Rozliczania kosztów sporządzenia opinii sądowo-lekarskich.
KAAUM.2019.6.6
Akt nieocenianyUCHWAŁA Nr 84/2019
KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH
z dnia 6 czerwca 2019 r.
w sprawie: rozliczania kosztów sporządzenia opinii sądowo-lekarskich.
uchwala, co następuje:
ZAŁĄCZNIK Nr 1
Uzasadnienie
Uzasadnienie
Kwestionowanie zasadności kosztów obejmujących poniesione przez uczelnie tzw. "inne wydatki" nie znajduje potwierdzenia w obecnym stanie prawnym. Wzajemna relacja przepisów §§ 8 i 8a Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24.04.2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (t. j. Dz U. z 2017 poz. 2049) oraz § 8 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24.04.2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz U. poz SI8)ćo zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych - nakłada na uczelnie medyczne obowiązek naliczania, a tym samym dochodzenia innych kosztów niezbędnych do wydania opinii, jako składnika wynagrodzenia za sporządzany dokument.
Zasadność dotychczasowych rozliczeń uczelni potwierdza Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, które stoi na stanowisku, że inne koszty niezbędne do wydania opinii dla potrzeb postępowania karnego (cywilnego) stanowią część opłaty za sporządzenie tej opinii. Natomiast sposób ustalenia ich wysokości powinien uwzględniać specyfikę funkcjonowania danej instytucji naukowej oraz zasady prowadzenia gospodarki finansowej ustalone w przepisach wewnętrznych danego podmiotu, co potwierdza aktualne orzecznictwo sądowe.
W ocenie Resortu przygotowanie omawianych opinii nie leży w zakresie podstawowych zadań uczelni, stąd brak jest uzasadnienia dla twierdzenia, że koszty wygenerowane w związku z ich sporządzeniem powinny być pokrywane ze środków otrzymywanych przez uczelnie w ramach dotacji z budżetu państwa. W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z § 8 przywołanych na wstępie rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości, wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzacja aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocy faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku - za pomocą oświadczenia. Przepis ten ma charakter ogólny, mówiący jedynie o wydatkach niezbędnych do wydania opinii, a w szczególności wskazując tylko na niektóre rodzaje wydatków poniesionych z tytułu sporządzenia takiej opinii. Katalog wydatków nie jest zatem zamknięty, co pozwala na uznanie, że jednostki naukowe posiadają prawo żądania zwrotu innych kosztów niezbędnych do wydania opinii, jeżeli są one niezbędne do jej wydania.
Analogicznie, tak jak w przypadku działalności uczelni finansowanych ze środków własnych, opłata za wydanie opinii w postępowaniu karnym powinna być ustalona w sposób, który umożliwi sfinansowanie również innych kosztów związanych z jej sporządzeniem.
Biorąc pod uwagę powyższe, aby wyeliminować wszelkie wątpliwości związane z tym zagadnieniem, KRAUM wnosi o nowelizację rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z dnia 24.04.2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym oraz cywilnym, w sposób pozwalający na sfinansowanie kosztów uczelni.