Poparcie Uchwały Nr 40/2017 Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z dnia 29 maja 2017 r.

Akty korporacyjne

KAAUM.2017.6.8

Akt nieoceniany

Wersja od: 8 czerwca 2017 r.

UCHWAŁA Nr 40/2017

KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH

z dnia 08 czerwca 2017 r.

w sprawie: poparcia Uchwały Nr 40/2017 Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z dnia 29 maja 2017 r.

Na podstawie § 6 ust. 1 Regulaminu Działania Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych, w oparciu o wniosek z dnia 31 maja 2017 r. znak: A/AOKR/1 /0826/2017 Rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych

uchwala, co następuje:

§ 1. Popiera Uchwałę Nr 40/2017 Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie: sytuacji uchodźców w Europie o treści w brzmieniu stanowiącym Załącznik Nr 1 do niniejszej Uchwały KRAUM.

§ 2. Wykonanie Uchwały powierza Przewodniczącemu KRAUM.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK Nr  1

UCHWAŁA NR 40/2017

SENATU

WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO

z dnia 29 maja 2017 r.

w sprawie sytuacji uchodźców w Europie

Na podstawie § 51 ust. 1 pkt 14) Statutu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego uchwala się, co następuje:

§ 1. My, Senat Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, kierując się ideami tolerancji, demokracji i postępu czujemy potrzebę zabrania głosu wobec ogromu cierpienia milionów uchodźców,- którzy w obawie o życie swoje i swoich bliskich uciekają przed wojną i prześladowaniami ze swoich Ojczyzn do Europy.

Polska, Europa i świat stoją dziś przed jednym z najpoważniejszych wyzwań współczesnej historii. Nie możemy pozostać obojętni na naruszanie praw człowieka, zwłaszcza w rejonach ogarniętych konfliktami zbrojnymi, czystkami etnicznymi i religijnymi.

Polski świat akademicki, od wieków będący źródłem idei, wiedzy i mądrości, odwołuje się do sumienia Europy, do społeczeństw rządów każdego z państw Starego Kontynentu i apeluje o solidarność z ludźmi potrzebującymi naszego wsparcia w tym dramatycznym czasie.

Szczególnie my, jako Polacy, nie możemy zapominać o tym, że w burzliwych dziejach naszego kraju wielokrotnie uzyskiwaliśmy pomoc od Europy i świata, a Polska niejednokrotnie znajdowała się w roli uchodźcy.

W odczuciu naszego środowiska akademickiego milczenie w tej sytuacji może zostać odebrane jako przyzwolenie na szerzenie postaw ksenofobicznych, zaprzeczenie humanitaryzmu i istoty człowieczeństwa

§ 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.