Projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw.

Akty korporacyjne

Lekarz.2014.2.21

Akt nieoceniany
Wersja od: 21 lutego 2014 r.

STANOWISKO 1/14/VI
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 21 lutego 2014 r.
w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw

Naczelna Rada Lekarska po rozpatrzeniu projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw przekazanego przy piśmie pana Władysława Kosiniaka - Kamysza Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 stycznia 2014 r., znak: DUS-0210-11-DK/ES/12, przekazuje następujące uwagi:

Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub konieczności sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny jest elementem systemu ubezpieczeń społecznych, wobec tego zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego systemu należy do zadań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Naczelna Rada Lekarska pragnie powtórzyć postulat dotyczący przyznania osobnego wynagrodzenia lekarzom wystawiającym zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby. Nie ma żadnego uzasadnienia, aby lekarz wykonywał czynności na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nieodpłatnie. Przesłany do konsultacji projekt ustawy nie zawiera propozycji wprowadzenia wynagrodzenia dla lekarzy za wykonywanie tych czynności ani sposobu pokrycia ze środków publicznych wydatków niezbędnych do rozpoczęcia wystawiania e-zwolnień, co samorząd lekarski ocenia krytycznie.

Odnosząc się do szczegółowych uregulowań zawartych w projekcie ustawy Rada zgłasza następujące uwagi:

1.
Zaproponowane w art. 1 pkt. 13 projektu ustawy brzmienie art. 55 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przewiduje konieczność uwierzytelnienia zaświadczenia lekarskiego wystawianego w formie dokumentu elektronicznego za pomocą kwalifikowanego certyfikatu zgodnie z ustawą o podpisie elektronicznym lub profilu zaufanego ePUAP. Wymaganie podpisywania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy wyłącznie za pomocą podpisu elektronicznego lub ePUAP jest nieracjonalne, ponieważ łączy się ze zbyt dużym nakładem czasu i pracy. Należy dopuścić możliwość autoryzacji zaświadczenia lekarskiego za pomocą planowanego nowego "Prawa wykonywania zawodu lekarza" lub nowego "Prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty" odpowiadającego tworzonej obecnie Karcie Profesjonalisty Medycznego.
2.
Zaproponowane w art. 1 pkt. 13 projektu ustawy brzmienie art. 55a ust. 6 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zobowiązuje lekarza do wydania wydruku zaświadczenia lekarskiego w sytuacji, gdy płatnik składek nie posiada profilu informacyjnego oraz gdy zażąda tego ubezpieczony. Zdaniem Naczelnej Rady Lekarskiej sporządzenie wydruku zaświadczenia należy ograniczyć jedynie do sytuacji, gdy płatnik składek nie posiada profilu informacyjnego. Należy również poważnie rozważyć zasadność zwolnienia firm zatrudniających do 5 pracowników z konieczności posiadania profilu informacyjnego, co pozwoliłoby na wprowadzenie jednolitych zasad postępowania w stosunku do pacjentów, u których lekarz orzeka czasową niezdolność do pracy. Zaproponowane brzmienie art. 55a ust. 6 ustawy o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie rozstrzyga sytuacji, gdy ubezpieczony jest zatrudniony w więcej niż jednym miejscu pracy i jeden z pracodawców posiada profil informacyjny, a pozostali pracodawcy profilu takiego nie posiadają. Czy w tej sytuacji lekarz ma wykonywać podwójną pracę i na użytek jednego pracodawcy sporządzać wydruk zaświadczenia, a na użytek drugiego miejsca pracy pacjenta przekazywać dane o zaświadczeniu w postaci elektronicznej? Sytuacja ta wymaga doprecyzowania w przepisach, ponieważ osoby objęte ubezpieczeniem społecznym z dwóch tytułów stanowią znaczny odsetek pacjentów.
3.
Zgodnie z art. 10 projektu ustawy, zmiany dotyczące zasad wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy mają wejść w życie już 1 styczna 2015 r.. Mając na uwadze krótki termin na wdrożenie tych rozwiązań, Rada pozytywnie ocenia wprowadzenie w art. 8 projektu ustawy okresu przejściowego, w czasie którego lekarz zachowa uprawnienie do wystawiania zaświadczeń na dotychczasowych zasadach. Zastrzeżenia budzi jednak zaproponowanie w projekcie zbyt krótkiego okresu przejściowego, który ma się zakończyć już 31 grudnia 2016 r.

Wprowadzenie elektronicznych zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy musi być skorelowane z wprowadzeniem obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, okres przejściowy powinien zatem trwać co najmniej tak długo, dopóki nie zostanie wprowadzony obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej. W chwili obecnej toczą się zainicjowane przez Ministerstwo Zdrowia prace legislacyjne zmierzające do odroczenia terminu wprowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej do sierpnia 2017 roku. Samorząd lekarski uważa, że nie można narzucać lekarzom obowiązku wystawiania elektronicznych zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy przed wprowadzeniem obowiązku prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej. Należy wobec tego wydłużyć okres przejściowy co najmniej do sierpnia 2017 r. Najpierw lekarze muszą otrzymać narzędzia informatyczne do prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej, aby w tym zinformatyzowanym środowisku zacząć wystawiać elektroniczne druki zwolnień lekarskich.

4.
Nie sposób zgodzić się również z zaprezentowaną w uzasadnieniu projektu ustawy oceną skutków regulacji w zakresie, w jakim projektodawca zakłada, że po stronie osób wystawiających zaświadczenia lekarskie nie powstaną dodatkowe koszty. Posiadanie odpowiedniego oprogramowania oraz przeszkolenie w zakresie wystawiania zaświadczeń wymaga oczywistych nakładów. Nie budzi wątpliwości Naczelnej Rady Lekarskiej, że całość kosztów związanych z wdrożeniem nowych zasad wystawiania zaświadczeń winna zostać pokryta przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Lekarz uczestniczący w procesie wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy nie powinien ponosić żadnych kosztów związanych z wystawieniem zaświadczeń na potrzeby ZUS.