Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ustawicznego rozwoju zawodowego ratowników medycznych.
Lekarz.2023.5.12
Akt nieocenianySTANOWISKO Nr 30/23/P-IX
PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 12 maja 2023 r.
w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ustawicznego rozwoju zawodowego ratowników medycznych
Opiniowany projekt budzi zastrzeżenia samorządu lekarskiego w zakresie, w jakim przewiduje udział konsultanta wojewódzkiego w procedurze zatwierdzania programów poszczególnych form samokształcenia ratowników medycznych takich jak: seminaria, warsztaty szkoleniowe i szkolenia prowadzone przez pracodawcę. W § 4 projektu
rozporządzenia przewiduje się, że ratownik medyczny może uczestniczyć w seminarium, które jest realizowane zgodnie z programem nauczania opracowanym przez organizatora samokształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwego ze względu na siedzibę organizatora samokształcenia. W § 5 ust. 1 projektu rozporządzenia przewiduje się, że ratownik medyczny może uczestniczyć w warsztacie szkoleniowym, który jest realizowany zgodnie z programem nauczania opracowanym przez organizatora samokształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwego ze względu na siedzibę organizatora samokształcenia. W § 6 ust. 1 projektu rozporządzenia przewiduje się, że ratownik medyczny może uczestniczyć w szkoleniach prowadzonych przez pracodawcę albo zleconych przez pracodawcę, albo prowadzonych przez wojewodę albo zleconych przez wojewodę, który są realizowane zgodnie z programem nauczania opracowanym przez organizatora samokształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej właściwego ze względu na siedzibę organizatora samokształcenia.
Po pierwsze, wątpliwości Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej budzi, czy upoważnienie do wydania opiniowanego rozporządzenia, udzielone Ministrowi Zdrowia w art. 116 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2705) pozwala na nakładanie dodatkowych obowiązków na konsultantów wojewódzkich, bez uprzedniej zmiany ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia. Projektowane rozporządzenie przewiduje bowiem, że konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej stanie się de facto organem zatwierdzającym programy szkolenia dla ratowników medycznych. Powinien w tym celu posiadać stosowne biuro przyjmowania wniosków od organizatorów szkolenia, powinien mieć odpowiednio zabezpieczone pod kątem bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych miejsce przechowywania dokumentacji (w tym wypadku wniosków o zatwierdzenie programu szkolenia).
Wadą rozporządzenia jest to, że nie przewiduje ono żadnych reguł dotyczących trybu składania przez organizatorów szkolenia wniosków o zatwierdzenie przez konsultanta wojewódzkiego programu szkolenia, rozporządzenie nie określa również terminu rozpatrzenia takiego wniosku przez konsultanta ani trybu jego rozpatrywania czy możliwości składania przez organizatora szkolenia ewentualnych zastrzeżeń co do odmowy zatwierdzenia programu.
Należy ponadto zauważyć, że wysoce prawdopodobne jest, że konsultant wojewódzki, jako specjalista z dziedziny medycyny ratunkowej cieszący się dużym autorytetem w danym województwie, będzie zapraszany do udziału w szkoleniach, seminariach i warsztatach szkoleniowych w charakterze wykładowcy. W takiej sytuacji konsultant wojewódzki nie powinien zatwierdzać programu szkolenia, które sam prowadzi. Rozporządzenie powinno zatem uregulować kwestię, do kogo ma się zwrócić organizator szkolenia, w razie gdy jednym z wykładowców jest właściwy miejscowo konsultant wojewódzki, lub z innych przyczyn konsultant wojewódzki winien powstrzymać się od zatwierdzania programu szkolenia w danym przypadku (np. organizatorem szkolenia jest członek rodziny konsultanta wojewódzkiego). Nie wydaje się przy tym merytorycznie zasadne korzystanie w tym zakresie z rozwiązania przewidzianego w art. 8b ustawy o konsultantach w ochronie zdrowia, które jako podstawowy tryb w takich sytuacjach przewiduje wyznaczenie przez wojewodę konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pokrewnej. Zachowanie merytorycznego poziomu szkolenia ratowników medycznych wymagałoby raczej, aby wniosek opiniował specjalista z dziedziny medycyny ratunkowej, a nie specjalista z dziedziny pokrewnej.