie takie ma postać żółtej etykiety, której wzór znajduje się w załączniku IV, przytwierdzanej, we wszystkich tego rodzaju wypadkach, przez właściwe organy państwa eksportującego.
TYTUŁ III
PRZEPISY CELNE STOSOWANE W HANDLU TOWARAMI Z PAŃSTWAMI TRZECIMI
PRZEPISY CELNE STOSOWANE W HANDLU TOWARAMI Z PAŃSTWAMI TRZECIMI
ROZDZIAŁ 1
Przepisy dotyczące wartości celnej towarów
Przepisy dotyczące wartości celnej towarów
Przy wyliczaniu wartości celnej towarów państw trzecich nie bierze się pod uwagę kosztów transportu, ubezpieczenia, opłat przeładunkowych i obsługi związanej z transportem, które miały miejsce po przywozie towarów na terytorium unii celnej, o ile zostały one przedstawione osobno, poza zapłaconą lub należną ceną za te towary.
ROZDZIAŁ 2
Uszlachetnianie bierne
Uszlachetnianie bierne
Do celów niniejszego rozdziału termin "handel trójstronny" oznacza system, w którym produkty kompensacyjne po uszlachetnieniu biernym są dopuszczane do swobodnego obrotu z częściowym lub całkowitym zwolnieniem z należności celnych na obszarze jednej ze stron unii celnej, innej niż ta, z której dokonano tymczasowego wywozu towarów.
Przy dopuszczaniu produktów kompensacyjnych lub zamiennych do swobodnego obrotu w ramach systemu handlu trójstronnego stosuje się arkusz informacyjny INF 2 informujący o tymczasowo wywożonych towarach w ruchu trójstronnym, w celu uzyskania częściowego lub całkowitego zwolnienia dla produktów kompensacyjnych lub zamiennych.
Do próbek, ilustracji lub opisów technicznych należy dołączyć etykietę opatrzoną pieczęcią urzędu i zawierającą informacje odnośnie do zgłoszenia wywozowego, w sposób, który zapobiegnie ewentualnej podmianie.
Próbki, ilustracje i opisy techniczne, o poświadczonej autentyczności i opieczętowane zgodnie z ust. 3, są zwracane eksporterowi, który okaże je razem z nienaruszonymi pieczęciami w momencie powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych lub zamiennych.
W razie kradzieży, utraty lub zniszczenia arkusza informacyjnego INF 2 podmiot gospodarczy może wystąpić do organu celnego, który go poświadczył, o wydanie duplikatu. Urząd może uznać wniosek, jeżeli można wykazać, że tymczasowo wywożone towary objęte takim duplikatem nie zostały jeszcze powrotnie przywiezione.
Oryginał i kopie tak wystawionego arkusza informacyjnego są oznaczone jednym z następujących określeń:
"ES »DUPLICADO«
CS »DUPLIKÁT«
DA »DUPLIKAT«
DE »DUPLIKAT«
ET »DUPLIKAAT«
EL »ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ«
EN »DUPLICATE«
FR »DUPLICATA«
IT »DUPLICATO«
LV »DUBLIKĀTS«
LT »DUBLIKATAS«
HU »MÁSODLAT«
MT »DUPLIKAT«
NL »DUPLICAAT«
PL »DUPLIKAT«
PT »SEGUNDA VIA«
SL »DVOJNIK«
SK »DUPLIKÁT«
FI »KAKSOISKAPPALE«
SV »DUPLIKAT«
TR »İKİNCİ NÜSHADİR«".
Na produkty kompensacyjne, które mają zostać dopuszczone do swobodnego obrotu, może zostać udzielone częściowe zwolnienie z należności przywozowych, w drodze uznania kosztu operacji uszlachetniania za podstawę wartości celnej.
Organy celne odmówią naliczenia częściowego zwolnienia z należności przywozowych w oparciu o powyższy przepis, jeżeli przed dopuszczeniem produktów kompensacyjnych do swobodnego obrotu zostanie ustalone, że jedynym celem dopuszczenia z zerową stawką celną do swobodnego obrotu tymczasowo wywożonych towarów, które nie pochodzą z jednej ze stron unii celnej, w rozumieniu tytułu II, rozdział 2, sekcja 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego oraz tytułu II, rozdział 2, sekcja 1 tureckiego kodeksu celnego, było odniesienie korzyści z zastosowania tego przepisu.
Reguły wartości celnej towarów ustanowione we Wspólnotowym Kodeksie Celnym oraz tureckim kodeksie celnym stosuje się mutatis mutandis do kosztów uszlachetniania, które nie uwzględniają towarów tymczasowo wywożonych.
ROZDZIAŁ 3
Towary powracające
Towary powracające
W razie konieczności wzięcia pod uwagę nadzwyczajnych okoliczności, trzyletni okres może zostać przekroczony.
Jeżeli cel przywozu rozważanych towarów zmienił się, naliczona kwota należności przywozowych zostanie zmniejszona o wszelkie kwoty pobrane od towarów, gdy zostały one po raz pierwszy dopuszczone do swobodnego obrotu. Nie przyznaje się zwrotów, gdy druga kwota przekracza kwotę pobraną przy dopuszczeniu powracających towarów do swobodnego obrotu.
Zwolnienia z należności przywozowych na mocy art. 30
udziela się tylko wtedy, gdy towary zostały powrotnie przywiezione w takim stanie, w jakim były wywożone.
Artykuły 30 i 31 stosuje się mutatis mutandis do produktów kompensacyjnych pierwotnie wywiezionych lub ponownie wywiezionych po procedurze uszlachetniania czynnego.
Kwotę należności przywozowych ustala się w oparciu o zasady stosowane w procedurze uszlachetniania czynnego, a za datę ponownego wywozu produktów kompensacyjnych uważa się datę dopuszczenia do swobodnego obrotu.
Towary powracające są zwolnione z należności przywozowych, nawet jeżeli stanowią one tylko część towarów wcześniej wywiezionych z terytorium drugiej strony unii celnej.
Powyższy przepis ma zastosowanie również wtedy, gdy towary są częściami lub akcesoriami należącymi do urządzeń, instrumentów lub innych produktów uprzednio wywiezionych z terytorium drugiej strony unii celnej.
a) towary, które po wywiezieniu z terytorium drugiej strony unii celnej nie były poddawane żadnym czynnościom poza tymi, które były wymagane do zachowania ich w dobrym stanie lub też zmieniały wyłącznie ich wygląd;
b) towary, które po wywiezieniu z terytorium drugiej strony unii celnej były poddawane czynnościom innym niż te, które były wymagane do zachowania ich w dobrym stanie lub też zmieniały wyłącznie ich wygląd, ale które okazały się wadliwe lub nieprzydatne do ich zamierzonego użycia, o ile spełniony jest jeden z następujących warunków:
– czynności takie były przeprowadzane wobec towarów wyłącznie w celu ich naprawy lub przywrócenia ich dobrego stanu,
– nieprzydatność towarów do ich zamierzonego użycia stała się oczywista dopiero po rozpoczęciu takich czynności.
Jednak jeżeli wobec towarów wykonano czynności polegające na naprawie i przywróceniu do dobrego stanu, wymagane na skutek nieprzewidzianych okoliczności, które wystąpiły po obu stronach unii celnej, a fakt ten został uznany przez organy celne, udziela się zwolnienia z należności przywozowych, pod warunkiem że wskutek takiej operacji wartość powracających towarów nie będzie wyższa niż ich wartość w momencie wywozu z obszaru celnego drugiej strony unii celnej.
a) określenie "wymagane naprawy i przywracanie do dobrego stanu" oznacza wszelkie działania zapobiegające uszkodzeniom eksploatacyjnym i szkodom materialnym, którymi towary zostały dotknięte w czasie, gdy znajdowały się na zewnątrz terytoriów obu stron unii celnej, bez przeprowadzenia których towary nie mogłyby być w dalszym ciągu używane w zwykły sposób i w celach, do których zostały przeznaczone;
b) wartość powracających towarów, w wyniku czynności, które wobec nich przeprowadzono, uznaje się za nie wyższą od ich wartości w momencie wywozu z terytorium drugiej strony unii celnej, jeżeli wykonane czynności nie wykraczają poza zakres ściśle niezbędny do umożliwienia użytkowania towarów w takim samym stopniu, w jakim było to możliwe w momencie wywozu.
Jeżeli naprawy lub przywracanie do dobrego stanu towarów wymaga dołączenia części zamiennych, dołączenie takie jest ograniczone wyłącznie do tych części, które są ściśle niezbędne do umożliwienia użytkowania towarów w takim samym stopniu, w jakim było to możliwe w momencie wywozu.
Podczas wypełniania formalności celnych dotyczących wywozu organy celne wystawią, na żądanie zainteresowanej osoby, dokument zawierający informacje niezbędne do identyfikacji towarów, w razie ich powrotu na obszar celny jednej ze stron unii celnej.
– towary, dla których okazane zostają następujące dokumenty dołączone do świadectwa dopuszczenia do swobodnego obrotu:
a) kopia zgłoszenia wywozowego zwrócona eksporterowi przez organy celne lub potwierdzona przez te organy kopia takiego dokumentu; lub
b) arkusz informacyjny, na mocy art. 37.
W wypadku gdy dowody dostępne organom celnym w urzędzie celnym powrotnego przywozu lub pochodzące od zainteresowanej osoby i możliwe do potwierdzenia przez organy wskazują, że towary zgłoszone do swobodnego obrotu były pierwotnie wywiezione z terytorium drugiej strony unii celnej oraz że w tym czasie spełniały warunki do ich uznania za towary powracające, dokumenty, o których mowa w lit. a) i b), nie są wymagane,
– towary objęte karnetem ATA wystawionym na terytorium drugiej strony unii celnej.
Towary te mogą zostać uznane za towary powracające w okresie spełniającym limit czasowy określony w art. 30 nawet wtedy, gdy ważność karnetu ATA już wygasła.
We wszystkich wypadkach należy dopełnić następujących formalności:
– zweryfikować informacje podane w polach A-G karty powrotnego przywozu,
– wypełnić odcinek kontrolny i pole H arkusza powrotnego przywozu,
– zachować kartę powrotnego przywozu.
Nie ma ono także zastosowania w wypadku, gdy towary mogą zostać zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu ustnie bądź w inny sposób.
Arkusz informacyjny INF 3 jest sporządzany w oryginale i dwóch kopiach, na formularzach zgodnych ze wzorami określonymi w załączniku 110 do przepisów wykonawczych Wspólnotowego Kodeksu Celnego, jeżeli jest wystawiany we Wspólnocie, i zgodnych ze wzorem określonym w tureckim prawie celnym na podstawie tego załącznika, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, jeżeli jest wystawiany w Turcji. Formularze są wypełniane w jednym z urzędowych języków Wspólnoty lub w języku tureckim.
Podobnie, eksporter może prosić organy celne, które wystawiły arkusz informacyjny INF 3, o zastąpienie go wieloma arkuszami INF 3, obejmującymi całkowitą ilość towarów zawartą w pierwotnie wystawionym arkuszu informacyjnym INF 3.
Eksporter może także prosić o wystawienie arkusza informacyjnego INF 3 tylko dla części wywożonych towarów.
Oryginał i jedna kopia arkusza informacyjnego INF 3 zostają zwrócone eksporterowi do okazania w urzędzie celnym powrotnego przywozu. Druga kopia zostaje umieszczona w aktach urzędu celnego, który go wystawił.
Urząd celny powrotnego przywozu umieści na oryginale i na kopii arkusza informacyjnego INF 3 ilość powracających towarów zwolnionych z należności przywozowych, zachowując oryginał i wysyłając kopię, opatrzoną numerem referencyjnym oraz datą zgłoszenia do swobodnego obrotu, do organu celnego, który ją wystawił.
Organ celny porówna przysłaną kopię z kopią przez niego posiadaną i umieści ją w aktach.
W razie kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału arkusza informacyjnego INF 3 zainteresowana osoba może wystąpić do organu celnego, który go wystawił, o wydanie duplikatu. Organ celny uwzględni wniosek, jeśli okoliczności będą to uzasadniały. Duplikat wystawiony w ten sposób musi zostać oznaczony jednym z poniższych określeń:
"ES »DUPLICADO«
CS »DUPLIKÁT«
DA »DUPLIKAT«
DE »DUPLIKAT«
ET »DUPLIKAAT«
EL »ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ«
EN »DUPLICATE«
FR »DUPLICATA«
IT »DUPLICATO«
LV »DUBLIKĀTS«
LT »DUBLIKATAS«
HU »MÁSODLAT«
MT »DUPLIKAT«
NL »DUPLICAAT«
PL »DUPLIKAT«
PT »SEGUNDA VIA«
SL »DVOJNIK«
SK »DUPLIKÁT«
FI »KAKSOISKAPPALE«
SV »DUPLIKAT«
TR »İKİNCİ NÜSHADİR«".
Organ celny zaznaczy na posiadanej przez niego kopii arkusza informacyjnego INF 3, że wystawiono duplikat.
ROZDZIAŁ 4
Ustalanie dowodów preferencyjnego pochodzeniana terytoriach stron unii celnej
Ustalanie dowodów preferencyjnego pochodzeniana terytoriach stron unii celnej
Niniejszy rozdział ustanawia zasady mające ułatwić:
a) wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 lub EUR-MED i wystawianie deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED na mocy układów regulujących handel na warunkach preferencyjnych zawartych pomiędzy zarówno Unią Europejską, jak i Turcją a niektórymi państwami, grupami państw lub terytoriami, które ustanawiają system kumulacji pochodzenia, określający stosowanie identycznych zasad określania pochodzenia oraz zakaz zwrotów czy zwalniania z ceł rozważanych towarów;
b) współpracę administracyjną w tym celu między organami celnymi państw członkowskich Wspólnoty oraz Turcji.
Poza wypadkami przewidzianymi w art. 47 dostawca dostarcza osobną deklarację dla każdej partii towarów.
Dostawca włącza deklarację do faktury handlowej dotyczącej danej partii towarów, do dowodu dostawy lub do jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego opisującego towary w sposób wystarczająco dokładny, aby umożliwić ich identyfikację.
Dostawca może dostarczyć deklarację w każdym momencie, nawet po dostarczeniu towarów.
Do wniosku dołączą wszystkie uzyskane dokumenty i informacje, które sugerują, że deklaracja dostawcy jest nieprawidłowa.
TYTUŁ IV
PRZEPISY KOŃCOWE
PRZEPISY KOŃCOWE
Niniejszym uchyla się decyzje nr 1/1999, nr 1/2000 i nr 1/2001. Odniesienia do przepisów w uchylonych decyzjach należy interpretować jako odniesienia do odpowiednich przepisów niniejszej decyzji. Deklaracje dostawców, w tym długoterminowe deklaracje dostawców, sporządzone przed dniem wejścia w życie niniejszej decyzji, zachowują ważność.
Deklaracje dostawców zgodne z formularzami w decyzji nr 1/1999 mogą być sporządzane przez okres dwunastu miesięcy od wejścia w życie niniejszej decyzji, z wyjątkiem przypadków, gdy są one używane przez eksporterów jako dowody wspierające wnioski o wystawienie świadectw przewozowych EUR-MED lub jako podstawa do sporządzenia deklaracji na fakturze EUR-MED.
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.
Sporządzono w Ankarze, dnia 26 lipca 2006 r. 2
W imieniu Komitetu Współpracy Celnej | |
P. FAUCHERAND | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 35 z 13.2.1996, str. 1.
(2) Dz.U. L 98 z 7.4.2001, str. 31. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 1/2003 (Dz.U. L 28 z 4.2.2003, str. 51).
(3) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporzadzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 402/2006 (Dz.U. L 70 z 9.3.2006, str. 35).
(4) Dz.U. L 204 z 4.8.1999, str. 43.
(5) Dz.U. L 211 z 22.8.2000, str. 16.
(6) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).
(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1207/2001 z dnia 11 czerwca 2001 r. w sprawie procedur ułatwiających wystawianie świadectw przewozowych EUR.1, sporządzanie deklaracji na fakturze i formularzy EUR.2 i wydawanie zezwoleń niektórym upoważnionym eksporterom w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Wspólnotą Europejską i niektórymi krajami oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 3351/83 (Dz.U. L 165 z 21.6.2001, str. 1. Załącznik V do rozporządzenia poprawiony w Dz.U. L 170 z 29.6.2002, str. 88).
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
ZAŁĄCZNIK II
UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DO ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO
UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DO ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO
1. Świadectwo przewozowe A.TR. jest sporządzane zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1.
2. Świadectwo przewozowe A.TR. nie może zawierać żadnych wymazanych miejsc ani nadpisanych wyrazów. Zmiany wprowadza się, przekreślając nieprawidłowe dane i dodając niezbędne poprawki. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę wypełniającą świadectwo i poświadczona przez organy celne.
Opis produktów musi zostać umieszczony w przeznaczonym do tego polu bez pozostawiania wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest całkowicie wypełnione, należy umieścić pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, a puste miejsce przekreślić.
II. Dane wpisywane w poszczególnych polach
1. Podaj pełne imię i nazwisko osoby lub nazwę firmy oraz pełny adres.
2. Gdy ma zastosowanie, podaj numer dokumentu transportowego.
3. Gdy ma zastosowanie, podaj imię i nazwisko osoby (osób) lub nazwę firmy (firm), które są odbiorcami towarów.
5. Podaj nazwę państwa, z którego towary są wywożone.
6. Podaj nazwę odnośnego państwa.
9. Podaj numer porządkowy w odniesieniu do całkowitej liczby artykułów objętych świadectwem.
10. Podaj oznaczenia, numery, ilość, rodzaje opakowań oraz normalny handlowy opis towarów.
11. Podaj masę brutto towarów opisanych w polu 10, wyrażoną w kilogramach lub innych jednostkach (hl, m3 itp.).
12. Wypełnia organ celny. Gdy ma zastosowanie, podaj informacje odnoszące się do dokumentu wywozowego (rodzaj i numer formularza, nazwa urzędu celnego i wystawiającego państwa).
13. Wstaw miejsce i datę, podpis i nazwę eksportera.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.