Przyjęcie projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w części dotyczącej umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych.

Akty korporacyjne

Lekarz.2009.6.19

Akt nieoceniany
Wersja od: 19 czerwca 2009 r.

UCHWAŁA Nr 8/09/V
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 19 czerwca 2009 r.
w sprawie przyjęcia projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w części dotyczącej umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych

Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238) oraz w związku ze Stanowiskiem Nr 5/09/V Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych uchwala się, co następuje:
§  1.
Przyjmuje się projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w części dotyczącej umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, stanowiący załącznik do niniejszej uchwały.
§  2.
Uchwała w chodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK

Ustawa

z dnia …………………………………………..

o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz o zmianie niektórych ustaw

Art.  1.

W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120 i Nr 40, poz. 323) wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Art. 4. 1. Lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.

2. Z zastrzeżeniem wyjątków zawartych w przepisach prawa, osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu lekarza lub prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jest uprawniona do udzielania świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 2 bez ograniczeń.";

2)
art. 17 otrzymuje brzmienie:

"Art. 17. 1. Lekarz może uzyskać świadectwo umiejętności w zakresie węższym niż dziedzina medycyny, o której mowa w art. 16 ust. 1, w tym w zakresie nieobjętym programem specjalizacji, lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych zwane dalej "świadectwem umiejętności".

2. Lekarz może uzyskać świadectwo umiejętności w zakresie nieobjętym

programem posiadanej przez niego specjalizacji.

3. Lekarz uzyskuje świadectwo umiejętności po odbyciu szkolenia i zdaniu Państwowego Egzaminu Umiejętności, zwanego dalej "PEU".

4. Równoznaczne ze świadectwem umiejętności jest posiadanie przez lekarza tytułu specjalisty bądź specjalizacji II stopnia w specjalności określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 25.

5. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej może uznać dorobek naukowy i zawodowy lekarza za równoważny ze szkoleniem w zakresie umiejętności.

6. Szkolenie jest prowadzone na podstawie programu szkolenia w zakresie odpowiedniej umiejętności, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, opracowanego przez komisję programową, której skład zatwierdza on na wniosek Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej, obejmującego w szczególności:

1) zakres wiedzy teoretycznej i niezbędnych umiejętności praktycznych, wymagających zrealizowania w ramach szkolenia,

2) formy nabywania i uzupełniania wiedzy teoretycznej oraz nabywania i doskonalenia umiejętności praktycznych, w tym:

a) w określonych umiejętnościach - staże kierunkowe i kursy szkoleniowe albo odpowiednio wyłącznie kursy szkoleniowe,

b) samokształcenie,

3) okres trwania szkolenia w danej umiejętności,

4) sposób sprawdzania wiedzy teoretycznej i nabytych umiejętności praktycznych

- uwzględniającego zakresy przedmiotowe szkolenia w zależności od kwalifikacji lekarza, tryb i sposób odbywania szkolenia.

7. Komisja, o której mowa w ust. 6, dokonuje okresowej oceny programu i modyfikuje go w miarę potrzeb wynikających z postępu wiedzy medycznej.

8. Szkolenie może prowadzić podmiot wpisany na listę podmiotów uprawnionych do szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności, zwaną dalej "listą", prowadzoną przez Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej, który spełnia następujące warunki:

1) zobowiąże się do realizacji planu kształcenia zgodnego z programem odpowiedniej umiejętności;

2) zapewnia prowadzenie szkolenia przez lekarzy posiadających świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty albo specjalizację drugiego stopnia w odpowiedniej lub pokrewnej dziedzinie medycyny;

3) w przypadku, gdy program szkolenia w zakresie danej umiejętności to przewiduje, zapewnia możliwość udzielania świadczeń zdrowotnych odpowiedniego rodzaju, w odpowiednim zakresie i liczbie, umożliwiających zrealizowanie programu szkolenia określonej liczbie lekarzy;

4) dysponuje odpowiednim sprzętem i aparaturą medyczną niezbędną do realizacji zadań dydaktycznych określonych programem szkolenia danej umiejętności, w tym dla szkolenia praktycznego;

5) zapewnia wewnętrzny system oceny jakości kształcenia, obejmujący narzędzia oraz metody tej oceny.

9. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wpisu na listę, jeżeli podmiot nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 8.

10. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej jest uprawniony do kontroli podmiotów wpisanych na listę w zakresie spełniania wymogów, o których mowa w ust. 8. Do przeprowadzenia kontroli stosuje się odpowiednio przepisy art. 19e ust. 2-10.

11. Na podstawie ustaleń dokonanych w trakcie kontroli Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej wydaje podmiotowi wpisanemu na listę zalecenia pokontrolne, mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, i określa termin ich wykonania.

12. W przypadku niewykonania zaleceń pokontrolnych w wyznaczonym terminie Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej skreśla, w drodze decyzji administracyjnej, podmiot z listy.

13. Przeprowadzenie PEU i wydawanie świadectwa umiejętności należy do zadań CEM.

14. Lekarz i lekarz cudzoziemiec, o którym mowa w art. 7 ust. 1, może rozpocząć szkolenie, o którym mowa w ust. 2, jeżeli posiada prawo wykonywania zawodu lekarza na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku określonych umiejętności, również tytuł specjalisty albo specjalizację U stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

15. Lekarz cudzoziemiec, o którym mowa w art. 7 ust. 1a, może rozpocząć szkolenie w zakresie umiejętności, jeżeli uzyskał prawo wykonywania zawodu określone w art. 7 ust. 1b, a w przypadku określonych umiejętności, również tytuł specjalisty albo specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

16. Na szkolenie w zakresie umiejętności lekarza kieruje rada okręgowej izby lekarskiej właściwej ze względu na siedzibę podmiotu szkolącego.

17. Lekarz, o którym mowa w ust. 14, odbywa szkolenie w ramach:

1) płatnego urlopu szkoleniowego, udzielonego pracownikowi na czas trwania szkolenia w celu uzyskania odpowiedniej umiejętności, na podstawie odrębnych przepisów oraz umowy, o której mowa w pkt 3;

2) umowy o szkolenie zawartej z podmiotem szkolącym w zakresie odpowiedniej umiejętności, w której określa się warunki odbywania szkolenia i zakres wzajemnych zobowiązań oraz wysokość opłat za szkolenie;

3) skierowania do podmiotu szkolącego w zakresie odpowiedniej umiejętności, jeżeli jest żołnierzem w czynnej służbie wojskowej lub pełni służbę w zakładzie opieki zdrowotnej, którego organem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej lub funkcjonariuszem pełniącym służbę w formacjach nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i ma stosownie ustalony czas służby w macierzystej jednostce organizacyjnej umożliwiającej odbywanie szkolenia w zakresie umiejętności, oraz przyznany urlop szkoleniowy określony w odrębnych przepisach.

18. Lekarz cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 15, odbywa szkolenie na podstawie umowy, o której mowa w ust. 17 pkt 2.

19. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej może uznać program szkolenia odbytego za granicą za równoważny z programem szkolenia w zakresie określonej umiejętności oraz podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do PEU.

20. Lekarz wnosi opłatę za przeprowadzenia PEU oraz wydanie świadectwa umiejętności.

21. Okręgowa rada lekarska prowadzi rejestr lekarzy odbywających szkolenie w zakresie umiejętności na obszarze swojego działania.

22. Rejestr, o którym mowa w art. 21 jest prowadzony w systemie ewidencyjno- informatycznym i obejmuje następujące dane:

1) numer wpisu do rejestru;

2) imię i nazwisko lekarza;

3) numer rejestracyjny lekarza w okręgowej izbie lekarskiej;

4) numer i data decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia w sprawie wyrażenia zgody na odbywanie szkolenia w zakresie umiejętności przez lekarza cudzoziemca;

5) datę i numer skierowania do odbywania szkolenia w zakresie umiejętności;

6) numer karty szkolenia w zakresie umiejętności;

7) nazwę i adres podmiotu prowadzącego szkolenia w zakresie umiejętności;

8) datę rozpoczęcia i zakończenia szkolenia w zakresie umiejętności;

9) adnotację o wykreśleniu lekarza z rejestru;

10) datę i wynik egzaminu.

23. Rejestr jest jawny dla podmiotów, które wykażą w tym interes prawny.

24. O uzyskaniu przez lekarza świadectwa umiejętności CEM informuje radę okręgowej izby lekarskiej, której lekarz jest członkiem.

25. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, kierując się współczesnym stanem wiedzy medycznej, określi w drodze rozporządzenia:

1) wykaz umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, w których można uzyskać świadectwo, w tym te, w których warunkiem rozpoczęcia szkolenia jest posiadanie tytułu specjalisty albo specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny,

2) kwalifikacje, jakie powinien posiadać lekarz zamierzający odbyć szkolenie z zakresu umiejętności w dziedzinach w których warunkiem rozpoczęcia szkolenia jest posiadanie tytułu specjalisty albo specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny,

3) wykaz specjalności lekarskich, w których powiadanie tytułu specjalisty lub specjalizacji II stopnia uznaje się za równoznaczne ze świadectwem określonej umiejętności;

4) tryb przygotowania, zatwierdzania oraz publikacji programów szkoleń, w tym sposób powoływania komisji programowej, o której mowa w ust. 6,

5) tryb wpisywania na listę oraz sposób jej prowadzenia i publikacji,

6) tryb kierowania lekarza do odbycia szkolenia w zakresie umiejętności,

7) tryb uznawania dorobku naukowego i zawodowego za równoważny ze szkoleniem w zakresie danej umiejętności,

8) tryb uznawania szkolenia odbytego za granicą za równoważny z realizacją programu w zakresie danej umiejętności,

9) sposób i tryb składania PEU,

10) sposób ustalania opłaty za egzamin umiejętności i wydanie świadectwa umiejętności

– uwzględniając potrzebę ustalenia jednolitych metod postępowania w zakresie udzielania określonych świadczeń zdrowotnych oraz rzeczywiste koszty ponoszone przez CEM.".

Art.  2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie ... od dnia ogłoszenia.