Projekt założeń do projektu ustawy zmieniającej ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw.

Akty korporacyjne

Lekarz.2013.12.6

Akt nieoceniany

Wersja od: 6 grudnia 2013 r.

STANOWISKO Nr 75/13/P-VI

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 6 grudnia 2013 r.

w sprawie projektu założeń do projektu ustawy zmieniającej ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po zapoznaniu się z projektem założeń do projektu ustawy zmieniającej ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw, przekazanym przy piśmie Sekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. znak MZ-OZZ-077-29555-31/AWI/13, zgłasza następujące uwagi do ww. projektu.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskie stwierdza, że aktualność zachowują wszystkie uwagi zgłoszone przez Naczelną Radę Lekarską w stanowisku Nr 12/13A/I z dnia 6 września 2013 r. Rozczarowanie budzi fakt, iż nie tylko uwagi zgłoszone przez Naczelną Radę Lekarską w ww. stanowisku nie zostały uwzględnione, ale także to, że projekt założeń w obecnym brzmieniu przerzuca na samorząd lekarski obowiązek przechowywania i przetwarzania dokumentacji medycznej prowadzonej przez zmarłego lekarza w przypadku jej nieodebrania przez pacjenta. Przedstawiona w treści projektu założeń argumentacja zgodnie z którą przejęcie przez samorząd lekarski dokumentacji medycznej po zmarłym lekarzu jest elementem pieczy nad wykonywaniem zawodu jest błędna. Przewidziany w projekcie obowiązek przejęcia dokumentacji medycznej po zmarłym pacjencie stanowi próbę przerzucenia na izby lekarskie obowiązku administracyjnego o charakterze publicznym a nie samorządowym, który powinien być realizowany w ramach sprawowanej pieczy nad wykonywaniem zawodu. Wskazana w treści projektu analogia do regulacji dotyczących dokumentacji komorników sądowych jest o tyle nietrafiona, iż komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym przetwarzającym dokumentację o charakterze urzędowym. Przechowywanie takiej dokumentacji nie może być porównywane do przechowywania dokumentacji medycznej. Projekt założeń nie przewiduje żadnych dodatkowych środków finansowych niezbędnych do odpowiedniego zabezpieczenia i przetwarzania tego typu dokumentacji. Podkreślenia wymaga fakt, że w biurach organów samorządu lekarskiego nie jest, co do zasady, przechowywana dokumentacja medyczna. Przechowywanie tego rodzaju dokumentacji, zawierającej dane szczególnie wrażliwe, oznaczałoby konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów obejmujących m.in. koszty przeznaczenia i przystosowania pomieszczeń do bezpiecznego przechowywania dokumentacji, koszty osobowe archiwizowania dokumentacji oraz jej udostępniania.

Mimo wielokrotnego zwracania uwagi przez samorząd lekarski na niewłaściwość, a nawet niekonstytucyjność przepisów wprowadzających wojewódzkie komisje ds. orzekania o zdarzeniach medycznych w projekcie założeń proponuje się jedynie kosmetyczne zmiany w tym zakresie mające usprawnić działanie komisji.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po raz kolejny zwraca również uwagę na absurdalność instytucji "sprzeciwu od orzeczenia lekarskiego". Uprawnienie pacjenta do kwestionowania orzeczenia lekarskiego powinno realizować się na gruncie postępowania w toku którego orzeczenie takie ma być podstawą do rozstrzygania o prawach lub obowiązkach tego pacjenta.

Ponadto, nieuzasadnione wydaje się zwiększanie uprawnień Rzecznika Praw Pacjenta poprzez umożliwienie nakładania kar pieniężnych za ponowne podjęcie tych samych działań, które uznane zostały za praktykę naruszającą zbiorowe prawa pacjenta. Projekt założeń nie wskazuje, aby w okresie dotychczasowej działalności Rzecznika Praw Pacjenta miały miejsce sytuacje, w których proponowane rozwiązanie mogło by zostać zastosowane. Skoro brak jest przesłanek do rozszerzania kompetencji Rzecznika Praw Pacjenta, to proponowane w tym zakresie zmiany należy uznać za bezzasadne.