C-285/18: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 października 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas - Litwa) - postępowanie wszczęte przez Kauno miesto savivaldybe, Kauno miesto savivaldybes administracija (Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne - Dyrektywa 2014/24/UE - Artykuł 12 ust. 1 - Stosowanie w czasie - Swoboda państw członkowskich w zakresie wyboru sposobu świadczenia usług - Granice - Zamówienia publiczne będące przedmiotem zamówienia typu "in-house" - Zamówienie typu in-house - Pokrywanie się zakresów zamówienia publicznego i zamówienia typu in-house).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.413.15

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 grudnia 2019 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 października 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas - Litwa) - postępowanie wszczęte przez Kauno miesto savivaldybė, Kauno miesto savivaldybės administracija

(C-285/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zamówienia publiczne - Dyrektywa 2014/24/UE - Artykuł 12 ust. 1 - Stosowanie w czasie - Swoboda państw członkowskich w zakresie wyboru sposobu świadczenia usług - Granice - Zamówienia publiczne będące przedmiotem zamówienia typu "in-house" - Zamówienie typu in-house - Pokrywanie się zakresów zamówienia publicznego i zamówienia typu in-house)

Język postępowania: litewski

(2019/C 413/16)

(Dz.U.UE C z dnia 9 grudnia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Kauno miesto savivaldybė, Kauno miesto savivaldybės administracija Przy udziale: UAB "Irgita", UAB "Kauno švara"

Sentencja

1) Sytuacja taka jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której instytucja zamawiająca udzieliła zamówienia publicznego osobie prawnej, nad którą sprawuje kontrolę podobną do tej, jaką sprawuje nad własnymi jednostkami, w ramach postępowania wszczętego w czasie, gdy dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi nadal obowiązywała i które doprowadziło do zawarcia umowy po uchyleniu tej dyrektywy, czyli w dniu 18 kwietnia 2016 r., wchodzi w zakres stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18, jeżeli instytucja zamawiająca ostatecznie rozstrzygnęła kwestię, czy była ona zobowiązana do ogłoszenia wcześniej przetargu w celu udzielenia zamówienia publicznego rozpatrywanego w postępowaniu głównym po tej dacie.

2) Artykuł 12 ust. 1 dyrektywy 2014/24 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu, na mocy którego państwo członkowskie uzależnia możliwość udzielenia zamówienia typu in-house w szczególności od warunku, że umowy zawierane w ramach udzielania zamówień publicznych nie pozwalają na zapewnienie dobrej jakości, dostępności i ciągłości świadczonych usług, o ile wybór konkretnego sposobu świadczenia usług, dokonany na etapie poprzedzającym udzielenie zamówienia publicznego, jest zgodny z zasadami równego traktowania, niedyskryminacji, wzajemnego uznawania, proporcjonalności i przejrzystości.

3) Artykuł 12 ust. 1 dyrektywy 2014/24, w świetle zasady przejrzystości, należy interpretować w ten sposób, że warunki, od których państwa członkowskie uzależniają udzielanie zamówień in-house, powinny zostać ustanowione w oparciu o precyzyjne i jasne przepisy prawa dotyczące zamówień publicznych, które muszą być wystarczająco dostępne i przewidywalne w zakresie ich stosowania, tak aby uniknąć wszelkiego ryzyka arbitralności, czego ustalenie należy w niniejszej sprawie do sądu odsyłającego.

4) Udzielenie zamówienia typu in-house, które spełnia warunki określone w art. 12 ust. 1 lit. a)-c) dyrektywy 2014/24, nie jest samo w sobie zgodne z prawem Unii.

¹ Dz.U. C 276 z 6.8.2018.