Wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego RP z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.

Akty korporacyjne

Radc.2006.1.25

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 stycznia 2006 r.

UCHWAŁA Nr 489/VI/2006

KRAJOWEJ RADY RADCÓW PRAWNYCH

z dnia 25 stycznia 2006 r.

w sprawie: wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego RP z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 163, poz. 1361) oraz ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.).

Na podstawie art. 60 ust. 1 oraz art. 41 pkt. 1-3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.) Krajowa Rada Radców Prawnych uchwala, co następuje:

§ 1.

Zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego RP, w trybie art. 188 ust. 1 w zw. z art. 191 ust. 1 pkt. 4 Konstytucji RP, z wnioskiem o zbadanie:

(i) zgodności z art. 7 i art. 119 Konstytucji RP trybu ustawodawczego zastosowanego w trakcie prac legislacyjnych prowadzących do uchwalenia ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 163, poz. 1361) a mianowicie łącznego rozpoznawania obydwu projektów, tj. poselskiego i rządowego, braku formalnego zasięgnięcia opinii po istotnych zmianach w treści projektu; nie można bowiem przyjąć, że opinia dotycząca każdego osobnego projektu wyjściowego "konsumuje" wymóg uzyskania opinii dla projektu przedstawionego ostatecznie do trzeciego czytania i w konsekwencji uchwalonego jako ustawa;

(ii) zgodności z wynikającymi z art. 2 Konstytucji RP zasadami poprawnej legislacji ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 163, poz. 1361) w zakresie braku przepisów przejściowych regulujących podstawowe zagadnienia intertemporalne związane z wprowadzeniem jej w życie, pozornie obszerna regulacja przejściowa dotyczy w istocie jedynie przeprowadzenia egzaminu w 2005 r., pomijając podstawowe kwestie związane ze sposobem określenia 5-letniego stażu zawodowego osób, które zdały w przeszłości egzaminy do innych zawodów prawniczych, kadencji organów i maksymalnej ilości kadencji. Brak dostatecznej regulacji przejściowej stanowi samodzielną przesłankę uznania nowelizacji za niezgodną z art. 2 Konstytucji;

(iii) zgodności z art. 2 w związku z art. 65 ust. 1 Konstytucji RP przepisów art. 25 ust. 2 pkt. 2, 3 i 4 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 163, poz. 1361) i zaistniałej nieprecyzyjności pojęć występujących w przepisach ustawy, a mianowicie takich pojęć jak: "stanowiska związanego ze stosowaniem lub tworzeniem prawa" oraz "usług polegających na stosowaniu lub tworzeniu prawa" i naruszenia tym samym wymogu określoności regulacji granic konstytucyjnego prawa wolnego wyboru zawodu;

(iv) zgodności z art. 76 w związku z art. 17 ust. 1 Konstytucji RP przepisu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 163, poz. 1361) i powstałego braku dostatecznej ochrony konsumentów wynikającego z uprawnienia do świadczenia pomocy prawnej przez absolwentów studiów prawniczych pozostających poza nadzorem samorządu zawodowego, odpowiedzialnością dyscyplinarną, zasadami etyki zawodowej dotyczącymi w szczególności tajemnicy zawodowej.