Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw.

Akty korporacyjne

Lekarz.2014.9.19

Akt nieoceniany

Wersja od: 19 września 2014 r.

STANOWISKO Nr 42/14/P-VII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 19 września 2014 r.

w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po rozpatrzeniu projektu ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw, przekazanego przy piśmie pana Cezarego Rzemka, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia, z dnia 19 sierpnia 2014 r, wyraża rozczarowanie, że projektowana ustawa utrzymuje, wielokrotnie krytykowane przez samorząd lekarski, poddanie organizacji i pracy jednostek Państwowego Ratownictwa Medycznego zasadom gospodarki wolnorynkowej. Samorząd lekarski stoi na stanowisku, że tak ważny element systemu ochrony zdrowia powinien funkcjonować jako służba publiczna, podobnie jak Państwowa Straż Pożarna i Policja.

Odnosząc się do szczegółowych rozwiązań przedstawionego projektu ustawy Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej pozytywnie ocenia proponowane rozwiązania dotyczące:

1) wprowadzenia jednolitego systemu kształcenia ratowników medycznych na poziomie studiów wyższych pierwszego stopnia, obowiązek odbycia sześciomiesięcznego stażu, oraz złożenia Państwowego Egzaminu z Ratownictwa Medycznego;

2) możliwości zatrudnienia ratowników w innych miejscach niż jednostki systemu, w szczególności w oddziałach szpitalnych leczących pacjentów w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (innych niż SOR - y);

3) wprowadzenia możliwości e - konsultacji podstawowych zespołów ratownictwa medycznego z lekarzem;

4) zmiany art. 57 - (uchylenie ust. 2 i 3 i nadanie nowego brzmienia punktowi 2 w ust 1) zwalniającą lekarzy z doświadczeniem pracy w zespołach Ratownictwa Medycznego z obowiązku rozpoczęcia do 1 stycznia 2015 r. specjalizacji w dziedzinie medycyny ratunkowej;

5) zniesienia obowiązku posiadania przez podmioty lecznicze, w strukturach których funkcjonują SOR-y, lądowiska przyszpitalnego (pod warunkiem zapewnienia transportu osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego ambulansem naziemnym);

6) zmiany ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, która dotychczas uniemożliwiała przewiezienie zwłok osób zmarłych podczas wykonywania czynności ratunkowych przez zespół podstawowy.

Jednocześnie Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej zgłasza następujące uwagi do przedstawionego projektu ustawy:

1) do art. 1:

a) do pkt 5:

- przepisy projektu ustawy, ani jego uzasadnienie nie wskazują źródeł finansowania sześciomiesięcznego stażu, o którym mowa w projektowanym brzmieniu art. 10 ustawy. Zdaniem PNRL staż powinien być finansowany z budżetu państwa;

- w dodawanym art. 10 a, w ust. 5 tego art. wśród podmiotów, w których częściowo powinien odbywać się staż podyplomowy należy uwzględnić szpitalne oddziały ratunkowe, które posiadają akredytację do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego w zakresie medycyny ratunkowej,

- w dodawanym art. 10j należy wyraźniej wyodrębnić terminologicznie staż uzupełniający i opiekuna stażu uzupełniającego od stażu, o którym mowa w dodawanym art. 10a,

b) w pkt 6 w zmienianym art. 11 ust. 1 w pkt 1 oraz w ust. 4 należy wykreślić wyrazy: "systemu albo innego lekarza",

c) do pkt 17 dotyczącego art. 26 ust. 1 zmienianej ustawy - w związku z tym, że zgodnie z art. 27 ust. 1a ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym wykonywanie zadań dyspozytora medycznego stanowi udzielanie świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, działalność ta powinna odbywać się w formach przewidzianych tą ustawą. Wojewoda zatem w celu zatrudnienia dyspozytora do udzielania świadczeń zdrowotnych, a więc wykonywania działalności leczniczej powinien posiadać podmiot leczniczy działający w dopuszczalnej dla tego organu formie, czyli jako spółka prawa handlowego lub zakład budżetowy,

2) zastrzeżenia budzi zbyt krótki okres przejściowy, zakreślony do dnia 31

grudnia 2016 r, zmiany umiejscowienia stanowisk dyspozytorów medycznych, poprzez ich przejście od dysponentów zespołów ratownictwa medycznego do wojewodów. W wielu województwach dysponenci ZRM dopiero zakończyli modernizację swych dyspozytorni, systemów łączności radiowej i elektronicznej angażując własne i unijne środki finansowe. Budowa nowej infrastruktury przy wojewodach będzie wymagała czasu oraz kolejnych nakładów finansowych, tym razem z budżetu państwa;

3) niepokój budzi konieczność zwolnienia przez dysponentów zespołów ratownictwa medycznego dużej liczby dotychczasowych dyspozytorów (w większości już odpowiednio wykształconych i doświadczonych) i zatrudnianie nowych przez wojewodów. Racjonalnym wydaje się przejęcie tych kadr.