Dania-Wspólnota Europejska. Umowa w sprawie kryteriów i mechanizmów określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w Danii lub innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, i systemu "Eurodac" do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej. Bruksela.2005.03.13.
Dz.U.UE.L.2006.66.38
Akt obowiązującyUMOWA
pomiędzy Wspólnotą Europejską i Królestwem Danii w sprawie kryteriów i mechanizmów określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w Danii lub innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, i systemu "Eurodac" do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej
z jednej strony, oraz
KRÓLESTWO DANII, zwane dalej Danią,
z drugiej strony,
ODWOŁUJĄC SIĘ do uczestnictwa Danii w Konwencji określającej Państwo Członkowskie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosków o azyl wniesionych w jednym z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, podpisanej w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r., zwanej Konwencją Dublińską,
ODWOŁUJĄC SIĘ do art. 12 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Islandii oraz Królestwa Norwegii ustanawiającej kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w Państwie Członkowskim, w Islandii lub w Norwegii,
BIORĄC POD UWAGĘ, że rozporządzenie Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiające kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela państwa trzeciego, zwane dalej "rozporządzeniem Dublin II", zastępuje Konwencję Dublińską,
UZNAJĄC, że rozporządzenie Komisji (WE) nr 1560/2003 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela państwa trzeciego, było przyjęte przez Komisję w dniu 2 września 2003 r.,
MAJĄC NA UWADZE doniosłość rozporządzenia Rady (WE) nr 2725/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. dotyczącego ustanowienia systemu "Eurodac" dla porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej, zwanego w dalszej części niniejszego dokumentu "rozporządzeniem Eurodac". "Rozporządzenie Eurodac" i "rozporządzenie Dublin II", w dalszej części niniejszego dokumentu zwane są "rozporządzeniami",
UZNAJĄC, że Rada w dniu 28 lutego 2002 r. podjęła rozporządzenie (WE) nr 407/2002 dotyczące ustalonych zasad dla wdrożenia "rozporządzenia Eurodac",
ODWOŁUJĄC SIĘ do Protokołu w sprawie stanowiska Danii stanowiącego załącznik do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ("protokół w sprawie stanowiska Danii"), stosownie do którego "rozporządzenie Dublin II" i "rozporządzenie Eurodac" nie są wiążące, ani nie mają zastosowania w Danii,
DĄŻĄC, aby przepisy rozporządzeń, przyszłe zmiany do nich oraz przepisy wykonawcze miały zastosowanie na podstawie prawa międzynarodowego do stosunków pomiędzy Wspólnotą i Danią, będącą Państwem Członkowskim o szczególnej pozycji w odniesieniu do tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,
PODKREŚLAJĄC doniosłość właściwej koordynacji Wspólnoty i Danii w odniesieniu do negocjacji i zawierania umów międzynarodowych, które mogą oddziaływać lub zmieniać zakres rozporządzeń,
PODKREŚLAJĄC, że Dania powinna starać się przyłączyć do międzynarodowych umów zawartych przez Wspólnotę, w których uczestnictwo Danii jest istotne dla spójnego stosowania rozporządzeń i niniejszej umowy,
UZNAJĄC, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich powinien posiadać jurysdykcję w celu zapewnienia jednolitego stosowania i wykładni niniejszej umowy, w tym przepisów rozporządzeń oraz wszelkich środków wykonawczych, które stanowią część niniejszego porozumienia,
ODWOŁUJĄC SIĘ do jurysdykcji przyznanej Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 68 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do orzekania w kwestiach prejudycjalnych dotyczących ważności i wykładni aktów instytucji Wspólnoty opartych na tytule IV Traktatu, w tym ważności i wykładni niniejszej umowy, oraz powołując się na okoliczność, iż niniejsze postanowienie nie wiąże ani nie stosuje się do Dani, w wyniku protokołu w sprawie stanowiska Danii,
MAJĄC NA UWADZE, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich powinien posiadać jurysdykcję na tych samych warunkach do wydawania orzeczeń wstępnych w sprawie wniosków dotyczących ważności i interpretacji niniejszej umowy, które są podnoszone przez sąd lub trybunał Danii, oraz że sądy i trybunały Danii powinny występować o rozstrzygnięcie w trybie prejudycjalnym na tych samych warunkach, co sądy i trybunały innych Państw Członkowskich odnośnie do interpretacji rozporządzeń i środków wykonawczych do nich,
ODWOŁUJĄC SIĘ do postanowienia, że stosownie do art. 68 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Rada Unii Europejskiej, Europejska Komisja i Państwa Członkowskie mogą wystąpić do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich o wydanie orzeczenia w sprawie interpretacji aktów instytucji Wspólnoty przyjętych w oparciu o tytuł IV Traktatu, w tym o interpretację niniejszej umowy, oraz do faktu, że niniejsze postanowienie nie będzie wiążące, ani nie będzie mieć zastosowania w Danii, co wynika z protokołu w sprawie stanowiska Danii,
MAJĄC NA UWADZE TO, że Dania powinna posiadać, na tych samych warunkach jak inne Państwa Członkowskie w odniesieniu do rozporządzeń i środków wykonawczych do nich, możliwość wystąpienia do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich o wydanie orzeczenia w sprawie wykładni niniejszej umowy,
PODKREŚLAJĄC, że zgodnie z duńskim prawodawstwem, sądy w Danii powinny, dokonując wykładni niniejszej umowy, rozporządzeń i jakichkolwiek wspólnotowych środków wykonawczych stanowiących część niniejszej umowy, należycie uwzględnić decyzje zawarte w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i sądów Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich odnoszące się do rozporządzeń i wszelkich wspólnotowych środków wykonawczych,
MAJĄC NA UWADZE TO, że należy umożliwić wystąpienie do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich o wydanie orzeczenia w sprawach dotyczących wykonania obowiązków na podstawie niniejszej umowy zgodnie z postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską regulującymi sposób postępowania przed Trybunałem,
ZWAŻYWSZY, że na mocy art. 300 ust. 7 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, niniejsza umowa wiąże Państwa Członkowskie; tym samym jest właściwe, aby Dania, w przypadku niewykonania swoich zobowiązań przez Państwo Członkowskie, była w stanie wnieść skargę do Komisji jako stróża Traktatu,
MAJĄC NA UWADZE TO, że Dania, stosownie do art. 3 protokołu w sprawie stanowiska Danii, nie ponosi konsekwencji finansowych środków, które nie są wiążącymi, ani nie mają zastosowania w Danii, poza kosztami administracyjnymi, oraz że udział Danii w kosztach operacyjnych związanych ze stworzeniem i funkcjonowaniem Jednostki Centralnej zgodnie z art. 3 "rozporządzenia Eurodac", musi być zatem określony,
PODKREŚLAJĄC, że protokół stosownie do art. 12 niniejszej umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską, Islandią i Norwegią dotyczący kryteriów i mechanizmów wyznaczania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl wniesionego w Państwie Członkowskim lub w Islandii, lub w Norwegii, zapewni stosunki pomiędzy Islandią i Norwegią, z jednej strony, i Danią, z drugiej strony, w odniesieniu do przepisów "rozporządzenia Dublin II" i "rozporządzenia Eurodac",
DĄŻĄC do określenia równolegle z niniejszą umową, treści niniejszego protokołu przez Wspólnotę Europejską, Islandię i Norwegię, oraz za zgodą Danii,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE: