Zasady lokowania środków finansowych Polskiej Izby Biegłych Rewidentów.

Akty korporacyjne

Rewid.2018.12.18

Akt nieoceniany

Wersja od: 18 grudnia 2018 r.

UCHWAŁA Nr 2982/49/2018

KRAJOWEJ RADY BIEGŁYCH REWIDENTÓW

z dnia 18 grudnia 2018 r.

w sprawie zasad lokowania środków finansowych Polskiej Izby Biegłych Rewidentów

Na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. poz. 1089, z późn. zm.) oraz § 2 ust. 5 pkt 2) podstawowych zasad gospodarki finansowej Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, stanowiących załącznik do uchwały Nr 44 VIII Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów z dnia 26 czerwca 2015 r. w sprawie podstawowych zasad gospodarki finansowej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów (z późn. zm.) uchwala się, co następuje:

§ 1. Wprowadza się zasady lokowania środków finansowych Polskiej Izby Biegłych Rewidentów, stanowiące załącznik do uchwały.

§ 2. Traci moc postanowienie Nr 49/5/2015 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z dnia 6 października 2015 r. w sprawie procedury lokowania środków finansowych Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

ZAŁĄCZNIK

ZASADY LOKOWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH POLSKIEJ IZBY BIEGŁYCH REWIDENTÓW

§  1. 

1. Podejmowanie wszelkich decyzji w zakresie lokowania środków finansowych Polskiej Izby Biegłych Rewidentów (dalej: "Izby") należy do kompetencji Krajowej Rady Biegłych Rewidentów (dalej: "Rady").

2. Lokowanie środków finansowych Izby dokonywane jest tylko i wyłącznie w następujących formach:

1) lokaty bankowe, z tym że środki finansowe lokowane na lokatach bankowych w jednym banku nie mogą przekroczyć wysokości 3.000.000,00 zł (słownie: trzy miliony zł);

2) skarbowe papiery wartościowe (obligacje i bony skarbowe);

3) obligacje jednostek samorządu terytorialnego, z tym że środki lokowane w obligacje jednego samorządu terytorialnego nie mogą przekroczyć wysokości 1.000.000,00 zł (słownie: jeden milion zł).

3. W przypadku lokowania w sposób, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, okres zapadalności lokaty nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

4. W przypadku lokowania w sposób, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, jeżeli okres zapadalności papierów wartościowych wynosi ponad 12 miesięcy, lokowanie może odbywać się tylko w odniesieniu do papierów wartościowych notowanych na regulowanym rynku.

5. W przypadku lokowania środków finansowych, w formach innych niż w ust. 2 pkt 1 każdorazowo wymagana jest pozytywna rekomendacja Komisji ds. finansowych.

§ 2. Wysokość środków finansowych podlegających lokowaniu nie może zagrażać regulowaniu zobowiązań Izby.

§ 3. Niedopuszczalne jest lokowanie środków finansowych mających swe źródło w kapitale obcym.

§ 4. Dyrektor Biura Izby przedkłada Radzie informacje o podjętych działaniach inwestycyjnych w ujęciu kwartalnym.