Przyjęcie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Akty korporacyjne

Lekarz.2023.4.28

Akt nieoceniany
Wersja od: 28 kwietnia 2023 r.

UCHWAŁA Nr 67/23/P-IX
PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 28 kwietnia 2023 r.
w sprawie przyjęcia projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

Na podstawie art. 5 pkt 8 i 16 w zw. z art. 39 ust. 1 pkt 4 i art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 1342) oraz § 1 uchwały Nr 2/10/VI Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 12 lutego 2010 r. w sprawie upoważnienia Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej do działania w imieniu Naczelnej Rady Lekarskiej uchwala się, co następuje:
§  1. 
1. 
Przyjmuje się, celem skierowania do prac legislacyjnych, projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
2. 
Projekt ustawy wraz z uzasadnieniem stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§  2. 
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK

Ustawa

z dnia 2023 r.

o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

Art.  1. 

W ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z

2023 r. poz. 742, z późn. zm.) w art. 60 dodaje się ustęp 5 w brzmieniu:

"5. W przypadku prowadzenia studiów wspólnych z zagraniczną uczelnią lub instytucją naukową przygotowujących do wykonywania zawodów:

1) lekarza;

2) lekarza dentysty;

3) farmaceuty;

4) pielęgniarki;

5) położnej;

6) lekarza weterynarii;

7) architekta;

- zapewnia się zgodność programu i przebiegu studiów wspólnych oraz dyplomu z wymogami określonymi w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących uznawania kwalifikacji zawodowych".

Art.  2. 

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Uzasadnienie

W przypadku 7 zawodów, określanych jako zawody sektorowe (do których należą m.in. zawody lekarza oraz lekarza dentysty), przepisy prawa Unii Europejskiej przewidują automatyczne uznawanie kwalifikacji zawodowych. Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych określa w odniesieniu do tych zawodów minimalne wymogi w zakresie wykształcenia, które muszą być spełnione w każdym państwie członkowskim.

Dyrektywa 2005/36/WE, oprócz przepisów określających wymogi kształcenia dla każdego z 7 zawodów sektorowych (w tym art. 24 dotyczący kształcenia lekarzy, który stanowi w szczególności, że kształcenie lekarzy na podstawowym poziomie obejmuje co najmniej pięcioletni okres studiów obejmujący co najmniej 5 500 godzin kształcenia teoretycznego i praktycznego prowadzonego na uniwersytecie lub pod jego nadzorem), stanowi także w art. 3 ust. 1 lit. c, iż za dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawodowych uważa się dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty wydane przez organ Państwa Członkowskiego (...) potwierdzające pomyślne ukończenie kształcenia zawodowego, odbywanego w przeważającej części na terytorium Wspólnoty.

Art. 60 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce przewiduje, że polskie uczelnie mogą prowadzić studia wspólne m.in. z zagraniczną uczelnią lub instytucją naukową, także spoza Unii Europejskiej. Zasady takiej współpracy określa umowa pomiędzy uczelniami. Oznacza to, że część studiów odbywa się w Polsce, a część poza granicami Polski, w tym poza granicami Unii Europejskiej. Ponadto absolwent studiów wspólnych może otrzymać dyplom wspólny wskazujący nazwy podmiotów będących stronami umowy dotyczącej prowadzenia studiów wspólnych.

Mając na uwadze informacje o prowadzeniu przez niektóre polskie uczelnie medyczne współpracy z instytucjami spoza obszaru unijnego w zakresie kształcenia na kierunku lekarskim i lekarsko-dentystycznym, niezbędne jest zastrzeżenie w przepisach ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, że w przypadku prowadzenia studiów wspólnych z zagraniczną uczelnią lub instytucją naukową przygotowujących do wykonywania wymienionych powyżej zawodów sektorowych, w tym zawodu lekarza i lekarza dentysty, obowiązkiem polskiej uczelni jest zapewnienie zgodności programu i przebiegu studiów wspólnych oraz dyplomu wydawanego po ich ukończeniu z wymogami określonymi w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących uznawania kwalifikacji zawodowych.