Wniosek skierowany do Ministra Zdrowia oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie uruchomienia przez uczelnie niepubliczne oraz niemedyczne uczelnie publiczne jednolitych studiów magisterskich o profilu praktycznym na kierunku lekarskim.
KAAUM.2014.6.13
Akt nieocenianyUCHWAŁA Nr 40/2014
KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH
z dnia 13 czerwca 2014 r.
wniosek skierowany do Ministra Zdrowia oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie uruchomienia przez uczelnie niepubliczne oraz niemedyczne uczelnie publiczne jednolitych studiów magisterskich o profilu praktycznym na kierunku lekarskim.
Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych ostrzega, iż uruchomienie kierunku lekarskiego i lekarsko-dentystycznego na uczelniach nie posiadających tradycji i doświadczenia może doprowadzić do pauperyzacji dyplomu lekarza, gdyż uczelnie te kształcą w chwili obecnej przede wszystkim humanistów i inżynierów, natomiast nie mają żadnego doświadczenia w kształceniu lekarzy.
Wysoki poziom kształcenia lekarzy, który jest gwarancją zapewnienia pacjentom odpowiedniej opieki medycznej, można uzyskać w uczelniach medycznych, które przez lata wypracowały zasady kształcenia, odpowiednią do tego bazę dydaktyczną i naukową oraz wysoko kwalifikowaną kadrę medyczną. W XXI wieku nie można sobie wyobrażać kształcenia studentów medycyny bez dostępu do nowoczesnego sprzętu medycznego, nowych technologii medycznych oraz bez bazy szpitalnej z odpowiednimi warunkami praktycznego nauczania studentów. To ostatnie zadanie może być zapewnione wyłącznie przez szpitale kliniczne.
Wskazując na powyższe wyznaczniki nowoczesnego, profesjonalnego kształcenia przyszłych lekarzy, można stwierdzić, że uczelnie niemedyczne nie spełniają tych warunkowi nie są w stanie odpowiednio przygotować absolwenta do prowadzenia przez niego profesjonalnej opieki medycznej, udzielania pomocy w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, postępowania klinicznego opartego na naukowych podstawach, prowadzenia badań naukowych i ich upowszechniania oraz nauczania wykonywania zawodu.
Po raz kolejny deklarujemy jako rektorzy uczelni medycznych możliwość zwiększenia naboru. Obecnie utrzymywane limity są wynikiem niedofinansowania kosztownych kierunków jakimi są kierunek lekarski i lekarsko-dentystyczny przez państwo.
Uczelnie medyczne deklarują chęć zwiększenia limitów przyjęć średnio o 30-40% obecnie studiujących studentów zarówno w trybie stacjonarnym jak i nie stacjonarnym w każdej z uczelni medycznych o ile wynikające z tego tytułu koszty zostaną pokryte z budżetu Państwa. Zwiększenie liczby przyjęć na studia medyczne będzie wiązać się ze wzrostem dotacji przyznawanej przez Ministerstwo Zdrowia. Niestety dotacja ta od kilku lat utrzymuje się na zbliżonym poziomie, pomimo wzrastających kosztów kształcenia.
Koszty te i tak będą wielokrotnie mniejsze niż przyznanie tych samych środków dla uczelni niemedycznych połączone z koniecznością budowy nowej bazy dydaktycznej i szpitalnej. Paradoksem jest, że na profesjonalne kształcenie większej liczby lekarzy w uczelniach medycznych resort nie ma środków finansowych, a jednocześnie fundusze te znajdują się w resorcie szkolnictwa wyższego dla uczelni niemedycznych, które bez przygotowania podejmą się kształcenia lekarzy.Zgodnie z Ustawą z dnia 15 kwietnia 20llr. o działalności leczniczej, art. 2, uczelnią medyczną - jest publiczna uczelnia medyczna albo publiczna uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych oraz Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego. Dlatego też, w nawiązaniu do art. 3 ust. 3 tylko podmiot wykonujący działalność leczniczą może uczestniczyć, a podmiot wykonujący działalność leczniczą w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt.2, uczestniczy w przygotowaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny.
Podjęte w chwili obecnej decyzje przyznania uprawnień do kształcenia lekarzy i lekarzy - dentystów w uczelniach niemedycznych będą skutkować w przyszłości, w naszej opinii, obniżeniem jakości kształcenia i przygotowania do wykonywania zawodu lekarza. Skutki takiej decyzji będą widoczne za kilka lat, a odpowiedzialność za nie spadnie na osoby, które w chwili obecnej je podejmują. Dlatego też KRAUM apeluje do Ministra Zdrowia oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o przeciwstawienie się tym trendom i nie dopuszczenie dla dobra pacjentów do niekontrolowanego kształcenia w zawodach, które winny znajdować się pod szczególną opieką resortu zdrowia. Kolejnym bardzo istotnym elementem kształcenia medycznego jest posiadanie akredytacji międzynarodowych i amerykańskich na kształcenie studentów medycyny, które skutkują uznawalnością dyplomów ukończenia studiów. Już w tej chwili pojawia się problem z utrzymaniem akredytacji amerykańskiej dla polskich uczelni medycznych w związku z łamaniem podstawowych warunków jej utrzymania w tym przyjmowania studentów relegowanych z innych uczelni przez kierunek lekarski Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego. Pozyskiwanie studentów za wszelką cenę przez nowo otwarte kierunki może doprowadzić do utraty akredytacji amerykańskiej i dramatycznego zmniejszenia zainteresowania studiami w Polsce przez kandydatów z USA, Kanady, Arabii Saudyjskiej i innych. Spowoduje to zmniejszenie wpływów ze studiów odpłatnych dla uczelni medycznych a tym samym konieczność zwiększenia ich finansowania z budżetu państwa.
Dlatego też Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych jeszcze raz apeluje do Ministra Zdrowia i Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o ponowne rozpatrzenie naszej uchwały, dokonanie analizy skutków finansowych jakie będą wiązać się z uruchomieniem nowych kierunków oraz skutków wizerunkowych związanych z poziomem kształcenia medycznego jak i kontrolowania jakości tego kształcenia i niedopuszczenie do uruchomienia kształcenia przez jednostki nie posiadające akredytacji Państwowej Komisji Akredytacyjnej i środowiskowej Komisji Akredytacyjnej Akademickich Uczelni Medycznych.
Wnioskujemy aby w przypadku kierunków których absolwenci w sposób bezpośredni wpływają na zdrowie i życie pacjentów akredytacje odbywały się przed uruchomieniem nowego kierunku o ile są takie bezwzględne potrzeby polityki zdrowotnej państwa.