Ustalenie dokumentacji przyjętych zasad (polityki) prowadzenia rachunkowości.

Akty korporacyjne

Podat.2010.12.7

Akt nieoceniany
Wersja od: 7 grudnia 2010 r.

UCHWAŁA Nr 524/2010
KRAJOWEJ RADY DORADCÓW PODATKOWYCH
z dnia 7 grudnia 2010
w sprawie ustalenia dokumentacji przyjętych zasad (polityki) prowadzenia rachunkowości

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 Nr 76, poz. 694, z późn. zm.) uwzględniając postanowienia rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 137, poz. 1539, z późn. zm.) uchwala się, co następuje:
§  1.
Krajowa Rada Doradców Podatkowych przyjmuje zasady prowadzenia rachunkowości stanowiące załącznik do niniejszej uchwały.
§  2.
Traci moc uchwała 1500/2008 Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia 8 kwietnia 2008 r. w sprawie ustalenia dokumentacji przyjętych zasad (polityki) prowadzenia rachunkowości.
§  3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 roku.

ZAŁĄCZNIK 

Zasady prowadzenia rachunkowości w Krajowej Izbie Doradców Podatkowych

Działając na podstawie:

- ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym

(Dz. U. z 2008 r. Nr 73 poz. 443 poz. 86 z późn. zmianami) - skrót uodp.

- ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości

(Dz. U z 2009 r. Nr 152 poz. 1223 z późn. zm.) - skrót uor oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r.

w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 137 poz. 1539 oraz z 2003 r. Nr 11 poz. 117).

- ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) - skrót uopdop

- ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

(Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - skrót uopdof

- ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) - skrót uoVAT

- ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz.60 z późn. zm.) - skrót uop.

Uwzględniając:

Uchwałę nr 10/2002 Pierwszego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 27 stycznia 2002 r. w sprawie utworzenia regionalnych oddziałów KIDP oraz oddziałów zamiejscowych Sądu Dyscyplinarnego.

Uchwałę nr 13/2002 Pierwszego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 27 stycznia 2002 r. w sprawie Statutu Krajowej Izby Doradców Podatkowych z późn. zmianami,

Uchwałę nr 56 Trzeciego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 17 stycznia 2010 w sprawie zasad gospodarki finansowej KIDP

Lista podstawowych pojęć i skrótów

SkrótObjaśnienia
KZDPKrajowy Zjazd Doradców Podatkowych
jednostki organizacyjne Izbyorgany Izby, Regionalne Oddziały Izby, Biuro Izby oraz Komisje i zespoły powoływane przez Organy Izby i Regionalne Oddziały Izby
KRDPKrajowa Rada Doradców Podatkowych
KKRKrajowa Komisja Rewizyjna
WSDWyższy Sąd Dyscyplinarny
Sąd Dyscyplinarny
SDRzecznik Dyscyplinarny
RDKrajowa Izba Doradców Podatkowych
Izba, Samorząd, KIDPKRDP, KKR, SD, Komisje
Regionalne Oddziały
RO ZFŚSZakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych
1.
Ustala się, że rokiem obrotowym KIDP będzie okres 12 miesięcy od 1 stycznia do 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. Okresami sprawozdawczymi będą poszczególne miesiące w roku obrotowym.

Zakres sprawozdawczości operacyjnej obejmuje - wykonanie budżetu z uwzględnieniem poszczególnych organów i Regionalnych Oddziałów Izby z podziałem na pozycje i rodzaje wymienione w planie przychodów i wydatków oraz wykazy i zestawienia wpłacanych składek członkowskich.

2.
Ustala się dla Krajowej Izby Doradców Podatkowych system sprawozdawczości finansowej, na który składa się:
1)
wprowadzenie do sprawozdania (uor. załącznik nr 1)
2)
bilans (Rozporządzenie MFz 15.11.2001 załącznik nr 1)
3)
rachunek wyników (Rozporządzenie MF z 15.11.2001 załącznik nr 2)
4)
informacje dodatkowe i objaśnienia (uor. Załącznik nr 1)
5)
sprawozdanie opisowe z wykonania rocznych planów finansowych KIDP wraz ze sprawozdaniem z działalności (art. 56 ust. 2 pkt 4 uodp).

Ogólne zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych:

Księgi rachunkowe KIDP, zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 uor., prowadzone są w siedzibie KIDP oraz w Regionalnych Oddziałach KIDP z uwzględnieniami oznaczeń tych Oddziałów

Otwieranie i zamykanie ksiąg rachunkowych.

Izba otwiera księgi rachunkowe, stosując przepisy art. 12 ust. 1 uor., w szczególności:

* Na dzień rozpoczęcia działalności,

* Na początek każdego roku obrotowego,

* Na dzień zmiany formy prawnej,

* Na dzień rozpoczęcia likwidacji lub wszczęcia postępowania upadłościowego - w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Księgi rachunkowe zamyka się:

* Na dzień kończący rok obrotowy,

* Na dzień zakończenia działalności jednostki,

* Na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,

* Na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami.

- nie później niż w ciągu 3 miesięcy od daty zaistnienia tych zdarzeń.

Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem art. 13 ust. 2 i 3 uor.

Sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Izba prowadzi księgi rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco.

Księgi rachunkowe uznane będą za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty operacji gospodarczych zarówno aktywa jak i pasywa, przychodów i kosztów oraz zysków i strat nadzwyczajnych.

Księgi rachunkowe będą prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniona zostanie ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych.

Stwierdzone błędy w zapisach w trakcie księgowania poprawia się poprzez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czystości błędnego zapisu oraz podpis pracownika dokonującego poprawki z podaniem daty. Ujawnione błędy po zamknięciu miesiąca lub przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera poprawia się przez wprowadzenie do ksiąg dowodu zawierającego korekty błędnych zapisów dokonywane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi. (art. 25 uor)

Księgi rachunkowe są sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosownych procedur obliczeniowych (art. 24 ust. 4 uor). Dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów księgowych powinny być oznakowane numerami w sposób umożliwiający ich powiązanie z zapisami ksiąg rachunkowych.

Stosowane zasady ewidencji mają zapewnić uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres sprawozdawczy jasnych i zrozumiałych informacji o treści zapisów dokonanych w księgach rachunkowych.

Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone na bieżąco, jeżeli:

* Zawarte w nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązującym Izbę ustalonych sprawozdań i rozliczeń podatkowych i innych,

* Zestawienia obrotów i sald księgi głównej są sporządzone za poszczególne okresy sprawozdawcze, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, a za rok obrotowy - nie później niż do 85 dni po dniu bilansowym,

* Ujęcie wpłat i wypłat gotówkowych, czekiem i wekslami obcymi następuje w tym samym dniu, w którym zostały dokonane.

Dowody księgowe.

Miejscem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest siedziba Izby w Warszawie oraz siedziby Regionalnych Oddziałów KIDP prowadzących ewidencję pomocniczą wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi Izby. Koncentracja dowodów księgowych i ich ewidencji księgowej w Warszawie wymaga wdrożenia jednolitych zasad klasyfikacji, systemu realizacji kontroli wewnętrznej i zabezpieczenia terminowości spływu dokumentów.

Powyższe zasady na co dzień muszą być uwzględnione przy opracowywaniu dokumentów źródłowych obecnych jak i własnych.

Podstawą zapisów księgowych mogą być również opracowane przez Izbę dowody:

* rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych np. rozdzielnik płac z narzutami, usług, materiałów,

* zbiorcze - służące dokonaniu łącznych zapisów jednorodnych operacji obejmujących zbiór dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione,

* korygujące poprzednie zapisy,

* zastępcze - wystawiane do czasu otrzymania zewnętrznego dowodu zbiorczego (np. dotycząca księgowania z odczytu licznika zużycia energii elektrycznej, cieplnej i wody).

Każdy dowód księgowy winien być sprawdzony pod względem merytorycznym, formalnym, rachunkowym. Tak zweryfikowany dowód księgowy stanowi podstawę dokonania zapisów księgowych i podlega zadekretowaniu, tzn. wskazaniu daty pod którą dowód zostanie ujęty w księgach rachunkowych, okresu sprawozdawczego oraz numerów i stron kont księgowych wraz z kwotami podlegającymi księgowaniu. Osoba dekretująca składa pod dokonaną dekretacją czytelny podpis lub zamieszcza podpis wraz z pieczęcią imienną.

Zapisy w księgach rachunkowych.

Do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego Izba wprowadza się w postaci zapisu każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym (art. 20 ust. 1 uor.)

Zapisy księgowe powinny zawierać co najmniej (art. 23 ust. 2 uor.):

* Datę dokonania operacji gospodarczej,

* Określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego, a w przypadku programów dofinansowywanych z budżetu UE numer programu według umowy,

* Zrozumiały tekst, skrót lub kod operacji z tym, że należy posiadać pisemne objaśnienie treści skrótów lub kodów,

* Kwoty i datę zapisu,

* Oznaczenie kont, których dotyczą oraz zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 6 uor,

* Stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych według posiadanego pełnomocnictwa podpis osoby odpowiedzialnej za to wskazanie.

Zapisy w księgach rachunkowych dokonywane są w sposób trwały, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych za pomocą komputerów należy stosować właściwe procedury i środki chroniące przed zniszczeniem, modyfikacją lub ukryciem zapisu określone w zasadach użytkowania programu.

Metody wyceny aktywów i pasywów.

Aktywa i pasywa wyceniać należy nie rzadziej niż na dzień bilansowy. W trakcie roku obrotowego mogą być stosowane m.in. następujące wartości:

1. cena zakupu,

2. koszt wytworzenia produktu,

3. cena sprzedaży netto,

4. wartość godziwa,

5. kurs walut obcych,

6. kwota wymagająca zapłaty,

7. wartość nominalna,

8. odpisy aktualizujące wartość aktywów.

Ad. 1 Cena zakupu (art. 28 ust. 2, art. 34 ust. 1 pkt 1 uor) składnika aktywów obejmuje kwotę należną sprzedającemu bez podlegającego odliczaniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, przy imporcie wliczane jest cło i akcyza.

Ad. 2 Koszt wytworzenia produktu (art. 28 ust. 3 uor) obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu.

Ad.3 Cena (wartość) sprzedaży netto (art. 28 ust. 5 uor.) składnika aktywów oznacza możliwą do uzyskania na dzień bilansowy cenę jego sprzedaży bez VAT

Ad. 4 Wartość godziwa (art. 28 ust. 6 uor.) jest to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, między zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami.

Ad. 5 Kurs waluty obcej jest stosowany przy wycenie operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych.

Ad. 6 Kwota wymagająca zapłaty jest to wyrażona w złotych kwota należności lub zobowiązań powiększona o wartość odsetek umownych lub ustawowych.

Ad. 7 Wartość nominalna to wartość uwidoczniona na środkach pieniężnych albo wynikająca z umów, obliczeń i szacunków przeprowadzonych przez jednostkę.

Ad. 8 Odpisy aktualizacyjne wartości aktywów dokonuje się w przypadku, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany prze Izbę składnik aktywów nie przyniesie w znacznej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Odpisy aktualizujące doprowadzają wartość składnika aktywów wynikające z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku - do wartości godziwej (art. 28 ust. 7 uor).

Metody wyceny aktywów.

Aktywa stanowią kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływy do jednostki korzyści ekonomicznych (art. 3 ust. 1 pkt 12 uor).

A. AKTYWA TRWAŁE.

Aktywa trwałe są to aktywa jednostki, które nie są zaliczone do aktywów obrotowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 18 uor.

Do aktywów trwałych kwalifikowane są następujące składniki majątku:

1. wartości niematerialne i prawne

2. rzeczowe aktywa trwałe

Ad. 1 Rzeczowy zakres wartości niematerialnych wymieniony jest w art. 3 ust. 1 pkt 14 uor. Są to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby jednostki. Są to w głównej mierze licencje, koncesje (np. na programy komputerowe).

Wycena

Wartości niematerialne i prawne są wycenione zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 uor według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe. Cena nabycia oraz koszt wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych

(art. 28 ust. 8 uor) obejmuje ogół kosztów poniesionych przez jednostkę do czasu ich oddania do użytkowania. Wartości niematerialne i prawne otrzymane nieodpłatnie wycenia się w cenie sprzedaży takiej samej lub podobnej wartości niematerialnej i prawnej.

Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych.

Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia ich wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji (art. 32 ust. 1 uor). Odpisy amortyzacyjne są dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość niematerialna i prawna została wprowadzona do ewidencji.

Stawkę i metodę amortyzacji ustala się zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych na dzień przyjęcia do używania wartości niematerialnych i prawnych.

Wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej nie wyższej niż 3.500,00 zł amortyzuje się, dokonując jednorazowego odpisu w miesiącu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji.

Inwentaryzacja wartości niematerialnych i prawnych

Inwentaryzację wartości niematerialnych i prawnych przeprowadza się drogą porównania danych konta 020 "Wartości niematerialne i prawne" z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji realnej wartości tych składników.

Inwentaryzację wartości niematerialnych i prawnych przeprowadza się w IV kwartale roku obrotowego. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice inwentaryzacyjne między stanem rzeczywistym a wykazanym w księgach należy odpowiednio udokumentować i rozliczyć w księgach rachunkowych roku obrotowego.

Rzeczowe aktywa trwałe

W skład rzeczowych aktywów trwałych wchodzą:

* Środki trwałe,

* Środki trwałe w budowie,

* Zaliczki na środki trwałe w budowie.

Środki trwałe (art. 3 ust. 15 uor) to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, możliwe do użytkowania i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Środki trwałe w klasyfikacji (KST) są grupowane w pięciu grupach:

1. grunty i prawa użytkowania,

2. budynki i budowle,

3. urządzenia techniczne i maszyny,

4. środki transportu,

5. inne środki trwałe

Ewidencja środków trwałych.

Ewidencja analityczna środków trwałych powinna zapewnić dla poszczególnych składników majątku trwałego:

* ich wyróżnienie poprzez odpowiednie symbole identyfikacyjne według miejsca użytkowania (Biuro Izby i Regionalne Oddziały) oraz zakwalifikowanie do określonej grupy rodzajowej, obowiązującej klasyfikacji środków trwałych ustalonej przez GUS,

* ustalenie terminu oddania do użytkowania,

* ustalenia wartości początkowej oraz zmiany ze wskazaniem ich przyczyn.

Ewidencja szczegółowa środków trwałych powinna być bieżąco aktualizowana oraz okresowo uzgadniana z zapisami syntetycznymi.

Wycena

Środki trwałe wycenia się według wartości nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe.

Obce środki trwałe

Do środków trwałych zalicza się również te składniki, które zostały przejęte do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli postanowienia umowy spełniają jeden z warunków:

* Przenosi własność jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta,

* Zawiera prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego, po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta, po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia,

* Okres, na jaki została zawarta odpowiada w przeważającej części przewidywanemu okresowi ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub prawa majątkowego, przy czym nie może być on krótszy niż 3/4 tego okresu,

* Suma opłat, pomniejszonych o dyskonto, ustalona w dniu zawarcia umowy i przypadająca do zapłaty w okresie jej obowiązywania, przekracza 90% wartości rynkowej przedmiotu umowy na ten dzień. W sumie opłat uwzględnia się wartość końcową przedmiotu umowy, którą korzystający zobowiązuje się zapłacić za przeniesienie na niego własności tego przedmiotu.

* Zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie,

* Przewiduje możliwość jej wypowiedzenia z zastrzeżeniem, że wszystkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający,

* Przedmiot umowy został dostosowany do indywidualnych potrzeb korzystającego. Może on być uznany wyłącznie przez korzystającego, bez wprowadzania w nim istotnych zmian. Decyzję o zaliczeniu do majątku Izby obcych środków trwałych podejmuje dyrektor Biura Izby.

Amortyzacja środków trwałych

Wartość środków trwałych zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane w celu uwzględnienia utraty ich wartości na skutek używania lub upływu czasu (art. 31 ust. 2 uor).

Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonuje się drogą systematycznego planowanego rozłożenia na raty ich wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji.

Środki trwałe umarza się i amortyzuje przy zastosowaniu stawek liniowych określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Metodę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, zgodnie z art. 16d updop, stosuje się dla środków trwałych o wartości początkowej od 351 zł i nieprzekraczającej 3.500,00 zł, w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do użytkowania. Ewidencja ilościowa tych środków trwałych prowadzona jest według miejsc użytkowania. Naliczanie odpisów amortyzacyjnych jest identyczne dla celów bilansowych i do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W dodatkowej informacji i objaśnieniach podawane są informacje o środkach trwałych dotyczące stanu tych aktywów na początku roku obrotowego, zwiększenia i zmniejszenia z tytułu nabycia, rozchodu i stanu końcowego oraz odpowiadające im zmiany umorzenia.

Uwzględniając zasadę istotności, o której stanowi art. 4 ust. 4 i art. 8 uor, do kosztów materiałów zalicza się w Izbie odpisany jednorazowo w 100% z chwilą przekazania do użytkowania drobny sprzęt (wyposażenie) do kwoty 350 zł ceny jednostkowej, a mianowicie:

* drobny sprzęt biurowy (przedłużacze elektroniczne, zszywacze, dziurkacze),

* karnisze, żaluzje, krzesła, fotele, przybory kuchenne,

* aparaty telefoniczne,

* zamki, wieszaki,

* i tym podobne.

Inwentaryzacja środków trwałych.

Inwentaryzacja środków trwałych przeprowadzona jest według zasad określonych w art. 26 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 27 ust. 1 i 2 uor. Ponadto w IV kwartale, co rok potwierdzany jest stan środków trwałych znajdujących się w Regionalnych Oddziałach.

B. AKTYWA OBROTOWE

1. Zapasy

Zapasy są to rzeczowe aktywa obrotowe nabyte w celu zużycia na własne potrzeby (art. 3 ust. 1 pkt 19 uor). W ciągu roku materiały wycenia się według cen zakupu. Zakupione materiały odpisywane są w całości w koszty (art. 17 ust. 2 pkt 4 uor). Pozostające na stanie zapasy w końcu roku po ich zinwentaryzowaniu, korygują koszty na dzień bilansowy, jeśli ich stan wynosi powyżej 2 tys. zł.

2. Należności krótkoterminowe

Należności krótkoterminowe obejmują ogół należności z tytułów niezaliczonych do aktywów finansowych, a które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego (art. 3 ust. 1 pkt 18 lit. c uor).

W tej grupie bilansowej wykazywane są wszystkie rozliczenia z doradcami podatkowymi zarówno z tytułu składek, ubezpieczeń szkoleń i innych. Ewidencja tych rozrachunków powinna uwzględniać numery ewidencyjne wpisów na listę poszczególnych doradców podatkowych.

Wycena

Wycena należności z tytułów dostaw i usług oraz innych dokonywana jest według wartości nominalnej (art. 28 ust. 11 pkt 2 uor).

Na dzień bilansowy natomiast wycenia się je w kwocie wymaganej zapłaty z zachowaniem ostrożności (art. 28 ust. 1 pkt 7 uor).

Należności wyrażone w walutach obcych jednostka przelicza po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzania operacji.

Operacje zapłaty należności w walutach obcych ujmuje się w księgach rachunkowych po kursie faktycznie zastosowanym. Różnice kursowe powstałe na dzień zapłaty należności zalicza się odpowiednio do pozostałych przychodów lub kosztów finansowych. Na dzień bilansowy należności w walutach obcych wyceniane są po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Zasady naliczania i rozliczania składek członkowskich omówiono w załączniku nr 4.

Odpisy aktualizacyjne wartości należności z tytułu dostaw, usług i innych

Wartość należności powinna być aktualizowana z uwzględnieniem prawdopodobieństwa ich zapłaty. Izba przyjmuje do odpisów aktualizacyjnych kryteria wymienione w art. 35b uor. Izba uwzględniając postanowienia statutu i zasady gospodarki finansowej, dla zachowania określonej dyscypliny budżetowej do przychodów danego okresu, służących finansowaniu bieżącej działalności, zaliczać będzie tylko wpływy rzeczywiste wg. metody kasowej. Procesy windykacyjne rozpoczynają się po upływie 3 miesięcy zalegania w zapłacie. Odpisy aktualizacyjne wartości należności zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych - zależnie od rodzaju należności, której dotyczy odpis.

Inwentaryzacja należności z tytułu dostaw usług i innych

Inwentaryzacja do bilansu należności z tytułu dostaw usług i innych, odbywa się w formie potwierdzeń prawidłowości sald i rozpoczyna się na 3 miesiące przed zakończeniem roku obrotowego, a kończy się do 15 dnia następnego roku (art. 26 ust. 3 pkt 1 uor). Proces inwentaryzacji wymaga udokumentowania w powiązaniu z zapisami ksiąg rachunkowych, wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic.

Należności z tytułu składek członkowskich i opłat z tytułu OC inwentaryzowane są drogą porównania i weryfikacji sald z dokumentami źródłowymi. Na okoliczność przeprowadzenia inwentaryzacji składek i opłat z tytułu OC do bilansu sporządzane będą protokoły.

3. Należności z tytułu podatków, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych powstają z tytułu różnych nadpłat, które wymagają niezwłocznego wyjaśnienia lub rozliczenia

Wycena dokonywana jest w wartości nominalnej.

Inwentaryzacja.

Należności te do bilansu powinny być inwentaryzowane drogą porównania danych zapisów

kont analitycznych z odpowiednimi deklaracjami i przelewami gotówki na koniec roku

obrotowego.

4. Inne należności

Inne należności obejmują występujące należności z pozostałych grup np.:

* rozrachunki z pracownikami,

* z tytułu kaucji,

* z doradcami,

* członkami władz-Izby

Wycena

Dokonywana jest według wartości nominalnej (art. 28 ust. 11 pkt 2 uor).

Inwentaryzacja innych należności.

Inwentaryzacja tych aktywów powinna być dostosowana do specyfiki należności może być dokonana w formie potwierdzenia sald lub porównania z odpowiednimi dokumentami. Z przeprowadzenia inwentaryzacji należy sporządzić protokół.

Należności dochodzone na drodze sądowej

W grupie kont ewidencjonowane są należności skierowane na drogę postępowania sądowego, zaewidencjonowane w ewidencji pomocniczej, w której rejestrowane są również koszty procesowe.

Inwentaryzacja należności spornych polega na porównaniu sald wykazanych w ewidencji analitycznej z pozwem i rejestrem spraw - repertorium.

Ewidencja księgowania rozrachunków

Konta zespołu 2 służą do ewidencji wszelkich należności zobowiązań krajowych i zagranicznych, dotyczącej zarówno działalności statutowej, wydzielonej i socjalnej w szczególności:

* rozliczeń z członkami Izby,

* należności bezspornych i zobowiązań z tytułu dostaw,

* należności i zobowiązań publicznoprawnych z tytułu podatków, opłat, ubezpieczeń społecznych,

* wynagrodzeń za pracę pracowników i osób wykorzystujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych,

* należności i roszczeń spornych,

* rozrachunków zakładowej działalności socjalnej,

* odpisów aktualizacyjnych należności.

W ciągu roku obrotowego Izba ujmuje należności i zobowiązania wg. wartości nominalnej z dnia ich powstania, czyli w kwotach brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT. Na dzień bilansowy należności oraz zobowiązania, należy wykazywać wg kwoty wymaganej zapłaty. Skarbnik KRDP może podjąć decyzję o odstąpieniu od naliczania odsetek za zwłokę dla wybranych pozycji należności.

Zasady ewidencji rozliczenia usług ubezpieczeniowych w ramach umowy z Gerling Polska FP TU S.A. oraz TUR WARTA S.A. zawiera załącznik nr 5.

Umorzenie należności.

Należności z tytułu dostaw, robót, usług, składek i innych świadczeń objęte są bieżącym procesem windykacji. W przypadkach nadzwyczajnych, po wyczerpaniu niezbędnych starań i braku ich efektywności mogą być spisane w straty na podstawie uzasadnionej decyzji Dyrektora Biura, gdy kwota jednostkowa nie przekracza 100 zł. Powyżej tej kwoty decyzje podejmuje Krajowa Rada Doradców Podatkowych, na podstawie wniosków Dyrektora Biura.

5. Inwestycje krótkoterminowe

Inwestycje krótkoterminowe stanowią aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów i uzyskania z nich przychodów w formie odsetek (art. 3 ust. 1 pkt 17 uor).

Środki pieniężne i pozostałe aktywa finansowe stanowią inwestycje krótkoterminowe - aktywa pieniężne (art. 3 ust. 1 pkt 24 uor).

Aktywa pieniężne

Są to krajowe środki płatnicze, waluty obce i dewizy (art. 3 ust. 1 pkt 25 uor).

Aktywa pieniężne tworzą:

* środki pieniężne w kasach, bankach, środki pieniężne w drodze,

* inne aktywa pieniężne (naliczone odsetki od aktywów pieniężnych),

* inne środki pieniężne (dewizy, weksle, czeki).

Środki pieniężne w kasach

Środki pieniężne w kasach gromadzone są z bieżących wpłat z różnych tytułów, służą one do opłacania bieżących zobowiązań. W kasie nie może znajdować się więcej środków finansowych od wartości ich ubezpieczenia. Gospodarka środkami pieniężnymi znajdującymi się w kasach prowadzona odbywa się zgodnie z instrukcją kasową, stanowiącą załącznik nr 6.

Dla każdej osoby materialnie odpowiedzialnej za gotówkę w Biurze Izby i Oddziałach Regionalnych prowadzone jest odrębne konto analityczne

Środki pieniężne w bankach

Podstawą gromadzenia środków pieniężnych w bankach stanowią umowy, które określają podstawowe zasady współpracy. Dyspozycja środkami pieniężnymi wynika z udzielonych pełnomocnictw. Dla każdego rachunku bankowego podstawowego i pomocniczego prowadzone jest odrębne konto analityczne w ewidencji księgowej. Obowiązuje zasada ujmowania wpłat i wypłat gotówki w tym samym dniu, w którym zostały dokonane (art. 24 ust. 5 pk 3 uor).

Wycena

Środki pieniężne i inne aktywa pieniężne ujmuje się w księgach rachunkowych w wartości nominalnej. Na dzień bilansowy środki pieniężne w walutach obcych wycenia się po kursie, po którym nastąpił zakup danej waluty, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla tej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Inwentaryzacja

Inwentaryzacja środków pieniężnych w bankach przeprowadzana jest na podstawie otrzymanych potwierdzeń z banków na ostatni dzień każdego roku obrotowego lub dzień bilansowy.

6. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe

Izba dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów, do aktywów danego okresu sprawozdawczego zalicza koszty dotyczące przyszłych okresów (art. 6 ust. 2 uor).

Do krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych zalicza się czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, dotyczące następującego po dniu bilansowym roku obrotowego.

Do kosztów zaliczane są m.in. opłaty za prenumeratę, ubezpieczenia majątkowe, inne opłaty wnoszone z góry.

Wycena

Rozliczenia międzyokresowe wycenia się w wartości nominalnej.

Inwentaryzacja

Rozliczenia międzyokresowe inwentaryzowane są drogą porównania i weryfikacji sald z

odpowiednimi dokumentami źródłowymi na koniec roku obrotowego.

Metody wyceny pasywów.

Pasywa wyrażają źródła finansowania aktywów.

Podstawowym źródłem finansowania działalności jest fundusz statutowy tworzony zgodnie z § 50 Statutu Izby.

Fundusz statutowy wycenia się w wartości nominalnej (art. 28 ust. 1 pkt 10 uor).

Inwentaryzacja funduszu statutowego

Inwentaryzacja funduszu statutowego przeprowadzana poprzez weryfikacje salda z uwzględnieniem struktury funduszu ustalonej przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.

Wynik finansowy netto roku obrotowego może stanowić:

1. Nadwyżkę przychodów nad kosztami (wielkość dodatnia),

2. Nadwyżkę kosztów nad przychodami (wielkość ujemna).

Salda wymienione przenoszone są z rachunku wyników zawierającego różnice między przychodami a kosztami.

Wycena

Wielkość dodatnia wyniku finansowego jak również wielkość ujemna wyceniana jest w wartości nominalnej.

Inwentaryzacja wyniku finansowego przeprowadzana jest metodą porównania danych na koncie z dokumentami źródłowymi oraz zapisami ewidencji syntetycznej i analitycznej.

Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania

Zobowiązania Izby to wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki (art. 3 ust. 1 pkt 20 uor).

Na zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne składają się:

1. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług.

2. Zaliczki otrzymane na opłacenie OC doradców podatkowych.

3. Zobowiązania z tytułu podatków, ubezpieczeń i innych świadczeń.

4. Inne zobowiązania.

5. Fundusze specjalne - np. ZFŚS

Przywołana grupa bilansowa ewidencjonowana jest w księgowej ewidencji syntetycznej oraz pomocniczej (analitycznej).

Pełną ewidencją księgową objęte są rozrachunki wymienione w pkt. 1,3, 4 i 5. Rozrachunki z tytułu wpłat na usługi OC doradców podatkowych prowadzone są w wydzielonej ewidencji na zasadach wyodrębnienia:

* środków pieniężnych pochodzących z wpłat oraz

* zobowiązań z tytułu nieopłaconych polis.

Wpłaty członków Izby na usługi OC przenoszone są z ewidencji wydzielonej do syntetycznej na podstawie not za okresy miesięczne (załącznik nr 5).

Rozrachunki z członkami dotyczą pozostałych rozliczeń z wyjątkiem opłat OC.

Rozrachunki z budżetem i ZUS dokonywane są w oparciu o odpowiednie deklaracje sporządzone na podstawie ewidencji pomocniczej i obligatoryjnej dokumentacji.

Do długoterminowych zobowiązań zaliczane będą te, których termin płatności w całości przypada w roku następnym po dniu bilansowym.

Izba, uwzględniając dotychczasową praktykę, nie tworzy aktywów ani rezerw na odroczony podatek dochodowy - cała nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczana jest na cele działalności statutowej o charakterze oświatowym i zgodnie z Art. 17 ust. 1 pkt 4 updp korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Inwentaryzacja

Inwentaryzacja zobowiązań powinna być dostosowana do specyfiki ich rozliczeń. Formę potwierdzeń pisemnych (protokólarnych) należy zachować w odniesieniu do zobowiązań, których salda z jednego rodzaju rozliczeń przekraczają kwotę znaczną, w szczególności dotyczy to rozliczeń z tytułu wpłat za polisy OC i z tytułu składek. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe będą inwentaryzowane poprzez porównanie danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami źródłowymi oraz ustalenie realne wartości tych składników pasywów.

Salda rozrachunków z tytułu OC i zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wymagają porównań ze stanem środków pieniężnych na odpowiednich rachunkach bankowych oraz wyjaśnienia występujących różnic.

Fundusze specjalne

W ramach funduszy specjalnych Izba tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych według postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wraz z przepisami wykonawczymi. Gospodarka środkami funduszu prowadzona jest według zasad określanych w regulaminie wewnętrznym ZFŚS.

Wycena

Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu dostaw i robót wycenia się w kwocie wymagającej

zapłaty, tj. łącznie z naliczonymi we własnym zakresie odsetkami od zobowiązań

przeterminowanych.

Zobowiązania z pozostałych tytułów wycenia się w wartościach nominalnych, jeśli umowy

szczegółowe nie przewidują innej formy.

Według wartości nominalnej wyceniony jest również Zakładowy Fundusz Świadczeń

Socjalnych.

Rozliczenia międzyokresowe

W celu zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do pasywów danego okresu sprawozdawczego Izba może zaliczać koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów (art. 6 ust. 2 uor). Zgodnie z art. 39 ust. 2 uor Izba dokonuje biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających ze świadczeń wykonanych przez kontrahentów na rzecz Izby, a kwotę zobowiązań można oszacować w sposób wiarygodny. Dotyczy to w szczególności rozliczeń za energię cieplną i elektryczną, usług telekomunikacyjnych, kosztów niewykorzystanych urlopów pracowniczych, odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Rozliczenia międzyokresowe przychodów

Wykonując postanowienia art. 41 ust. 1 uor Izba dokonuje rozliczeń międzyokresowych przychodów, z zachowaniem zasad ostrożności, które obejmują równowartość otrzymanych środków pieniężnych z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych. Na koncie tym ewidencjonowane są również nieodpłatnie otrzymane środki trwałe, których równowartość nie powiększa funduszu statutowego. Kwoty ujęte w ewidencji rozliczeń międzyokresowych zwiększają, stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych, trzymanych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Saldo tych rozliczeń powiększa zarachowane lub jeszcze niezrealizowane należności, zaliczane w momencie wpłaty do pozostałych przychodów operacyjnych.

Wycena

Wycena rozliczeń międzyokresowych następuje w wartościach nominalnych.

Inwentaryzacja rozliczeń międzyokresowych

Inwentaryzacja przeprowadzana jest drogą porównania salda konta z dokumentami źródłowymi, dotyczącymi tych rozliczeń.

Załącznik  Nr 1

WYKAZ KSIĄG RACHUNKOWYCH

Zgodnie z art. 13 ust. 1 uor księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

1. dziennik,

2. księgę główną,

3. księgi pomocnicze,

4. zestawienie obrotów sald kont księgi głównej oraz,

5. wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).

Dziennik jest urządzeniem księgowym, które zawiera chronologiczne ujęcie zdarzeń, jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym. Zbiory tych danych dostarczają sprawdzianu kompletności ujęcia w księgach rachunkowych operacji gospodarczych dokonanych w każdym kolejnym miesiącu- w sposób ciągły- w danym roku obrotowym (z uwzględnieniem sald początkowych z bilansu otwarcia). Narastające od początku roku obrotowego obroty dziennika powinny być zgodne z narastającymi od początku roku obrotami zestawienia obrotów i sald.

Konta księgi głównej służą do ujęcia zapisów w porządku systematycznym na kontach przewidzianych w planie (wykazie) kont. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. Zapisy dokonywane na kontach księgi głównej prowadzonej przy użyciu komputera, drukuje się albo przenosi na inny trwały nośnik, nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego.

Księgi pomocnicze zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzone są w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, komputerowych zbiorów danych, uzgodnionych z zapisami i saldami kont księgi głównej. Wykaz ksiąg pomocniczych Izby zawiera załącznik nr 2.

Zestawienie obrotów i sald księgi głównej i ksiąg pomocniczych drukowane jest na koniec każdego miesiąca lub przenoszone na inne trwałe nośniki danych. Zestawienie obrotów i salda za ostatni miesiąc sprawozdawczy oraz od początku roku obrotowego z uwzględnieniem sald początkowych z bilansu otwarcia powinno być zgodne z obrotami dziennika lub obrotami zestawienia obrotów dzienników częściowych.

Wykaz składników aktywów i pasywów

Zgodnie z art. 19 uor sporządzany jest wykaz aktywów i pasywów (inwentarz) potwierdzony ich inwentaryzacją. Wykaz aktywów i pasywów stanowi zestawienie obrotów i sald księgi głównej oraz zestawienie sald ksiąg pomocniczych sporządzone na dzień zamknięcia ksiąg (np. przed inwentaryzacją).

Załącznik  Nr 2

WYKAZ KSIĄG POMOCNICZYCH STOSOWANYCH W KIDP

Niezależnie od Kont Księgi Głównej prowadzonej w programie Symfonia "Finanse i księgowość" za księgi pomocnicze uznaje się:

1. Analityka konta zespołu "0"

Ewidencja szczegółowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także odpisów amortyzacyjnych prowadzona jest w Biurze Izby

2. Analityka kont zespołu "1"

* Dzieli się na kasy, rachunki bankowe i rodzaje krótkoterminowych aktywów finansowych,

* Ustala stan gotówki w walucie polskiej oraz obcych walutach (według rodzajów), również w przeliczeniu na walutę polską

* Przyporządkowuje wartości gotówki osobom materialnie odpowiedzialnym,

* Ustala stan środków pieniężnych na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

3. Analityka kont zespołu 2

* Wyodrębnia rodzaje należności, roszczeń, zobowiązań i rozliczeń, z uwzględnieniem podziału regionalnego

* Ustala obroty i salda z członkami z tytułu: składek OC i członkowskich, z uwzględnieniem poszczególnych tytułów składek.

* W pełni umożliwia rozliczenie poszczególnych podatków, a w szczególności VAT, podatek dochodowy od osób fizycznych i prawnych,

* W pełni rozlicza wynagrodzenia poszczególnych pracowników i zleceniobiorców,

* Zapewnia pełne rozliczenie z ZUS z tytułu poszczególnych składek FP i FGSP,

* Zapewnia rozliczenie pobranych zaliczek, pożyczek,

* Zapewnia rozliczenie wewnętrznych rozrachunków,

* Zapewnia rozliczenie odpisów aktualizacyjnych rozrachunków.

4. Analityka kont zespołu 5

Zapewnia szczegółowy podział kont w układzie funkcjonalnym według poszczególnych grup kosztów ewidencjonowanych na kontach syntetycznych.

* 501 - Koszty działalności statutowej

* 530- Koszty pozostałej działalności

* 550- Koszty administracji

Ewidencja ta pomaga ustalić, na co koszty zostały poniesione i w jakim miejscu oraz umożliwia dokonanie rozliczeń podatkowych.

Układ analityczny kosztów obejmuje na pierwszym poziomie:

* 16 regionów

* Biuro

* Organy Izby

Układ analityczny kosztów obejmuje na drugim poziomie:

* 1 - Działalność szkoleniowa

* 2- Działalność wydawnicza

* 3- Organizacja posiedzeń

* 4- Konferencje

* 5- Pozostała działalność szkoleniowa

* 6- Pozostałe koszty

* 7- Działalność integracyjna)

Układ analityczny kosztów obejmuje na trzecim poziomie:

* 101 Sprzęt biurowy i wyposażenie

* 102 Materiały biurowe

* 103 Publikacje fachowe, prasa, programy niskocenne

* 104 Energia elektryczna i cieplna

* 105 Opłaty eksploatacyjne- woda ścieki, inne

* 106 Katering

* 107 Środki chemiczne

* 108 Art. spożywcze

* 201 Najem powierzchni

* 202 Sprzątanie

* 203 Usługi bankowe i pocztowe

* 204 Usługi telekomunikacyjne

* 205 Usługi medyczne

* 206 Usługi prawnicze

* 207 Usługi informatyczne i serwis

* 208 Usługi wydawnicze

* 209 Usługi szkolenia

* 210 Monitorowanie obiektów

* 211 Usługi transportowe w tym taksówki

* 301 Podatek od czynności cywilnoprawnych

* 302 Opłaty sądowe i notarialne

* 303 Opłaty PFRON

* 304 Opłaty skarbowe

* 305 VAT nie podlegający odliczeniu

* 401 Wynagrodzenia- umowy o pracę

* 402 Wynagrodzenia- umowy zlecenia

* 403 Wynagrodzenia- umowy o dzieło

* 404 Nagrody

* 501 Składki ZUS

* 502 Szkolenie pracowników

* 503 Odpis ZFŚS

* 504 Świadczenia wynikające z BHP

* 505 Ubezpieczenia osobowe

* 801 Amortyzacja

* 802 Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych

* 901 Koszty podróży pracowników

* 902 Koszty podróży zleceniobiorców

* 903 Noclegi

* 904 Ryczałt samochodowy

* 905 Ubezpieczenia majątkowe

* 906 Pozostałe koszty

* 907 Koszty podróży przedstawicieli organów

5. Analityka kont zespołu "7"

Dzieli sprzedaż według rodzajów działalności i Regionów, przychody na kontach

syntetycznych:

700- Przychody składki członkowskie;

Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 700:

1 - Składki członkowskie

2 - Opłaty za wpis na listę doradców

3 - Opłaty manipulacyjne-rozpatrzenie wniosku

6 - opłaty za legitymacje

701 - Przychody z działalności statutowej

Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 701:

1 - Działalność szkoleniowa

2 - Działalność wydawnicza

4 - Konferencje

5 - Pozostała działalność

6 - Pozostałe przychody

7 - Działalność integracyjna

8 - Przychody od sponsorów związane z działalnością szkoleniową

703 - Przychody z pozostałej działalności

Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 703:

6 - Działalność OC

7 - Wynajem pomieszczeń

8 - Pozostała działalność

Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro.

706- Dotacje, subwencje, darowizny

750- Przychody finansowe

Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 750:

1 - Odsetki

2 - Odsetki od należności

3 - Różnice kursowe

4 - Pozostałe

5 - Odsetki od OC

6 - Odsetki od składek

7 - Różnice kursowe - naliczone

Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro.

760- Pozostałe przychody operacyjne

Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 760:

4 - Pozostałe

Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro.

Załącznik  Nr 3

Zasady opracowywania planu przychodów i wydatków Izby oraz ich kontroli

Plan przychodów i wydatków na następny rok obrotowy opracowywany jest na podstawie odrębnych uchwał Krajowej Rady Doradców Podatkowych.

Na podstawie przedłożonych projektów planów przychodów i wydatków Dyrektor Biura Izby opracowuje roczny plan przychodów wydatków Izby, który po przyjęciu przez KRDP przekazywany jest do realizacji. Plan określa: przychody z działalności statutowej, oraz przewidywany stan środków pieniężnych do dyspozycji, wydatki według rodzajów i charakteru działalności statutowej i administracyjnej.

Kontrola przychodów i wydatków.

Bieżący system ewidencji księgowej wpłat składek członkowskich oraz rozliczeń z tytułu działalności szkoleniowej oraz rozliczeń z tytułu OC stwarzają pełne warunki do analizy przychodów. W związku z tym nie zachodzi potrzeba raportowania o tych przepływach pieniężnych.

Raporty miesięczne według układu i planu przychodów i wydatków w porównaniu do przyjętego planu, umożliwiają bieżącą ocenę stanu zaawansowania i zachowania dyscypliny wydatków, która dokonywana jest na bieżąco oraz kompleksowo po zakończeniu każdego kwartału oraz roku obrotowego.

Uzupełnienie informacji do analiz stanowią zestawienia miesięczne faktur zapłaconych przelewami oraz raporty kasowe za analogiczne okresy.

Załącznik  Nr 4

Zasady naliczania i rozliczania składek członkowskich.

1.
Składki członkowskie stanowią podstawowe źródło finansowania działalności Izby.
2.
Regularne opłacanie składek członkowskich stanowi podstawowy obowiązek doradcy podatkowego (art. 36 ust. 3 uodp oraz § 9 ust. 3 statutu Izby).
3.
Wysokość i termin płatności składki członkowskiej ustalany jest przez Zjazd.

Doradca podatkowy ma obowiązek zawiadomienia Izby o zamiarze niewykonywania zawodu w terminie 30 dni od daty wpisu, przez okres co najmniej 6 miesięcy (art. 34 ust. 1 uodp). Okres ten traktowany jest jako zawieszenie wykonywania zawodu. Zawieszony członek Izby opłaca składkę w wysokości 20% składki ustalonej dla doradców wykonujących zawód. (Uchwała nr 55/2010 Trzeciego KZDP z dnia 17.01.2010)

4.
Ewidencja analityczna składek członkowskich jest prowadzona z wykorzystaniem programu komputerowego Symfonia "Finanse i księgowość" z uwzględnieniem podziału według regionów, danych osobowych doradców podatkowych z ich numerami wpisu. Po upływie każdego miesiąca w terminie do dnia 10 następnego miesiąca dokonywany jest przypis składek członkowskich. Korekty i przeksięgowania przypisów dokonywane są na podstawie dowodów źródłowych. Rozliczenie przypisów składek członkowskich dokonywane jest z wykorzystaniem ewidencji księgowej na kontach 200 "Rozrachunki Doradcy Podatkowi" w korespondencji z kontem 271 "Rozliczenie przypisów składek".
5.
Bieżąco prowadzona jest ewidencja wpłat dokonywanych przez doradców z poszczególnych regionów z podziałem na miesiące. Do przychodów Izby zalicza się składki faktycznie zapłacone (§2 pkt 2 Rozporządzenia MF z 15.11.2001)
6.
Biuro Izby w terminie do końca następnego miesiąca przekazuje do regionalnych oddziałów aktualną informację dotyczącą wpłat dokonanych przez poszczególnych doradców podatkowych z danego oddziału podając numer wpisu i kwotę wpłaty. Informacje te zamieszczane są na serwerze dostępnych dla upoważnionych pracowników świadczących pracę w Regionalnych Oddziałach Izby.
7.
Regionalne oddziały na podstawie otrzymanych informacji prowadzą ewidencję pomocniczą wpłaconych składek członkowskich i ustalają stan zaległych składek.
8.
W pierwszym kwartale Biuro Izby przesyła do regionalnych oddziałów zestawienia wpłaconych składek za 12 miesięcy poprzedniego roku z obowiązkiem uzgodnienia i ustalenia zaległych wpłat. Informacje te w formie elektronicznej i papierowej podpisane przez Zarząd Regionalnego Oddziału przesyłane są do Biura Izby w terminie do 21 dni od daty ich otrzymania. W informacji tej należy omówić wdrożone działania windykacyjne i ich efekty w zakresie wpłat.
9.
Nie wpłacanie składek w terminie może powodować naliczenie odsetek ustawowych, które zaliczane są do przychodów w momencie ich uiszczenia przez zobowiązanego. Wpłaty składek członkowskich do banku lub kasy Izby ewidencjonowane będą w dniu dokonania wpłaty, w korespondencji z kontem 200-1 - Rozrachunki z tytułu składek członkowskich, z kontem 200-21 - Układy ratalne, z kontem 200-23 - Składki zasądzone wyrokiem oraz z kontem 200-22 - Dochodzone na drodze sądowej. Następnie po zakończeniu miesiąca wpłacone składki w łącznej kwocie na podstawie polecenia księgowania przenoszone będą na konto 700 -1 "Przychody - Składki członkowskie" w korespondencji z kontem Wn 271. Konto 271 na koniec okresów rozliczeniowych wykazuje saldo, równe należnościom lub zobowiązaniom (nadpłatom) z tytułu składek członkowskich zaewidencjonowanych na koncie 200-1, 200-21, 200-22, 200-23. Saldo konta 271 koryguje wysokość salda należności z tytułu składek członkowskich. Salda kont 200-1, 200-21, 200-22, 200-23 oraz 271 nie są prezentowane w bilansie. Pozycje te wymagają omówienia w dodatkowych informacjach i objaśnieniach do sprawozdania finansowego.

Załącznik  Nr 5

Zasady ewidencji rozliczania usług ubezpieczeniowych w ramach umowy z Gerling Polska FPTU S.A. oraz TUR WARTA S.A.

1.
Podstawę świadczenia usług ubezpieczeniowych stanowi umowa generalna z dnia 18 grudnia 2003 r. która weszła w życie z dniem 01.03.2004 r.
2.
KRDP, jako ustawowy reprezentant, środowiska doradców podatkowych, działając zgodnie z zasadami określonymi w uchwale 822/2003 z dnia 13 maja 2003 r., a także uchwale 1534/2003 z dnia 07.10.2003 r., uchwałą 1610/2003 z dnia 03.12.2003 r. dokonał wyboru Ubezpieczyciela.
3.
Biuro KIDP wykonuje czynności związane z realizacją Umowy. W związku z tym przekazuje Ubezpieczycielom, na warunkach umownych zainkasowaną składkę ubezpieczeniową, wnioski ubezpieczonych i listy ubezpieczonych zawierających ich dane osobowe a także aktualizacje danych zawartych w tych listach.
4.
Za wykonywanie czynności wymienionych w § 3 ust. 1 umowy o współpracy na rzecz, ubezpieczycieli Izba może otrzymywać zryczałtowany zwrot kosztów w wysokości określonej w stosownej umowie.
5.
Doradcy podatkowi i uprawnione podmioty wypełniają wnioski o ubezpieczenie OC w systemie elektronicznej obsługi wniosków OC, dostępnym na stronie internetowej Wnioski w formie papierowej wraz z potwierdzeniem wpłaty składki należy przesłać do Regionalnego Oddziału Izby. Oddziały przekazują wnioski do Biura Izby wraz z listą ubezpieczonych wygenerowaną z systemu elektronicznej obsługi wniosków OC. Wnioski poddawane są weryfikacji, wyliczona zostaje należna składka ubezpieczeniowa oraz zostaje sporządzona imienna lista ubezpieczonych, którzy opłacili składkę (w porządku alfabetycznym z podziałem na regionalne oddziały Izby). Lista ubezpieczonych w formie pisemnej oraz w formie elektronicznej wraz z wnioskami zostają przekazane Ubezpieczycielowi wyliczona należna składka zostaje przekazana na właściwy rachunek bankowy. Na podstawie wniosków ubezpieczyciel wystawia polisy potwierdzając objęcie ubezpieczonych ochroną ubezpieczeniową.
6.
Ewidencja księgowa wpłat do banku prowadzona jest bieżąco w dniu wpłaty w korespondencji z kontem 200-2 "Rozrachunki - Doradcy Podatkowi"
7.
Wpłaty składek na ubezpieczenia do banku lub kasy Izby ewidencjonowane będą w dniu dokonania wpłaty, w korespondencji z kontem 200-2 - Rozrachunki Doradcy Podatkowi. Następnie po zakończeniu miesiąca wpłacone składki na ubezpieczenia na podstawie polecenia księgowania przenoszone będą na konto 250 "Rozrachunki z ubezpieczycielem z tytułu zawartej umowy generalnej ubezpieczeń OC" w korespondencji z kontem Wn 272. Konto 272 na koniec okresów rozliczeniowych wykazuje saldo, równe należnościom lub zobowiązaniom z tytułu składek na ubezpieczenia zaewidencjonowanych na koncie 200-2, saldo konta 272 koryguje wysokość salda należności z tytułu składek. Salda kont 200-2 oraz 272 nie są prezentowane w bilansie. Pozycje te wymagają omówienia w dodatkowych informacjach i objaśnieniach do sprawozdania finansowego.
8.
Inwentaryzacja aktywów i pasywów OC powinna być przeprowadzona na dzień 31 grudnia roku sprawozdawczego.

Załącznik  Nr 6

Instrukcja w sprawie gospodarki kasowej Krajowej Izby Doradców Podatkowych.

1. Wstęp

Gospodarka kasowa w Izbie prowadzona jest tylko w ograniczonym zakresie w przypadkach koniecznych, gdy przyczynia się do przyśpieszenia windykacji oraz usprawnienia działalności.

Pracownicy prowadzący kasę wykonują te czynności w ramach obowiązków służbowych.

Prowadzący kasę pracownicy ponoszą pełną odpowiedzialność za powierzoną im gotówkę.

Środki płatnicze powinny być przechowywane w warunkach zapewniających właściwą, zgodną z ustaleniami, ochronę przed kradzieżą, utratą lub zniszczeniem. Wielkość zapasu środków płatniczych w kasie nie powinna przekraczać wartości ubezpieczenia. W kasie może być przechowywana wyłącznie gotówka, której pochodzenie jest udokumentowane. Klucze do sejfu, w którym przechowywana jest gotówka przechowuje osoba materialnie odpowiedzialna. Transport środków płatniczych z banku do kasy z kasy do banku powinien odbywać się w sposób gwarantujący bezpieczeństwo przewożonych środków płatniczych.

2. Ogólne obowiązki kasjera

Pracownikiem odpowiedzialnym za środki płatnicze znajdujące się w kasie jest kasjer.

Składa on pisemne zobowiązanie do ponoszenia odpowiedzialności materialnej. Funkcji kasjera nie można łączyć z funkcjami decyzyjnymi i kontrolnymi w zakresie spraw finansowych i majątkowych KIDP.

Kasjer ponosi pełną odpowiedzialność za właściwe funkcjonowanie kasy oraz odpowiedzialność materialną za powierzone mienie.

Przyjęcie - przekazanie stanu kasy następuje na podstawie protokołu sporządzonego w obecności, co najmniej dwóch osób oraz osoby przekazującej i przejmującej.

Dokumenty kasowe wprowadzane są do systemu finansowo - księgowego rzetelnie i na bieżąco.

Wszystkie operacje kasowe udokumentowane są źródłowymi lub zastępczymi dowodami kasowymi.

Dowód kasowy zawiera, co najmniej:

1)
nazwisko i imię wpłacającego lub pobierającego gotówkę lub nazwę firmy,
2)
adres,
3)
kwotę wyrażoną cyfrowo i słownie,
4)
tytuł i datę wpłaty lub wypłaty,
5)
podpis przyjmującego wpłatę/dokonującego wypłaty,
6)
zatwierdzenie wypłaty z kasy przez osobę uprawnioną do zaciągania zobowiązań i rozporządzania majątkiem w zakresie tego uprawnienia,
7)
nazwę właściciela kasy (R.O lub Biura).

Źródłowymi dokumentami kasowymi są w szczególności. lista płac, wniosek o wypłatę zaliczki" rachunki i faktury innych podmiotów, dowody wpłat na rachunek bankowy, potwierdzenia wpłat.

Zastępcze dowody kasowe wpłat - kasa przyjmie wystawiane są przez kasjera w dwóch egzemplarzach. Oryginał przeznaczony jest dla wpłacającego, kopię - wraz z raportem kasowym- kasjer przekazuje do działu księgowości Biura KIDP.

Źródłowe i zastępcze dowody kasowe wypłat gotówki powinny być, przed dokonaniem wypłaty, sprawdzone pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym. Źródłowe i zastępcze dowody kasowe wypłat gotówki z kasy powinny być zatwierdzone przez osoby upoważnione. Dowody kasowe niepodpisane przez osoby do tego upoważnione nie mogą być przez kasjera przyjęte do realizacji.

Niedopuszczalne jest przerabianie dowodów kasowych. Poprawianie błędów w dowodach kasowych może być dokonywane według zasad ustalonych w polityce rachunkowości.

3. Obowiązki kasjera przy dokonywaniu wypłat

Przed dokonaniem wypłat kasjer powinien skontrolować, czy dany dokument jest sprawdzony pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym oraz zatwierdzony do wypłaty przez osoby uprawnione do zaciągania zobowiązań i rozporządzania majątkiem KIDP, wymienione w wykazie opracowywanym i uaktualnianym przez Dyrektora Biura KIDP W przypadku dokonywania niepełnego rozchodu gotówki z list płatniczych z kasy, kasjer obowiązany przyjąć na stan nie podjęte wypłaty z listy na podstawie przychodowego dowodu kasowego oraz wpisać go do raportu kasowego. Z kasy Izby mogą być dokonywane dla przedsiębiorców wypłaty za roboty, usługi, dostawy i świadczenia oraz przyjmowane od nich wpłaty do równowartości 1.500 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Gotówkę wypłaca się osobie wymienionej w rozchodowym dowodzie kasowym.

Odbiorca gotówki kwituje odbiór w sposób trwały, swoim podpisem na danym dowodzie kasowym, ponadto zamieszcza datę otrzymania gotówki oraz wpisuje słownie otrzymaną kwotę.

Obowiązek wpisywania słownie otrzymanej kwoty nie dotyczy przypadków, w których dana kwota zawarta jest w zbiorczych zestawieniach wypłat (np. listy płac).

Przy wypłacie gotówki osobom nieznanym, kasjer zobowiązany jest zażądać okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu, stwierdzającego tożsamość oraz wpisać numer dowodu tożsamości osoby pobierającej gotówkę na rozchodowym dowodzie kasowym.

Jeżeli wypłata następuje na podstawie upoważnienia wystawionego przez osobę wymienioną w rozchodowym dowodzie kasowym, w dowodzie tym należy zaznaczyć, że wypłaty dokonywane są osobie upoważnionej. Upoważnienia należy dołączyć do dowodu kasowego.

Upoważnienie powinno zawierać potwierdzenie tożsamości osoby upoważnionej w postaci własnoręcznego podpisu osoby wystawiającej upoważnienie. Zatwierdzone dokumenty księgowe podlegają rozchodowaniu w ciągu 7 dni, a należności niewypłacone zaprzychodowuje się dowodem KP na konto zobowiązań.

4. Zasady stosowania czeku gotówkowego i dyspozycji wypłaty gotówki z rachunku bankowego

Czek gotówkowy oraz dyspozycja wypłaty gotówki z rachunku bankowego jest dokumentem, w którym wystawca zawiera polecenie do banku wypłacenia kwoty, na którą opiewa czek osobie wskazanej na czeku lub okazicielowi. Na czeku nie wolno dokonywać żadnych poprawek. Czek ważny jest 10 dni od daty jego wystawienia. Zabronione jest wystawianie i podpisywanie czeków i dyspozycji in blanco.

5. Raporty kasowe

Przychody i rozchody gotówki w kolejnych dniach wpisywane są na bieżąco w raporcie kasowym prowadzonym w systemie finansowo - księgowym lub ręcznie. Zapisy w raporcie powinny być dokonywane w ujęciu chronologicznym, w dniu, w którym przychód lub rozchód miał miejsce. Dowody kasowe wpłat i wypłat mogą być ujmowane w raporcie kasowym zbiorczo na podstawie odpowiednich zestawień wpłat i wypłat gotówkowych jednorodnych operacji gospodarczych (np. potwierdzonych raportami kas fiskalnych).

Raport kasowy może obejmować różne okresy, nie może wykraczać poza okres sprawozdawczy - miesiąc kalendarzowy. Raport kasowy może być sporządzany jeden ze wszystkich przychodów i rozchodów niezależnie od ich źródeł i rodzajów.

Raport kasowy zawiera informacje adresata, oznaczenie okresu, za jaki jest sporządzany, kolejny numer, podpis osoby sporządzającej oraz sprawdzającej. Wpłaty i wypłaty wpisywane są do raportu z zachowaniem liczby porządkowej operacji, nazwy i numeru źródłowego dowodu kasowego oraz pozycji w planie przychodów i wydatków Oddziału lub Biura. Raport kasowy zamyka się sumowaniem wpłat i wypłat gotówkowych oraz obliczeniem stanu końcowego gotówki według reguły remanentowej:

* stan na początek,

* wypłaty

* wpłaty

* stan końcowy na dzień zamknięcia raportu.

6. Przechowywanie depozytów w kasie

W kasach mogą być przechowywane depozyty składane jako zabezpieczenie określonych transakcji w różnych formach: wpłat gotówkowych, czeków gotówkowych, dokumentów płatniczych. Depozyty przechowywane w kasach powinny być zabezpieczone i oznaczone w sposób gwarantujący ich tożsamość i nienaruszalność. Kasjer zobowiązany jest do przestrzegania terminu ważności depozytu. W kasach mogą być przechowywane, jako zabezpieczenia należności, poręczenia lub gwarancje bankowe, weksle i inne papiery wartościowe. Zabezpieczenia przechowywane w kasie podlegają ewidencji w księdze depozytów i zabezpieczeń.

7. Sposób postępowania z nadwyżką gotówki

Nadwyżka gotówki ponad bieżące potrzeby powinna być odprowadzona na rachunek bankowy Oddziału-Biura. Dowody wpłat na rachunek bankowy stanowią odpowiednie druki bankowe.

8. Proces uzgodnienia stanu gotówki w kasie

Kasjer ma obowiązek po każdym dniu pracy porównać stan gotówki w kasie ze stanem wynikającym z prowadzonego raportu kasowego. W razie powstania różnic kasowych sporządza protokół ujawnienia niedoborów lub nadwyżki.

O stanie tym zobowiązany jest niezwłocznie powiadomić przełożonego sprawującego kontrole merytoryczną.

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU ZAGUBIENIA LUB KRADZIEŻY CZEKÓW GOTÓWKOWYCH.

W przypadku zagubienia lub kradzieży czeków gotówkowych należy niezwłocznie zawiadomić oddział banku prowadzący rachunek jednostki, Skarbnika KRDP oraz Dyrektora i Głównego Księgowego Biura KIDP. Blankiety czeków gotówkowych przechowuje kasjer w sejfie pod zamknięciem. Kasjer ponosi pełną odpowiedzialność za ich należyte zabezpieczenie.

9. Inwentaryzacja

Inwentaryzacja w kasie obejmująca stan gotówki, gwarancji, zabezpieczeń depozytów, weksli, czeków obcych i własnych przeprowadzona jest:

1. przy powierzaniu stanowiska kasjera,

2. w dniu kończącym rok obrotowy,

3. w dniu wystąpienia zdarzeń nadzwyczajnych,

4. w formie kontroli niezapowiedzianej.

Z przeprowadzonej inwentaryzacji sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach.

Załącznik  Nr 7

Ewidencja środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

Izba i jej oddziały i agendy mogą pełnić funkcję beneficjenta bezpośredniego jak również funkcje wspomagające proces zarządzania w absorpcji środków. Rolą beneficjenta ostatecznego jest bezpośrednie korzystanie ze środków z budżetu Unii Europejskiej. Podstawą korzystania jest wniosek o dofinansowanie projektu realizowanego we własnym zakresie. Realizacja całego przedsięwzięcia odbywa się na podstawie podpisanej umowy o dofinansowanie. Zawarcie umowy poprzedzone jest całym procesem przygotowawczym, który obejmuje m.in. przegląd regulaminu pracy, regulaminu wynagradzania, szczegółowe określenie obowiązków pracowników. Elementem składowym każdej umowy są m.in. obowiązki w zakresie kontroli i monitoringu oraz określenie osób odpowiedzialnych za poprawne wydatkowanie środków. Podstawowym ogniwem decydującym o systemie rozliczeń całego zadania jest księgowe odwzorowanie przepływów pieniężnych, które powinny uwzględniać uzupełnianie aktualnej polityki rachunkowości o zagadnienia wynikające z umowy o dofinansowanie projektu. Uzupełnienie powinno zawierać taki system urządzeń ewidencyjnych, aby łatwo można było sporządzać obowiązującą sprawozdawczość i rozliczenia w sposób sprawdzalny (wiarygodny).

Elementy ksiąg rachunkowych (dziennik, księga główna, księgi pomocnicze, zestawienia obrotów i sald ksiąg pomocniczych) powinny być wydzielone na podobnych zasadach jak Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.

Zapisy księgowe prowadzone komputerowo powinny posiadać automatycznie nadany numer pozycji, pod którą zostały wprowadzone, z zachowaniem tzw. "śladu rewizyjnego dokumentów". Ponadto opis powinien uwzględniać:

* Zasady oznakowania ksiąg,

* Zasady ochrony i zabezpieczenia danych,

* Przestrzegania wymogów terminowości,

* System wprowadzania ewidencji czasu pracy i zakresów czynności, stawek wynagrodzeń opartych na potwierdzonych kwalifikacjach zawodowych,

* Poprawność ustalania płatności według danych kalkulacyjnych,

* Poprawność ewidencji przychodów pochodzących z realizacji programu,

* Ujęcie wszystkich źródeł montażu finansowego z uwzględnieniem rodzaju wkładu,

* Wyodrębnienie rachunków bankowych dla środków pomocowych,

* Taki układ analityczny ponoszonych nakładów, aby można uwzględnić kwalifikowalność, celowość, układ budżetowy projektu umożliwiający rozliczenia projektu,

* Szczegóły w zakresie rozwiązań ewidencji księgowej środków unijnych, różnego rodzaju programów oraz zasad określonych przez instytucję zarządzające i certyfikujące poszczególne programy.

Załącznik  Nr 8

Metody ustalania wyniku

Załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. zawiera elementy rachunku wyniku finansowego, na które składają się m.in.:

1. Przychody działalności statutowej.

2. Koszty realizacji zadań statutowych.

3. Wynik finansowy na działalności statutowej.

4. Koszty administracyjne.

5. Pozostałe przychody.

6. Pozostałe koszty.

7. Przychody finansowe.

8. Koszty finansowe.

9. Wynik finansowy brutto na całokształcie działalności.

10. Zysk i straty nadzwyczajne.

11. Wynik finansowy ogółem.

Ad. 1 Przychody z działalności statutowej obejmują:

* zapłacone składki członkowskie,

* opłaty za wpis na listę doradców podatkowych,

* opłaty za rozpatrzenie wniosku,

* przychody z działalności wydawniczej,

* przychody z działalności szkoleniowej,

* przychody od sponsorów związane z działalnością szkoleniową

* inne dotacje i darowizny,

* opłaty manipulacyjne.

Ad.2. Na koszty realizacji zadań statutowych składają się nakłady poniesione na:

* funkcjonowanie wszystkich organów i oddziałów regionalnych,

* wynajmu pomieszczeń i organizacji całej infrastruktury do wykonywania zadań szkoleniowych,

* koszty przeprowadzenia kontroli spełniania obowiązków zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej doradców podatkowych (art. 4a uopd).

Limity przychodów i kosztów działalności statutowej ustala KRDP dla wszystkich jednostek organizacyjnych. Kwalifikacji kosztów działalności statutowej dokonują skarbnicy Zarządów OR oraz Skarbnik KRDP i dyrektor Biura.

Ad. 3 Wynik finansowy na działalności statutowej stanowi różnicę przychodów i kosztów realizacji działalności statutowej.

Ad. 4 Koszty administracyjne dotyczą kosztów funkcjonowania Oddziałów regionalnych i Biura Izby. Koszty działalności innej niż statutowa dotyczą w głównej mierze kosztów bezpośrednich.

Ad. 5 Pozostałe przychody dotyczą w szczególności dochodów ze sprzedaży środków trwałych odpisu przedawnionych zobowiązań, otrzymanych odszkodowań.

Ad. 6 Pozostałe koszty dotyczą m.in. ujemnej różnicy na zbyciu trwałych składników majątku trwałego, odpisu przedawnionych należności, zapłaconych odszkodowań, kar, grzywien.

Ad. 7 Przychody finansowe dotyczą w szczególności otrzymanych odsetek od środków na rachunkach bankowych, otrzymanych odsetek od należności i składek członkowskich oraz różnic kursowych.

Ad. 8 Koszty finansowe dotyczą w szczególności odsetek od zobowiązań, zapłaconych odsetek od kredytów oraz różnic kursowych.

Ad. 9 Wynik finansowy brutto na całokształcie działalności jako różnica pomiędzy przychodami a kosztami, po uwzględnieniu przychodów nie wliczanych do podstawy opodatkowania, oraz kosztów nie stanowiących kosztów podatkowych, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Wynik finansowy brutto w części przeznaczonej uchwałą KRDP na cele działalności statutowej o charakterze oświatowym, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (Art. 17 ust. 1 pkt 4 updp).

Załącznik  Nr 9

Opis systemu informatycznego w rachunkowości.

Etapy procesu przetwarzaniaCzynności
Gromadzenie danych*przygotowanie dowodów obcych,
*sporządzenie dowodów własnych,
*kontrola dowodów,
*dekretacja dowodów,
*sporządzenie poleceń księgowania,
*przygotowanie dokumentów do przetwarzania
Prowadzenie ksiąg *wprowadzenie danych na komputerowe nośniki danych,
rachunkowych*kontrola poprawności wprowadzenia danych,
*odczyt danych przez komputer,
*automatyczna kontrola danych przez komputer,
*korygowanie błędów i powtórne wprowadzenie danych,
*porządkowanie danych w komputerze,
*aktualizacja zbioru danych,
*obliczanie wyników
Prezentacja wyników*drukowanie danych,
*wyświetlanie danych na monitorze,
*wykorzystanie danych przez użytkowników
1. Opis systemu informatycznego
Wykaz programówWersja oprogramowaniaData rozpoczęcia eksploatacji
123
1. SYMFONIA

Finanse i księgowość Forte

Program służący do prowadzenia ksiąg rachunkowych2007 r.
2. SYMFONIA

Kadry i Płace

Program służący do prowadzenia ewidencji wynagrodzeń oraz rozrachunków publicznoprawnych związanych z wynagrodzeniami2002 r.
3. SYMFONIA

Środki Trwałe

"Środki trwałe" program służący do prowadzenia ewidencji szczegółowej środków trwałych2002 r.

Opis systemu ochrony danych zabezpieczenie danych

Zgodnie z art. 71 ust. 1 uor dokumentacja przyjętych zasad rachunkowości, księgi rachunkowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe, zwane dalej także zbiorami są przechowywane w należyty sposób i chronione przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem w pomieszczeniach wydzielonych chronionych przez całą dobę.

Komputerowa technika prowadzenia ksiąg umożliwia stosowanie odpornych na zagrożenia nośników danych, tworzenie rezerwowych kopii zbiorów danych zapisanych na nośnikach komputerowych, zachowując trwałości zapisu informacji systemu rachunkowości.

Izba tworzy rezerwowe kopie zbiorów na komputerowych nośnikach danych.

Komputerowe nośniki danych

Księgi rachunkowe Izby spełniają wymagania art. 71 ust. 2 uor i są archiwizowane w formie zbiorów utrwalonych na nośnikach komputerowych.

Przechowywanie zbiorów

Zbiory Izby podstawowe są przechowywane w siedzibie Biura KIDP w Warszawie oraz pomocnicze w siedzibach regionalnych oddziałów. Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne Izby w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku, dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, dokumentacje przyjętych zasad rachunkowości, księgi rachunkowe oraz sprawozdania finansowe, w tym również sprawozdania z działalności Izby, przechowuje się odpowiednio w sposób określony w art. 73 ust. 1.

Czas przechowywania zbiorów

Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe podlegają trwałemu przechowywaniu. To samo dotyczy dokumentacji płacowej. Pozostałe zbiory przechowuje się, co najmniej przez okres:

* Księgi rachunkowe - 5 lat,

* Dokumentacja dotycząca środków pochodzących z Unii Europejskiej oraz pomocy publicznej w terminach ustalonych w umowach,

* Dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości - przez okres nie krótszy od 5 lat od upływu jej ważności,

* Dokumenty inwentaryzacyjne - 5 lat,

* Pozostałe dowody księgowe i dokumenty - 5 lat.

Ustalony okres przechowywania oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą.

Udostępnianie danych i dokumentów

Udostępnianie sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności Izby oraz dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów może mieć miejsce wyłącznie za pokwitowaniem siedzibie Izby lub poza jej siedzibą wyłącznie po uzyskaniu zgody Skarbnika KRDP i powiadomieniu Przewodniczącego KRDP oraz Dyrektora Biura Izby oraz Głównego Księgowego.

Wydanie dokumentów poza siedzibę Izby wymaga pozostawienia kopii lub wykazu wydanych dokumentów w siedzibie Izby.

Załącznik  Nr 10

Zasady sporządzania raportu finansowego regionalnego oddziału Krajowej Izby Doradców Podatkowych.

Gospodarkę finansową regionalnego oddziału Izby prowadzi, z upoważnienia KRDP zarząd Oddziału.

1. Środki finansowe, przekazane do dyspozycji oddziału przechowywane są na wyodrębnionym rachunku bankowym.

2. Do dysponowania środkami, o których mowa w pkt 2 upoważnieni są członkowie zarządu oddziału określeni w stosownej uchwale KRDP.

3. Ewidencję księgową operacji gospodarczych Krajowej Izby Doradców Podatkowych i jej oddziałów prowadzi Biuro Izby, przy zastosowaniu techniki komputerowej. Niniejsze zasady służą sprawnemu przekazywaniu dowodów księgowych gromadzonych i powstających w Oddziałach z uwzględnieniem następujących ustaleń:

a. Oddziały sporządzają raporty finansowe według wzoru wprowadzonego Zarządzeniem Dyrektora Biura Izby wydanym w uzgodnieniu z Głównym Księgowym Biura Izby oraz Skarbnikiem KRDP.

b. Raport należy sporządzać na bieżąco w formie zestawienia, na podstawie dokumentów źródłowych.

c. Podstawowymi dokumentami załączanymi do raportu są dowody źródłowe, wyciągi bankowe, raporty kasowe, noty i polecenia księgowania, sporządzonymi zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości.

d. Dyrektor oraz Główny Księgowy Biura Izby w porozumieniu ze Skarbnikiem KRDP wyznaczają osoby do sprawowania kontroli merytorycznej formalnej i rachunkowej dowodów źródłowych

e. Dowody księgowe winny zawierać:

* symbol pozycji planu przychodów i wydatków, pod którą jest ujęty i zakwalifikowany dany dokument.,

* adnotacje o dokonanej kontroli merytorycznej, formalnej i rachunkowej wraz z podpisami,

* adnotacje o klasyfikacji dokumentu do miesiąca sprawozdawczego,

* pełne uzasadnienie celowości operacji finansowych ze wskazaniem omówienia początków transakcji z uwzględnieniem jej etapów (wybór oferty, zamówienie, realizacja, odbiór oraz ewidencja pomocnicza)

f. Rozliczanie wzajemnych należności pomiędzy jednostkami organizacyjnymi z różnych tytułów, a w szczególności za szkolenia, koszty podróży, mają charakter zwrotu wyłożonych kwot i nie zwiększają wartości przychodów ze sprzedaży. Raport finansowy oddziału sporządzony jest w 2 egzemplarzach, z których:

* Oryginał wraz ze wszystkimi dokumentami przekazywany jest do Działu Księgowości Biura Izby za każdy miesiąc w terminie 7 dni po okresie sprawozdawczym,

* Kopia pozostaje w aktach oddziału.

Rozliczenia dotyczące kosztów międzyokresowych powtarzalnych do kwoty 1.000 zł winny być księgowane w całości w koszty.

4. W realizacji swoich wydatków oddziały nie mogą przekroczyć kwot określonych w planie finansowym.

5. Oddziały obowiązane są prowadzić ewidencję ilościowo-wartościową w postaci ksiąg inwentarzowych lub innych urządzeń ewidencji szczegółowej dla składników majątku trwałego (w tym wyposażenia)

6. O przychodach i rozchodach (zakup, sprzedaż, likwidacja, nieodpłatne przekazanie) składników majątkowych oddział niezwłocznie informuje Głównego Księgowego Biura Izby, przekazując oryginały dokumentów uzasadniających te zmiany.

Załącznik  Nr 11

Wykaz kont syntetycznych Krajowej Izby Doradców Podatkowych w Warszawie.

Wykaz kont księgi głównej.

Zespół 0 - Aktywa trwałe

010 - Środki trwałe

020 - Wartości niematerialne i prawne

030 - Długoterminowe aktywa finansowe

070 - Umorzenie środków trwałych

075 - Umorzenie WNiP

080 - Środki trwałe w budowie

Zespół 1 - Środki pieniężne, rachunki bankowe i inne krótkoterminowe aktywa finansowe

100- Kasa.

130 - BRE Bank-rachunek bieżący. 133 - Rachunki bankowe lokat. 135- Rachunek ZFŚS.

138 - Kredyty bankowe.

139 - Inne aktywa pieniężne. 145 - Środki pieniężne w drodze.

Zespół 2 - Rozrachunki i roszczenia

200 - Rozrachunki z Doradcami Podatkowymi.

201 - Rozrachunki z odbiorcami.

202 - Rozrachunki z dostawcami.

205 - Rozrachunki z członkami jednostek organizacyjnych KIDP.

209 - Rozrachunki z ubezpieczycielem z tytułu umowy generalnej.

210 - Zaliczki.

220 - Rozrachunki z budżetem

221 - VAT naliczony.

222 - VAT należny. 223- VAT do rozliczenia

225 - Pozostałe rozrachunki publiczno-prawne.

231 - Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń.

232 - Wynagrodzenia z tytułu umów cywil no-prawnych.

233 - Rozliczenie potrąceń wynagrodzeń

234 - Inne rozrachunki z pracownikami.

235 - Rozrachunki z pracownikami - pożyczki z ZFSŚ

241 - Rozrachunki z tytułu kaucji.

242 - Rozliczenia niedoborów, szkód i nadwyżek.

246 - Roszczenia sporne.

247 - Należności zasądzone.

249 - Pozostałe rozliczenia.

250 - Rozrachunki wewnętrzne z oddziałami.

251 - Rozliczenia wzajemne między jednostkami organizacyjnymi KIDP

270 - Rozliczenie przypisów odsetek

271 - Rozliczenie przypisów składek.

272 - Rozliczenie przypisów składek ubezpieczeniowych OC.

275 - Przeniesienie sald - składki.

280 - Odpisy aktualizujące wartość należności.

Zespół 5 - Koszty według typów działalności (rodzajów) i ich rozliczeń

501 - Koszty działalności statutowej.

530 - Koszty pozostałej działalności

550 - Koszty administracji.

Zespół 6 - Produkty i rozliczenia międzyokresowe

641 - Rozliczenia międzyokresowe czynne kosztów.

645 - Rozliczenia międzyokresowe bierne kosztów.

Zespół 7 - Przychody i koszty związane z ich uzyskaniem

700 - Przychody z tytułu składek członkowskich i innych opłat określonych Statutem

701 - Przychody z działalności statutowej.

703 - Przychody z pozostałej działalności

706 - Dotacje, subwencje, darowizny.

730 - Koszty pozostałej działalności

750 - Przychody finansowe.

755 - Koszty finansowe.

760 - Pozostałe przychody operacyjne.

765 - Pozostałe koszty operacyjne.

771 - Zyski nadzwyczajne.

772 - Straty nadzwyczajne.

Zespół 8 - Fundusze, rezerwy i wynik finansowy

801 - Fundusz zasadniczy (statutowy).

802 - Fundusz z aktualizacji wyceny.

803 - Pozostałe fundusze rezerwowe.

820 - Rozliczenie wyniku finansowego.

821 - Rozliczenie wyniku finansowego lat ubiegłych.

822 - Rozliczenie na poczet wyniku finansowego roku bieżącego.

840 - Rozliczenia międzyokresowe przychodów.

841 - Rezerwy.

842 - Rezerwy na zobowiązania i roszczenia.

843 - Rezerwy na podatek dochodowy.

844 - Pozostałe rezerwy.

851 - Zakładowy fundusz świadczeń specjalnych.

852 - Inne fundusze specjalne. 860 - Wynik finansowy.

871 - Podatek dochodowy.

Zespół 9

999- konto techniczne

Układ analityczny według regionów i Biura:

* aktywów trwałych,

* krótkoterminowych aktywów finansowych,

* kosztów według typów działalności, rodzajów i ich rozliczeń,

* przychodów i kosztów związanych z ich uzyskaniem.

Aktywa trwałe ewidencjonowane są w układzie szesnastu regionów oraz Biura KIDP z uwzględnieniem klasyfikacji środków trwałych.

Koszty według typów działalności, rodzajów - rozliczane są według regionów i Biura z uwzględnieniem:

1. Zużycia materiałów i energii.

2. Usług obcych.

3. Podatków i opłat.

4. Wynagrodzeń.

5. Ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń.

6. Amortyzacji.

7. Pozostałych kosztów rodzajowych.

Koszty rodzajowe mogą obejmować:

Ad. 1

Zużycie materiałów może obejmować materiały podstawowe, części zamienne do maszyn i urządzeń, opakowania.

Zużycie energii może obejmować zakupioną energię elektryczną, energię cieplną, wodę oraz sprężone powietrze.

Ad. 2

Usługi obce mogą obejmować faktury i inne dokumenty za roboty i usługi wykonywane przez inne jednostki a dotyczące m.in. usług OC, usług transportowych, remontowych, informatycznych, serwisowych, bankowych, pocztowych, wydawniczych, szkoleniowych, telekomunikacyjnych, komunalnych, najmu i dzierżawy, sprzątania itp.

Ad. 3

Podatki i opłaty mogą obejmować:

* podatek od nieruchomości,

* podatek od środków transportu,

* podatek naliczony VAT niepodlegający zwrotowi ani odliczeniu (z wyjątkiem dotyczącego składników aktywów trwałych),

* opłaty na PFRON,

* opłaty od czynności cywilno-prawnych,

* opłata skarbowa,

* pozostałe opłaty np. sądowe, notarialne.

Ad. 4

Wynagrodzenia obejmują koszty w postaci wypłat pieniężnych z tytułu:

* umów o pracę,

* umów zlecenia,

* umów o dzieło,

* innych umów zawieranych z pracownikami i osobami doraźnie zatrudnionymi.

Ad. 5

Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia mogą obejmować:

* Składki ZUS.

* Odpis ZFŚS.

* Szkolenia pracowników.

* Świadczenia wynikające z BHP.

* Ubezpieczenia osobowe.

Ad. 6

* Amortyzacje środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

* Amortyzacje środków trwałych amortyzowanych jednorazowo.

* Amortyzacje środków trwałych, która nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Ad. 7

Do pozostałych kosztów rodzajowych mogą być zaliczone w szczególności:

* koszty podróży służbowej i diety, ryczałty, koszty noclegów i przejazdów, zwroty za przejazdy przysługujące właścicielom samochodów odbywającym podróże służbowe własnych samochodem,

* ubezpieczenia majątkowe,

* składki na rzecz organizacji krajowych i międzynarodowych,

* koszty spotkań integracyjnych

Oznaczenie kosztów

Układ kosztów według regionów oznaczony jest drugą liczbą po numerze konta (550 - 16), trzecia liczba oznacza rodzaj kosztów (550-16-1), grupa rodzajowa kosztów oznaczona jest czwartą liczbą po numerze konta (550 - 16 - 1-101).

Załącznik  Nr 12

Regulamin Kontroli wewnętrznej Krajowej Izby Doradców Podatkowych

1. Wstęp

1.1. Kontrola jest nieodłącznym elementem każdego zorganizowanego działania oraz integralnym składnikiem funkcji zarządzania na wszystkich jego szczeblach.

1.2. Prawidłowe funkcjonowanie systemu kontroli wewnętrznej jest jednym z niezbędnych warunków sprawnego i efektywnego zarządzania oddziałującego na całokształt pracy Izby.

2. Pojęcie i przedmiot kontroli

2.1. Pod pojęciem kontroli wewnętrznej należy rozumieć zespół metod i środków mających na celu zapobieganie powstawaniu wszelkich przejawów naruszania obowiązujących norm i zarządzeń Krajowej Rady Doradców Podatkowych w zakresie gospodarowania, bieżące wykrywanie już powstałych naruszeń oraz wskazywanie sposobów i środków umożliwiających likwidację stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości.

2.2. Przedmiotem kontroli wewnętrznej jest całokształt działań statutowych związanych z gospodarką finansową, mających wpływ na stan majątkowy Izby.

2.3. Działalność Izby ma odbicie w odpowiedniej dokumentacji określonej przepisami i w związku z tym kontrolą obejmowane są przede wszystkim dokumenty operacji gospodarczych, jak również przebieg tych operacji wraz z dokumentacją towarzyszącą.

2.4. Zasady niniejsze nie zastępują obowiązujących przepisów zewnętrznych, zarządzeń Krajowej Rady Doradców Podatkowych jak i innych wewnętrznych ustaleń normujących pracę Izby.

3. System kontroli

3.1. Kontrola wewnętrzna jest organizowana i przeprowadzana w Biurze KIDP i jej Oddziałach Regionalnych przez pracowników odpowiedzialnych z tytułu zajmowanych stanowisk i pełnionych funkcji oraz Skarbnika KRDP i Skarbników OR, w sposób ciągły, a obowiązek jej wykonywania wchodzi w zakres stałych zadań tych pracowników i przedstawicieli samorządu wykonujących funkcje kontrolne ustalone w pełnomocnictwach lub zakresach obowiązków.

3.2. Szczególną formą kontroli w Izbie jest realizacja zadań statutowych przez Krajową Komisję Rewizyjną, której przysługują funkcje decyzyjne w zakresie zatwierdzania sprawozdań finansowych Izby.

3.3. Kontrola wewnętrzna w Izbie sprawowana jest w następujących formach organizacyjnych, wzajemnie ze sobą powiązanych i skoordynowanych:

Samokontroli - polegającej na zapewnieniu i wykorzystaniu takiego systemu organizacji pracy, który ułatwi każdemu pracownikowi kontrolowanie czynności własnych i związanych z nimi czynności realizowanych na innych stanowiskach pracy. Samokontrola stanowi zasadniczy element kontroli funkcjonalnej.

Kontroli funkcjonalnej - wykonywanej przez pracowników zajmujących stanowiska związane z nadzorem i kontrolą pracy podległych pracowników. W OR Izby nadzór i kontrole wykonują Zarządy tych jednostek w ramach posiadanych pełnomocnictw.

4. Organizacja i wykonywanie kontroli wewnętrznej

4.1. Organizacja kontroli

Zadania i zakres kontroli wewnętrznej dla stanowisk pracy określane są w zakresach działalności poszczególnych komórek organizacyjnych.

System kontroli wewnętrznej uzupełniają ponadto obowiązujące w Izbie przepisy wewnętrzne.

Każdy pracownik Izby, na zasadzie umowy o pracę, przejmuje na siebie obowiązek sprawowania kontroli wewnętrznej wynikającej z przyjętego zakresu czynności oraz treści zasad.

W celu zapewnienia skuteczności działania kontroli wewnętrznej w Izbie żaden pracownik nie powinien wykonywać wszystkich czynności związanych z przeprowadzaniem operacji gospodarczych od początku do końca (od zamówienia do zapłaty).

4.2. Zasady i funkcje kontroli

Kontrolę wewnętrzną należy przeprowadzać na każdym etapie zarządzania.

Kontrola wewnętrzna powinna być wykonywana przez zobowiązanych i uprawnionych pracowników poprzez realizację m.in. następujących jej funkcji:

* Informacyjnej - podlegającej na dostarczaniu Samorządowi oraz dyrektorowi Izby rzetelnych informacji niezbędnych do podejmowania prawidłowych decyzji, jak też 0 stwierdzonych nieprawidłowościach. Funkcja informacyjna odnosi się przede wszystkim do kontroli instytucjonalnej i funkcjonalnej, w trakcie, której uzyskuje się bezpośrednie i bieżące informacje o przebiegu procesu zarządzania, które mogą być wykorzystane do podejmowania decyzji.

* Profilaktycznej - polegającej na zapobieganiu niekorzystnym zjawiskom w działalności Izby na wszystkich szczeblach zarządzania.

Wyrazem dokonania kontroli przez pracownika odpowiedzialnego za jej przeprowadzenie jest złożenie na skontrolowanych dokumentach swojego podpisu, daty oraz w miarę potrzeby zamieszczenia klauzuli określającej zakres i formę przeprowadzanej kontroli. W razie stwierdzenia, że dokument nie posiada cech przeprowadzenia kontroli odpowiedzialność z tego tytułu ponoszą osoby zatwierdzające taki dokument.

Dowodem przeprowadzenia kontroli mogą być również: protokół, notatka służbowa, sprawozdanie.

4.3. Rodzaje kontroli oraz obowiązki jej zabezpieczenia i sprawowania

Kontrola funkcjonalna jest wykorzystywana przez osoby, które w zakresie czynności posiadają obowiązki nadzoru a zatem i kontroli nad działalnością podległych im osób i jednostek organizacyjnych. Kontrole funkcjonalną sprawują:

* Skarbnik Krajowej Rady Doradców Podatkowych,

* Przewodniczący i Skarbnicy RO KIDP,

* Dyrektor i Zastępcy Dyrektora Biura Izby,

* Główny Księgowy,

* Inne osoby - w przypadku ich wyznaczenia i upoważnienia.

Samokontrola - jest elementem kontroli funkcjonalnej na wszystkich etapach zarządzania. Skuteczność jej działania jest uzależniona od stopnia organizacji, zakresu czynności, obiegu dokumentacji, orientacji w całokształcie funkcjonowania Izby oraz otrzymywania bieżących informacji pozwalających na sprawdzenie prawidłowości wykonywanych zadań na każdym odcinku.

Kontrola instytucjonalna - jest wykonywana przez Przewodniczących i Skarbników RO oraz stanowiska pracy, których jednym z głównych zadań jest kontrolowanie innych pracowników oraz sprawowanie kontroli całokształtu lub określonych odcinków działalności Izby w zakresie ich obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności.

Czynności kontroli instytucjonalnej wykonują:

* Dyrektor oraz jego zastępcy, którzy odpowiedzialni są za całość gospodarki finansowej, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli finansowej, a także za należyte wykorzystanie wyników kontroli. W celu zapewnienia realizacji tego obowiązku oraz stałego doskonalenia systemu kontroli wewnętrznej wdraża szczegółowe procedury oceny celowości zaciąganych zobowiązań finansowych i absorpcji przychodów z różnych źródeł. Bieżąco dokonuje analizy, realizacji planów finansowych budżetu przez jednostki organizacyjne KIDP w tym Regionalne Oddziały Izby. Dyrektor ma zapewnić, że wszystkie operacje finansowe i gospodarcze są rzetelnie dokumentowane i prawidłowo rejestrowane i klasyfikowane.

* Dyrektor Biura Izby jako kierownik zakładu pracy dla zatrudnionych w Izbie pracowników zobowiązany jest do:

- ustalenia zakresów czynności, obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności podległych pracowników, wraz z określeniem ich zadań w zakresie sprawowania kontroli załatwianych spraw i dokumentów,

- bieżącego nadzoru nad prawidłowością wykonywania przez podległych pracowników przypisanych im czynności,

- bieżącej kontroli jakości i terminowości wykonywanych prac i poleceń służbowych.

* Skarbnik KRDP oraz Przewodniczący i Skarbnicy Zarządów Regionalnych Oddziałów Izby w zakresie kontroli decyzji i operacji zamierzonych w ramach planu przychodów i wydatków oraz zatwierdzanie transakcji z uwzględnieniem sprawności organizacyjnej, celowości, gospodarności, legalności i rzetelności działania i poprawności formalnoprawnej i rachunkowej działania oraz jego udokumentowania.

Dyrektor Biura Izby, Zastępca Dyrektora Biura Izby, Główny Księgowy Biura Izby oraz Przewodniczący i Skarbnicy RO dokonują kwalifikacji kosztów działalności statutowej, administracyjnej oraz pozostałej działalności, kierując się zasadami ustalonymi w tym zakresie w polityce rachunkowości.

Kwalifikacja kosztów odbywa się poprzez zamieszczenie na dokumencie źródłowym opisu słownego ze wskazaniem celu poniesienia wydatku w powiązaniu z rodzajem działalności (statutowej, administracyjnej, pozostałej) oraz naniesienie symbolu pozycji planu przychodów i wydatków.

Główny księgowy i podlegli mu pracownicy spełniają szczególną funkcję w wykonywaniu kontroli wewnętrznej. Dysponują oni informacjami niezbędnymi do sprawowania kontroli rachunkowej i analizy ekonomiczno-finansowej całego budżetu Izby i jej elementów składowych. Główny księgowy zobowiązany jest w szczególności do prowadzenia rachunkowości Izby zgodnie z obowiązującymi zasadami polegającymi na:

* zorganizowaniu obiegu i kontroli dokumentów w sposób zapewniający właściwy przebieg operacji gospodarczych i ochrony mienia Izby,

* bieżącym i prawidłowym prowadzeniu ksiąg i sprawozdawczości w sposób umożliwiający terminowe przekazywanie rzetelnych informacji o realizacji planów finansowych; ochronę mienia Izby; prawidłowe i terminowe dokonywanie rozliczeń finansowych w tym publicznoprawnych; należyte przechowywanie i zabezpieczenie dokumentów księgowych, ksiąg rachunkowych oraz sprawozdań finansowych; nadzorowanie całokształtu prac z zakresu rachunkowości i dokonywanych rozliczeń finansowych zwłaszcza z tytułu składek i usług ubezpieczeniowych.

* zorganizowaniu systemu wewnętrznej informacji finansowej Izby,

* prowadzeniu gospodarki finansowej Izby zgodnie z obowiązującymi zasadami, w tym m.in. przez:

* przestrzeganie zasad rozliczeń pieniężnych i zapewnieniu należytej ochrony wartości pieniężnej przez aktywne ich zagospodarowywanie,

* zapewnienie pod względem finansowym prawidłowości zawieranych umów,

* zapewnienie terminowego ściągania składek członkowskich i innych należności,

* przestrzegania obowiązujących przepisów podatkowych, w zakresie wynagrodzeń, pokrywania kosztów w ramach ustalonych planów finansowych i z właściwych środków,

* dokonywania w ramach kontroli wewnętrznej wstępnej, bieżącej i następczej kontroli funkcjonalnej w zakresie powierzonych obowiązków oraz kontroli następczej operacji gospodarczych Izby stanowiących przedmiot księgowań.

Wykonywanie funkcji głównego księgowego zobowiązuje do wiodącej roli w zakresie:

* dokonywania wstępnego rachunku ekonomicznego realizowanych i podejmowanych działań oraz analiz i ocen efektywności ekonomicznej,

* prac udoskonalających system obiegu dokumentów, ewidencji i rozliczeń finansowych,

* prac usprawniających system ekonomicznej informacji. Czynności kontroli instytucjonalnej są realizowane na podstawie zakresów działalności poszczególnych stanowisk pracy zobowiązanych do systematycznych i ciągłych kontroli określonych zadań.

5. Kryteria, formy i metody kontroli wewnętrznej

5.1. Kryteria kontroli wewnętrznej.

Podstawowymi kryteriami są:

* Sprawność organizacyjna, która powinna umożliwić spełnianie funkcji sygnalizacyjnej, instytucjonalno - doradczej oraz profilaktyczno - wychowawczej,

* Celowość - tj. zgodność działania z ustalonymi zadaniami Izby,

* Gospodarność - polegająca na optymalnej realizacji zadań w istniejących warunkach oraz z zachowaniem obowiązujących przepisów, przy ponoszeniu racjonalnych kosztów z zastosowaniem elementów konkurencyjności,

* Rzetelność - oznaczająca zgodność treści merytorycznej działań i dokumentów odzwierciedlających rzeczywisty przebieg z uwzględnieniem niezbędnych potrzeb,

* Legalność - tj. zgodność działania z przepisami prawa i normami wewnętrznymi obowiązującymi w Izbie.

5.2. Formy i metody kontroli.

W Izbie obowiązują ogólnie stosowane formy i metody kontroli wewnętrznej

* ze względu na czas przeprowadzania kontroli: wstępna, bieżąca i następna,

* ze względu na sposób ustalania stanu faktycznego: rzeczowa, dokumentalna,

* ze względu na przedmiot i zakres kontroli: pełna, odcinkowa, całkowita, reprezentacyjna, kompleksowa,

* ze względu na charakter kontroli dokumentów: merytoryczna, formalna i rachunkowa. W Izbie najczęściej występują pierwsza i ostatnia forma kontroli.

Ze względu na czas przeprowadzania wyodrębniamy:

Kontrolę wstępną - kontrola czynności zamierzonych tj. jeszcze niedokonanych. Kontrola wstępna ma na celu zapobieganie działaniom niepożądanym lub nielegalnym. Posiada charakter zapobiegawczy i prewencyjny.

Kontrolę bieżącą - polegającą na badaniu czynności i operacji w toku ich wykonywania w celu stwierdzenia czy przebiegają one prawidłowo, obejmuje ona badanie rzeczywistego stanu rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych oraz prawidłowości ich zabezpieczenia.

Kontrolę następczą - polegającą na badaniu stanu faktycznego i dokumentów odzwierciedlających czynności już dokonane. Zakres obejmuje całokształt gospodarki finansowej Izby. Celem kontroli następczej jest m.in. w razie ujawnienia nieprawidłowości ustalenie osób winnych i odpowiedzialnych za ich wystąpienie.

Całość dowodów działalności finansowej Izby podlega ocenie podczas:

* kontroli formalnej - polegającej na sprawdzeniu wiarygodności dokumentów zapewniających odtworzenie stanu rzeczywistego, a także na zbadaniu prawidłowości sposobu sporządzania tych dokumentów,

* kontroli merytorycznej - polegającej na ustaleniu prawidłowości zrealizowanej operacji finansowo - gospodarczej w porównaniu z treścią dokumentu przedłożonego do kontroli pod względem zgodności z prawem, planami finansowymi, zasadami celowości i gospodarności.

* Kontroli rachunkowej - polegającej na sprawdzeniu wyliczeń arytmetycznych w badanym dokumencie.

6. Zasady postępowania w przypadku ujawnienia nieprawidłowości.

6.1. W przypadku ujawnienia podczas kontroli wstępnej nieprawidłowości kontrolujący zobowiązany jest:

* zwrócić bezzwłocznie nieprawidłowe dokumenty właściwym osobom lub komórkom organizacyjnym w celu dokonania odpowiednich zmian lub uzupełnień;

* odmówić podpisania dokumentów nierzetelnych lub dotyczących operacji sprzecznych z obowiązującymi przepisami oraz zawiadomić o tym Dyrektora Biura Izby oraz Głównego Księgowego Biura Izby, który podejmuje dalsze postępowanie.

Stwierdzone w dokumentach wszelkie nieprawidłowości merytoryczne, formalnej i rachunkowe kontrolujący zobowiązany jest zaznaczyć w sposób jednoznaczny i widoczny na dokumencie.

6.2. W przypadku ujawnienia czynu mającego cechy przestępstwa, niegospodarności, marnotrawstwa lub rażącego zaniedbania obowiązków służbowych, kontrolujący zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym Skarbnika KRDP, Dyrektora Biura Izby lub jego zastępcę oraz Głównego Księgowego Biura Izby oraz zabezpieczyć dokumenty stanowiące dowody tych czynów lub zaniedbań.

6.3. W każdym przypadku ujawnienia czynu mającego cechy przestępstwa osoby wymienione w punkcie 6.2 powiadamiają odpowiednie instytucje lub organy

6.4. Na podstawie wyników kontroli i wniosków pokontrolnych Dyrektor Biura Izby lub jego zastępca stosuje sankcje dyscyplinarne i wyciąga konsekwencje służbowe

w stosunku do osób winnych oraz podejmuje działania organizacyjne w celu zapobiegania powstawaniu podobnych nieprawidłowości i zaniedbań w przyszłości. Powyższe działania wykonywane są niezależnie od zawiadomienia organów powołanych do ścigania przestępstw w przypadku ujawnienia przestępstwa.

7. Zasady przeprowadzania kontroli wewnętrznej - instytucjonalnej.

Procedury przeprowadzania kontroli instytucjonalnej powinny być określone indywidualnie.

Obowiązkiem kontrolującego jest rzetelne i obiektywne przedstawienie stanu faktycznego i w razie stwierdzenia nieprawidłowości i uchybień, ustalenie ich przyczyn, skutków i osób odpowiedzialnych.

Kontrolujący dokonuje ustaleń na podstawie dowodów.

W razie ujawnienia w toku kontroli okoliczności uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa, kontrolujący zobowiązany jest zawiadomić o tym niezwłocznie dyrektora. Kontrolujący zobowiązany jest do zawarcia ustaleń kontroli w protokole dwustronnym, podpisanym m.in. przez zainteresowanego pracownika. Odmowa podpisu powinna zostać omówiona wraz z dowodami uzasadniającymi takie zachowanie.