Decyzja 2004/159/WE zmieniająca po raz drugi decyzję 2002/975/WE w sprawie wprowadzenia szczepień w celu uzupełnienia środków zwalczania zakażeń influenzą drobiu o niskiej zjadliwości we Włoszech oraz w sprawie szczególnych środków kontroli przepływu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.50.63

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 lutego 2004 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 lutego 2004 r.

zmieniająca po raz drugi decyzję 2002/975/WE w sprawie wprowadzenia szczepień w celu uzupełnienia środków zwalczania zakażeń influenzą drobiu o niskiej zjadliwości we Włoszech oraz w sprawie szczególnych środków kontroli przepływu

(notyfikowana jako dokument nr C(2004) 393)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/159/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 20 lutego 2004 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽²⁾, w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego⁽³⁾, ostatnio zmienioną rozporządzeniem (WE) nr 806/2003⁽⁴⁾, w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/40/EWG z dnia 22 stycznia 1980 r. wprowadzającą wspólnotowe środki zwalczania influenzy drobiu⁽⁵⁾, ostatnio zmienioną rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 z dnia 19 maja 1992 r., w szczególności jej art.16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W październiku 2002 r., Włochy zawiadomiły Komisję, że zakażenia influenzą drobiu o niskiej zjadliwoście podtypu H7N3 pojawiły się w regionach Veneto i Lombardii oraz że choroba szybko się rozprzestrzeniała.

(2) Następnie, władze włoskie podjęły dynamiczne działanie włącznie z opanowaniem zakażonych stad w celu kontroli rozprzestrzeniania się zakażenia. Jako środek uzupełniający, władze włoskie zwróciły się także z wnioskiem o zatwierdzenie programu szczepień przeciwko influenzie drobiu na okres co najmniej 18 miesięcy w celu uniknięcia dalszego rozprzestrzeniania się zakażenia.

(3) Program szczepień został zatwierdzony decyzją Komisji 2002/975/WE⁽⁶⁾, która ustanowiła zasady dotyczące szczepień przeciw influenzie drobiu na obszarze opisanym w załączniku. Decyzja obejmuje także szczególne środki kontroli takie jak ograniczenia obrotu drobiem żywym, jajami wylęgowymi i jajami konsumpcyjnymi w handlu wewnątrzwspólnotowym.

(4) Późniejsze doświadczenie sugeruje zmianę zatwierdzonego programu szczepień w celu włączenia możliwych szczepień drobiu hodowlanego oraz zmianę planów szczepień stosowanych do różnych kategorii drobiu, w szczególności do niosek. Ograniczenia w utrzymywaniu niektórych kategorii drobiu powyżej okerślonego limitu wieku należy poddać przeglądowi, biorąc pod uwagę sprzyjający rozwój epidemiologiczny rozprzestrzeniania się zakażeń influenzą drobiu w tych populacjach.

(5) Ograniczenia w handlu wewnątrzwspólnotowym obowiązujące obecnie dla produktów pochodzących z gospodarstw znajdujących się w określonym promieniu wokół fermy zakażonej influenzą drobiu o niskiej zjadliwości należy poddać przeglądowi i należy je znieść z zastrzeżeniem wprowadzenia niektórych środków ostrożności.

(6) "Test różnicujący" (test iIFA) zatwierdzony decyzją Komisji 2001/847/WE⁽⁷⁾ do użycia w przypadku indyków został rozwinięty i jego stosowanie w odniesieniu do innych gatunków drobiu, w szczególności kurczaków, powinno zapewnić konieczne gwarancje zdrowotne dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym świeżym mięsem pochodzącym ze szczepionych kurczaków.

(7) Występowanie zakażeń influenzy drobiu wirusem o niskiej zjadliwości zmniejszyło się znacząco w ciągu ostatnich kilku miesięcy; Jednakże wydaje się właściwe przedłużenie programu szczepień o następne sześć miesięcy, aby ochronić populację przed ponownym zakażeniem.

(8) Decyzja 2002/975/WE powinna zostać odpowiednio zmieniona.

(9) Ponadto należy podjąć skorzystać z możliwości uchylenia decyzji Komisji 2000/149/WE⁽⁸⁾, 2003/153/WE⁽⁹⁾, 2003/359/WE⁽¹⁰⁾ i 2003/428/WE⁽¹¹⁾, przyjętych w odniesieniu do epidemii influenzy drobiu o wysokiej zjadliwości, która pojawiła się we Włoszech w roku 2000 oraz w Niderlandach i Belgii w roku 2003, a które nie mają dłużej zastosowania.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym zatwierdza się zmiany do programu szczepień zatwierdzonego decyzją 2002/975/WE, o które wystąpiły z wnioskiem Włochy, dotyczące w szczególności:

a) możliwości zaszczepienie drobiu hodowlanego;

b) zmiany planów szczepień dla różnych kategorii drobiu zgodnie z ich stanem odporności, w szczególności niosek;

c) zmiany programu monitorowania drobiu pochodzącego z obszaru szczepienia;

d) zastosowania dodatkowych szczepionek heterologicznych zawierających szczep A/ck/Italy/1067/1999/H7N1;

e) przedłużenia żywotności niektórych kategorii drobiu; oraz

f) przedłużenia programu szczepień o sześć miesięcy (łącznie 24 miesiące).

Artykuł  2

W decyzji 2002/975/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 3 ust. 3 skreśla się;

2) a) w art. 5 ust. 1 lit. c) wyrazy "trzy kilometry" zastępuje się wyrazami "jeden kilometr";

b) w art. 5 ust. 2 i 3 wyrazy "i kurczęta" oraz "i kurczak" dodaje się, odpowiednio, po wyrazach "indyki" i "indyk", a wyrażenie "mięso indycze" otrzymuje brzmienie "mięso indycze i drobiowe";

3) a) w załączniku II, ustęp pierwszy, wyrażenie "i kurczęta" dodaje się po wyrazie "indyki";

b) w załączniku II pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wykorzystanie testów do celów wysyłania świeżego mięsa indyczego i drobiowego z obszaru szczepień we Włoszech do pozostałych Państw Członkowskich.

Mięso pochodzące z indyków i kurcząt zaszczepionych przeciwko influenzie drobiu może być wysyłane do pozostałych Państw Członkowskich pod warunkiem że w przypadku gdy wszystkie ptaki są trzymane w jednym budynku, próbki krwi zostały pobrane przez urzędowego lekarza weterynarii w ciągu siedmiu dni przed ubojem od co najmniej dziesięciu szczepionych indyków lub kurcząt przeznaczonych na ubój. Jednakże w przypadku gdy drób jest trzymany w więcej niż jednej grupie lub pomieszczeniu, co najmniej dwadzieścia szczepionych ptaków wybranych losowo z wszystkich grup lub pomieszczeń na fermie zostanie zbadanych."

Artykuł  3

Decyzje 2000/149/WE, 2003/153/WE, 2003/359/WE i 2003/428/WE tracą moc.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 lutego 2004 r.

	W imieniu Komisji
	David BYRNE
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29.

⁽²⁾ Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14.

⁽³⁾ Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 167 z 22.6.1992, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 337 z 13.12.2003, str. 87. Decyzja zmieniona decyzją 2003/436/WE (Dz.U. L 149 z 17.6.2003, str. 33).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 50 z 23.2.2000, str. 22.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 50 z 23.2.2000, str. 22.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 59 z 4.3.2003, str. 32.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 123 z 17.5.2003, str. 59.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 144 z 12.6.2003, str. 15.