Projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie skarg i wniosków dotyczących działalności sądów powszechnych.

Akty korporacyjne

Sędz.2012.3.8

Akt nieoceniany

Wersja od: 8 marca 2012 r.

OPINIA

KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA

z dnia 8 marca 2012 roku

w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie skarg i wniosków dotyczących działalności sądów powszechnych

Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z treścią przedstawionego projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, opiniuje go pozytywnie, wskazując poniższe uwagi.

Projekt rozporządzenia, koncentrując się na kwestiach dotyczących wnoszenia oraz rozpatrywania skarg i wniosków, pomija problematykę związaną z informowaniem zainteresowanych podmiotów o wyniku sprawy. Obowiązek informacyjny powstanie tylko w sytuacji, w której skarga (wniosek) będzie wynikała z przesłanego przez redakcję artykułu lub innej opublikowanej wiadomości. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa, tego rodzaju rozwiązania naruszają zasadę równego traktowania obywateli, stwarzając uprzywilejowaną pozycję dla redakcji. Ponadto, brak informacji o sposobie załatwienia sprawy nie zapewnia przejrzystości postępowania i prowadzi do osłabienia zaufania obywateli do organów wymiaru sprawiedliwości. Proponowane rozwiązania są niespójne z przepisami Rozdziału 5a ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, w którym przewidziano m. in. obowiązek zawiadomienia skarżącego (wnioskodawcy) o przekazaniu skargi (wniosku) do organu właściwego, dołączeniu skargi (wniosku) do akt sprawy, celem jej rozpoznania w toku instancji, a także obowiązek informowania skarżącego o sposobie załatwienia sprawy przez rzecznika dyscyplinarnego, gdy jest on organem właściwym.

Wątpliwości interpretacyjne budzi treść § 9 projektu rozporządzenia. Dokonując literalnej wykładni tego przepisu należy dojść do przekonania, że rozpatrzenia wymaga skarga lub wniosek wynikająca z jakiejkolwiek opublikowanej wiadomości, w tym również wiadomości, która nie została przesłana przez redakcję. Uwzględniając liczbę publikowanych wiadomości prasowych wskazać należy, że przyjęcie proponowanego rozwiązania prowadziłoby do paraliżu instytucji skarg i wniosków, znacznie wydłużając czas ich rozpatrywania. W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa zasadne wydaje się doprecyzowanie treści § 9 projektu rozporządzenia w taki sposób, żeby z przepisu tego jednoznacznie wynikało, że warunkiem rozpoznania skargi lub wniosku jest uprzednie przesłanie przez redakcję opublikowanej wiadomości.

Na marginesie należy zauważyć, że uzasadnienie do projektu rozporządzenia, w zakresie odnoszącym się do § 9 i 10, nie pokrywa się z przedłożonym projektem aktu prawnego. Z uwagi na charakter rozbieżności można przypuszczać, że powstały one na skutek, wprowadzonych w ostatniej chwili, zmian w projekcie rozporządzenia.

Na zakończenie należy zwrócić także uwagę na treść § 9 projektu rozporządzenia, w którym najprawdopodobniej występuje omyłka pisarska, polegająca na użyciu w drugiej części zdania (po przecinku) litery "w" zamiast litery "o".