Projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego.

Akty korporacyjne

Lekarz.2014.5.23

Akt nieoceniany

Wersja od: 23 maja 2014 r.

STANOWISKO Nr 17/14/P-VII

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ

z dnia 23 maja 2014 r.

w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, przekazanym przy piśmie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 maja 2014 r., znak: DPrC-IV-4601-1/14/31 140514-00010, zgłasza następujące uwagi do projektu:

1) w § 4 ust. 1 proponuje się nadać brzmienie:

"1. Lekarz uprawniony, na podstawie wyników badań, o których mowa w § 2, wydaje orzeczenie w przedmiocie zdolności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego oraz wydaje stosowne zaświadczenie, zwane dalej "zaświadczeniem lekarskim.".

Uzasadnienie: wśród zasadniczych czynności mieszczących się w pojęciu wykonywanie zawodu lekarza jest "wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich" (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty; Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.). Treść zaświadczenia wynika natomiast z wydanego uprzednio orzeczenia. Ponadto przepis § 4 ust. 1 projektu jest sformułowany w formie imperatywu - "lekarz wydaje zaświadczenie o zdolności kandydata", co oznacza, że lekarz mysi wydać zaświadczenie o zdolności bez względu na stan zdrowia kandydata;

2) w § 4 w ust. 3 proponuje się pozostawić wymóg przechowywania dokumentacji medycznej przez okres 20 lat.

Uzasadnienie: z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn.zm.) wynika, że dokumentacja medyczna powinna być przechowywana przez podmiot udzielający świadczeń medycznych przez okres 20 lat. Przepis rozporządzenia nie może być sprzeczny z przepisem ustawowym;

3) w § 7 w ust. 1 proponuje się skreślić wyrazy "i mający prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie".

Uzasadnienie: orzekanie o przydatności do wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia jest, jak wyżej wskazano, elementem wykonywania zawodu lekarza. Lekarz, który nie posiada prawa wykonywania zawodu, nie może wykonywać żadnych czynności lekarskich. Ponadto wpisanie lekarza do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne jest równoznaczne z potwierdzeniem posiadania uprawnień do podejmowania czynności zawodowych. Wprowadzanie dodatkowego wymogu wykonywania zawodu lekarza przez 5 lat dla oceny przydatności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego nie jest niczym uzasadnione;

4) w § 8 w ust. 1 proponuje się zastąpienie wymogu posiadania przez psychologa wpisu do rejestru prowadzonego przez komendanta Policji wymogiem analogicznym jak w przypadku lekarzy, tj. wpisaniem do rejestru psychologów prowadzonego dla celów medycyny pracy.

Uzasadnienie: lekarze, tak jak psycholodzy, podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez komendanta Policji, o którym mowa w projektowanym przepisie. Ponadto psycholodzy mają obowiązek zgłaszania podjęcia i zakończenia działalności w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania tej działalności (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy; Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z póżn. zm.). W związku z tym zasadne wydaje się, aby w stosunku do lekarzy, jak i psychologów, zastosować analogiczny wymów w tym zakresie.