Protokół V Zwyczajnego Posiedzenia Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów.

Akty korporacyjne

KRD.2010.5.1

Akt nieoceniany

Wersja od: 1 maja 2010 r.

UCHWAŁA

ZARZĄDU KRD KRAJOWEJ REPREZENTACJI DOKTORANTÓW

z dnia 1 maja 2010 r.

nr 6/2009/2010

Uchwała w sprawie propozycji zmian do projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Działając na podstawie § 13 ust. 1 pkt 6 Statutu Krajowej Reprezentacji Doktorantów z dn. 1 grudnia 2007 Zarząd KRD przedstawia następującą opinię.

Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym

Art. 6 ust. 1 pkt. 3 proponowane brzmienie:

wspierania badań naukowych prowadzonych przez młodych naukowców oraz uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich, w szczególności poprzez przeprowadzanie konkursów finansowanych ze środków na badania własne uczelni;

Uzasadnienie

Powyższa propozycja nawiązuje bezpośrednio do art. 5 ust 4a projektu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Art. 6 ust. 1 pkt. 6:

Wydawania dyplomów ukończenia studiów potwierdzających uzyskanie tytułu zawodowego, świadectw potwierdzających przebieg studiów doktoranckich oraz świadectw ukończenia studiów podyplomowych i kursów dokształcających.

Uwagi

Podstawowym celem studiów doktoranckich winno być uzyskanie stopnia doktora. Dlatego wprowadzenie świadectw przebiegu studiów doktoranckich w miejsce świadectwa ich ukończenia jest słusznym rozwiązaniem.

Art 13a ust. 2 proponowane brzmienie:

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi w drodze rozporządzenia narzędzia, którymi posługuje się uczelnia w prowadzeniu monitoringu.

Uzasadnienie

Należy uniknąć sytuacji, w której uczelnie będą traktować w sposób swobodny zaproponowany w nowelizacji przepis i spowodują, że monitoring będzie jedynie fasadowy.

Art. 44 ust. 1 pkt. 3 proponowane brzmienie:

Sposób ustalania wysokości stypendiów przyznawanych w ramach limitu, o którym mowa w art. 43 ust 9, przyjmując za podstawę 60 % minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego asystenta zatrudnionego w uczelni oraz tryb ich przyznawania, wypłacania, zawieszania i cofania.

Uzasadnienie

Przyjmując realizację umów bilateralnych oraz wielostronnych należy zauważyć wewnętrzne regulacje prawne dotyczące w/w kwestii. Zrównanie statusu jest niezbędne do obiektywnego traktowania doktorantów na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Art. 46 ust. 1 pkt. 5 proponowane brzmienie:

doktorantów, wskazanych przez Krajową Reprezentację Doktorantów -w liczbie 2;

Uzasadnienie

Wyraz "Rada" winien zostać zastąpiony wyrazem "Reprezentacja", gdyż taka jest właściwa nazwa tej instytucji.

Art. 46 ust. 2 proponuje się skreślenie przepisu:

Kobiety stanowią co najmniej 30% składu Rady Jednostki, o których mowa w ust. 1, zgłaszają kandydatury w sposób umożliwiający spełnienie tego wymogu.

Uzasadnienie

Postanowienie gwarantujące uczestnictwo kobiet w składzie organu w ilości nie mniejszej niż 30% z jednoczesnym nieograniczaniem maksymalnego udziału kobiet stanowi zagrożenie dyskryminacji ze względu na płeć dla mężczyzn, gdyż może dojść do sytuacji, w której kobiety będą stanowiły 100% składu organu. Nadto zdaniem Krajowej Reprezentacji Doktorantów o uczestnictwie w składzie organu winny decydować jedynie aspekty merytoryczne jakie reprezentuje dana osoba, a nie jej płeć.

Art. 48 ust. 4 proponuje się skreślenie przepisu:

Kobiety stanowią co najmniej 30 % składu Rady. Podmioty, o których mowa w ust. 2, zgłaszają kandydatury w sposób umożliwiający spełnienie tego wymogu.

Uzasadnienie

Por. uzasadnienie do Art. 46 ust. 2

W art. 75 ust. 3 proponowane brzmienie:

Prorektor właściwy do spraw studenckich wyłaniany jest w drodze wyborów. Osoba kandydująca musi uzyskać zgodę większości przedstawicieli studentów i doktorantów w organie dokonującym wyboru. Niezajęcie stanowiska w terminie wskazanym w statucie uważa się za wyrażenie zgody.

Uzasadnienie

Z uwagi na zaproponowana formułę art. 75 ust. 3a (por. poniżej) zmiana dotyczy wyłączenia kompetencji przedstawicieli doktorantów wydaje się być słusznym rozwiązaniem.

W art. 75 proponuje się dodanie ust. 3a w brzmieniu:

Prorektor właściwy do spraw doktorantów wyłaniany jest w drodze wyborów. Osoba kandydująca musi uzyskać zgodę większości przedstawicieli doktorantów w organie dokonującym wyboru. Niezajęcie stanowiska w terminie wskazanym w statucie uważa się za wyrażenie zgody.

Uzasadnienie

W wielu uczelniach odpowiedzialność za sprawy studentów i doktorantów przypisana jest różnym prorektorom zajmującym odpowiednie działy administracyjne, co może pozbawiać przedstawicieli doktorantów w tychże uczelniach wpływu na wybór właściwego prorektora.

Art. 77 ust. 2a proponuje się skreślenie przepisu:

W uczelni publicznej ta sama osoba nie może być członkiem senatu lub członkiem konwentu dłużej niż dwie następujące po sobie kadencje.

Uzasadnienie

Przepis ten może doprowadzić do sytuacji, w której np. dana osoba będąca przez dwie kadencje członkiem senatu jako dziekan, a następnie ta sama osoba wybrana Rektorem nie może być członkiem senatu.

Art. 94 ust. 1 pkt. 11 proponowane brzmienie:

Zadania związane z kształceniem i rehabilitacją studentów i doktorantów będących osobami niepełnosprawnymi.

Uzasadnienie

Właściwym rozwiązaniem byłoby pozostawienie zwrotu "rehabilitacją", który umożliwi prowadzenie rehabilitacji ściśle dopasowanej do potrzeb studentów i doktorantów, zwłaszcza w nawiązaniu do ich potrzeb edukacyjnych.

Art. 99 ust. 1 pkt. 2 proponowane brzmienie:

powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych oraz stacjonarnych studiach doktoranckich z powodu niezadowalających wyników w nauce;

Uzasadnienie

Istotą studiów doktoranckich, winno być przygotowanie ich uczestnika do pracy naukowej oraz pomoc w przygotowaniu dysertacji. Utrzymanie brzmienia art. 99 ust. 1 pkt. 2, niesie ze sobą niebezpieczeństwo tworzenia programów studiów doktoranckich nastawionych na zaliczanie ściśle określonych zajęć, często doktorantowi zbędnych, a nie na pracę badawczą.

Art. 103 proponowane brzmienie:

1. Uczelnia tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów, który dzieli się na:

1) fundusz stypendialny,

2) fundusz remontowy.

2. Fundusz, o którym mowa w ust. 1 pkt. 1, tworzy się z dotacji, o której mowa wart. 94 ust. 1 pkt. 7 i ust. 4, z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt. 4 i 5.

2a. Fundusz, o którym mowa w ust. 1 pkt. 2, tworzy się z:

1) opłat za korzystanie z domu studenckiego,

2) opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej,

3) innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.

3. Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2, przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg, a w przypadku uczelni publicznej także na remonty domów i stołówek studenckich. Dotacja przeznaczona na pomoc materialną dla doktorantów nie może być niższa niż kwota stanowiąca iloczyn wysokości dotacji określonej w ust. 2 i stosunku procentowego liczby doktorantów do liczby studentów w danej uczelni oraz nie mniejsza niż 4 %.

6. Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów, w części nieprzekraczającej w danym roku budżetowym 0,2 % dotacji, o której mowa wart. 94 ust. 1 pkt 7 i ust. 4, może być przeznaczony na pokrywanie kosztów realizacji zadań określonych w ust. 3, w szczególności związanych z przyznawaniem i wypłacaniem stypendiów i zapomóg dla studentów i doktorantów, ponoszonych przez uczelnię.

Uzasadnienie

Do ust. 1-2a: Utworzenie przez uczelnie funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów z podziałem na fundusz stypendialny i remontowy z wyłączenie pozyskania środków na stypendia ministra oraz wyszczególnieniem wpływów z dodatkowych opłat wynikających z działalności infrastruktury studenckiej pozwala na przejrzyste administrowanie w/w środkami finansowymi. Powyższa propozycja sugeruje dostosowanie formuł prawnych zwartych w innych częściach Ustawy.

Do ust. 3. Przy prognozie zakładającej umasowienie studiów doktoranckich utrzymanie współczynnika podziału środków finansowych do 3% jest nie relatywne do zapotrzebowania wynikającego z dynamicznego wzrostu uczestników studiów doktoranckich. Co więcej, obecnie istniejący sposób podziału funduszu pomocy materialnej powoduje daleko idące trudności w zabezpieczeniu wsparcia dla doktorantów na poziomie dolnej granicy minimum wyznaczonej kwoty wysokości stypendiów. Wprowadzenie proporcjonalnego udziału doktorantów w podziale funduszu stanowi najprostsze i zarazem najbardziej sprawiedliwe rozwiązanie, adekwatne do potrzeb poszczególnych uczelni, bez względu na liczbę kształconych w nich doktorantów.

Do ust. 6: Poprawka dookreśla rodzaj kosztów, jaki może być wliczany w narzut, poprzez powiązanie jej z treścią ust. 3, a ponadto zapobiega tworzeniu przez uczelnie dwóch odrębnych narzutów - ustawowego na poziomie 0,2% na świadczenia "finansowe" oraz odrębnego "narzutu administracyjnego" na znacznie wyższym poziomie na remonty domów i stołówek studenckich, co jest niezgodne z duchem ustawy, naruszając ład systemowy.

Art. 103a: Przepis art. 103 stosuje się odpowiednio do placówek naukowych prowadzących studia doktoranckie.

Uwaga

Pragniemy zauważyć, że doktoranci placówek naukowych uzyskują równy status, jako Krajowa Reprezentacja Doktorantów w/w fakt przyjmujemy z zadowoleniem.

Art. 112 proponowane brzmienie:

1. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelni medycznej lub innej uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych oraz doktoranci uczelni medycznej lub innej uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w sprawowaniu opieki zdrowotnej poprzez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych lub oddziałach innych zakładów opieki zdrowotnej (szpitali), udostępnianych tym uczelniom na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.

2. W udzielaniu świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1. Nauczyciele akademiccy oraz doktoranci uczestniczą na podstawie odrębnej umowy zawartej ze szpitalem klinicznym albo innym zakładem opieki zdrowotnej (szpitalem).

3. Przepisy ust 1 i 2 stosuje się odpowiednio do podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni publicznych działających w zakresie nauk weterynaryjnych.

Uzasadnienie

Takie brzmienie przepisu pozwoli na zawieranie odrębnych umów o świadczenia zdrowotne również z doktorantami odbywającymi studia doktoranckie w uczelniach medycznych lub innych placówkach prowadzących działalność w zakresie nauk medycznych. W świetle dotychczasowych przepisów dyrektorzy szpitali i instytutów mogą zobowiązywać doktorantów do świadczenia usług medycznych bez uregulowania tej sytuacji od strony prawnej argumentując to, jako obowiązek wynikający z zakresu praktyk zawodowych (powołując się na zapis art. 197 pkt. 3).

Naszym zdaniem jest to krzywdzące, gdyż za świadczone usługi medyczne (w dużej mierze również przez doktorantów) szpitale otrzymują gratyfikacje finansową, doktoranci, którzy wykonują świadczenia nie są w żaden sposób wynagradzani. Jesteśmy świadomi faktu, iż specyfika zawodów medycznych wymaga łączenia teorii z praktyką, ale uważamy, iż powinno to być oparte na odrębnych umowach, tak jak to ma miejsce w przypadku nauczycieli akademickich.

Art. 132 ust. 3 proponuje się pozostawić w dotychczasowym brzmieniu:

Przy dokonywaniu oceny nauczyciela akademickiego dotyczącej wypełniania przez niego obowiązków dydaktycznych uwzględnia się ocenę studentów i doktorantów, którą przeprowadza się po zakończeniu każdego cyklu zajęć dydaktycznych. Zasady zasięgania tych opinii i sposób ich wykorzystania określa statut uczelni.

Uzasadnienie

Pozostawienie przepisu w dotychczasowym brzmieniu gwarantuje uwzględnienie głosu studentów i doktorantów przy ocenianiu pracy dydaktycznej nauczycieli akademickich.

Art. 170 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

Uczelnia ma obowiązek stworzyć studentowi pierwszego roku studiów pierwszego stopnia, możliwość uczestnictwa w szkoleniu na temat podstaw prawa szkolnictwa wyższego oraz praw i obowiązków studenta prowadzonym przez Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej lub instytucje przez niego rekomendowane.

Pełniąc funkcję edukacyjno-prewencyjną takie szkolenie dostarczałoby studentom informacji o podstawach prawnych i regułach funkcjonowania systemu szkolnictwa wyższego, uczelni, wydziału i kierunku, a w szczególności o prawach i obowiązkach studentów, o zasadach składania wniosków i odwołań w sprawach pomocy materialnej a także o zasadach pisania podań. Ponadto przekazywałoby informacje z zakresu uzyskiwania kredytów studenckich oraz działalności w organizacjach studenckich i kołach naukowych. Dzięki takiemu szkoleniu zmniejszyłaby się liczba spraw konfliktowych na linii student-uczelnia, zabezpieczając interesy zarówno jednej, jak i drugiej strony. Idea szkoleń organizowanych przez zewnętrzne podmioty związana jest z koniecznością przeprowadzenia szkoleń w oderwaniu od wewnątrzuczelnianych zależności, zapewnienia im wysokiej jakości.

Art. 174 ust. 4 proponowane brzmienie:

Środki z dotacji, o których mowa w art. 94 ust. 1 pkt 7 i ust. 4, przeznaczone na stypendia rektora dla najlepszych studentów stanowią połowę środków przeznaczonych łącznie na stypendia rektora dla najlepszych studentów, stypendia socjalne oraz zapomogi.

Uzasadnienie

Doktoranci praktycznie nie mają możliwości pobierania stypendium socjalnego co wynika m.in. z sposobu obliczania dochodu (otrzymując stypendium doktoranckie wybitny doktorant jest wyłączony z możliwości pobierania dotacji socjalnych), zatem z najlepszymi wynikami mogą jedynie pobierać stypendia motywacyjne, stąd wniosek o połowę środków na świadczenia dla najlepszych doktorantów, a nie 25% jak jest to zapisane w projekcie. Ponadto doktoranci w wyniku nowelizacji PoSW zostają pozbawieni możliwości ubiegania się o stypendium mieszkaniowe i na wyżywienie (w znacznej mierze są to osoby samodzielne finansowo). Dlatego też zasadnym byłoby zwiększenie ilości przyznawanej dotacji na 50% środków przeznaczonych łącznie na stypendia rektora dla najlepszych studentów, stypendia socjalne oraz zapomogi, tak aby doktoranci w trudnej sytuacji bytowej mieli możliwość kompensacji w drodze uzyskania wyższego stypendium motywacyjnego.

Art. 179 ust. 5 proponuje dodać się pkt. 6 w brzmieniu: Świadczenia, o którym mowa w art. 200 ust. 1.

Uzasadnienie

Obecnie stypendium doktoranckie przyznawana na podstawie art. 200 Ustawy wliczane jest do dochodu uprawniającego do świadczeń pomocy materialnej, stanowi to krok wstecz w stosunku do poprzednich uregulowań, gdzie wszystkie stypendia przyznawane na podstawie ustaw o systemie oświaty, szkolnictwie wyższym i stopniach i tytule nie były wliczane do dochodu. W chwili obecnej osoba otrzymująca stypendium doktoranckie najczęściej zostaje pozbawiona możliwości ubiegania się o świadczenia pomocy materialnej. Stypendium doktoranckie, z reguły przydzielane w najniżej możliwej wysokości, traci charakter stypendium motywacyjnego o charakterze naukowym, a staje się świadczeniem socjalnym, czy wręcz quasi-wynagrodzeniem za prowadzenie zajęć dydaktycznych.

Art. 195 ust. 5:

Więcej niż połowa programu stacjonarnych studiów doktoranckich wymaga obecności uczestników tych studiów w prowadzącej je jednostce organizacyjnej i jest realizowana w formie zajęć dydaktycznych i pracy naukowej wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich lub opiekunów naukowych i doktorantów. Organizacja niestacjonarnych studiów doktoranckich zapewnia możliwość odbywania studiów doktoranckich osobom zatrudnionym w ramach stosunku pracy.

Uwagi

Poddajemy pod rozwagę zmianę lub skreślenie niniejszego artykuły, która miałby na celu zliberalizowanie podejścia do realizacji programu stacjonarnych studiów doktoranckich. Umożliwiła by doktorantom poświęcenie się pracy badawczej poza jednostką z jednoczesnym zachowaniem opieki nauczycieli akademickich. Zmiana ta wiązał by się również ze zniesieniem zakazu pracy na pełnym etacie - uchylenie art. 200 ust. 4 w obowiązującej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (zgodnie z ustawą z dnia 5 marca 2010 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym).

Art. 196 ust. 6 proponowane brzmienie:

Organizację i tok studiów doktoranckich w zakresie nieuregulowanym w ustawie oraz w odrębnych przepisach określa regulamin studiów doktoranckich. Regulamin uchwala w uczelni senat, a w placówce naukowej - rada naukowa, na co najmniej pięć miesięcy przed rozpoczęciem zajęć, po uzgodnieniu z uczelnianym organem uchwałodawczym samorządu doktorantów. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od uchwalenia regulaminu senat uczelni i uczelniany organ uchwałodawczy samorządu studenckiego nie dojdą do porozumienia w sprawie jego treści, regulamin wchodzi w życie na mocy ponownej uchwały senatu uczelni podjętej większością co najmniej dwóch trzecich głosów jego statutowego składu.

Uzasadnienie

W dotychczas obowiązującym brzmieniu art. 196 ust. 6 znajdowało się odwołanie do art. 161 i 162. Brak rzeczonego odwołania pozbawia doktorantów możliwości uzgadniania regulaminu, którą to możliwość zachowują studenci. Dlatego domagamy się wprowadzeniu art. 196 ust 6 w brzmieniu jak powyżej, (ewentualnie przywrócenia pozostawienie delegacji do art. 161 i 162).

Art. 197 ust. 3 proponowane brzmienie:

Doktoranci studiów doktoranckich prowadzonych w uczelni mają także obowiązek odbywania praktyk zawodowych w formie prowadzenia zajęć dydaktycznych lub uczestniczenia w ich prowadzeniu. Maksymalny wymiar zajęć dydaktycznych prowadzonych przez uczestników studiów doktoranckich nie może przekraczać sześćdziesięciu godzin rocznie.

Uzasadnienie

Doktoranci są obciążani coraz większą liczbą godzin dydaktycznych oraz dużą liczbą przedmiotów na które muszą uczęszczać, stąd propozycja zmniejszenia liczby godzin do 60-ciu, gdyż zmniejszenie obciążenia dydaktycznego umożliwi sprawniejsze prowadzenie badań oraz szybsze przygotowanie dysertacji na znacznie wyższym poziomie naukowym, a to jest głównym celem studiów doktoranckich.

Art. 199 ust. 5 proponowane brzmienie:

Stypendium, o którym mowa w ust. 1 pkt. 3, może być przyznane:

1) na pierwszym roku studiów doktoranckich - doktorantowi, który osiągnął bardzo dobre wyniki w postępowaniu rekrutacyjnym lub osiągnął dobre wyniki w postępowaniu rekrutacyjnym i posiada znaczące osiągnięcia artystyczne lub wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym.

2) na drugim i kolejnych latach studiów doktoranckich - doktorantowi, który w roku akademickim poprzedzającym przyznanie stypendium uzyskał bardzo dobre lub dobre wyniki egzaminów objętych programem studiów doktoranckich oraz spełnił co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) wykazał się postępami w pracy naukowej i przygotowywaniu rozprawy doktorskiej,

lub

b) posiada osiągnięcia artystyczne lub wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym,

c) wykazał się szczególnym zaangażowaniem w pracy dydaktycznej.

Uzasadnienie

Taki przepis umożliwia doktorantom pobieranie stypendiów sportowych i artystycznych. Dotychczasowe uregulowania nie przewidują tego typu świadczeń, a wielu doktorantów osiąga wysokie wyniki w dyscyplinach sportowych lub dziedzinach artystycznych na ostatnim roku studiów II stopnia lub jednolitych magisterskich lub w trakcie studiów doktoranckich.

Art. 200 ust. 4 proponuje się skreślenie przepisu:

Doktoranci otrzymujący stypendium, o którym mowa w ust. 1, mogą podejmować i wykonywać pracę zarobkową. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych tokiem studiów doktoranckich, na wniosek kierownika studiów doktoranckich, rektor uczelni lub dyrektor placówki naukowej mogą uzależnić prawo otrzymywania stypendium od niewykonywania pracy w pełnym wymiarze czasu pracy przez uczestników studiów doktoranckich.

Uzasadnienie

Postanowieniami ustawy z dnia 5 marca 2010 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym, która weszła w życie w dniu 23 kwietnia 2010 r., zniesiono zakaz pracy w pełnym etacie. W związku z powyższym nie widzimy przyczyn dla których miałby znów się pojawić, tym bardziej, że zniesienie zakazu pracy jest stosunkowo nową zmianą, która została przyjęta z dużym zadowoleniem przez środowisko doktorantów.

Przepis ten umożliwia w "szczególnych przypadkach" wprowadzenie zakazu podejmowania przez doktoranta który pobiera stypendium doktoranckie, zatrudnienia. Nie wyeliminuje to jednak fikcyjnych zatrudnień na 0,95 etatu i będzie jedynie przeszkodą dla uczciwych doktorantów, którzy z powodu niskich stypendiów podjęli zatrudnienie (również wewnątrz uczelni). Nadto zwrócić należy uwagę na niebezpieczeństwo jakie niesie za sobą użycie bardzo nieostrego zwrotu "szczególne przypadki, uzasadnione tokiem studiów doktoranckich".

Art. 200a proponowane brzmienie:

Zwiększenie stypendium doktoranckiego z dotacji projakościowej, o której mowa wart. 94b ust. 1 pkt 5, przysługuje doktorantom wyróżniającym się w pracy naukowej lub dydaktycznej. Tryb przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego określa regulamin określony przez rektora, z uwzględnieniem zasady, iż uprawnienie do otrzymywania tego stypendium przysługuje nie więcej niż 30% najlepszych doktorantów na poszczególnych latach studiów doktoranckich.

Uzasadnienie

Nie wszyscy doktoranci mają możliwość prowadzenia zajęć dydaktycznych w ramach poszczególnych jednostek. Pozostawienie pracy dydaktycznej jako warunku sine qua non zwiększenie stypendium wyklucza doktorantów wyróżniających się w pracy badawczej, którzy jednak nie z własnej winy nie mogą prowadzić zajęć dydaktycznych.

Art. 201 ust. 2 proponuje się skreślenie pkt. 2:

zajęcia fakultatywne rozwijające umiejętności dydaktyczne lub zawodowe, minimalny wymiar zajęć oraz liczbę punktów ECTS;

Uzasadnienie

Wprowadzenie powyższego artykułu w proponowanym brzmieniu może spowodować nadmierne sformalizowanie studiów doktoranckich z dużym naciskiem na dydaktykę i programy studiów. Wprowadzenie punktów ECTS będzie w przyszłości prowadziło do zaliczania zajęć wynikających z programu studiów III stopnia na punkty i oceny, a nie wzmacniania kreatywności i rozwijania potencjału badawczego doktoranta. Zapewnienie np. możliwości realizowania kursu pedagogicznego byłoby bardziej odpowiednią formą przygotowania do dalszej pracy dydaktycznej.

Art. 203 proponowane brzmienie:

1. Przedstawiciele uczelnianych samorządów studenckich tworzą Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "Parlamentem Studentów", reprezentujący ogół studentów w kraju. Parlament Studentów ma osobowość prawną.

2. Parlament Studentów ma prawo do wyrażania opinii i przedstawiania wniosków w sprawach dotyczących ogółu studentów, w tym do opiniowania aktów normatywnych dotyczących studentów. Projekty aktów normatywnych przedkłada Parlamentowi Studentów minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Termin wyrażenia opinii w sprawie projektu aktu normatywnego wynosi miesiąc od daty jego przedłożenia.

2a. Organy Parlamentu Studentów mogą zwracać się o udzielenie wyjaśnień i informacji dotyczących indywidualnych spraw studentów do organów władzy publicznej lub uczelni, a te zobowiązane są ich udzielić.

2b. Na wniosek studenta, Rzecznik Praw Studenta o jakim mowa w statucie Parlamentu Studentów RP może uczestniczyć w postępowaniu prowadzonym przez organ uczelni w indywidualnej sprawie tego studenta na prawach strony, bez potrzeby dopuszczania do takiego postępowania.

3. Najwyższym organem Parlamentu Studentów jest zjazd delegatów reprezentujących samorządy studenckie z poszczególnych uczelni, zwany dalej "zjazdem delegatów".

4. Zasady organizacji i tryb działania Parlamentu Studentów, w tym rodzaje organów kolegialnych i jednoosobowych, sposób ich wyłaniania, z uwzględnieniem możliwości bezpośredniego udziału studentów, oraz kompetencje, określa statut uchwalony przez zjazd delegatów. Statut wchodzi w życie po stwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego jego zgodności z przepisami prawa. Nie zajęcie stanowiska w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia uważa się za stwierdzenie zgodności.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zmian statutu Parlamentu Studentów.

6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zapewnia corocznie Parlamentowi Studentów środki finansowe niezbędne do jego funkcjonowania, w wysokości nie niższej niż kwota uzyskana z pomnożenia liczby studentów wskazanej przez uczelnie na koniec roku poprzedzającego uchwalenie budżetu przez współczynnik 0,50 złotego. Począwszy od roku 2012 współczynnik ten waloryzowany jest corocznie o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług ustalony w ustawie budżetowej na dany rok budżetowy.

7. Parlament Studentów przedkłada coroczne sprawozdanie z wydatkowania tych środków prezesowi Najwyższej Izby Kontroli do 31 marca roku następnego.

Uzasadnienie

Art. 209 proponowane brzmienie:

1. Przedstawiciele samorządów doktorantów w uczelniach i placówkach naukowych tworzą Krajową Reprezentację Doktorantów. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ma osobowość prawną.

3. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ma prawo do wyrażania opinii i przedstawiania wniosków w sprawach dotyczących ogółu doktorantów, w tym do opiniowania aktów normatywnych dotyczących doktorantów. Projekty aktów normatywnych przedkłada Krajowej Reprezentacji Doktorantów minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Termin wyrażenia opinii w sprawie projektu aktu normatywnego wynosi miesiąc od daty jego przedłożenia.

3a. Organy Krajowej Reprezentacji Doktorantów mogą zwracać się o udzielenie wyjaśnień i informacji dotyczących indywidualnych spraw doktorantów do organów władzy publicznej lub uczelni, a te zobowiązane są ich udzielić w trybie przewidzianym w postępowaniu administracyjnym.

3b. Na wniosek doktoranta, Rzecznik Praw Doktoranta o jakim mowa w statucie Krajowej Reprezentacji Doktorantów może uczestniczyć w postępowaniu prowadzonym przez organ uczelni w indywidualnej sprawie tego doktoranta na prawach strony, bez potrzeby dopuszczania do takiego postępowania.

4. Najwyższym organem Krajowej Reprezentacji Doktorantów jest zjazd delegatów reprezentujących samorządy doktorantów z poszczególnych uczelni, zwany dalej "zjazdem delegatów".

5. Zasady organizacji i tryb działania Krajowej Reprezentacji Doktorantów, w tym rodzaje organów kolegialnych i jednoosobowych, sposób ich wyłaniania, z uwzględnieniem możliwości bezpośredniego udziału doktorantów oraz kompetencje, określa statut uchwalony przez zjazd delegatów. Statut wchodzi wżycie po stwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego jego zgodności z przepisami prawa. Nie zajęcie stanowiska w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia uważa się za stwierdzenie zgodności.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do zmian statutu Krajowej Reprezentacji Doktorantów.

7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zapewnia corocznie Krajowej Reprezentacji Doktorantów środki finansowe niezbędne do jego funkcjonowania, w wysokości nie niższej niż kwota uzyskana z pomnożenia liczby studentów wskazanej przez uczelnie na koniec roku poprzedzającego uchwalenie budżetu przez współczynnik 8,00 złotych. Począwszy od roku 2012 współczynnik ten waloryzowany jest corocznie o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług ustalony w ustawie budżetowej na dany rok budżetowy.

8. Krajowa Reprezentacja Doktorantów przedkłada coroczne sprawozdanie z wydatkowania tych środków prezesowi Najwyższej Izby Kontroli do 31 marca roku następnego.

Uzasadnienie

Nazwa własna KRD powinna zostać zapisana wielkimi literami - analogicznie do PSRP. KRD przygotowując swoje uwagi kieruje się znacznym doświadczeniem PSRP w dziedzinie statutu, budżetu i rozliczeń działalności.

Przepis art. 209 ust. 1 reguluje sprawę o fundamentalnym znaczeniu dla właściwego pełnienia przez samorząd jego zadań ustawowych - osobowość prawną KRD. Propozycja KRD dotyczy zmiany statusu prawnego oraz sposobu finansowania i rozliczania KRD. W kontekście niezależności niezbędne jest ustanowienie osobowości prawnej przy jednoczesnym określeniu sposobu finansowania oraz rozliczania. Konieczne jest ustawowe ustalenie stałego algorytmu, według którego finansowana byłaby działalność KRD opartego na aktualnej w danym roku liczbie doktorantów (konkretna suma za jednego doktoranta). Ograniczy to z formalnego punktu widzenia możliwość powstania mechanizmu wywierania nacisku na KRD przy użyciu instrumentów finansowych, jako instytucja posiadająca osobowość prawną, KRD rozliczałoby się z działalności bez udziału podmiotów trzecich. Instytucjami, przed którymi KRD sprawozdawałoby się z działalności finansowej mogłaby być Najwyższa Izba Kontroli lub Sejm RP.

Postulaty te wynikają też z doświadczeń PSRP, związanych m.in. ze szkodliwą z punktu widzenia interesu ogólnopolskiego przedstawicielstwa studentów zmianą statutu Fundacji PSRP, będącej podmiotem rozliczającym PSRP powstałym z inicjatywy władz statutowych PSRP, przeprowadzoną bez żadnej wiedzy władz statutowych PSRP oraz zaakceptowaną bez konsultacji ani z PSRP ani z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego przez Ministra Skarbu, czyli przedstawiciela obecnego Rządu RP.

Szczególnie w perspektywie prowadzenia przez KRD instytucji Rzecznika Praw Doktoranta, koniecznym jest wprowadzenie zapisu umożliwiającego uzyskiwanie odpowiedzi w sprawach szczególnie ważnych dla doktorantów. Treść przepisu analogiczna do art. 45 ust. 2 pkt. 2 Ustawy w odniesieniu do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Rada Główna ma prawo uzyskiwać wyjaśnienia w sprawach szkolnictwa wyższego, jako organ przedstawicielski szkolnictwa wyższego, zatem KRD powinna mieć możliwość uzyskiwania wyjaśnień w sprawach doktoranckich jako reprezentant ogółu doktorantów w kraju.

Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki

W art. 6 proponuje się skreślić ust 2:

Uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego może otrzymać jednostka organizacyjna, która zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej dwanaście osób posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego, dla których ta jednostka jest podstawowym miejscem pracy, w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, reprezentujących dziedziny nauki lub dziedziny sztuki, w których zakresie jednostka organizacyjna ma otrzymać uprawnienie.

Uzasadnienie

Rzeczony ustęp jest powieleniem ust. 3, z zastrzeżeniem "w tym co najmniej sześć osób posiadających tytuł profesora".

Art. 12 ust 1 pkt. 4 proponowane brzmienie:

Zdał egzamin z nowożytnego języka obcego lub posiada certyfikat potwierdzający znajomość tego języka, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 31 pkt. 5.

Uzasadnienie

Obliguje to przed otrzymaniem stopnia doktora do posiadania certyfikatu języka obcego. Certyfikaty takie są bardzo kosztowne. Wydaje się, że uczelniane egzaminy powinny wystarczyć. Wobec wątpliwości można przeprowadzić taki egzamin na innej uczelni. Nie można zarzucać uczelni, że źle egzaminuje z języków, gdyż wtedy taki zarzut można postawić w odniesieniu do każdego przedmiotu. Skoro znajomość języka obcego stanowi jeden z warunków ubiegania się o stopień doktora, nie można wymagać, aby była potwierdzona jedynie w drodze uzyskania komercyjnego (odpłatnego) certyfikatu.

Art. 13 ust. 5 proponowane brzmienie:

Za zgodą rady jednostki organizacyjnej, rozprawa doktorska może być przedstawiona w języku obcym nowożytnym.

Uzasadnienie

Każdy doktorant powinien mieć możliwość przygotowania rozprawy doktorskiej w języku obcym, nie powinno się zawężać tego prawa tylko do języka angielskiego.

Art. 13 ust. 7 proponowane brzmienie:

Temat rozprawy doktorskiej oraz recenzje tejże rozprawy zamieszcza się na stronie internetowej szkoły wyższej lub placówki przeprowadzających przewód doktorski w terminie na okres co najmniej 30 dni przed wyznaczonym dniem obrony do dnia nadania stopnia naukowego doktora.

Uzasadnienie

Umieszczenie treści rozprawy doktorskiej może iść w konflikcie m.in. z prawami do druku itp. Dlatego nie powinno się umieszczać rozprawy na stronach WWW (ryzyko duplikacji na inne strony WWW), co najwyżej pozostawić do wglądu w bibliotece jednostki.