Decyzja 2005/267/WE ustanawiająca bezpieczną internetową sieć informowania i koordynacji dla służb imigracyjnych Państw Członkowskich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.83.48

Akt utracił moc
Wersja od: 1 kwietnia 2005 r.

DECYZJA RADY
z dnia 16 marca 2005 r.
ustanawiająca bezpieczną internetową sieć informowania i koordynacji dla służb imigracyjnych Państw Członkowskich

(2005/267/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 1 kwietnia 2005 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 66,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Kompleksowy plan Rady dotyczący przeciwdziałania nielegalnej imigracji i handlowi ludźmi z dnia 28 lutego 2002 r., oparty na przedstawionym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie komunikacie Komisji z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie wspólnej polityki wobec nielegalnej imigracji, wezwał do stworzenia bezpiecznej witryny intranetowej opartej na łączach internetowych w celu uzyskania bezpiecznego i szybkiego systemu wymiany informacji między Państwami Członkowskimi o nietypowych lub nielegalnych przepływach migracyjnych i związanych z nimi zjawiskach.

(2) Stworzenie takiej sieci i zarządzane nią powinno zostać powierzone Komisji.

(3) Dostęp do tej witryny intranetowej opartej na łączach internetowych powinien być ograniczony do uprawnionych użytkowników, stosownie do obowiązujących warunków, procedur i środków bezpieczeństwa.

(4) Ponieważ Państwa Członkowskie, działając pojedynczo, nie są w stanie w wystarczającym stopniu osiągnąć celu niniejszej decyzji, a mianowicie bezpiecznej i szybkiej wymiany informacji między Państwami Członkowskimi, który to cel ze względu na efekty postulowanych działań można lepiej zrealizować na szczeblu Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(5) Niniejsza decyzja respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad przyjętych w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako ogólnych zasad prawa wspólnotowego.

(6) W kontekście planowanej witryny intranetowej opartej na łączach internetowych należy wziąć pod uwagę dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(2) i rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(3).

(7) Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(4).

(8) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, dlatego też nie jest nią związana ani jej nie podlega. Zważywszy, że niniejsza decyzja oparta jest na dorobku Schengen zgodnie z postanowieniami tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, z wyjątkiem jej postanowień ustanawiających system wymiany informacji o problemach związanych z powrotem obywateli państw trzecich w przypadkach niedotyczących osób, które nie spełniają lub przestały spełniać kryteria pobytu krótkookresowego obowiązujące na terytorium Państwa Członkowskiego na mocy przepisów dorobku Schengen, Dania, zgodnie z art. 5 powyższego protokołu, zadecyduje w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia przez Radę niniejszej decyzji, czy włączy niniejszą decyzję do swojego prawa krajowego.

(9) W odniesieniu do Republiki Islandii i Królestwa Norwegii niniejsza decyzja, z wyjątkiem jej postanowień ustanawiających system wymiany informacji o problemach związanych z powrotem obywateli państw trzecich w przypadkach niedotyczących osób, które nie spełniają lub przestały spełniać kryteria pobytu krótkookresowego obowiązujące na terytorium Państwa Członkowskiego na mocy przepisów dorobku Schengen, stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej dnia 18 maja 1999 r. przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój przepisów dorobku Schengen(5), wchodzących w zakres określony w art. 1 pkt A, B, C i E decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy(6).

(10) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja, z wyjątkiem jej postanowień ustanawiających system wymiany informacji o problemach związanych z powrotem obywateli państw trzecich w przypadkach niedotyczących osób, które nie spełniają lub przestały spełniać kryteria pobytu krótkookresowego obowiązujące na terytorium Państwa Członkowskiego na mocy przepisów dorobku Schengen, stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej pomiędzy Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój przepisów dorobku Schengen(7), wchodzących w zakres określony art. 1 pkt A, B, C i E decyzji 1999/437/WE, w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE z dnia 25 października 2004 r.(8) oraz decyzji Rady 2004/860/WE z dnia 25 października 2004 r.(9) w sprawie podpisania tej umowy odpowiednio w imieniu Unii Europejskiej i Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych jej postanowień.

(11) Należy poczynić ustalenia w celu umożliwienia przedstawicielom Islandii, Norwegii i Szwajcarii przyłączenie się do prac komitetu wspomagającego Komisję w realizacji jej uprawnień wykonawczych wynikających z niniejszej decyzji w odniesieniu do postanowień będących rozwinięciem dorobku Schengen.

(12) Zjednoczone Królestwo uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji zgodnie z art. 5 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej i art. 8 ust. 2 decyzji Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącej wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(10), w zakresie, w jakim działania przewidziane w jej ramach stanowią rozwinięcie przyjętych przez Zjednoczone Królestwo przepisów dorobku Schengen przeciwko organizowaniu nielegalnej imigracji, oraz art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dokonawszy powiadomienia o swojej woli uczestnictwa w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(13) Irlandia uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji zgodnie z art. 5 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącej wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(11), w zakresie, w jakim działania przewidziane w jej ramach stanowią rozwinięcie przepisów dorobku Schengen przeciwko organizowaniu nielegalnej imigracji, w których Irlandia uczestniczy.

(14) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, i bez uszczerbku dla art. 4 tego Protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie podlega w zakresie, w jakim działania przewidziane w jej ramach nie stanowią rozwinięcia przepisów dorobku Schengen przeciwko organizowaniu nielegalnej imigracji, w których Irlandia uczestniczy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejsza decyzja ustanawia bezpieczną, internetową sieć informowania i koordynacji służącą wymianie informacji dotyczących nietypowych przepływów migracyjnych, przypadków nielegalnego wjazdu lub imigracji oraz powrotu osób przebywających nielegalnie.

Artykuł  2
1.
Komisja jest odpowiedzialna za stworzenie takiej sieci i zarządzanie nią, w tym także za jej strukturę i zawartość, a także za elementy służące wymianie informacji.
2.
System wymiany informacji zawiera co najmniej następujące elementy:

a) system wczesnego ostrzegania o nielegalnej imigracji oraz siatkach przemytników;

b) sieć oficerów łącznikowych ds. imigracyjnych;

c) informacje o wykorzystywaniu wiz, dokumentów granicznych i dokumentów podróży w związku z nielegalną imigracją;

d) kwestie związane z powrotami.

3.
Sieć zawiera wszelkie odpowiednie narzędzia, których poufny charakter zostanie określony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 2.
4.
Komisja wykorzystuje istniejącą platformę techniczną w ramach wspólnotowej, transeuropejskiej sieci elektronicznej wymiany danych między administracjami.
Artykuł  3

Zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 Komisja:

a) określa warunki i procedury nadawania pełnych lub ograniczonych praw dostępu do sieci;

b) formułuje zasady i wytyczne dotyczące warunków użytkowania systemu, w tym zasady dotyczące poufności, przesyłania, przechowywania, archiwizacji i usuwania informacji oraz standardowych formularzy.

Artykuł  4
1.
Państwa Członkowskie zapewniają dostęp do sieci, stosownie do działań podjętych przez Komisję zgodnie z art. 3.
2.
Państwa Członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, powiadamiając o nich Komisję.
Artykuł  5
1.
Wprowadzenie danych do sieci nie ma wpływu na własność odnośnych informacji. Uprawnieni użytkownicy ponoszą wyłączną odpowiedzialność za przekazywane informacje i są zobowiązani zapewnić ich pełną zgodność z istniejącymi przepisami prawa wspólnotowego i krajowego.
2.
Z wyjątkiem sytuacji, kiedy przekazana informacja została określona jako publicznie dostępna, dostęp do niej jest ściśle ograniczony do uprawnionych użytkowników sieci i nie może być ona ujawniana osobom trzecim bez uprzedniej zgody jej właściciela.
3.
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki bezpieczeństwa w celu:

a) uniemożliwienia dostępu do sieci osobom nieuprawnionym;

b) zagwarantowania, że uprawnione osoby korzystające z sieci mają dostęp wyłącznie do danych wchodzących w ich zakres uprawnień;

c) uniemożliwienia odczytu, kopiowania, modyfikowania lub usuwania informacji z sieci przez osoby nieuprawnione.

4.
Bez uszczerbku dla postanowień ust. 3, Komisja stosuje dalsze środki bezpieczeństwa zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.
Artykuł  6
1.
Komisja jest wspomagana przez Komitet ARGO, powołany zgodnie z decyzją Rady 2002/463/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. dostosowującą program działań dla współpracy administracyjnej w dziedzinie granic zewnętrznych, wiz, azylu i imigracji (program ARGO)(12).
2.
W przypadku odesłania do niniejszego artykułu zastosowanie mają art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE.
3.
Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł  7
1.
W przypadkach podyktowanych koniecznością rozwoju sieci Komisja zawiera umowy z podmiotami prawa publicznego, utworzonymi na mocy Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie lub utworzonymi w ramach struktur Unii Europejskiej.
2.
Komisja informuje Radę o postępie w negocjacjach dotyczących wszelkich takich umów.
Artykuł  8

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  9

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2005 r.

W imieniu Rady
J. ASSELBORN
Przewodniczący

______

(1) Opinia z dnia 20 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31.

(3) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

(4) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(5) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.

(6) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

(7) 13054/04 dostępny na stronie http://register.consilium.eu.int

(8) Dz.U. L 368 z 15.12.2004, str. 26.

(9) Dz.U. L 370 z 17.12.2004, str. 78.

(10) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.

(11) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.

(12) Dz.U. L 161 z 19.6.2002, str. 11.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.