Decyzja 2006/213/WE ustanawiająca klasy reakcji na ogień niektórych wyrobów budowlanych w odniesieniu do drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.79.27

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 marca 2006 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 marca 2006 r.

ustanawiająca klasy reakcji na ogień niektórych wyrobów budowlanych w odniesieniu do drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 655)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/213/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 16 marca 2006 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych⁽¹⁾, w szczególności jej art. 20 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 89/106/EWG przewiduje, iż w celu uwzględnienia zróżnicowanych poziomów zabezpieczenia obiektów budowlanych na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym może istnieć konieczność ustalenia w dokumentach interpretacyjnych klas odpowiadających właściwościom użytkowym wyrobów dla każdego zasadniczego wymogu. Dokumenty takie opublikowano w formie "Komunikatu Komisji w sprawie dokumentów interpretacyjnych w odniesieniu do dyrektywy 89/106/EWG"⁽²⁾.

(2) Z punktu widzenia wymagania podstawowego dotyczącego bezpieczeństwa pożarowego, dokument interpretacyjny nr 2 wymienia szereg powiązanych ze sobą środków składających się na strategię bezpieczeństwa pożarowego, która ma być na różne sposoby rozwijana w państwach członkowskich.

(3) Jednym z takich środków określonych w dokumencie interpretacyjnym nr 2 jest ograniczenie powstawania i rozprzestrzeniania się ognia i dymu na danym obszarze poprzez ograniczenie potencjału wyrobów budowlanych do przyczyniania się do pełnego rozniecenia ognia.

(4) Poziom tego ograniczenia może być wyrażony tylko przez zróżnicowane poziomy reakcji na ogień wyrobów budowlanych w ich docelowym zastosowaniu.

(5) Dążąc do zharmonizowanego rozwiązania, przyjęto system klas na mocy decyzji Komisji 2000/147/WE z dnia 8 lutego 2000 r. wykonującej dyrektywę Rady 89/106/EWG w odniesieniu do klasyfikacji w zakresie reakcji na ogień wyrobów budowlanych⁽³⁾.

(6) W przypadku drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych konieczne jest stosowanie klasyfikacji ustanowionej decyzją 2000/147/WE.

(7) Odporność wielu wyrobów i/lub materiałów budowlanych na działanie ognia, podana w klasyfikacji zawartej w decyzji 2000/147/WE, jest dostatecznie ustalona i wystarczająco dobrze znana organom regulującym zagadnienia pożarowe w państwach członkowskich, co oznacza, że nie wymagają one badań tej właściwości użytkowej.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 marca 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Günter VERHEUGEN
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. C 62 z 28.2.1994, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 50 z 23.2.2000, str. 14. Decyzja zmieniona decyzją 2003/632/WE (Dz.U. L 220 z 3.9.2003, str. 5).

ZAŁĄCZNIK

Tabele zawarte w niniejszym załączniku wymieniają wyroby i/lub materiały budowlane, które spełniają wszystkie wymagania właściwości użytkowej w zakresie reakcji na ogień

Tabela 1

KLASY REAKCJI NA OGIEŃ DREWNIANYCH WYROBÓW PODŁOGOWYCH

Materiał⁽¹⁾,⁽⁷⁾	Szczegółowy opis wyrobu⁽⁴⁾	Minimalna gęstość średnia⁽⁵⁾ (kg/m³)	Minimalna grubość całkowita (mm)	Warunek zastosowania końcowego	Klasa⁽³⁾ dla pokryć podłogowych
Drewniane pokrycia podłogowe i parkiet	Lite pokrycie podłogowe z dębu lub buku z powłoką powierzchniową	Buk: 680 Dąb: 650	8	Przyklejone do podłoża⁽⁶⁾	C_fl - s1
	Lite pokrycie podłogowe z dębu, buku lub świerku z powłoką powierzchniową	Buk: 680 Dąb: 650 Świerk: 450	20	Ze szczeliną powietrzną pod spodem lub bez niej
	Lite pokrycia podłogowe z drewna z powłoką powierzchniową inne niż	390	8	Bez szczeliny powietrznej pod spodem	D_fl - s1
	uwzględnione powyżej	390	20	Ze szczeliną powietrzną pod spodem lub bez niej
Parkiet drewniany	Parkiet wielowarstwowy z górną warstwą dębową grubości co najmniej 5 mm	650 (górna warstwa)	10	Przyklejony do podłoża⁽⁶⁾	C_fl - s1
	z powłoką powierzchniową	650 (górna warstwa)	14⁽²⁾	Ze szczeliną powietrzną pod spodem lub bez niej
	Parkiet wielowarstwowy z powłoką powierzchniową,	500	8	Przyklejony do podłoża	D_fl - s1
	inny niż uwzględniony powyżej		10	Bez szczeliny powietrznej pod spodem
			14⁽²⁾	Ze szczeliną powietrzną pod spodem lub bez niej
Fornirowane pokrycie podłogowe	Fornirowane pokrycie podłogowe	800	6⁽²⁾	Bez szczeliny powietrznej pod spodem	D_fl - s1
⁽¹⁾ Zamontowany zgodnie z normą EN ISO 9239-1 na podłożu co najmniej klasy D - s2, d0 oraz posiadający minimalną gęstość 400 kg/m³ lub szczelinę powietrzną pod spodem.
⁽²⁾ Warstwa pośrednia co najmniej klasy E o maksymalnej grubości 3 mm może występować, w przypadku zastosowań bez szczeliny powietrznej, dla wyrobów parkietowych o grubości 14 mm lub większej oraz dla fornirowanych pokryć podłogowych.
⁽³⁾ Klasa przewidziana w tabeli 2 Załącznika do decyzji 2000/147/WE.
⁽⁴⁾ Rodzaj i ilość zastosowanych powłok powierzchniowych to odpowiednio: akryl, poliuretan lub mydło, 50-100 g/m², oraz olej, 20-60 g/m².
⁽⁵⁾ Sezonowanie zgodnie z normą EN 13238 (50 % RH, 23 °C).
⁽⁶⁾ Substrat co najmniej klasy A2 - s1, d0.
⁽⁷⁾ Dotyczy również stopni schodowych.

Tabela 2

KLASY REAKCJI NA OGIEŃ PANELI Z LITEGO DREWNA ORAZ PŁYT OKŁADZINOWYCH

Materiał⁽¹¹⁾	Szczegółowy opis wyrobu⁽⁵⁾	Minimalna gęstość średnia⁽⁶⁾ (kg/m³)	Minimalna grubość całkowita/ minimalna⁽⁷⁾ (mm)	Warunek zastosowania końcowego⁽⁴⁾	Klasa⁽³⁾
Panele i płyty	Elementy drewniane z	390	9/6	Bez szczeliny	D - s2, d2
okładzinowe⁽¹⁾	wpustem i piórem lub nieprofilowane		12/8	powietrznej lub z zamkniętą szczeliną powietrzną z tyłu	D - s2, d0
Panele i płyty okładzinowe⁽²⁾	Elementy drewniane z wpustem i piórem lub nieprofilowane	390	9/6	Z otwartą szczeliną powietrzną ≤ Ü 20 mm z tyłu	D - s2, d0
			18/12	Bez szczeliny powietrznej lub z otwartą szczeliną powietrzną z tyłu
Szczebelkowe elementy drewniane⁽⁸⁾	Elementy drewniane zamocowane do ramy nośnej⁽⁹⁾	390	18	Otoczone przez powietrze ze wszystkich stron⁽¹⁰⁾	D - s2, d0
⁽¹⁾ Zamontowane mechanicznie na ramie nośnej z drewnianej listwy ze szczeliną zamkniętą lub wypełnioną podłożem co najmniej klasy A2 - s1, d0 o minimalnej gęstości równej 10 kg/m³ lub wypełnioną podłożem z celulozowego materiału izolacyjnego co najmniej klasy E, ew. zawierającym materiał paroszczelny. Projekt wyrobu z drzewa powinien i umożliwiać jego montaż bez otwartych połączeń.
⁽²⁾ Zamontowane mechanicznie na ramie nośnej z drewnianej listwy z otwartą szczeliną powietrzną z tyłu lub bez niej. Projekt wyrobu z drzewa powinien i umożliwiać jego montaż bez otwartych połączeń.
⁽³⁾ Klasa przewidziana w tabeli 1 Załącznika do decyzji 2000/147/WE.
⁽⁴⁾ Otwarta szczelina powietrzna może umożliwiać wentylację z tyłu wyrobu, natomiast zamknięta szczelina powietrzna wyklucza taką możliwość. Podłoże umieszczone za szczeliną powietrzną powinno być co najmniej klasy A2 - s1, d0, a jego gęstość powinna wynosić co najmniej 10 kg/m³. Podłoże umieszczone za zamkniętą szczeliną powietrzną o maksymalnej grubości 20 mm w przypadku pionowych elementów drewnianych a powinno być co najmniej klasy D - s2, d0.
⁽⁵⁾ Połączenia obejmują wszelkie typy połączeń, np. połączenia doczołowe, z wpustem i piórem.
⁽⁶⁾ Uzyskana zgodnie z EN 13238.
⁽⁷⁾ Zgodnie z zamieszczonym poniżej rysunkiem. Obszar profilowany eksponowanej strony panela nie powinien stanowić więcej niż 20 % obszaru płaskiego lub 25 %, jeżeli zmierzony został zarówno na eksponowanej, jak i na tylniej stronie panela. W przypadku połączeń doczołowych najgrubsze miejsce występuje w punkcie połączenia.
⁽⁸⁾ Prostokątne elementy drewniane z zaokrąglonymi narożami lub bez, zamontowane poziomo lub pionowo na ramie nośnej i otoczone ze wszystkich stron powietrzem, głównie stosowane na na innych elementach budowlanych w zastosowaniach przeznaczonych do wnętrz i na zewnątrz.
⁽⁹⁾ Maksymalny eksponowany obszar (wszystkie strony prostokątnych elementów drewnianych i drewnianej ramy nośnej) nie może przekraczać 110 % całkowitej powierzchni płaskiej, patrz: rysunek b) poniżej.
⁽¹⁰⁾ Inne elementy budowlane położone bliżej niż 100 mm od elementów drewnianych (nie licząc ramy nośnej) powinny być co najmniej klasy A2 - s1, d0, umieszczone w odległości od 100 do 300 mm, co najmniej klasy B - s1, d0, a umieszczone dalej niż 300 mm, co najmniej klasy D - s2, d0.
⁽¹¹⁾ Dotyczy również schodów.

Rysunek a)

.................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

.................................................

Profile paneli z litego drewna i płyt okładzinowych

grafika

Rysunek b)

Maksymalny eksponowany obszar drewnianego elementu taśmowego 2n (t + w) + a ≤ Ü 1,10

grafika

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Decyzja 2006/213/WE ustanawiająca klasy reakcji na ogień niektórych wyrobów budowlanych w odniesieniu do drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych

Dz.U.UE.L.2006.79.27

DECYZJA KOMISJI z dnia 6 marca 2006 r. ustanawiająca klasy reakcji na ogień niektórych wyrobów budowlanych w odniesieniu do drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 marca 2006 r.

ustanawiająca klasy reakcji na ogień niektórych wyrobów budowlanych w odniesieniu do drewnianych pokryć podłogowych, paneli z litego drewna oraz płyt okładzinowych