Rządowy projekt ustawy o przekształceniu współużytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe we współwłasność gruntów (numer wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów: UD75).
Sędz.2016.9.16
Akt nieocenianyOPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z 16 września 2016 r.
w przedmiocie rządowego projektu ustawy o przekształceniu współużytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe we współwłasność gruntów (numer wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów: UD75)
Zawarta w art. 1 ust. 2 projektu definicja wymaga doprecyzowania i uwzględnienia także nieruchomości objętych inną wysokością stawek za użytkowanie wieczyste. Dotyczy to gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste, w odniesieniu do których zastosowano stawkę opłaty rocznej inną niż określona w art. 72 ust 3 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774. ze zm., dalej: ugn): gruntów oddanych w wieczyste użytkowanie na więcej niż jeden cel (np. powszechnie występujące przeznaczenie części lokali w wielolokalowych budynkach mieszkalnych na cele usługowe), a także gruntów, w stosunku do których pierwotnie zastosowano inną, stosowaną do dziś stawkę, mimo że na przestrzeni lat cel ich wykorzystania zmienił się na mieszkaniowy. Różnicowanie sytuacji prawnej takich współużytkowników wieczystych mogłoby spotkać się z negatywną oceną zgodności takich regulacji z zasadą równości wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Z powyższych względów projektowaną regulacją powinny zostać objęte wszystkie grupy współużytkowania wieczystego związanego z prawem odrębnej własności lokalu, niezależnie od stosowanej stawki opłaty rocznej.
Terminy przewidziane na wydanie zaświadczenia o przekształceniu współużytkowania gruntu we współwłasność gruntu, przewidziane w art. 2 ust. 2 projektu są zbyt krótkie, uwzględniając ilość zaświadczeń do ich wydania.
Krajowa Rada Sądownictwa zwraca uwagę, że art. 2 ust. 7 projektu jest przepisem zbędnym, ponieważ powtarza on ogólną zasadę wyrażoną w art. 36 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, że "sądy, organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz notariusze sporządzający akty poświadczenia dziedziczenia zawiadamiają sąd właściwy do prowadzenia księgi wieczystej o każdej zmianie właściciela nieruchomości, dla której założona jest księga wieczysta".
Rada podkreśla, że art. 2 ust. 7 projektu, wbrew intencjom jego autorów, nie spowoduje dokonania w księdze wieczystej wpisu ujawniającego przekształcenie współużytkowania wieczystego we współwłasność gruntu, a jedynie ostrzeżenia o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Prawidłowo zredagowany przepis powinien wprost przewidywać dokonanie konkretnego wpisu, o stosownie do art. 626 Kodeksu postępowania cywilnego.
Projektowany art. 3 dotyczy zasad odpłatności za przekształcenie współużytkowania gruntu we współwłasność gruntu. Krajowa Rada Sądownictwa zauważa, że ustanowienie dwudziestoletniego okresu, w którym współwłaściciele będą zobowiązani do ponoszenia opłat rocznych nie uwzględnia szeregu istotnych czynników różnicujących sytuacje poszczególnych zobowiązanych. Dla zachowania odpowiedniego poziomu obciążania opłatami konieczne jest bowiem uwzględnienie m.in. okresu pozostałego do upływu terminu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste oraz odpowiednio zwaloryzowanych: