Projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Akty korporacyjne

Lekarz.2017.12.1

Akt nieoceniany

Wersja od: 1 grudnia 2017 r.

STANOWISKO Nr 76/17/P-VII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 1 grudnia 2017 r.

w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, nadesłanym przy piśmie pana Adama Podgórskiego, Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 7 listopada 2017 r., znak: GMS-WP-173-274/17, pozytywnie ocenia przesłany projekt, który przewiduje zmianę wprowadzonych w 2016 r., niezgodnych z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, rozwiązań głęboko naruszających ochronę tajemnicy lekarskiej.

Wątpliwości Prezydium budzi jednak fakt, że projekt przewiduje możliwość zablokowania przez pacjenta, na wypadek jego śmierci, dostępu do informacji objętych tajemnicą lekarską jedynie co do dokumentacji medycznej. Projektowana zmiana treści art. 26 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa Pacjenta przewiduje, że pacjent będzie mógł zablokować wskazanym osobom dostęp do dokumentacji medycznej na wypadek śmierci i jego woli w tym zakresie nie będzie mógł naruszyć sąd. Projekt nie zawiera analogicznego rozwiązania w odniesieniu do dostępu do informacji objętych tajemnicą lekarską. Powyższe prowadzi do sytuacji w której pacjent będzie miał możliwość zablokowania dostępu do nośnika informacji objętej tajemnica lekarską, jakim jest dokumentacja medyczna, ale nie będzie miał możliwości zablokowania dostępu do samej informacji.

Wątpliwości budzi również projektowana rezygnacja z instytucji sprzeciwu osoby bliskiej wobec złożonego przez inną osobę bliską wniosku o ujawnienie tajemnicy. Szczególny charakter informacji, które mają być ujawniane za zgodą sądu wymaga w wyraźnego wskazania, że rozstrzygnięcie sądu powinno zapaść po zapoznaniu się z wolą wszystkich osób bliskich w rozumieniu projektowanego przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Co istotne, projekt nie określa żadnych przesłanek, jakimi kierować ma się sąd wyrażając zgodę na ujawnienie informacji objętych tajemnicą lekarską. W ocenie Prezydium rozstrzygnięcie sądu musi opierać się na określonych w ustawie, ścisłych kryteriach, które uzasadniać mogą ujawnienie tajemnicy lekarskiej. Przyznanie sądowi prawa swobodnego i uznaniowego decydowania o wyrażeniu zgody na ujawnienie tajemnicy lekarskiej wydaje się nie do pogodzenia z wynikającą z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą poszanowania prawa do prywatności. Dodatkowo brak jakichkolwiek kryteriów warunkujących wyrażenie zgody nie pozwoli na jakąkolwiek kontrolę instancyjna prawidłowości rozstrzygnięć sądu w tym zakresie.