Wystąpienie z wnioskiem do Rzecznika Praw Obywatelskich.
Akty korporacyjne
Lekarz.2015.4.10
Akt nieoceniany Wersja od: 10 kwietnia 2015 r.
UCHWAŁA Nr 6/15/VII
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 10 kwietnia 2015 r.
w sprawie wystąpienia z wnioskiem do Rzecznika Praw Obywatelskich
Na podstawie art. 39 ust. 1. pkt 3, 6 i 8 oraz art. 5 pkt 14 i 15 w zw. z art. 39 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz.U.2009, nr 219, poz. 1708 ze zm.) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (tekst jednolity Dz. U. 2014, poz. 1648) Naczelna Rada Lekarska uchwala, co następuje:
§ 1.
Wystąpić do Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem o zbadanie wybranych przepisów:1)
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz. U. 2008, nr 164, poz. 1027, dalej: Ustawa o świadczeniach),2)
ustawy z dnia 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014, poz. 1138, dalej: Nowelizacja ustawy o świadczeniach), pod względem ich zgodności z Konstytucją RP oraz o rozważenie możliwości wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego, celem dokonania kontroli zgodności tych przepisów z Konstytucją RP.§ 2.
Przekazać Rzecznikowi Praw Obywatelskich następujące wnioski z raportu regulacyjnego sporządzonego dla Naczelnej Rady Lekarskiej:1)
prace legislacyjne dotyczące Nowelizacji ustawy o świadczeniach były prowadzone w trudnym do uzasadnienia pośpiechu, co pociągnęło za sobą niekorzystne skutki dla jakości i przejrzystości tej regulacji, a także trafności podejmowanych rozstrzygnięć legislacyjnych oraz możliwości ich realizacji w praktyce;2)
przepis art. 26 pkt 1 Nowelizacji ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim przewiduje wejście w życie art. 1 pkt 8 lit. c oraz pkt 10, a także art. 15 i art. 23 Nowelizacji ustawy o świadczeniach z dniem jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw jest sprzeczny z wywodzonym z art. 2 Konstytucji RP standardem prawidłowej legislacji, nakazującym dochowanie odpowiedniej vacatio legis między ogłoszeniem a wejściem w życie ustawy;3)
przepisy art. 32a ust. 1 i 2 Ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim różnicują uprawnienia lekarzy udzielających świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej i lekarzy udzielających świadczeń z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, w tym także z uwagi na wpływ jaki zróżnicowanie to ma na sytuację pacjentów, są niezgodne z art. 32 i art. 68 ust. 2 Konstytucji RP. Ponadto, ze względu na dysfunkcjonalność wyrażonych w tych przepisach norm prawnych w stosunku do celu regulacji, jakim jest skrócenie czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej, przepisy te są niezgodne z art. 68 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji RP;4)
przepisy art. 32a ust. 9-11 Ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim różnicują sytuację prawną lekarzy, zobowiązując lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej do osiągania minimalnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów, są niezgodne z art. 32 w zw. art. 2, z art. 17 ust. 1 Konstytucji RP, a także w zakresie, w jakim wpływa to na sytuację pacjentów, z art. 68 ust. 1 i 2 Konstytucji RP.5)
przepisy art. 32a ust. 12-14 Ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim różnicują sytuację prawną lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej i lekarzy ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, zakazując lekarzom podstawowej opieki zdrowotnej wydawania kart diagnostyki i leczenia onkologicznego w sytuacji nieosiągnięcia przez nich ustalonego przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia minimalnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów, a także nakładają na lekarza podstawowej opieki zdrowotnej będącego podmiotem wykonującym działalność leczniczą sankcje finansowe za wydanie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego pomimo nieosiągnięcia wymaganego wskaźnika rozpoznawania nowotworów, są niezgodne z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP. Przepisy te pozostają również w sprzeczności z art. 68 ust. 1 i 2 Konstytucji RP ze względu na ograniczenia w równym dostępie pacjentów do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w przypadku leczenia u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który nie osiągnął minimalnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów. Ponadto, ze względu na dysfunkcjonalność wyrażonych w tych przepisach norm prawnych w stosunku do celu regulacji, jakim jest skrócenie czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej, przepisy te są niezgodne z art. 68 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji RP;6)
przepis art. 32a ust. 18 Ustawy o świadczeniach, w związku z nieokreślonością wytycznych co do treści rozporządzenia, jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Ponadto przepis ten rodzi wątpliwości z punktu widzenia art. 17 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji RP, gdyż nie przewiduje on udziału samorządu lekarskiego w procedurze określania zasad ustalania indywidualnego i minimalnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów, co dla miarodajnego i obiektywnego określenia ich wartości byłoby uzasadnione. Wątpliwości te wzmacnia dodatkowo fakt, że wprowadzenie minimalnego i indywidualnego wskaźnika rozpoznawania nowotworów ogranicza swobodę wykonywania zawodu, w szczególności nieosiągnięcie pierwszego z tych wskaźników pozbawia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej uprawnienia do wydawania kart diagnostyki i leczenia onkologicznego;7)
przepisy art. 20 ust. 12-14 Ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim tworzą odrębną listę oczekujących na świadczenia z zakresu diagnostyki i leczenia onkologicznego w ramach tzw. "szybkiej ścieżki", a także tworzą grupy pacjentów, z których jedna ma dostęp do nielimitowanych świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, a świadczenia należne drugiej grupie pacjentów są objęte limitami, tym samym przewidując brak równego dostępu do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, są niezgodne z art. 32 i art. 68 ust. 2 Konstytucji RP;8)
przepisy art. 31 lc ust. 1, 2 i 4 Ustawy o świadczeniach, z uwagi na brak określoności w zakresie danych świadczeniobiorców, których przetwarzanie jest niezbędne dla określenia przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji taryfy świadczeń, a także podmiotów przekazujących te dane, są niezgodne z art. 2 oraz art. 51 ust. 2 Konstytucji RP;9)
przepis art. 137 ust. 2 Ustawy o świadczeniach w zakresie, w jakim pozbawia Naczelną Radę Lekarską i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych wpływu na kształt ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach ich konstytucyjnej funkcji reprezentowania osób wykonujących zawody zaufania publicznego oraz sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony, narusza art. 17 ust. 1 w zw. art. 2 Konstytucji RP oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji RP.§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.