Projekt ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych przedstawionego jako materiał roboczy dla Zespołu problemowego do spraw usług publicznych.

Akty korporacyjne

NIPIP.2018.2.20

Akt nieoceniany

Wersja od: 20 lutego 2018 r.

STANOWISKO Nr 14

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH

z dnia 20 lutego 2018 roku

w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych przedstawionego jako materiał roboczy dla Zespołu problemowego do spraw usług publicznych

W odniesieniu do projektu zmian w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz. U. poz. 1473), mających na celu wprowadzenie rozwiązań prawnych regulujących w sposób kompleksowy kwestie wynagrodzeń w ochronie zdrowia Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych podkreśla, że ww. propozycje nadal nie uwzględniają podstawowych postulatów środowiska zawodowego pielęgniarek i położnych.

W związku z tym samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych przypomina, że wielokrotnie podkreślał konieczność dokonania zmian w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, w szczególności w zakresie sposobu określenia w załączniku do tejże ustawy grup pielęgniarek i położnych oraz przypisanych tym grupom wysokości tzw. współczynnika pracy.

Opracowane propozycje zmian przewidują uwzględnienie wyłącznie jednego postulatu samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych, a mianowicie nowy sposób wyodrębnienia dla potrzeb określenia wysokości współczynnika pracy trzech grup pielęgniarek i położnych: 1) pielęgniarka lub położna z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ze specjalizacją; 2) pielęgniarka albo położna ze specjalizacją albo pielęgniarka lub położna z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo; 3) pielęgniarka albo położna, bez tytułu magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo i bez specjalizacji.

Propozycja ta, w konsekwencji, tylko częściowo realizuje oczekiwanie samorządu w zakresie wprowadzenia ustawowego mechanizmu premiowania- w postaci wyższego współczynnika pracy - posiadania wyższego wykształcenia (tytułu zawodowego magistra pielęgniarstwa albo magistra położnictwa) lub specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa.

Projekt nie likwiduje zatem samej istoty problemu, to jest krzywdzącego dla pielęgniarek i położnych brzmienia obowiązującej ustawy. Ustawa ta nadal traktuje w nierówny sposób osoby wykonujące zawody pielęgniarki i położnej oraz osoby wykonujące inne zawody medyczne. Przykładem jest określenie odmiennych kryteriów wykształcenia dla przedstawicieli różnych grup zawodowych. I tak:

współczynnik pracy 0,64 został przypisany zarówno fizjoterapeucie ze średnim wykształceniem i innemu pracownikowi wykonującemu zawód medyczny (opiekun medyczny) jak i pielęgniarce albo położnej z wykształceniem wyższym I stopnia (licencjat).

Mając na uwadze powyższe, Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych po raz kolejny podnosi konieczność dokonania takich zmian w ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, aby premiowane było wykształcenie wymagane od pielęgniarek i położnych. Prezydium NRPiP wnosi, aby minimalne wynagrodzenie miesięczne pielęgniarki i położnej ustalane było na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, przy zastosowaniu następujących wskaźników:

dla pielęgniarki lub położnej, bez tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa - 1,5 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszanego przez Prezesa GUS.

Tym samym załącznik do projektowanej ustawy, w pkt 7-9, powinien przewidywać ww. wskaźniki dla powyższych kategorii pielęgniarek i położnych.

Ponadto, samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych nadal stoi na stanowisku, że przepis art. 3 ust. 3 ustawy (odnoszący się wy łącznie do pielęgniarek i położnych) powinien zostać jak najszybciej uchylony, a w jego miejsce powinna zostać wprowadzona regulacja, w myśl której środki finansowe zagwarantowane pielęgniarkom i położnym w porozumieniu z dnia 23 września 2015 r. zawartym pomiędzy Ministrem Zdrowia, Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia, Przewodniczącą Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych oraz Przewodniczącą Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych i określone w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, z późn. zm.) nie mogą być wykorzystywane do celów wynikających z ustawy (podnoszenia kwot wynagrodzeń zasadniczych w sposób i w wysokości wynikających z ustawy).

Dopiero spełnienie wszystkich powyższych postulatów pozwoli, w opinii Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, naprawić najbardziej rażące błędy obowiązującej ustawy, a także przywrócić elementarną sprawiedliwość w zakresie rozwiązań prawnych przewidzianych dla przedstawicieli różnych grup zawodowych.