Zasady wyrażania zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65 roku życia.

Akty korporacyjne

Prok.2011.9.22

Akt nieoceniany

Wersja od: 22 września 2011 r.

UCHWAŁA Nr 457/2011

KRAJOWEJ RADY PROKURATURY

z dnia 22 września 2011 r.

w sprawie zasad wyrażania zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65 roku życia

Krajowa Rada Prokuratury wyraża stanowisko, że prawidłowe wykonywanie przez nią wynikającego z art. 24 pkt 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 z późn. zm.) obowiązku opiniowania wniosków o dalsze zajmowanie przez prokuratora stanowiska po ukończeniu 65 roku życia wymaga jednoznacznego określenia zasad postępowania w tej sprawie. Dotychczasowa praktyka załatwiania wspomnianych wniosków wzbudziła bowiem zastrzeżenia Rady.

Krajowa Rada Prokuratury stoi na stanowisku, że wyrażona przez Prokuratora Generalnego, zgodnie z art. 62a ust. 2 ustawy o prokuraturze, zgoda na dalsze zajmowanie przez prokuratora stanowiska po ukończeniu 65 roku życia skutkuje możliwością dalszego zajmowania przez tego prokuratora stanowiska, nie dłużej jednak niż do ukończenia 70 roku życia. Prokurator ten może w każdym czasie przejść w stan spoczynku, składając odpowiednie oświadczenie Prokuratorowi Generalnemu. Wynika to bezpośrednio z treści, znajdującego na podstawie art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze odpowiednie zastosowanie, przepisu art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.).

Przepisy ustawy o prokuraturze i znajdujące odpowiednie zastosowanie przepisy u.s.p. nie dają natomiast podstaw do odmiennego określania przez Prokuratora Generalnego czasu, na jaki wyrażana jest zgoda na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora, a w szczególności skracania tego czasu.

Do prokuratora takiego mają również odpowiednie zastosowanie - na podstawie art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze - przepisy art. 70 i 71 u.s.p. dotyczące możliwości przeniesienia prokuratora także w tym okresie w stan spoczynku z powodu choroby lub utraty sił oraz niepełnienia służby przez okres roku z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia.