Projekt ustawy o leczeniu niepłodności.

Akty korporacyjne

Lekarz.2014.8.8

Akt nieoceniany

Wersja od: 8 sierpnia 2014 r.

STANOWISKO Nr 37/14/PVII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 8 sierpnia 2014 r.

w sprawie projektu ustawy o leczeniu niepłodności

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej po rozpatrzeniu projektu ustawy o leczeniu niepłodności, przekazanego przy piśmie pana Igora Radziewicza - Winnickiego, Podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia, z dnia 16 lipca 2014 r, oświadcza, że aktualne pozostaje stanowisko Naczelnej Rady Lekarskiej Nr 12/09A/ z dnia 18 września 2009 r. w sprawie proponowanych regulacji prawnych dotyczących niektórych problemów bioetycznych występujących w nowoczesnej medycynie. W ww. stanowisku Naczelna Rada Lekarska dostrzega potrzebę przygotowania prawnych regulacji umożliwiających ratyfikowanie podpisanej przez polski Rząd Konwencji z dnia 4 kwietnia 1997 r. o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny oraz dostosowujących polskie przepisy do wymagań dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. nr 2004/23/WE w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich i dyrektyw wykonawczych.

Zgodnie z ww. stanowiskiem NRL, wobec ponad dwudziestoletniej praktyki stosowania w Polsce procedur z zakresu prokreacji medycznie wspomaganej, a w szczególności zapłodnienia pozaustrojowego i narastającej liczby problemów natury etyczno-prawnej związanych z tą dziedziną medycyny, należy określić ramy prawne dopuszczalności tych procedur, z jednoczesnym zapewnieniem odpowiedniej opieki medycznej parom cierpiącym z powodu niepłodności z jednej, a szczególnej ochrony życia dzieci poczętych z drugiej strony. W tym zakresie Rada opowiada się za przyjęciem dopuszczalności stosowania procedur zapłodnienia pozaustrojowego jako metody postępowania medycznego w przypadku niepłodności z jednoczesnym przyjęciem ograniczeń chroniących życie, integralność i godność powołanego do życia embrionu ludzkiego. W szczególności, wzorem regulacji obowiązujących już w wielu innych państwach świata, Rada stoi na stanowisku, że niedopuszczalne powinny być wszelkie nieterapeutyczne ingerencje w genom ludzki, klonowanie,

tworzenie tzw. chimer oraz hybryd, prowadzenie eksperymentów badawczych na embrionach, tworzenie tzw. zarodków nadliczbowych, przedimplantacyjna selekcja zarodków oraz implantowanie zarodków kobietom w wieku poprokreacyjnym. W swoim stanowisku Rada wskazała również, że pożądane jest powołanie instytucji nadzorującej prowadzenie działalności w zakresie zapłodnienia pozaustrojowego oraz zbudowanie systemu certyfikowania podmiotów do tego uprawnionych.

W świetle powyższego stanowiska Naczelnej Rady Lekarskiej Prezydium NRL szczególnie krytycznie odnosi się do tego, że projektowana ustawa nie zawiera przepisów o liczbie tworzonych i im plantowanych zarodków, zrównuje procedury przechowywania zarodków z tymi dotyczącymi komórek rozrodczych oraz pozwala na testowanie zarodków.